Stars are shining bright [Everstar]

Lizard was, na het zoeken van kruiden, direct terug naar het kamp gelopen. Ze was vlak bij de grens van Shadowclan geweest en had er de enige echt Innerghost, nu Innerstar, gesproken. Als jonge apprentice was ze in eerste instantie heel opgewekt, omdat je niet zomaar elke dag een leader van een andere clan ziet, maar langs de andere kant moest ze zichzelf weer in het gareel houden omdat ze als Medicine Cat apprentice een grotere verantwoordelijkheid heeft. Ze moest Everstar vertellen over Shrewstar, dat ze zich bij Starclan heeft gevoegd. Eenmaal bij de den van Everstar ademde ze even diep in. Ze had haar al een tijdje niet meer gesproken. "Everstar, kan ik je even spreken?" Even ging de poes met haar tong langs haar poot. De geur van Shadowclan hing in haar vacht. Ze was dan ook met Acefray gaan spreken, omdat Sparrow haar geen antwoorden kon geven. Nu had ze tenminste antwoorden gekregen op haar vragen. Ook was ze in het kamp van Shadowclan geweest, iets wat niet veel Windclanners kunnen vertellen. Misschien was het wel een goed idee om Everstar daarvan even op de hoogte te brengen. Anders zou ze nog een gat in de lucht springen van verbazing.

Lizardpaw spitste haar oren toen ze de stem van Everstar hoorde. Ze had haar nog niet gezien, maar kon nu al opmaken dat er iets niet in orde was. Het leek wel alsof Everstar nog op het laatste moment nog koud had gevat. Ze besloot om dit niet als eerste boven te halen. Ze zou Everstar eerst vertellen over Innerghost, wie nu Innerstar was. Ze knikte kort naar de poes toen ze de den in was gestapt en sloeg automatisch ook kort haar ogen ten gronden. Lizard had altijd respect gehad voor eender welke leider. "Ik wilde je zeggen dat ik daarstraks, bij het zoeken van kruiden bij de grens van Shadowclan, Innerghost ben tegen gekomen." Ze ging niet rond de pot draaien. Andere katten deden dat misschien wel, maar Lizard zag daar het nut niet van in. "Ze heeft me verteld dat ze niet langer Innerghost wordt genoemd, maar Innerstar." Even was ze stil. "Shrewstar is omgekomen bij de aanval van een vos." Kort trok de jonge poes met haar oortje. Haar blik hield ze constant op Everstar gericht, niet op te controleren of ze wel luisterde, maar eerder om de leader wat te bestuderen. Ze wilde namelijk niet dat de poes ziek zou worden, toch zeker niet nu Sparrowfeather uit was gevallen en Lizard al het werk op zich moest nemen.

Kort trok de jonge poes met haar oortje toen de leader haar keel schraapte, al leek het eerder een hoest in Lizardpaw's oren. Ze kwam tot de ontdekking dat ze zelf nogal aan het staren was, iets wat Everstar waarschijnlijk wel had gemerkt. Haar blik ging dan ook automatisch even naar de wand van de den, niet goed wetend waar ze anders even naar moest kijken. "Heeft ze gezegd wie haar deputy is?" Lizard draaide haar kopje weer naar Everstar toe, al zorgde ze er deze keer voor dat haar ogen contact zochten met de leader haar ogen. "Tallshadow is de nieuwe deputy." Ze had de kater in het kamp gezien toen ze bij Acefray langs was gegaan. Over Acefray gesproken, ze moest dat nog zeggen. "Ik ben daarstraks met Acefray gaan spreken. Nu Sparrow ziek is gevallen, had ik even de hulp nodig van een andere medicine cat." Ze gaf direct de reden waarom ze met Acefray was gaan spreken, zodat er geen gedachten van verraad zouden opspelen. Lizard zou nooit, zonder goede reden, naar een ander territorium gaan.

Ze haalde haar schouders op bij wat de leader eerst aan haar vroeg. "Wat hij heeft is voor mij onbekend." mauwde de poes als antwoord. "Ik heb het tegen Acefray gezegd en hij wil binnenkort wel eens komen kijken, maar ik heb hem gezegd dat ik het nog even wil afwachten." zei ze met een kort knikje. Wie weet was et gewoon iets van het moment, was hij binnen dit en een moon weer beter? Je wist maar nooit. En ze wilde ook niet volledig afhankelijk zijn van de medicine cats van andere clans. "Over ziekte gesproken," begon ze. "Ik zie je al een paar dagen hoesten, Everstar." mauwde ze zachtjes en trok even met haar oren. Ze was altijd respectvol naar leaders toe, dus ze vond het nu vreemd om haar aan te spreken op haar gehoest. Ook al was dit één van de taken van een medicine cat en medicine cat apprentice.

Aan Everstar's houding zag ze dat de poes het niet helemaal eens was met wat ze net had gezegd. Ze vertrouwde Acefray. Wat er ook door Everstar heen ging, Lizard had het volste vertrouwen in de kater. het duurde even voordat ze een antwoord kreeg op haar laatste vraag. "Ik heb geen greencough" Op haar beurt bleef de Medicine Cat apprentice even stil, nadenkend over hoe ze het volgende moest zeggen. Ze snapte niet dat andere medicine cats altijd zo vlot prachtige zinnen konden vormen, alsof het een gave was van Starclan. Lizard daarentegen moest altijd even nadenken over de juiste woorden. Of het nu lag aan het vele oefenen of aan het hebben van de gave, Lizard was daar nog niet. Ze was al blij dat ze zich niet belachelijk maakte door gebruik te maken van de verkeerde woorden. "Groenhoest of niet, als je last hebt van een hoest kom je even langs bij de Medicine cat den," Vele katten hielden zich graag stoer als het ging om een kleine hoest. Iedereen wist hoe snel een gewone hoest kon overslaan in groenhoest en even later kon dat zelfs overslaan naar withoest. En als één kat er mee af kwam, volgden al snel de andere. Even trok de poes met haar oortjes, twijfelend of het wel aan haar was om zoiets tegen de leader te zeggen. Waar was Sparrow als je hem nodig had.

Even beet de, 11moons oude, poes op haar lip bij het horen van Everstar's antwoord. Ze richtte zich lichtjes op en richtte haar oren recht naar voren. "Ik ben liever bezig met kleine hoestjes dan met katten die groenhoest of withoest hebben." mauwde ze met een iets vastere stem. "Nu greenleaf aangebroken is en de meeste katten, die groenhoest hebben gehad, terug in hun eigen nest mogen slapen, wil ik terug wat meer op pad gaan om kruiden te gaan zoeken." mauwde ze als overgang naar een nieuw onderwerp. "Is het mogelijk om een warrior met me mee te nemen of een oudere apprentice?" voegde ze er aan toe. Ze wilde vooral naar de grenzen van de andere territoria, wetend dat daar net iets meer te vinden was dan op de open vlakten van Windclan. Je wist maar nooit of daar één of andere kat naar haar uit wilde halen. Er waren genoeg katten van andere clans die niet veel gaven om de warrior code. Niet dat elke kat zomaar een ander zou aanvallen, maar het zou haar alle sinds niet verbazen. Zeker bij de grens van Riverclan.

"Natuurlijk, kies maar wie je mee wilt hebben", De poes boog kort haar kopje bij de uitspraak van de leader. "Ik zal straks een rondhoren." mauwde de poes met een klein glimlachje, zich terug op Everstar richtend. "En nu je toch hier bent, wat is de diagnose?" Haar mondhoek ging zachtjes de lucht in bij de vraag die volgde. "Wees gerust, het is enkel een kleine verkoudheid," beantwoordde ze de vraag van de poes. "Waarschijnlijk als reactie op die keer dat je in de rivier gevallen was." Dat laatste zei ze iets zachter. Lizardpaw was, sinds Sparrowfeather ziek was gevallen, van veel op de hoogte. Ze was oplettend en had zulke dingen snel in de gaten. Ze wist dat Everstar zeker één leven verloren was, maar niet dat ze er meerdere levens aan verloren was. Zelf wist ze niet of andere katten er ook al van af wisten, daarom dat ze haar stem dempte. Ze trok even met haar oor en zette alvast een stapje naar achteren, klaar om de den te verlaten. "Als je mij nog voor iets nodig hebt, hoor ik het graag." zei ze nog om hun gesprek af te ronden. Zowel Everstar als zij hadden nog genoeg te doen. De leader moest ondertussen ook al beginnen nadenken wie ze mee zou nemen naar de gathering. De maan was namelijk binnen een paar dagen volledig rond.