Not safe

Natuurlijk was dit geen goed idee... Maar wie zou hem een mep verkopen?
Hij mocht de medicine den nog niet eens uit en hier stond hij, door zijn poten gezakt starend naar een prooidier die hij makkelijk kon nemen als hij wilde. Hij waggelde even met zijn achtergrond, masseerde de grond onder zijn poten en besloot weg te schieten... In een mum van tijd had de kater de kleine muis tussen zijn kaken genomen. Voor nu moest dit het doen... Het was allemaal maar verloren energie als hij weer naar de grens moest lopen. De kans om daar veel meer katten te zien was groter en dat risico wilde hij niet nemen... Ze konden hem nu al genoeg afsnauwen voor het feit dat hij niet had geluisterd, maar goed.

-Mazerunner

Was dat Lurkingshade die hij rook? Opnieuw haalde Mazerunner diep adem, en opnieuw kon hij de geur van de andere kater ontdekken. Als hij zich niet vergistte, hoorde de zwart-witte kater in de medicine cat's den te zitten. Al kon de bruine tabby zich wel voorstellen dat dat snel zou vervelen. Zelf had hij ook een tijd het kamp niet mogen verlaten. Maze volgde zijn neus en kwam zo bij de andere kater uit. "Uh, Lurkingshade?", miauwde hij vervolgens.

Zijn oren vlogen even heen en weer en met de muis in zijn bek draaide hij licht gealarmeerd zijn kopje. Er kwam iemand. "Uh, Lurkingshade?" Hij liet het muisje vallen en ging zitten om even zijn poot te likken en deze langs zijn gezicht te brengen, zo kon hij het een beetje opruimen niet? Kalm keek hij op naar MAzerunner... "Maze..." zei hij enkel kalm en eentonig. Zijn scherpe blik toonde aan dat de ander niet moest beginnen over dat hij hier niet eens mocht zijn van de Medicine cat... Just shut it you...

"Maak je geen zorgen.", zuchtte hij bij de uitdrukking op het gezicht van de andere kater. "Ik Ben niet van plan om je terug naar het kamp te sleuren.", als Lurkingshade zich goed genoeg voelde om te gaan jagen, moest hij dat maar doen. De clan had namelijk nood aan zoveel mogelijk voedsel, nu het kouder werd. Het zou ook niet de eerste keer zijn dat hij buiten het kamp iemand ontdekte die daar eigenlijk niet hoorde te zijn, om ze dan vervolgens gewoon te laten. Het was een regel waar hij zeer losjes mee omsprong.

"Maak je geen zorgen.", klonk er met een zucht... Eh? "Ik Ben niet van plan om je terug naar het kamp te sleuren." Hmpf. De kater vernauwde zijn ogen wat, maar goed dit was Mazerunner. Het zou niet de eerste keer dat de ander hetzelfde dacht als hem. Daarom knikte hij ook langzaam naar de tabby als teken dat hij hem wel vertrouwde, voor een deel dan. "Goed." zei hij kalmpjes. "Al iets gevangen vandaag?" een random gesprek zonder veel inbreng of... Wat dan ook. Het was nutteloos maar goed.

"Goed.", miauwde de zwart-witte warrior. Hij leek al wat kalmer te zijn geworden. "Al iets gevangen vandaag?", waarschijnlijk had de andere kater gewoon behoefte aan een normaal gesprek, Maze kon zich wel inbeelden dat Lurkingshade's leven redelijk hectisch was geworden na dat gedoe bij het thunderpath. De gestreepte kater schudde zijn hoofd. "Ik ben nog maar net buiten", miauwde hij vervolgens. "Jij?",

De ander schudde zijn hoofd, duidelijk de kwestie van het ongeval en zijn tijdelijke verblijf bij het schaap uit de context latende. Dat was fijn. "Ik ben nog maar net buiten", Klonk er van de grijze tabby af en hij knikte even kalm naar hem, dat was fijn om te horen dan. "Jij?", Klonk er van hem af en hij keek even schuin weg. "Een muisje," zei hij kalm met een zuchtje. "Beter dan niks," jep. "Maar het was wel weer even wennen," zeker na de shock.