It's so cold outside.. {Snowfinch}

Zelfs met haar dik opgezette vacht, kon de gure wind met gemak langs haar huid strijken. Een klagende zucht verliet haar lippen, terwijl ze door de sneeuw heen struinde. Haar kop laag bij de grond, waardoor haar neus af en toe de koude witte sneeuwvlokken aanraakte. Eigenlijk was ze van plan geweest te jagen, maar de prooi was schaars en dus kwam ze eenmaal bij het stroompje aangekomen tot de conclusie de koude reis voor niets gemaakt te hebben. Misschien dat ze nog verder kon lopen richting de Highlands, misschien dat het geluk haar daar wel zou treffen. Maar om heel eerlijk te zijn, had de lichtgekleurde apprentice er geen zin meer in. Ze had nergens meer zin in, niet in het trainen, niet in het jagen.. Ze had geen zin meer in het leven. Hoewel Skewpaw wist dat deze depressie morgen wel weer over zou waaien, misschien vandaag zelfs al. In ieder geval, het zou wel weer goed komen. Hopelijk. Maar tot die tijd, bleef de poes in haar depressieve bui hangen. Ervan overtuigd dat ze nooit een warrior zou worden, dat de pestkoppen in haar verleden gelijk hadden en dat ze gewoon weg nutteloos was. Er zou nooit een ceremonie komen, waarin zij tot warrior gekroond zou worden. Nee, ze zou daadwerkelijk wel haar naam krijgen. Maar daarna ook meteen in moeten trekken bij de Elders, omdat ze nutteloos was. Met een plof liet ze zich neerzakken naast het bevroren water. De sneeuw plakte vast aan haar vacht, maar het kon haar allemaal niets meer schelen. Waarom was het leven zo verschrikkelijk?

Ietwat geschrokken hief Skewpaw haar hoofd, was ze zojuist weggedommeld? Dat was helemaal niet de bedoeling, ze had nu allang op de Highlands moeten zijn om te jagen. Ze kon hier niet gaan lopen luieren! Haar Clan had haar nodig, de prooistapel moest aangevuld worden. Een vlaag van paniek overspoelde de lichtgekleurde poes, terwijl haar blauwe, schele ogen de omgeving afspeurde. Zich bewust van de aanwezigheid van een andere kat, een Riverclanner. Hopelijk had deze haar niet weg zien dommelen, dan zouden de andere katten waarschijnlijk nog minder vertrouwen in haar krijgen..

Words: 356 || Extra: ~ || Tag: Snowfinch

“Is het zo moeilijk om gewoon wakker te blijven?” Klonk de kille stem, van de lichtbruine tabby die haar in slaap had zien vallen. Skewpaw voelde haar wangen rood worden, terwijl ze verlegen haar blik richtte op haar lichtgekleurde poten. ”Nee mevrouw.. Sorry..” Mompelde ze zacht, met een trillende stem. ”Het is gewoon dat..” Ze kon haar zin niet afmaken, een brok leek zich te vormen in haar keel. Waarom was ze eigenlijk ingedommeld? De poes was weliswaar doodop, de trainingen vielen haar af en toe best zwaar en ze sliep amper door alle druk die ze op haar schouders voelde. Maar ze was nog nooit uit het niets in slaap gevallen, al helemaal niet terwijl ze op jacht was. Ze wierp haar blauwe ogen op, zodat ze de warrior weer aan keek. Een verontschuldigende blik rustte in haar ogen, niet wetende wat ze moest zeggen. Niet in staat haar zin af te maken.

Words: 154|| Extra: ~ || Tag: Snowfinch

“Wie is je mentor?” Had de warrior gevraagd. Skewpaw’s hart klopte in haar keel, de tabby zou toch niet echt naar haar mentor gaan? Dan had ze grote problemen, ze wist nog niet eens zo zeker of Duskcloud wel zoveel vertrouwen in haar had. ”Duskcloud is mijn mentor, mevrouw.” Sprak ze zacht. ”Gaat u..” Stamelde ze. ”Gaat u dit aan haar melden?” De Apprentice had genoeg moet bij elkaar geschraapt om het te vragen. De warrior tegenover haar, jaagde haar de stuipen op het lijf. Dat kon ze niet ontkennen.

Words: 90 || Extra: ~ || Tag: Snowfinch

“Nee,” klonk het response van de bruine tabby. “Maar zie dit als een waarschuwing,” vervolgde ze. Het voelde alsof er een enorme last van haar schouders afviel, het was voor haar een enorme opluchting dat Duskcloud dit niet te weten zou komen. De jonge Apprentice huiverde, ze moest niet denken aan de reactie die ze dan van haar mentor zou krijgen. “Ik hou je in de gaten,” siste de Warrior. ”Het zal niet meer gebeuren,” verzekerde ze de poes. ”Snowfinch, toch?” Voegde ze er onzeker aan toe. Had ze wel de juiste naam gebruikt? Ze wilde niet nog harder falen tegenover de warrior.

Words: 103 || Extra: ~ || Tag: Snowfinch