They say, pets never lie..

Een kleine zucht verliet de snuit van de poes, die haar kop op haar pootjes gelegd had. Haar bazinnetje was aan het bellen, maar het was geen vriendschappelijk telefoontje. Geschreeuw hoorde ze, ze zag de ogen van de vrouw rood zijn. De poes keek haar eventjes aan. Ze was gestopt met praten en keek naar de grond, haar telefoon had ze op tafel gelegd. Blij leek ze niet, helemaal niet. De poes hees zichzelf meteen overeind en miauwde iets, maar het was betekenisloos. Mensen begrepen toch niet wat ze zeiden. Haar baasje keek haar eventjes aan en zuchtte. Ze liet zich op de stoel vallen die naast haar stond en legde haar gezicht in haar handen. Aspen keek haar meteen met grote ogen aan. Ze sprong op de stoel met een behendige sprong en drukte eventjes haar kop tegen de hand van de vrouw. Deze zei niets, maar legde haar arm om het lichaam van de poes. Deze ging enkel stilletjes bij haar zitten, kijkend naar de vrouw, die haar gezicht in haar vacht legde.
"Mensen, ze zijn niets waard.." mompelde de vrouw toen zachtjes en de poes voelde haar vacht nat worden. De poes drukte opnieuw haar kop tegen de hand van de vrouw, maar echt op haar gemak voelde ze zich niet. Ze was zo veel aanraking niet gewend. Toch, ze bleef zitten. "Dieren kan je tenminste vertrouwen, die doen anderen nooit pijn zonder reden.." mompelde de vrouw. Meteen schoten de bijzonder gekleurde ogen van de poes open. Dat was onzin. BloodClan vermoordde onschuldige katten en deed ze pijn. De poes voelde hoe de vrouw de grip losliet en de poes sprong van de stoel. Misschien moest ze eens naar buiten. Met grote passen liep de poes richting de deur, om vervolgens door het luikje naar buiten te gaan. MEteen kwam er een oplettende blik in haar ogen, van angst.

Het was niets.

+ Merlene

M e r l e n e

Merlene's gezicht stond op onweer. Het was altijd hetzelfde liedje. Altijd dezelfde ruzies met haar tante. Altijd diezelfde vragen over haar ouders en waarom ze ergens anders woonde. Ze liet haar lip los. Die bloedde door er op te bijten. Haar kop schoot omhoog toen ze een geur rook. Haar zware poten hadden haar naar Twoleg Place gebracht. Haar ijsblauwe ogen richten zich op een poes. Zwart-wit net zoals zij. Merle ging zitten en grijnsde. Ze voelde hoe het bloed zich verspreidde rond haar mond. Haar witte vacht kleurde rood.