Could I have a word with you? {Frostfaith}

Frostfaith was te lang weg geweest. Voor haar doen had ze vandaag te weinig gedaan en ze kon met dat gevoel niet slapen. Ze zuchtte. Eerst was ze een tijd buiten het kamp geweest en zodra ze aan was gekomen had ze ook weinig gedaan. Ze snapte niet wat er was, maar het was gewoon niet meer gelukt verder. Nu was ze dus weer het kamp uitgegaan in de hoop nog meer te kunnen vangen. Dom natuurlijk want veel beesten kon je niet echt meer vinden. Plus verschillende grotere dieren zouden juist nu gaan kijken. Op een aardige snelheid rende Frost een heuvel op om daar stil te gaan staan en daar bedacht ze zich. Wat deed ze? Dit had geen nut. Ze was al zo lang aan het rennen en niks aan het doen. Voordat ze zich echter kon omdraaien. zag ze een eindje verder de kater Stallionheart en haar ogen bleven een beetje geschrokken bij hem hangen. In haar hoofd speelde het moment weer terug vlak voordat haar neefje aangekomen was deze middag. Het was toch wel iets waar ze over na had gedacht al wou ze het niet toegeven. Ze wist niet wat ze met hem aan moest nu. Dit had ze niet eerder gehad. Ze bewoog eerst niet en uiteindelijk gingen haar ogen naar de grond.

Voor dat ze ook maar een keuze kon maken stond de kater al voor haar. Hij ging voor haar zitten en ze keek op. Er was niet echt iets van een emotie van haar gezicht te halen al keek ze hem wel aan. "Mooie avond hé?" Nee er was niks geweest? Zo kon het ook. Frostfaith bleef staan en sloeg enkel haar staart een keer heen en weer. "Jawel", antwoordde ze geen idee welke toon ze moest gebruiken. "Ik kon niet slapen, dus ik dacht ik ga nog even buiten het kamp kijken." Dat was precies wat er was geweest. De rood-witte poes besloot zich toch maar te ontspannen, al was het een rare plek om zomaar te gaan zitten vond ze. Op een heuvel van windclan, met veel wind en weinig licht. Naja dat was één van de dingen waar je nu maar niet over moest beginnen. Ze ging dus zitten legde netjes haar staart over haar poten heen.

_{De poes keek oplettend om zich heen aangezien het laat was en probeerde om haar gedachtes bij de dingen van morgen te houden. Ze voelde hoe de kater naast haar kwam zitten en kort keek ze naar de ander, met weinig uitdrukking op haar gezicht eigenlijk. Haar blik was alweer snel op de omgeving om haar heen. Gedachtes hield ze er strak bij. De indeling van morgen ging door haar hoofd, waardoor de rest van de gedachtes in een hoekje gedreven werden. Ook de reden dat ze wakker was. Toen de kater wat zei draaide ze alleen haar ogen naar hem toe. "Misschien is het hetzelfde wat jou wakker houdt? Oh ze kon gelijk eigenlijk wel bedenken wat hij daarmee wou zeggen. Frost keek weg. "Nee", antwoordde ze toen simpel. Haar gezicht draaide ze zo dat hij het niet kon zien. Ze ging zich niet zo overgeven aan een stomme domme gedachte. Nee dat was niet wie ze was. Ze was wakker omdat ze meer voor de clan had willen doen, niet meer niet minder. Geen zwakke gedachte ging er tussen komen. "In de mood om te praten over wat er vandaag is gebeurd of liever niet?" Haar blauwe ogen stonden nog altijd op de omgeving. Frost vond het al erg genoeg dat ze wist waar hij het over had. Frost haar geduld stopte dan ook op het moment. Op haar nette manier ging ze staan -nog altijd keek ze hem niet aan-. "Niet nodig." Toen stapte Frost gewoon naar voren weg van hem. Frost ging haar focus houden en zich niet laten afleiden. Want dat was zwak.}