Sail away with me {&Islandpaw}

Er werden kleine kringetjes gevormd op de grijze glanzende rots, de inkepingen hadden steeds dezelfde paden gevolgd.

Cirkel cirkel cirkel

Het zachte gepiep klonk als een hoog smeekend gejank in zijn ogen, alsof een pasgeboren kitten zachtjes om zijn mam smeekte. Dat lokte een geamusseert glimlachje bij hem op. Het was e
en goede dag, voor bladval te zijn was het zonnig en warm. De zon kreeg zijn vacht na lange koude dagen eindenlijk warm terwijl de nog koele stenen zijn witte poten wat verkoeling boden maar toch lekker warm waren. Raar he? Nou het was wel zo.

Een zuchtje van vreugde verliet zijn lippen, terwijl zijn klauwen verder cirkels in de stenen maakten. Hij schreef onder de cirkels 'Their is a wolf in all of us. A Bad and a Good one. Which one did you feed?' Zijn grijns-lach werd breder en nam nu zijn hele gezicht in beslag, terwijl zijn nagels verder de cirkels maakten klonk het geluid van stromend water in zijn oren en het ritselen van de bladvalbladren waartussen kleine prooidiertjes scharelden. Niemand leek vandaag op het idee te komen om bij de sunningrocks op bezoek te komen.. tot Cyber een hapering in de vertrouwde geluiden hoordde, het ritme stopte en veranderde.

"Wie is daar?"

Cirkel cirkel cirkel

Dus dit is het gebied waarvoor Firestar zijn leven gegeven had. Om eerlijk te zijn snapte ze niet zo heel goed wat er zo speciaal aan was, maar ze besloot dat het gewoon zijn trots geweest moest zijn. Waarom anders zou je vechten voor een stuk kale rotsen? "Wie is daar?", klonk er opeens. De grijze poes keek om zich heen, haar blauwe ogen verward. Die stem klonk niet bekend, en ze was toch echt zeker dat ze alle stemmen wel zou herkennen van haar clan. Ze snoof de lucht op, maar rook niets bekend. Geen Riverclan, en geen van de andere clans. Misschien een rogue? Ze zette een paar stappen naar voren, en nu zag ze hem zitten. een zwart-witte kater, waarschijnlijk een jaar ouder dan haar. En niet onknap. Maar hij was onbekend, bijna sowieso een rogue. of nog erger, Bloodclan. Maar ze kon het ergens niet over haar hart krijgen om meteen gemeen te zijn. "Euhm, ik ben Islandpaw, en u?", klonk haar zachte stem aarzelend.

Cyber schonk de jonge grijze poes een lachje, ja ze zag er niet slecht uit. Haar lichaam was glad en dun zoals dat van de meeste riverclancats. Maar ze was jong, zo onweis jong. Lekker. Dat waren de gedacten die het eerst door zijn zwart-witte kop schoten, hij twijfelde er nieti aan dat hij ze niet ging zeggen.. no way babe. "De Wolf, Wolf Of Territory" zei hij met zijn zware stevige stem "Maar noem me maar Cyber" vervolgde hij met dat verleidenlijk, gemeen lachje van hem. Zijn klauwen hadden ondertussen de volgende woorden in de steen gekerft onder de woorden die hij eerder had gekerft 'All the fish will die under the might of the Wolf'

Cirkel cirkel cirkel