Stranger danger

Tall moest grinniken toen de poes verbaasd reageerde, en deed alsof hij eens keurde hoe de poes er uitzag. Toen ze eenmaal klaar was met haar rondje deed hij zijn hoofd dubbend heen en weer en bracht een langzame 'meh' uit zijn mond. Dit ging gepaard met een plagende blik en grinniken, wat hopelijk het beledigende een beetje relativeerde. Ze was geenszins dik namelijk, maar het was veel te grappig een Riverclanner ermee te klieren, want echt dun waren ze nou ook niet echt in die clan. However, voor een kat uit een clan die bekend stond om knulligheid, was ze bijzonder goed in de opdracht die hij voor haar verzonnen had. Bij de tak kromp hij even ineen, niet doorgehad hebbende dat hij zo aan het meebewegen was. Jammer, ze had het zo goed gedaan. Ze leek dan ook geïrriteerd dat het niet echt gelukt was, schattig. Nu was het zijn beurt, en statig liep de kater naar voren, om met een dramatisch sprongetje naar de startlijn te komen. "Watch," Mauwde hij, en stapte voorzichtig naar voren, "and learn," En met die woorden paste hij de awesomeheid van Shadowclan toe om over de blaadjes te lopen. Al de tijd eerst snel voelende met zijn poot of er weerstand was, om hem daarna neer te zetten. Op die manier kwam hij veilig aan de overkant, waar hij een even dramatische afsprong maakte en diep boog.

De poes boog voor hem, en even deed dat Tall blozen, waardoor hij zijn gezicht even achter zijn pluizige staart verschool. Zodra ze echter liet vallen dat zij nu aan de beurt was om een uitdaging te verzinnen schoten zijn oren geïnteresseerd omhoog en sprong hij even - letterlijk - in de aanslag. Competitiedrift zat in de familie, en in de clan. Bovendien zou ze weinig kunnen noemen wat hij niet - laat maar, er was zojuist iets in hem opgekomen en aan haar blik te zien was dat precies wat ze gingen doen. De kater's mond viel open en even overwoog hij het om te smeken dat niet te doen. Niet alleen zou zijn vacht dan voor de rest van de dag nat zijn - hij kon wel zwemmen maar zijn vacht leek dat nog niet te weten, die was altijd net een spons - maar ook zou hij dan waanzinnig stinken naar vis en er waren betere dingen. Om dan nog maar niet te noemen dat hij het voor geen centimeter kon. Tall herpakte zich echter, en toverde een onderzoekende blik tevoorschijn, "En wat mag dat dan wel zijn, madame?"