For the small ones



 
IndexGebruikerslijstRegistrerenLaatste afbeeldingenInloggenZoeken
We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
WHAT'S HAPPENING
Current Event
No current forum-wide event.
THE ALLEGIANCES
Clans
THUNDERCLAN
RIVERCLAN
WINDCLAN
SHADOWCLAN
BLOODCLAN
THE MANAGEMENT TEAM
Staff
COME JOIN US
WC DISCORD

SWITCHERDIESWITCH
SWITCH ACCOUNT
Deel
 

 For the small ones

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Ga naar pagina : 1, 2  Volgende
Winddancer
StarClan
For the small ones Miniava
Bunny
2607
Actief
"They say there are two really loud noises in the world - a bang when you expected a click, and a click when you needed a bang"

CAT'S PROFILE
Age: Ageless (24,5 moons)
Gender: She-cat ♀
Rank:
Winddancer
BerichtOnderwerp: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 20 nov 2016 - 17:47


Winddancer keek opzij, om te zien of Emberspark haar nog volgde. Ze ging niet zo snel als ze meestal ging, want de laatste tijd werd ze snel moe. Ze was echt haar conditie aan het verliezen, ze verdikte zelfs al. Dat was geen goed teken. Lurkingshade had haar laatst nog gevraagd of ze wel prooi overliet voor de elders en de kittens - en ze deed haar best, maar ze was niet zeker. Ze at gewoon de laatste tijd zo veel.. Dan werd ze ook misselijk, en dan kwam het allemaal weer naar boven - en dan moest ze weer eten, want dan kreeg ze weer honger. Misschien was ze ziek, maar ze was net genezen van de rattenziekte en de warrior had geen zin om weer naar Acefray te gaan. Ze was er ondertussen al vaste klant, met haar gescheurde oor en met de ziekte. De poes deed een poging om haar pas te versnellen. Vandaag was ze in een goed humeur, al wist ze ook niet goed waarom. Ze zou gaan jagen, samen met haar broer, en dan kon ze de kittens en de elders een lekkere prooi geven als ze terugkwamen. Als om te zeggen: 'sorry dat ik zo veel eet'.

-Alleen Emberspark
Terug naar boven Ga naar beneden
Emberspark
Member
For the small ones Jts5sh
Dieuw
1679
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 22,5 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Emberspark
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 20 nov 2016 - 18:51

Met een stevige pas volgde ik mijn zusje. Ze leek er zin in te hebben vandaag, en liep flink door. We zouden samen gaan jagen. Glimlachend keek ik mijn zusje aan. Af en toe maakte ik me zorgen om haar. Ze kwam de laatste tijd vermoeid over, maar dat lag niet aan een voedingsgebrek. Ik was bang dat de rattenziekte misschien terugkwam, of een andere ziekte. Zeker omdat ik de vorige keer niet eens bij haar was geweest, wilde ik nu goed voor haar zorgen. "Niet zo snel," grapte ik, maar ergens meende ik het wel. Waarom had ze zo'n haast? We liepen verder, en toen we ver genoeg het territorium in waren hield ik halt. "Ik denk dat dit wel een goede plek is," sprak ik, terwijl ik mijn neusje in de lucht stak en de omgeving scande op prooi.
Terug naar boven Ga naar beneden
Winddancer
StarClan
For the small ones Miniava
Bunny
2607
Actief
"They say there are two really loud noises in the world - a bang when you expected a click, and a click when you needed a bang"

CAT'S PROFILE
Age: Ageless (24,5 moons)
Gender: She-cat ♀
Rank:
Winddancer
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 20 nov 2016 - 18:55

Winddancer knikte, lichtjes hijgend. Ze kon niet stil blijven staan, maar ze wist niet waarom. Haar buik deed wat pijn, alsof ze krampen had. De grote poes negeerde het en wandelde heen en weer, haar neus in de lucht gestoken. Misschien joeg ze de prooi weg door heen en weer te blijven lopen, maar ze kon het niet helpen. "Daar is iets..", mompelde ze, met haar pootje lichtjes wijzend naar de struik waar ze iets geroken had.
Terug naar boven Ga naar beneden
Emberspark
Member
For the small ones Jts5sh
Dieuw
1679
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 22,5 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Emberspark
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 20 nov 2016 - 19:20

Ik hield Wind in mijn ooghoek in de gaten, die nerveus heen en weer liep. Ik wilde suggereren dat ze misschien beter stil kon staan, omdat ze de prooi anders wegjoeg, maar ze onderbrak me voordat ik mijn mond open kon doen. "Daar is iets.." Mijn blik volgde haar pootje, en ik zag inderdaad een beweging in de struiken. Ik snoof even. De geur kon ik niet direct plaatsen, maar toen ik muisstil dichterbij sloop kon ik het bruine vogeltje wel herkennen. Een kwartel. Het was een klein beestje, maar met de barre tijden die er aan zaten te komen konden we alle beetjes gebruiken. "Het is een kwartel," mauwde ik richting mijn zusje, en met mijn staart langzaam heen en weer zwiepend naderde ik het beestje.
Terug naar boven Ga naar beneden
Winddancer
StarClan
For the small ones Miniava
Bunny
2607
Actief
"They say there are two really loud noises in the world - a bang when you expected a click, and a click when you needed a bang"

CAT'S PROFILE
Age: Ageless (24,5 moons)
Gender: She-cat ♀
Rank:
Winddancer
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 20 nov 2016 - 19:26

Winddancer knikte wat afwezig. Ze was er niet helemaal bij met haar kopje vandaag. De grote poes volgde haar broertje terwijl die het beestje benaderde. De krampen werden steeds erger.. Ze had waarschijnlijk echt iets verkeerds gegeten. De tabby kon wel tegen een stootje, dus ze probeerde de pijn te verbijten. Dat lukte nog redelijk.. Opeens kwam er een grote steek, en onwillekeurig liet de poes een kreetje horen, waardoor de kwartel wegvloog. Ze ging voorzichtig liggen, hijgend. "Ik heb vast iets verkeerds gegeten..", mompelde ze, hijgend van de pijn. Ze voelde zich echter niet zo zeer misselijk, dus helemaal overtuigd was ze niet.
Terug naar boven Ga naar beneden
Emberspark
Member
For the small ones Jts5sh
Dieuw
1679
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 22,5 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Emberspark
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 20 nov 2016 - 20:16

Terwijl ik langzaam het beest naderde, goed oplettend op dat hij mij niet opmerkte, hoorde ik opeens een kreetje achter me. De vogel vloog meteen weg, maar dat interesseerde me niet. Ik sprong gelijk overeind, en haastte me naar Wind. "Wind! Wat is er aan de hand?" mauwde ik bezorgd. "Ik heb vast iets verkeerds gegeten.." Mijn zusje klonk niet helemaal zeker van haar zaak, maar wat kon er anders aan de hand zijn. Ik was geen medicine cat, en had hier totaal geen verstand van. "M-moeten we even naar Acefray?" stelde ik aarzelend voor. Ik wilde haar niet pushen of iets dergelijks, maar aan de andere kant, wat nou als er iets ergs aan de hand was? Ik kon dat met geen enkele zekerheid zeggen, en als het wel het geval was, dan zou ik mezelf nooit kunnen vergeven.
Terug naar boven Ga naar beneden
Winddancer
StarClan
For the small ones Miniava
Bunny
2607
Actief
"They say there are two really loud noises in the world - a bang when you expected a click, and a click when you needed a bang"

CAT'S PROFILE
Age: Ageless (24,5 moons)
Gender: She-cat ♀
Rank:
Winddancer
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 20 nov 2016 - 20:45


De grote poes schudde haar kopje. Nee, Emberspark moest hier bij haar blijven, ze wou nu niet alleen zijn.. De pijn ebde niet weg, zoals ze verwachtte, maar werd zelfs erger. Winddancer hijgde, af en toe haar op haar tanden bijtend om een schreeuw tegen te houden. Wat was er aan de hand? Ergens diep vanbinnen wist ze het wel, natuurlijk, maar de tabby was bekend als een heel koppige poes, en dit was geen uitzondering. Ze liet zich op haar zei vallen, haar hijgende flank ging op en neer. Haar dikke buik was in deze positie duidelijk te zien. Er zou misschien geen twijfel over bestaan, voor iedereen die verder kon kijken dan zij kon. Ze kon het niet bevatten, ze kon het niet accepteren. Niet van hém - niet van.. Haar gedachten werden onderbroken door een hevige pijnscheut. Winddancer vloekte, voor zover ze dat nog kon, en probeerde zich wat te herleggen. Wie had gedacht dat het zo veel pijn zou doen? Niet zij, zij had zich er nooit op voorbereid. Ze had het nooit gewild. Nog harder dan ervoor klemde ze haar kaken op elkaar, zo hard dat ze dacht dat ze haar tanden zou breken als ze ook maar een beetje harder duwde. Haar instinct vertelde haar om te duwen, om ervoor te zorgen dat ze veilig naar buiten werden geduwd, ook al waren ze niet gewenst. Ook al wou ze dit niet. Dat deed de grote warrior dan ook. Ze haalde diep adem en duwde, kreunend van pijn en van inspanning. Zweet maakte haar bruine tabby vacht donkerder en zorgde ervoor dat het aan haar lichaam plakte. Ze dacht niet echt aan het feit dat haar broer naast haar stond, dat hij geschokt moest zijn, dat hij vast niet wist wat er aan de hand was. Dat hij niet wist wat te doen. Dat wist ze ook niet - ze had geen idee wat te doen, dus ze deed maar wat ze dacht dat juist was. Ze zou ze er veilig uitkrijgen, want zelfs al waren ze niet gewenst, ze zou hun het leven gunnen. Ze zou hun niet zo snel al naar Starclan sturen. Na een eeuwigheid van hetzelfde, zonder dat er vooruitgang leek te komen, veranderde er iets. het leek sneller te gaan. Het voelde zo vreemd, om te weten dat er iets levends uit je lichaam zou komen - hopen dat het leefde was misschien wel het raarste van allemaal. Ze kende dit gevoel niet, het was een vreemd gevoel. Met een plofje kwam de allereerste kitten op de wereld, de eerste kitten die Winddancer baarde. En ze was ongewenst. De poes hief zich omhoog, kreunend en vermoeid, en keek naar de kitten. Het was een zwart-wit poesje met een pluizige vacht. De tabby slikte. Kon ze dit? Ze kon het kleine lichaampje zo gemakkelijk verpletteren of verwonden, zonder echt iets te doen.. Maar ze kon het ook niet zo laten zitten, nog nat van de geboorte en waarschijnlijk koud en hongerig. Winddancer boog zich naar de kitten toe, dankbaar dat de anderen even leken te wachten. Alsof ze doorhadden dat dit onverwacht was, dat de poes niet voorbereid was. De grote kattin likte de kitten droog, zachtjes, misschien iets te zacht. Ze kon dit niet, ze was geen geschikte moeder.. Snel duwde ze de kitten die zo hard op haar broer leek naar haar buik, want ze voelde de steken weer komen. De volgende zou komen. Ergens had ze gehoopt dat het er maar eentje was, dat ze er al vanaf was.. Maar natuurlijk had ze dat geluk niet. Waarom kon Starclan deze kittens niet schenken aan een gelukkig koppel dat ze wou, in plaats van aan haar? Aan een poes die maar alleen was, die niet geschikt was om de kittens op te voeden en ze nooit gewenst had? De poes hijgde en legde haar kopje op haar pootjes, automatisch weer in dat ritme komend van duwen en ademen, duwen en ademen. Haar vacht hing dof en vochtig tegen haar lichaam geplakt en haar groene ogen hadden geen glans. Ze was moe, en er was maar één kitten al geboren. Hoeveel meer zouden er zijn? Ze hoopte niet op te veel. Ze kon dit niet aan. De tweede kitten word ook geboren, en geschokt hield Winddancer haar adem in toen ze hem zag. Het was een katertje, dat sprekend op haar leek. Dezelfde tabby vacht, hetzelfde wit op zijn buikje en zijn snuitje.. En net zoals zij was hij groter dan zijn zusje, al was hij nog steeds klein. Waren alle kittens zo klein? Zo fragiel, zo breekbaar? Snel, haastig bijna, likte de kattin ook de tweede kitten droog. De derde kwam al sneller, deze keer had ze minder pauze. Hoeveel zouden er nog komen? Ze wist niet hoe haar moeder ooit zes kittens kon baren. Ze dacht altijd aan zichzelf als een sterke kattin, maar haar moeder was duidelijk veel sterker geweest als ze dat kon meemaken - meer dan één keer zelfs. Bij deze steken kon ze kleine kreetjes van pijn niet tegenhouden, al klonken ze ook eerder vermoeid. Bij de vorige twee was ze bijna onnatuurlijk stil geweest, dat kon ze gewoonweg niet volhouden.. Toch leek deze makkelijker dan zijn of haar siblings. Met een zucht hief de warrior opnieuw haar kopje omhoog om deze te bekijken van zodra ze op de grond was geploft. Opnieuw een poesje, een klein pikzwart poesje. Nog kleiner dan haar siblings.. Hijgend en een beetje halfslachtig likte ze ook deze kitten droog. Ze was op, mentaal en fysiek. Ze had nooit verwacht dat het zo hard zou zijn, zo moeilijk, niet alleen fysiek maar ook mentaal - de gedachte dat ze zou moeten opvoeden, dat ze zes lange manen in de nursery zou moeten liggen om de kittens die ze nooit gewild had te zogen. Ze zou haar warriortaken moeten opgeven voor een lange tijd, en zelfs als ze dan apprentice waren zou ze ze verder moeten opvoeden. Dat kon ze niet, dat wou ze niet.. De vierde kitten kwam er ook aan, en ze bad aan Starclan dat het de laatste zou zijn. Ze zou instorten als ze hierna nog eentje moest, ze wist niet of ze dat zelfs zou overleven.. Haar lichaam was nog nooit zo moe geweest. Haar lichaam had ook natuurlijk nog nooit iets levends moeten voortbrengen. Het was zo raar.. Winddancer kreunde en hijgde en pufte, haar tanden opnieuw op elkaar klemmend terwijl ze duwde. Ze had altijd gedacht dat poezen overdreven terwijl ze bevielen, maar dat was blijkbaar niet echt het geval. Eindelijk, na een geboorte die een eeuwigheid geduurd leek te hebben, was dan ook de vierde en gelukkig de laatste kitten er. De jonge poes had de energie om ook deze schoon te likken of aan te kijken niet meer, en doodvermoeid legde ze haar kopje op haar poten en sloot ze haar groene ogen. Haar ademhaling was nog steeds in horten en stoten en haar hartslag ging tekeer, maar terwijl haar lichaam zich langzaamaan ontspande ging haar geest tekeer. Emberspark zou zich wel over deze kitten buigen, dat hoopte ze, hij zou haar wel drooglikken en naar haar buik schuiven, waar ze de andere drie kon voelen zuigen. Het was raar, het was van een andere wereld, om te voelen hoe drie levende wezens van haar afhankelijk waren. Ze kon zich niet inbeelden dat ze ze kon opvoeden tot succesvolle jonge katten, tot warriors.
Terug naar boven Ga naar beneden
Softbelly
Member
For the small ones Tumblr_oo2abrk1PE1vmn72zo2_500
{ Loïs
124
Actief
"Oh! Can I show you what I'm proudest of?"

CAT'S PROFILE
Age: { 24 Moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Softbelly
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 20 nov 2016 - 21:00

Het was een prachtig wondertje, hoe het kleine meisje in de buik van haar moeder groeide. Ze had zich snel ontwikkelt, net zoals haar zusjes en broertje. Het was bijna tijd om deze ruimte te verlaten. Het werd steeds strakker, steeds minder ruimte. Het enige wat haar kalm hield was de continuele hartslag die altijd aanwezig was. Toen deze versnelde, werd ook zij zenuwachtig. Alles ging opeens snel, en uit het niets raakte ze een harde grond, een andere kamer. Het was hier zo anders, en ze leek te verstikken, totdat het vliesje van haar kleine roze neusje afgelikt werd. Een zacht piepje verliet haar bek, waarna ze deze weer dichtdeed toen er een warm iets over haar plakkerige vachtje heen gleed. Stilletjes liet ze zichzelf verwarmen, tegelijkertijd dat ze voor de eerste paar keren ademhaalde. Haar longetjes vulden zich iedere adem met meer zuurstof, en ze liet zich zonder tegenwerking verplaatsen, waarbij ze zich tegen de warmtebron aannestelde. Hier ging ze instinctief op zoek naar melk, en zodra ze een tepel gevonden had, omsloot ze haar kleine bekje hierom heen en begon ze te drinken. Vervolgens liet ze haar kopje zakken, en viel ze voldaan in slaap.
Terug naar boven Ga naar beneden
Settledstar
Catministrator
For the small ones Dutch22
Renske
2587
Actief
Even dust was made to settle. And if we’re made of dust, then what makes us any different?

CAT'S PROFILE
Age: 38 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Leader ☆
Settledstar
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 20 nov 2016 - 21:16

Hij was het zat. Een klein wezentje, zonder bewustzijn, maar het wist dat het tijd was om te gaan. Hij was de ruimte waar hij, met zijn zusjes, in leefde uitgegroeid. Zodra de spanning steeds meer werd opgevoerd in de ruimte, werd zijn vermoeden bevestigd. Het werd steeds onrustiger en hij opgewondenheid in hem opborrelen. Het was zover! Zonder dat hij er enige grip op had, volgde er een harde knal. Oef, dit was niet zo leuk als hij het had verwacht. Zijn kleine hartslag versnelde. Was dit wel de bedoeling? Maar toen een ruwe tong hem bevrijdde uit deze benarde positie, leek alles weer te kloppen en liet hij voor het eerst zijn stembanden horen. Wat voor hem voelde als de longen uit zijn lijf schreeuwen, kwam als een zacht, schril piepje de buitenwereld in. Iets leidde hem naar een warme, zachte plek en een zoete geur zette hem instinctief aan het werk. Kleine pootjes vonden een tepel en gulzig dronk hij zoveel als hij kon. Onbewust merkte hij dat de wezens waarmee hij de vorige ruimte had gedeeld, weer terug bij hem kwamen. Hij piepte opnieuw, alsof hij wilde zeggen dat hij ze gemist had. Al snel volgde een grote gaap uit zijn kleine bekje. Misschien was het avontuur wel goed zo voor vandaag. Hij nestelde zich tegen zijn familie aan. Hij viel vredig in slaap. Morgen zou er een nieuw avontuur op hem wachten.
Terug naar boven Ga naar beneden
Emberspark
Member
For the small ones Jts5sh
Dieuw
1679
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 22,5 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Emberspark
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 20 nov 2016 - 22:11

Wat in starclansnaam was er hier aan de hand? Wind had nog haar hoofd geschud, maar het volgende moment plofte ze hijgend op haar zij. Bezorgd en met paniek in mijn ogen keek ik toe, maar ik was niet in staat om te bewegen. Wat gebeurde er? Wat in starclansnaam gebeurde er?! Wind hijgde hevig, en leek enorm veel pijn te hebben. Geschokt bekeek ik haar, opzoek naar antwoorden. Plotseling vielen alle puzzelstukjes in elkaar. Haar vermoeidheid, haar dikkere buik die nu ineens zo duidelijk was. Wind was zwanger. En nu moest ze bevallen. Wind moest bevallen. BEVALLEN. Alle alarmbellen in mijn hoofd begonnen te rinkelen. Ik onderdrukte de neiging om als een complete idioot gillend rond te rennen, en dwong mezelf om logisch te redeneren. Acefray. Ik moest Acefray halen. Maar ik kon Wind zo ook niet achterlaten, niet in haar eentje. Oke, adem in, adem uit. Niet panieken. Niet. Panieken. Met een plofje landde de eerste kitten op aarde. Een zwart-witte poes die sprekend leek op Lurkingshade. Ergens, in een heel klein hoekje dat nog niet doordrenkt was van de paniek, voelde ik lichte jaloezie, dat hij op mijn broertje leek. Ik was toch hier? Hij niet? Maar die emotie was niets vergeleken met de paniek die ik voelde. Nog altijd had ik niet bewogen, en het voelde alsof al mijn spieren bevroren waren. Hoe kon dit? Waarom wist ik dit niet? Een volgende kitten plofte neer, en Wind likte ook deze schoon. Het was een klein katertje, dat sprekend op zijn moeder leek. Mijn neefje. Langzaam begon het tot me door te dringen. Ik werd oom. Alweer. Nog helemaal niet lang geleden was Roughflower bevallen van vier kittens, Lurkings kittens. En nu Wind ook. Ik kon het nog steeds niet bevatten. Mijn kleine zusje lag hier gewoon even een paar kittens eruit te persen. Een derde kitten kwam eraan, en Wind kreunde van de pijn. Ik wilde haar helpen, ik wilde haar pijn verlichten, maar wist bij starclan niet wat ik kon doen. Deze kitten was pikzwart, en een poesje. Ik keek hoe Wind haar begeleidde naar haar buik, maar het moment van rust werd al snel weer verstoord door de vierde kitten die eraan kwam. Hoeveel waren het er wel niet? Ik kon me niet voorstellen hoe veel pijn Wind moest hebben. De weeën begonnen weer, en Wind leek uitgeput. Ik schoot even een schietgebedje opdat dit de laatste was, want anders wist ik niet hoe Wind dit zou redden. Gelukkig leek dit het geval te zijn. De laatste kitten plofte neer, en mijn zusje liet uitgeput haar kopje vallen. Moest ze niet..? Oh nee. Ik moest het doen. Ik. Ik, die amper ooit een kitten had aangeraakt sinds ik apprentice was geworden. Onzeker bracht ik mijn hoofdje naar het pasgeboren ding. Ik moest het likken. Toch? Wat als ik het fout deed? Voorzichtig likte ik het poesje schoon, dat nog het meest op mij leek van alle vier. Hopelijk deed ik het goed zo. Toen het vliesje van het lichaampje was verdwenen schoof ik deze voorzichtig richting de buik van haar moeder. Vervolgens keek ik naar het schouwspel. Een uitgeputte Wind, en vier kittens die vredig aan haar buik lagen. Dit was echt gebeurd. Ik had zo veel vragen. Wie was hun vader? Waarom had Wind mij niets vertelt? Hoe moest dit nu verder? Ik kon enkel geen klank uit mijn keel krijgen. "W-wind?" wist ik zachtjes uit te brengen. In mijn toon scholen al mijn vragen. Wat moest ik nu doen?
Terug naar boven Ga naar beneden
Winddancer
StarClan
For the small ones Miniava
Bunny
2607
Actief
"They say there are two really loud noises in the world - a bang when you expected a click, and a click when you needed a bang"

CAT'S PROFILE
Age: Ageless (24,5 moons)
Gender: She-cat ♀
Rank:
Winddancer
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimedi 22 nov 2016 - 18:28

Winddancer reageerde niet op alle onuitgesproken vragen in de toon van haar broer. Ze wist niet wat ze kon antwoorden. Het moet zo'n schok zijn voor hem, dat was het al voor haar.. En ergens had ze wel haar vermoedens gehad, maar koppig en niet bijster snugger als ze was, had ze die altijd genegeerd. Maar dit kon niet, ze kon dit niet.. "Ik kan hen niet opvoeden, ember..", mompelde ze uitgeput, haar kopje lichtjes optillend zodat ze hem aan kon kijken. Er lag spijt in haar groene ogen, maar ook iets van verdriet; ze wist dat ze hen zou achterlaten, dat ze hun nooit een moeder zou gunnen. Een vader zouden ze überhaupt niet hebben, dat was onmogelijk.. Hij zou het toch nooit willen. daar was ze van overtuigd. Het was nooit de bedoeling geweest.. De grote poes wachtte niet echt op een reactie van Emberspark voor ze haar kopje weer neerlegde. Ze was zo moe.. Dit keer sloot ze haar ogen niet echt, maar staarde ze recht voor zich uit. Wat moest ze nu toch doen?
Terug naar boven Ga naar beneden
Emberspark
Member
For the small ones Jts5sh
Dieuw
1679
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 22,5 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Emberspark
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimewo 23 nov 2016 - 20:53

Ik stond nog altijd met grote ogen te kijken, toen ik antwoord kreeg van een zeer vermoeid uitziende Wind. "Ik kan hen niet opvoeden, ember.." Wat? Wat bedoelde ze nu weer? Een klein deel in me wilde boos op haar worden. Die kittens hadden hier toch ook niet voor gekozen? En nu wilde ze ze gewoon in de steek laten. "We kunnen ze niet zomaar achterlaten..", mompelde ik zachtjes. Natuurlijk begreep ik mijn zusje. Ik wist niet wat er precies was gebeurd, wie hun vader was, maar het was duidelijk dat ze geen kittens wilde. Dat ze er niet klaar voor was. "We mogen ze niet achterlaten. Dan zullen ze sterven," vervolgde ik iets harder. Achterlaten was geen optie. We moesten ze dus wel meenemen, maar wat moesten we dan zeggen? Dat we ze hadden gevonden, zomaar? Maar dan zouden ze alleen opgroeien, als weesjes. Het bleven wel mijn neefje en nichtjes. Ik wierp een blik op de vier kleine bolletjes, en voelde zon verantwoordelijkheid, en zelfs liefde voor de wezentjes. Ik was hun oom. Ik wilde er voor ze zijn. "Ik kan ze meenemen," stelde ik plotseling voor. "Ik kan zeggen dat ik ze heb gevonden, en dan de zorg voor ze opnemen.." Waarom ik dit zei wist ik niet, maar wat ik wel begreep, was dat dit het juiste was. Ik moest dit doen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Winddancer
StarClan
For the small ones Miniava
Bunny
2607
Actief
"They say there are two really loud noises in the world - a bang when you expected a click, and a click when you needed a bang"

CAT'S PROFILE
Age: Ageless (24,5 moons)
Gender: She-cat ♀
Rank:
Winddancer
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimewo 23 nov 2016 - 21:00

Ze keek op bij zijn voorstel. Veel verschillende emoties zwommen rond in haar groene ogen. "Zou je dat echt willen doen?", fluisterde Winddancer. Zou hij de verantwoordelijkheid aankunnen? Zelf dacht ze niet dat zij het zou kunnen, dat ze er hun hele leven voor hun zou kunnen zijn, maar vooral niet in hun eerste manen. Wanneer ze leerden lopen, en praten, wanneer ze hun oogjes opendeden en wanneer ze de warriorcode leerden. Ze was niet zoals haar moeder was, ze was niet zo geduldig en niet zo slim.. Maar om dan die verantwoordelijkheid op haar broer te duwen? Het voelde zo.. Achterbaks. Kittens krijgen en er dan niet voor zorgen. Maar ze kon er niet voor zorgen, ze wist niet hoe.. Winddancer streed de innerlijke strijd maar kon hem niet winnen. Ze zei er daarom niets meer over daarna. Ze zouden het een ander moment echt moeten bespreken, maar zo konden ze het al doen zodat niemand wist dat zij de moeder was.. Zodat ze niet gedwongen werd de verantwoordelijkheid toch te nemen. Met veel moeite trok de poes zich recht, neerkijkend op de vier kleine pluizenballetjes. "Ze moeten een naam hebben..", mompelde ze zachtjes.
Terug naar boven Ga naar beneden
Littlefish
Member
For the small ones BBTakD
Bunny
414
Actief
"Small steps every day"

CAT'S PROFILE
Age: 38 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Littlefish
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimevr 25 nov 2016 - 18:29


|| LITTLEKIT|| JUST BORN || KITTEN ||

Het waren lange manen geweest, manen die ze vredig doorbracht bij haar broer, zus en zusje. Ze was de enige die zo zwart zou zijn als de nacht, donker en een ietwat langharige vacht had. Dit zou pas later blijken als ze zou groeien buiten haar moeders buik, een concept die nog net zo vreemd was voor de kittens als het kloppende hartje dat ze bezat. Het bonste snel en hard, alsof ze doodsbang was, immers was het een vreemde sensatie, een bevalling. Ze wist niet wat ze verwacht had, of ze überhaupt wel verwacht had dat dit ooit aan een einde zou komen. De enigste levensvorm die ze kende, eentje die ze later niet meer zou herinneren, want immers was er geen andere sensatie dan het gevoel van andere kittens naast haar, het ademen van haar moeder en het kloppen van een luid hart. Een hart dat steeds sneller bonste en die van haar leek te echoën. Of echoëde ze die van haar moeder, ze wist het niet en zou het ook nooit weten. Wat ze wel wist was dat ze langzaam maar zeker verplaatste, tegen haar willetje in. Haar lichaam verschoof en duwde daarmee haar zus, broer naar de andere kant van de buik, baarmoeder. Een plek waar ze zelf nog nooit was geweest. Hun bewogen ook en tot haar verbazing leken ze verder te bewegen dan dat ze mogelijk achtte, ergens kon ze hen dan ook niet meer voelen. Eerst verdween er een zus, waarna het heel even rustig was. Ze bewogen niet meer richting het einde van de baarmoeder, al juichde ze misschien ook wel te vroeg, nog voordat ze dat echt door had, dit tot haar was door gedrongen bewogen ze al weer. Dit keer was het haar broer die verdween. Nu had ze enkel nog een zusje die bij haar lag. De ruimte was wel groter geworden, immers kon ze niet beter bewegen dan toen ze nog met z'n vieren in de ruimte zaten. De ruimte voelde twee keer zo groot, iets dat wonderbaarlijk genoeg een ervaring was die ze niet prettig vond. Ze miste de andere twee trappende lijfjes wel. Echter hoefde ze daar niet al te lang zorgen om te maken, ook zij verdween. Sneller na haar broer dan haar broer bij haar zus gedaan had. Het duurde maar heel kort, toch kon ze haar hart in haar keel voelen bonsen, haar moeder leek in paniek, een paniek die de kleine, ondermaatse kitten ook overnam. Ze was dan ook niet bepaald rustig toen ze op de koude grond viel en daar verdwaasd bleef liggen. Als ze wist hoe ze een keel op moest zetten, had ze dat waarschijnlijk ook gedaan. Echter was ze te verrast om echt een piep uit te slaken, daarbij zat het vliesje nog in de weg, haar longetjes moesten nog open klappen en ze moest nog een eerst teug zuurstof binnen halen. Haar hart bonste nu zo hard dat ze het bijna in haar oren kon horen ruisen, oren die tegen haar kopje aan geplakt zaten. Ze was super klein, veel kleiner dan haar broer en zus. Ze zag er dan ook niet bepaald sterk uit, toch was het duidelijk dat ze wel volgroeid was, alles van neusje tot staartje zat er aan. Ze was pikzwart, zelfs haar neus, iets dat misschien ook wat aan Innerstar deed denken. Ze werd iets schoongelikt, maar niet totaal naar haar zinnen. Toch stak ze geen keel op, in plaats daarvan bleef ze rillend liggen, zonder ook maar echt te bewegen, behalve dan die zwoegende flankjes van haar. Het ademen was nieuw maar ging automatisch. Ze zoog de lucht naar binnen toe zoals ze later de melk binnen zou zuigen, gretig en vol nood. Ze werd richting een warmere zachte sensatie geduwd, de buik van haar moeder. Toch deed ze niet echt mee, ze liet haar lichaam zwakjes liggen en leek niet mee te willen bewegen. Ze was nog iets te versuft om echt vol levendigheid te reageren. Uiteindelijk was de warmte tot haar doorgedrongen en terwijl haar moeder bezig was met de laatste kitten, het laatste deel van de bevalling, was ze langzaam iets dichter tegen de buik van haar moeder aan gekropen, tergend langzaam voordat ze haar neusje volgde naar de zoete geur van eten. Haar lippen sloten om de tepel en ze zoog onhandig wat melk op, toch was het duidelijk dat ze niet al te hongerig was, want ze stopte al snel met drinken en bleef gewoon stil liggen, het zwoegen van haar flanken het enige teken dat ze gezond en wel ter wereld was gebracht.

KINDNESS IS LIKE SNOW♥~
IT BEAUTIFIES EVERYTHING IT COVERS..
Juul
Terug naar boven Ga naar beneden
Quailspark
Member
For the small ones Ezgif-4-a8ee51fdd0
Jazzy
28
Actief
I never knew where I was going.

CAT'S PROFILE
Age: 38 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Quailspark
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 27 nov 2016 - 12:58



Ondanks alles was het gelukt. Het was van een kleine klomp cellen gegaan naar een individu, eentje met een pels die leek op dat van haar toekomstige 'vader'. Ja, ze was haast een evenbeeld aan hem en dus ook zowat aan haar moeder, die ze nooit zou kennen. Maar voor alles was een reden en zo ook was deze geboorte. Ze werd geboren uit het bloed van hoge rangen, maar daar had ze zelf geen besef van, daar had de ander misschien zelfs geen besef van. Ooit zou hij uitkomen, maar dat zou niet nu worden. Stilte was het enigste dat ervoor zorgde dat er kalmte was, want er gebeurde teveel om werkelijke rust te brengen. Het was chaos, een chaos emotioneel en lichamelijk. Maar zij had er geen echte last van. Het was iets waar ze niet van bewust was, waar niemand van haar leeftijd bewust van kon zijn en toch gebeurde het. DE koude was te voelen op haar lichaampje en een stekende pijn kwam in haar lichaam terecht. Haar longen klapten pijnlijk open, maar ze had duidelijk wat moeite met haar ademhaling compleet te houden, aangezien het schokte. Ze trilde, ze had het zo koud. En mocht ze een besef hebben dan had deze haar gezegd terug te gaan naar de warmte waar ze had gezeten. Maar ze zou nooit meer kunnen terugdenken aan die dag, dit moment. Ze kreeg een warme tong over zich heen, de eerste geur die binnen kwam in haar neus, naast dat van de prikkelende geur van dennenbomen natuurlijk. Ze piepte even, onhoorbaar voor haarzelf, maar hoorbaar voor de groteren die nu voor haar zorgden. Het kwetsbare ding werd met nauwkeurige zorg schoon gelikt en ergens geplaatst waar de zoete geur haar zou lokken naar de buik. Maar met pieperige ademhalengetjes en een neusje die nog half dicht zat had ze moeite en last. En zo kon ze dus niet drinken.
Terug naar boven Ga naar beneden
Emberspark
Member
For the small ones Jts5sh
Dieuw
1679
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 22,5 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Emberspark
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 27 nov 2016 - 13:46

Ik knikte rustig. Ja, ik wilde dit doen. Voor haar. Voor de kittens. Maar ook voor mezelf. Ik was soms best wel eenzaam, en hoewel ik natuurlijk mijn vrienden en familie had, had ik soms behoefte aan meer. Hoe ik het wilde doen wist ik nog niet echt. Het kwam allemaal als een enorme schok voor me, en ik had geen enkele ervaring met kittens. Ze zouden een queen moeten hebben die ze kon zogen - op dat gebied kon ik natuurlijk niets voor ze betekenen - maar ik kon wel een vaderfiguur voor ze zijn. Iemand waar ze op konden rekenen. Er moest veel duidelijk gemaakt worden. Wat zouden ze weten over Wind? En over mij? Plotseling viel mijn blik op het jongste poesje van het nestje, dat moeite leek te hebben met drinken. Mijn hart sloeg even een slag over. Het zou toch wel goed komen met haar? Voorzichtig gaf ik haar nog een likje over naar neusje, gezien deze nog een beetje dicht zat. Vervolgens duwde ik haar uiterst teder in de richting van haar moeder, hopend dat het zo wel goed zou komen. "Ze moeten een naam hebben.." Ik knikte instemmend. "Het zijn jouw kittens..." spoorde ik haar aan. Wind moest ze toch gewoon hun namen geven?
Terug naar boven Ga naar beneden
Winddancer
StarClan
For the small ones Miniava
Bunny
2607
Actief
"They say there are two really loud noises in the world - a bang when you expected a click, and a click when you needed a bang"

CAT'S PROFILE
Age: Ageless (24,5 moons)
Gender: She-cat ♀
Rank:
Winddancer
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 27 nov 2016 - 13:54

Winddancer slikte moeizaam. Het waren inderdaad haar kittens, ook al leek dat zo.. Het was moeilijk uit te drukken in woorden. Onrealistisch misschien? Also het niet echt was, alsof dit een droom was. En toch had ze ze alle vier in haar gehad, had ze ze alle vier naar buiten moeten duwen. Onwaarschijnlijk gewoon.. De tabby was al een beetje uitgerust en ze duwde zich recht, moeizaam maar het ging. Met haar groene ogen keek ze de vier pluizenbolletjes aan. Ze had nooit gedacht dat ze dit ging moeten doen.. Ze richtte haar blik op de eerstgeborene, een zwart-wit poesje. Ze had een pluizige vacht. Zwijgend duwde de grote poes eventjes haar neusje in haar vacht. Ze was zo zacht.. "Softkit..", murmelde Winddancer zachtjes. ja, dat was een mooie naam. Misschien kon ze dit nog wel, hoewel dit natuurlijk helemaal iets anders was dan kittens opvoeden. Dat zou ze niet kunnen - maar Emberspark had al gezegd dat hij het voor haar zou willen doen. Toch voelde ze zich zo schuldig.. De warrior haalde diep adem en richtte zich op de andere drie kittens. Haar blik viel op de kleinste van de vier, een zwart poesje. Raar toch, hoe ze alle vier zo klein waren terwijl ze zelf toch zo groot was. De poes slikte even terwijl ze het kleine, tengere kittentje aankeek. "Littlekit..", besloot ze. Ze kon niets anders bedenken. Dit ging geweldig. Er lag een besluiteloze blik in haar groene ogen terwijl ze de andere twee kittens aankeek. Twee tabby's, een katertje en een poesje.Ze leken zeer hard op haar, maar ook op Ember. Logisch natuurlijk, aangezien ze als broer en zus op elkaar leken. Een piepkleine glimlach sierde haar gelaat, hoewel er nog steeds spijt en misschien zelfs angst in haar ogen te zien was. "Jij mag deze twee een naam geven, ember..", zei ze zachtjes. Hij ging ze immers opvoeden, als hij zich ondertussen nog niet bedacht had..
Terug naar boven Ga naar beneden
Emberspark
Member
For the small ones Jts5sh
Dieuw
1679
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 22,5 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Emberspark
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimezo 27 nov 2016 - 21:41

Mijn zusje gaf de naam aan het oudste poesje en het compleet zwarte poesje, Softkit en Littlekit. Oké, het waren misschien niet de meest originele namen ooit, maar ze pasten wel bij de twee kleintjes. Ik glimlachte even terwijl ik Wind zag nadenken. Het was werkelijk bewonderingswaardig hoe er in één middag zo veel kon veranderen. Wind was mijn kleine zusje, die nog speels in de modder hoorde te spelen, en nu had ze gewoon het leven gegeven aan 4 prachtige kittens. Ik begon steeds nieuwsgieriger te worden over hoe dit gebeurt was. Wie was nou hun vader? Iemand van binnen de clan? Misschien Hazelnut? Als ik het me goed herinnerde hadden zij ooit iets gehad samen, maar volgens mij was dat ook weer voorbij, of ik moest wel heel wat gemist hebben. En sowieso waren deze kittens niet bepaald gewenst, dus het kwam niet uit één of andere vaste relatie waar ik met mijn stomme kop niets van had gehoord. "Jij mag deze twee een naam geven, Ember.." Mijn ogen werden even groot van verbazing, maar ergens begreep ik het wel. Als Wind het goed zou vinden zouden dit mijn kittens zijn. Ik zou hun vader zijn. Wow. Mijn blik gleed even over de twee, die op mijn zusje leken maar ook op mijzelf. Ik dacht even na. "Setteldkit," mauwde ik uiteindelijk, wijzend naar het katertje. "En deze heet Quailkit, naar de kwartel die we net zagen," (en omdat ze op een kwartel lijkt) vervolgde ik zeker van mijn zaak. Vervolgens vestigde ik mij blik op de kersverse moeder. "Wind, we moeten hier wel over praten.. Ik.." begon ik aarzelend. "Hoe gaan we dit doen?"
Terug naar boven Ga naar beneden
Winddancer
StarClan
For the small ones Miniava
Bunny
2607
Actief
"They say there are two really loud noises in the world - a bang when you expected a click, and a click when you needed a bang"

CAT'S PROFILE
Age: Ageless (24,5 moons)
Gender: She-cat ♀
Rank:
Winddancer
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimema 28 nov 2016 - 17:07

Settledkit en Quailkit waren de nieuwe namen van het katertje en het poesje, en het waren twee prachtige namen. Namen waar zij nooit op gekomen zou zijn. Ze vroeg zich nu al af wat hun warriornamen zouden zijn. Softheart? Littleclaw? Quailnose? Settledlight? De mogelijkheden waren eindeloos, leek het wel. De kleine kittens zouden zich vormen, zouden een eigen karakter en een eigen geschiedenis ontwikkelen, en het leek zo onmogelijk. Onwaarschijnlijk. Onrealistisch. Onbegrijpelijk. Winddancer werd ruw uit haar gedachten getrokken door de harde werkelijkheid. Ze kon hen niet opvoeden.. Emberspark wou erover praten. Maar wat kon ze zeggen? Wat moest er gezegd worden? Hij vroeg hoe ze dit zouden doen. De grote poes zette zich rechter, onbewust en diep in gedachten verzonken de kleine kittens wat dichter bij haar duwend. Ze waren druk aan het drinken, en het voelde zo raar.. Ze slikte even. "W-we kunnen zeggen dat we ze gevonden hebben..", mompelde ze zachtjes, aarzelend. Anders was ze altijd zo zelfzeker - maar anders werd ze ook nooit zo opgevreten door schuldgevoelens. Schuld, omdat ze deze vier onschuldige kittens ongewenst op de aarde had gezet - schuld, omdat ze hen zou afstaan en nooit écht een moeder zou gunnen. En toch kon niets haar afbrengen van de moeilijke beslissing die ze gemaakt had onder invloed van pijn, spijt, angst en zo veel andere gevoelens die samen een grote cocktail maakten, die haar verlamden en drogeerden en haar later nog zo veel moeilijkheden zou brengen. Dat besefte ze zich niet. Winddancer was nooit een slimme poes geweest, en hoewel ze nu probeerde naar de toekomst te kijken (door te beseffen dat ze niet geschikt was om hen op te voeden) faalde ze erin om te beseffen dat ze daar zo veel spijt van zou hebben.
Terug naar boven Ga naar beneden
Emberspark
Member
For the small ones Jts5sh
Dieuw
1679
Actief

CAT'S PROFILE
Age: 22,5 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Emberspark
BerichtOnderwerp: Re: For the small ones   For the small ones Icon_minitimedo 1 dec 2016 - 23:04

Ik dacht even na over haar voorstel. Het was op zich een goed plan, maar het had gaten. Wat als de kittens niet geaccepteerd zouden worden? En ze zouden altijd twijfelen over hun afkomst. Ik kon me voorstellen hoe naar dat moest zijn.. Maar verder hadden we nu niets. Wat moesten we anders doen? Uiteindelijk knikte ik dan ook. "Ja, als jij het zeker weet, lijkt dat me het beste.." mauwde ik. Even bleef ik stil. Wat nu? Al deze vragen spookten nog rond in mijn hoofd, maar ik wilde mijn zusje niet onder druk zetten. Het moest ook enorm heftig voor haar zijn, dit hele gebeuren. Ik moest toegeven, ergens was ik wel een beetje bag. Ik vond het best wel eng. Wat nou als ik het niet kon? En wat als Wind over een paar maanden spijt zou krijgen en haar kittens terug zou willen? Dat zou niet alleen hun leven op zijn kop zetten, maar ook het mijne. Het was heel belangrijk dat Wind het zeker wist. "Als we dit doen, moet je wel één ding begrijpen. Je kan niet opeens terugkrabbelen. Ze moeten opgroeien in een stabiele omgeving. Je moet het 100% zeker weten," sprak ik serieus, terwijl ik haar recht aankeek. "Dan moeten we nu naar het kamp," zei ik tenslotte, terwijl ik Quailkit en Softkit voorzichtig bij hun nekvel optilde, en even afwachtte of het Wind zou lukken om de andere twee naar het kamp te tillen.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
For the small ones
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 2Ga naar pagina : 1, 2  Volgende

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Warrior Cats :: ShadowClan territory :: ShadowClan territory-
Ga naar: