Fire

Met een frons keek hij om zich heen naar de demonen, geen enkel zei een woord maar ze stonden wel aardig beschermend om hem heen. Wat betekende dat? "Iedereen noemt me maar gestoord en eng, meneer." Sprak hij. Dit had hij geleerd te accepteren, waardoor dit er juist zonder emotie uit kwam.

Er verscheen een frons op Satsui's kop terwijl de blonde kater om zich heen keek. "Iedereen noemt me maar gestoord en eng, meneer." Zei de kater vervolgens. Waarom noemde hij hem nu ineens meneer? Zo oud was hij nou ook weer niet. Over een moon pas zou hij in clan termen was Senior Warrior zijn. Dan leefde je drie twoleg jaren of zesendertig moons. Gezien katten vaak meer dan honderd moons werden was dat alles behalve oud. Maar Satsui's andere woorden was iets anders, de manier waarop hij ze uitsprak ook. Het was te rustig, te erg of hij er aan gewend was. "Hoezo dat dan?"

De volgende vraag besloot hij niet eerlijktte beantwoorden. Deze meneer was zijn vriend, hij moest niet voor hem wegrennen! "Oh, zomaar." Sprak hij nonchalant. In een paar manen was hij aardig goed geworden in liegen, dus deed hij dat ook steeds vaker. Daarvan had hij natuurlijk geen idee dat het slecht was, en konden Bloodclanners het misschien wel weten door de verandering van kleur in zijn ogen.

"Oh, zomaar." Reageerde Satsui op een nonchalante toon op zijn vraag. Er was een verandering te zien aan de kater, maar enkel als je erg goed keek. Gedrag van katten had bovendien bijna altijd wel een reden. Ze noemde je niet zomaar gestoord en eng, er moest dan iets zijn. Satsui leek het echter niet kwijt te willen. Hij ging geen Young Ones dwingen om dingen te vertellen die ze niet wilde. "Als je het niet wil vertellen moet je dat zeggen Satsui." Zei de rosse kater op een rustige toon. Ondanks dat hij niet ding dringen op de waarheid zou het het ook niet compleet onopgemerkt laten.

Hij trok even met zijn neusje en knikte, hierbij aangevend dat hij dat wilde. "U bent veel aardiger dan de ander hier." Concludeerde hij vervolgens hard op. Anderen sloegen hem, krabten hem of iets in trant van pijn. Hij toonde... Begrip?

Satsui leek het niet extreem erg te vinden dat hij hem door had. Dat was een geluk gezien er ook katten waren die dan aardig boos werden. Al had hij niet gedacht dat Satsui agressief zou gaan reageren. "U bent veel aardiger dan de ander hier." Dat was iets dat hij wel vaker hoorde. Kort geleden nog van een Thunderclan kitten die hem anders dan de verhalen vond. Hellhound zuchtte even hardop. "Waarom vals doen tegen clangenoten die dat niet verdienen," zei hij rustig waarna hij zijn schouders ophaalde.

Hij glimlachte even en zonder twijfel drukte hij zijn kopje in diens nek, deze kort bewegend voor hij dit aan de andere kant herhaalde. Veel aanraking kreeg hij niet met anderen en het voelde warm aan, fijn... Hij zou dit voor altijd kunnen blijven doen. Maar dat zou dan weer "raar" zijn, dus stopte hij, en zonder schaamte keek hij de kater weer aan.

Een verbaasde blik verscheen in Hellhound's ogen toen Satsui zijn kop tegen zijn nek aan duwde. Al snel maakte de verbazing plaats voor een wat zachtere blik. Satsui herhaalde het kopje aan de andere kant. Hellhound boog zijn kop wat verder voorover naar de Young One. Er was iets met de kater wat hij niet wilde vertellen en waar hij het moeilijk mee leek te hebben had Hellhound inmiddels uitgevogeld. Satsui was nog jong en dat was het ergere er aan, op die leeftijd hoorde je nog redelijk zorgeloos te zijn. Na zowel aan de linker als rechterkant van zijn kop een kopje gegeven te hebben stopte de Young One weer. "Als je iets wil vragen of vertellen kun je altijd bij me terecht," zei de rosse kater op een rustige toon. Hij voelde zich soms een beetje de oplettende oom van alle kittens en Young Ones in de clan, nu was weer zo'n moment.

Hij knikte en gaf nog één laatste kopje voor hij zich omdraaide. "Dankje meneer Hellhound." Dat hij iemands naam wist was super bijzonder, maar nu was het ook nog wel zo dat hij deze stiekem ingefluisterd kreeg. Maar dit ging hij onthouden: Hellhound Hellhound Hellhound. Dat was wat hij dacht voor hij weer weg liep van de kater, satan wist wat hij ging doen.