I really hate snow -Auora-

Onderwerp: I really hate snow -Auora- di 27 jan 2015 - 9:34

Madiebo lag te denken aan hoe ze vroeger in de zon lag met Silvercoat en haar kittens. Ze miste het zo erg! Silvercoat was verdwenen en haar kittens waren volwassen geworden. Ze durfde nog steeds niet te denken dat Silvercoat dood zou zijn, zelfs na al die tijd nog niet. Madiebo zei tegen zichzelf dat Silvercoat gewoon ergens een nieuw leven had opgebouwd en daar gelukkig was. Het was dragelijker om te denken dat hij haar gewoon verlaten had omdat hij ongelukkig was, dan te denken dat hij ontvoerd was of erger, ook al wist Madiebo diep van binnen dat Silvercoat haar nooit uit eigen wil had verlaten. Madiebo was er ondertussen wel over heen alleen soms miste ze het gevoel gewoon om samen met hem te zijn. Vooral nu, in de kou en de sneeuw nu ze alleen was. Ook haar vriendin Icy zag ze nooit meer nu ze een ander pad had gekozen als zijzelf. Madiebo stond op en trippelde naar buiten en schudden haar gedachten van zich af. Ze trippelde tussen de kale bomen door opzoek naar prooi. Ze dook ineen bij de lucht van een andere kat. Ze had geen zin in een gevecht.

I really hate snow -Auora- Maranguwatervallen1

accounts:

Spoiler:

Spoiler:

Spoiler:

Met een rustige tred liep ze de helling van zijn territorium af. Zo nu en dan schoven haar klauwen uit zijn poten, maar dat was alleen maar opdat hij niet slipte in het nogal natte gras. Het miezerde al de hele dag en haar zwart witte pels hing druipend langs zijn flanken naar beneden. Ales was nat. Dat had je vaak met motregen en miezerregen. Het waren kleine druppels, maar je werd er wel zeiknat van. De rouge rilde eens toen een koude windvlaag haar vacht door blies. Ze was al zo nat, en nu blies deze wind ook nog alles extra hard tegen haar vacht. Opeens hoorde ze iets. Langzaam draaide ze kop. Daar zat, op de perfecte plaats, tegen de wind in te koekeloeren, een lijster. Het was geen klein vogeltje, hij zat op de juiste plek en rook en hoorde de zwarte witte poes dus niet. Meteen zakte deze ineen. Hij hoefde niet veel passen te sluipen voor hij dichtbij genoeg was. Met zijn achterpoten zetten hij zich af. Helaas slipte zijn rechterpoot onder hem vandaan, en verloor hij bijna zijn evenwicht. De vogel merkte hem op en spreidde zijn vleugels. Het vloog op, Geen zin om er achter aan te gaan ging de kattin zitten,Rustig keek ze om zich heen,Een beetje veder op zat nog een kattin die had haar al opgemerkt,Kalm liep de kattin er naar toe 'Morning' sprak ze kill

sorry flut

Madiebo zag hoe de poes en lijster wilde vangen maar uitgleed door de gladheid. Het deed haar denken aan haar kits toen ze voor het eerst in de sneeuw waren. Ze kon zich niet weerhouden om te glimlachen bij de gedachten. De kattin merkte haar op en kwam naar haar toe. Madiebo staarde haar niets zeggend aan. Ze spande haar spieren voor het geval dat de kattin zou aanvallen. 'Morning' mauwde de poes. Madiebo ging zitten.
'Goedemorgen' sprak madiebo, en knikte nig extra ter begroeting. Ze hoopte dat de kattin vriendelijk was en dat dit een gesprek werd en niet een gevecht. Madiebo was best een goede vechter, maar ze hield er gewoon niet van.

accounts:

Spoiler:

Spoiler:

Spoiler: