I don't remember the scandals

De jonge kitten kneep haar oogjes toe toen het zonlicht naar binnen scheen. Ze wou nog verder slapen, maar was wakker gemaakt door de felle zon. Amberkit zuchtte lichtjes en geeuwde even, alvorens zich om te draaien zodat ze op haar rugje lag. Het was rustig in de nursery, zoals vaak - hoewel sommige kittens veel lawaai konden maken. Nu sliepen ze allemaal nog. De lichtbruine kitten besloot dat ze niet meer in slaap zou vallen en opende haar kittenblauwe oogjes, nieuwsgierig om zich heen kijkend. Haar moeder bewoog wat in haar slaap, en ook haar beide broertjes waren nog diep in dromenland. Ugh, saaaaai. Ze wou wat aandacht hebben van iemand! Gelukkig zag ze net op dat moment iemand de den inlopen. De jonge poes draaide zich terug goed en kroop naar voren, nog niet helemaal zeker op haar pootjes. Ze had ook geen zin om het nest uit t ekomen, haar moeder was lekker warm en zacht.

-Eerste post Lizardpath

Na de waarschuwingen van Starclan wilde Lizardpath langs gaan bij de nursery. Ze wilde niet alleen komen kijken naar de kittens en de moeders, maar ook naar de den zelf. De plek waar de moeders lagen was dan wel deels ingegraven, maar toch wilde Lizard het zekere voor het onzekere nemen. Op dit moment wist niemand, behalve Everstar en Frostfaith, van een mogelijke aanval. Langs buiten zag het er alvast stevig uit, al kon ze wel enkele duidelijke openingen zien. Meer dan één opening was niet zo heel goed, maar daar konden ze verandering in brengen. De poes stapte naar binnen. Haar oortjes schoven naar voren toen ze beweging zag in het nest van Brindleleaf. De wakkere kitten leek zo hard op Everkit. Lizardpath stapte voorzichtig naar voren om eens te kijken naar het nestje. Ze zagen er allemaal gezond uit en hun vachtjes glommen in het wazige licht dat zich tussen de takken wist te wringen. Ze raakte hen niet aan want hun moeder sliep. Ze wilde geen kittens onderzoeken zonder de toestemming van de moeder.

The truth is balance.
However the opposite of truth, which is unbalance, may not be a lie.

:.:: ART

By Flo <'3

By Inge #Secret Santa 2016-2017

De jonge kitten keek nieuwsgierig naar de zwart-witte poes die bij hun nest stond. Ze piepte eens, misschien ietsje te luid als ze haar siblings of haar moeder niet wou wakker maken - maar daar dacht ze helemaal niet aan. Amberkit kroop toch ietsje naar voren, haar voorpootjes bungelend over de rand van het nest. Haar tabby pootjes waren nog niet lang genoeg om de grond te raken vanuit haar nest. De een maan oude kitten wist nog niet veel woordjes, maar probeerde toch iets te zeggen, zoals ze anderen had horen doen wanneer ze naar haar kwamen. "Hi!", piepte ze, na een paar bijna gelukte pogingen om het te zeggen. haar schrille stemmetje klonk luid in de anders stille nursery, maar gelukkig leek niemand er echt wakker van te worden of het vervelend te vinden.

Ze werd wakker van het geroezemoes en de beweging. Ze sliep niet zo veel meer meestal lag ze wakker. Veel te druk in haar kop en ze rouwde nog steeds om de dood van met name Everkit, omdat hij nog wel heel eventjes geleefd had. Ze had al nooit tegen pijn gekund of dat nou fysieke of mentale pijn was. Daarom voelde ze zich verdoofd alsof ze al enkele moons in een droom leefde en het niet waar was. Alsof ze elk moment wakker kon worden en dat alles dan weer normaal was. Dat ze zes gezonde kittens had en het niet bekend was wie de vader was. Of dat ze dachten dat Barksound dat was, dat was veel beter geweest. Ze deed haar goudgele ogen open en tilde haar kop op. Ze zag Amberkit over de rand van het nest hangen terwijl vervolgens haar blik naar Lizardpath gleed. Een waterig glimlachje gleed over haar lippen. Ze mocht de gevlekte poes graag, dat was altijd al zo geweest. “Amberkit doe je voorzichtig?” Mauwde ze zachtjes naar haar dochter die over de rand van het nest helde.

Mijn oude rotten