If there's no tomorrow, what would you do?[Hollow]

De grijs met witte kater was voor een keer het kamp uit gegaan. Hij deed het niet heel vaak meer, maar soms verliet hij het toch om een rondje te maken door het territorium. Zo ook deze keer. Hij stapte nog vrij stevig door over de droge grond voor iemand van zijn leeftijd. Het had ook al dagen niet geregend en dat was toch wel iets dat hij al een lange tijd niet had meegemaakt als hij het al een keer had meegemaakt. Op zijn minst wist hij dat het niet veel goeds kon brengen, maar voor nu hoefde hij zich daar nog niet echt zorgen over te maken. Vandaag ging hij gewoon een tocht door het territorium maken en niemand die hem zou tegenhouden, althans dat was wat hij dacht.

[Hollow]

If there's no tomorrow, what would you do?[Hollow] Icestripe

Hollow was op zoek. Wanneer was ze het niet? Haar mond lag open terwijl ze geur probeerde in te nemen. Shadowclan noemde men dit gebied. Het was drassig en donker en ze kon niet geloven dat er ook maar een kat gelukkig kon leven hier. Toch was niets minder waar want de dikke geur van katten hing hier rond en al snel kreeg ze een op het oog die de geur ook met zich meedroeg. Half grijnzend stapte ze op de kat af. "Ze grootvader waar gaat u heen zo alleen?" Hij was oud. Maar ja, dat was haar oud leader ook. Betekende niet dat ze respect voor hem had.

Patience and Silence had one beautiful daughter.
And her name was Vengeance.

Al snel kwam er een geur zijn neus binnen die overduidelijk niet bij Shadowclan of een van de andere clans hoorde. Hij kneep zijn ogen dan ook tot spleetjes toen hij de poes waarbij de geur hoorde op hem af zag stappen. "Het gaat je niks aan." Gromde hij naar de poes. Hij mocht dan wel oud zijn, maar dat nam niet weg dat de she-cat hier niet hoorde. "Ik zou eerder moeten vragen wat jij hier doet op Shadowclanterritorium." Voegde hij er daarna aan toe.

Oh zo lief. Een grinnik gleed over haar lippen die ze opkrulde, een rij scherpe tanden tonend aan de oude kater. "Oh Shadowclan is it? Hmm ik vroeg me al af wat die stank was. Well Roodkapje, ik ben opzoek naar oma. Of opa in dit geval. Om lekker te smullen." Met die woorden schoot ze naar voren. Haar enorme lichaam toch nog verbazingwekkend snel en duwde de elder tegen de grond haar bovenlip optrekkend. "Kan jij me de weg wijzen?"

Patience and Silence had one beautiful daughter.
And her name was Vengeance.

Zijn haren gingen recht overeind staan bij de woorden van de poes. Voor hij zijn bek echter kon openen om nog meer te zeggen kwam de poes verbazend snel op hem af. Hij haar eerlijk gezegd niet zo snel ingeschat en voor hij er erg in had lag hij al tegen de grond gedrukt. Hij probeerde nog wel uit te halen met een poot naar de poes, proberend haar van zich af te krijgen, maar het verschil in kracht zou wel snel duidelijk worden.