carry on

De zeeblauwe ogen van de rood-witte kater waren gefocust op zijn leerling, die toch nog een beetje aarzelde om in de dikke laag modder te stappen. Begrijpelijk, maar het zou toch moeten, mocht hij ooit Warrior willen worden. De jongere kater knikte op zijn uitleg, en Swiftriver hoopte gewoon dat hij het oprecht begrepen had. Het zou niet echt leuk zijn als er nog eens een Apprentice wegzonk in de moerassen. De jongere kater vroeg of het zoals zwemmen was, waarop Swiftriver knikte. Al vermoedde hij dat Flamepaw eigenlijk ook nooit had gezwommen, maar goed. Uiteindelijk zette Swiftriver zijn poten in het moeras, rilde een beetje omdat de modder kouder was dan hij zich herinnerde en liep daarna een stukje verder. Hij voelde de modder al aan zijn poten trekken, een lekker gevoel was het nou niet echt. Swift keek achterom om te zien of zijn Apprentice hem volgde, en gelukkig deed hij dat. Op een gegeven moment maakten zijn poten geen contact meer met de bodem, dus begon hij zijn poten door de dikke smurrie te halen, zoals hij al vele malen eerder had gedaan. "Nu jij," zei hij met een grijnsje tegen zijn Apprentice, die dit voor het eerst zou gaan doen.

Swiftriver zat een beetje te hijgen, zijn conditie was nou ook niet meer zo op en top als hij gewild had. Een beetje lullig tegenover zijn Apprentice, maar hij kon zich toch nog prima redden. De kater was om eerlijk te zijn een tikkeltje lui geweest. Het enige waar hij echt aandacht aan besteedde, was het vermijden van al zijn familieleden. Zijn blauwe ogen focusten zich vervolgens op zijn leerling die voorzichtig het modderbad betrad. Flamepaw begon al meteen te snel te trappelen en het was al snel duidelijk dat dit mis zou gaan. Hij begon in paniek te raken en al snel zat de rood-witte kater tot zijn oren onder de modder. Swiftriver zwom naar hem toe en greep met zijn tanden in Flamepaw's nekvel om hem zo naar boven te trekken. "Rustig blijven. Grote halen maken," siste hij met het nekvel van zijn leerling nog in zijn bek. Als Swiftriver hem zo bleef vasthouden, kon hij de slagen makkelijker volhouden en blijven oefenen tot hij ze zelf onder de knie had.

Zijn Apprentice hijgde en liet zijn kop alweer verslagen hangen, maar Swiftriver was nog lang niet klaar om hem op te laten geven. Toen de jongere kater redelijk sterke slagen begon te maken, liet Swiftriver zijn tanden weer uit het nekvel van zijn leerling glijden, waardoor deze wederom in het diepe werd gegooid. Eens kijken of hij zichzelf ditmaal zou redden. Al met al leek Flamepaw nu wat rustiger, dus Swiftriver had redelijk goede hoop. Als dit goed zou gaan, zou de training er voor vandaag op zitten. Eigenlijk had de mentor nu ook wel zin om zich te wassen in het kleine stroompje en vervolgens in zijn nest te gaan liggen luieren, maar hij haatte het om met onafgemaakt werk te laten zitten. Daarbij zij morgen de ultieme kans zijn om Flamepaw zijn eerste jachttraining te geven, zodat hij ook nog eens iets nuttigs kon gaan doen voor de Clan. Swiftriver's ogen focusten zich weer op de jonge Apprentice, om te kijken of hij deze keer niet verdronk.

Er verscheen een kleine grijns op het gelaat van Swiftriver toen zijn Apprentice daadwerkelijk weg zwom. Zodra hij zijn tanden uit het nekvel van de jongere kater liet gaan, daalde de Apprentice neer in de modder en maakte de grote slagen die hij moest maken. Terwijl Swiftriver bleef zwemmen waar hij was, keek hij naar zijn leerling die zichzelf naar de overkant werkte. Hij kon het niet helpen om toch een beetje trots te voelen. De eerste training en zijn leerling had zich al door de moerassen heen gewerkt. Een heel obstakel, maar wel handig dat hij het kon. Nu wist Swiftriver in ieder geval zeker dat hij zijn leerling niet aan verdrinking kwijt zou raken. Uiteindelijk volgde Swiftriver hem en zette ook de oudere kater voet op het vaste land. "Deed ik het goed?" vroeg zijn leerling toen, en Swiftriver knikte. "Uitstekend," zei de kater grijnzend. Ja, hij was trots. "Maak je schoon, ga naar het kamp en pak een lekkere prooi van de stapel. Je hebt het verdiend." Nu hadden ze in ieder geval de tour door het kamp al gehad, en hij Flamepaw kon zichzelf redden in de moerassen. Morgen zou hij zijn eerste jachttraining krijgen.