{Littlestream - SPT} If they ask, I'm not here.

Zodra de poes naderende pootstappen hoorde had ze zich omgedraaid in de richting van haar den uitgang, om slechts verbijsterd naar voren te staren toen Smokebreath haar plots voorbij kwam gelopen. "Als ze naar me vragen. Ik ben niet hier," Verbaasd keek ze haar vorige mentor aan, eerst knikkende voordat ze enkele passen in zijn richting nam. "Wat is er? Als ik vragen mag." Miauwde ze, haar ogen lichtjes samen geknepen. Dit was niet hoe hij zich normaal gedroeg, of het krijger leven moest hem kierewiet hebben gemaakt.

"Kittens!" Was zijn antwoord. Haar blik ging alleen maar verwarder staan. "Kittens?" Herhaalde ze zijn woorden, hem slechts verbijsterd aanstarende.

"Weet je niet hoe vervelend het is als een stel kittens constant aan je oren zitten te zeuren?" De poes glimlachte even. Ah, ze wist al over wat het ging. "Zeg me niet dat de grote Smokebreath zich overgeeft aan kittens." Miauwde ze, hem met een speelse blik aankijkende.

"Dat noem je geen overgeven," gromde de kater, "dat noem je strategisch terugtrekken." Littlestream kon het niet laten eventjes zachtjes te lachen. "Dat noem ik overgeven." Miauwde ze met een glimlach op haar gelaat. "Geef maar toe."

"Nooit." Bromde de kater, "Al doe je de kikker na op Starclan gebied." Hij liet zijn ogen eventjes over de den glijden en snoof opnieuw. "Heb je de comfrey nou op een andere plek gelegd? Het is hier een zooitje." Littlestream trok haar wenkbrauwen even op en bleef hem alsnog met een glimlach aankijken. "Sorry, ik zal ze wat gaan opruimen. Op één voorwaarde," Miauwde ze, hem met plezierige oogjes aankijkende. "Als jij je angst voor kittens aangaat en een bezoekje brengt aan de nursery."

"Ik ben vaak zat in de nursery geweest!" En ze had hem goed beetgenomen ook, dat kon ze toch afleiden uit reactie. "Hoe staat het ermee?" Vroeg hij vervolgens. "Goed goed, met jou?" Vroeg ze maar terug, terwijl ze hem nog steeds met pretlichtjes in haar ogen aankeek.

"Pas maar op dat ik die grijns niet van je smoel sla," De poes greens even. "Ik zou je graag zien proberen." Miauwde ze, lichtjes uitdagend. "Met mij gaat 't z'n gangetje." Miauwde hij vervolgens. "Een poot in twee werelden is vreemd." De poes keek hem even vragend aan. "Hoezo?" Vroeg ze, hem lichtelijk bezorgd aankijkend. Ze moest toegeven dat ze hem nog steeds bezag als een vaderfiguur, en dus zou ze het niet willen dat er iets met hem was.

De kater haalde zijn poot eventjes dreigend omhoog, maar alsnog zag de poes niet in waarom ze zich ook werkelijk bedreigd moest voelen. "Ik spaar je deze keer.." Miauwde hij. Littlestream haalde even haar schouders op. "Oké dan." Miauwde ze simpel. "Ik ben geen echte warrior, maar ook geen complete medicine cat," Littlestream keek hem eventjes bezorgd aan, waarna ze zuchtte en haar blik op de grond neersloeg. "Jij bent Smokebreath, gewoon Smokebreath. Een uitstekende medicine cat en een gevreesde krijger." Miauwde ze zachtjes. "Er zijn tal van katten die jaloers zijn op jou, vanwege wat je allemaal kunt." Vervolgde ze rustig. En ze had zekerst gelijk, aangezien zij één van die katten was. Als zij nu ook maar zowel krijger als medicine cat kon zijn..

"Ja, ik weet dat ze allemaal jaloers zijn op mijn fantastisch mooie uiterlijk," Littlestream greens even. "Ja, ik heb dan ook geluk gehad met zo'n knappe mentor." Merkte ze met een glimlach op. Hierna draaide ze zich even om en schoof ze snel enkele kruiden aan de kant, zodat Smokebreath daar al niets meer over kon zeggen.

"Dank u dank u," Miauwde de kater, waarna hij haar nogal bestuderend aankeek. Ze voelde haar vacht lichtjes prikken door zijn vernauwde ogen, maar zei voor de rest niets. "Ben je magerder geworden?" Miauwde hij licht kritisch, waarna hij zijn kop scheef hield. "Eet je wel genoeg? Je ziet er nogal moe uit." Al snel vond de kattin een excuus. "Ik heb het nogal druk." Miauwde ze onschuldig.