Lost.. but not going to admit it!

De poes greens bij zijn vraag en schudde haar kopje. "Goed geprobeerd, maar dat ga ik heus niet aan jouw neus hangen!" Miauwde ze terwijl ze haar tong uitstak. Haar donkerrode vacht golfde even toen een koude wind over haar heen gleed en ze keek even om zich heen. Nadien richtte ze haar ijsblauwe blik weer op de kater en keek ze hem uitdagend aan. "Vind mijn moeder het trouwens wel goed dat je met mijn zus omgaat?" Vervolgde ze nadien, opnieuw plagend. Ja, Swiftpaw vond het veel te leuk om hem hiermee lastig te vallen. Ze nam een stap dichter naar hem toe en priemde haar ijsblauwe blik in de zijne. Haar ogen bestudeerden aandachtig de zijne, zodat ze geen enkele emotie van hem ongezien voorbij liet gaan. Een grijns speelde met haar lippen. Hoezo teveel ego? Hoezo teveel zelfvertrouwen? Tja, wat wou je. Iedereen had haar als meerdere behandeld sinds de dag dat ze geboren was. En dat allemaal vanwege het feit dat haar moeder de deputy was. Het feit dat de moeder van de kater de clanleader was ontging haar volledig. Ze wist het wel maar besteedde er gewoon geen aandacht aan. Want, als zijn moeder stierf of aftrad dan nam Innerghost haar plaats in! En zeiden ze niet dat iedere nieuwe generatie steeds een tikkeltje beter was dan de vorige? Bám!

Ohmy, sorry xD

Toen de kater een stap vooruit nam en boven haar uittorende trok ze enkel een wenkbrauw op. O? Ging hij zich gedragen als de almachtige krijger omdat hij wat groter was van gestalte? Even begon ze na te denken over het feit hoe hij zich zou gedragen tegenover een kat van dezelfde leeftijd, maar van het andere geslacht en kleiner van formaat. Dacht hij nou heus dat kleiner zijn nadelig was? Ja, ze wist heus wel dat hij haar zou verslaan. Hell, ze was niet dom! Maar eens ze ouder was, volleerd en ervaring had opgedaan dan zou ze met gemak grotere krijgers kunnen verslaan. Daarbij zou ze vast niet veel kleiner worden dan hem, aangezien ze nu al een van de grootste apprentice's was. Ook al was ze nog enorm jong, het was al duidelijk dat de poes later een sterke krijger zou worden. Net zoals haar moeder. Echter, of haar arrogantie veel goeds met zich mee zou brengen dat viel nog te bezien. Ze greens even bij zijn woorden. "Ik? Me bedreigd voelen? Ha! Laat me niet lachen," Miauwde ze, haar lange pluizige staart van links naar rechts slagende.

De poes keek hem deels vragend en deels verontwaardigd aan. Ze lachte? Zo dus? Mocht dat dan niet meer? Waren alle katten vanaf nu gedoemd om zielig of straight faced rond te lopen omdat deze ene gozer dat wou? De donkerrode poes haalde haar schouders op en priemde haar ijsblauwe blik emotieloos in die van Tallshadow. "Zo dus? Mag ik niet meer lachen? Moet ik dan kwaad kijken of beginnen huilen?" Kaatste ze, eveneens droog, terug. Haar oortjes hadden zich naar voren gespitst, toch best nieuwsgierig zijnde naar wat hij hier precies op terug ging zeggen.

De donkerrode poes bleef de ander nog steeds strak aankijken maar kon het niet laten om opnieuw een wenkbrauw de hoogte in te laten schieten vanwege zijn woordkeuze. "Als je me probeert te imiteren dan moet ik zeggen dat je dat niet gelukt is." Ze schudde haar kopje toen ze deze zin doodserieus had uitgesproken en keek alsnog raar op toen hij vervolgde. "Geloof me, ik lachte niet om jou," Miauwde ze, alsnog met dezelfde arrogantie in haar stem. "En ik heb geen zin in een discussie dus als je deze wilt aangaan dan moet je dat maar met iemand anders doen." Vervolgde ze, haar ijsblauwe blik uitdagend in de zijne priemende.

De poes vernauwde slechts haar ogen bij zijn woorden en stond op toen de ander uitgesproken was. "Ik heb hier geen tijd voor." zuchtte ze slechts, waarna ze met haar staart in de lucht sloeg en rechtsomkeer maakte naar het kamp. Pas toen herinnerde ze het zich weer dat ze eigenlijk verdwaald was. Euhh.. oké. Maar natuurlijk zou ze dit niet zeggen! No way dat ze dat ging doen! Het laatste wat ze wou was haar reputatie op het spel zetten, zeker niet voor die aap daar. En dus trippelde ze in een willekeurige richting, niet eens wetende waar dit pad haar naartoe ging leiden.