Moonpaw was na het gevecht met brightpaw en een paar gemeenschappelijke likken naar de zandkuil gegaan. Misschien was zijn mentor er al! Zijn staart zwiepte even heen en weer van opwinding waardoor hij zijn evenwicht verloor en rollend tot stilstand kwan in het midden van de trainingkuil. Hij zag niemand, zelfs geen anderen apprentices of mentor. Het was doodstil. Moonpaw besloot om dan maar meteen zijn jachttechnieken uit te proberen. Hij sloot zachtjes naar de rand van de trainingskuil en hoorde een muis tussen de wortels van de boom ritselen. Meteen verzette hij zijn gewicht naar zijn heupen en sloop verder naar vooren. De muis spitse zijn oortjes maar knabbelde toen verder. Moonpaw wachtte nog even en sprong toen. De muis zag hem net iets te laat en met een laatste dodelijke beet maakte Moonpaw een einde aan zijn leven. Met zijn prooi in zijn bek liep hij trots naar het midden van de kuil. Nu was hij eindelijk een volwaardig lid van de ThunderClan! Hij had net zijn eerste prooi gedood! Hij snuffelde aan de muis en overwoog even of hij een piepklein hapje zou nemen, maar trok toen snel zijn hoofd terug. "Dat zou ik ook doen als ik jou was." klonk er een stem achter hem. Moonpaw schrok en draaide zich om. Hij had nog zo goed rondgeken! Tegen de duistere schaduwen kon hij geen vorm onderscheiden.
[Join me!!! XP]