[Activity Check!] Sharing Tongues

Sharing Tongues. Woehoe, de tijd voor katten om samen sociaal te zijn. Want daar was Nightthorn zó geweldig goed in. Ugh, kon het niet eens een keer rustig zijn in het kamp. Zonder al die lafaards.. al die schaapjes.. al die muisjes om hem heen? Ze waren soft, allemaal, zo leek het wel. En nog steeds gedroeg hij zich loyaal. Kon de wereld nog erger? oh ja dat kon.. Tallshadow zou binnenkort Tallstar zijn. Duizendmaal ugh. Maar goed, we moesten er op dit moment maar het beste van maken.

Tag: Niemand
Rang: Warrior
Apprentice: /
Mentor: /
Extra: /

Bitterpaw miauwde dat Fernpaw waarschijnlijk niet de enige was die er zo over dacht. Tja misschien was dat wel zo, Heartattack stond in ieder geval aan zijn kant, maar dat had hij wel gedacht... Ze zij ook nog dat er veel katten in de clan zouden zijn die zich in zijn verhaal zouden kunnen inleven. Fernpaw viel haar bij door te zeggen dat ze dan nu wel dingen riepen en hem vuil aankeken, wat waar was, maar dat ze, als ze het zelf gedaan hadden waarschijnlijk hetzelfde gedaan zouden hebben. De leerling glimlachtte naar hem maar voegde er wel aan toe dat Amare nu eenmaal een rogue was en dat hij er niet altijd voor haar zou kunnen zijn, ookal zou hij dat willen. "Ja, ik weet het. Maar ze is zo belangrijk voor me, ik weet dat de clan als een familie moet zijn maar dat is moeilijk te geloven als je hele echte familie niet in een clan zit." Zuchte Amberhunt, hij wilde loyaal zijn, maar het was zo ongeloofelijk moeilijk.

Tag; Bitter- en Fernpaw

Bitterpaw miauwde dat het echter niet anders was, en dat was het irritante eraan, hij kon er niks aan veranderen. Toen miauwde ze dat hij op een gegeven moment zijn eigen prioriteiten moest stellen. Het was waar, als dit allemaal door iemand anders werd gezegd zou Amberhunt nogal geïrriteerd worden. Maar Bitterpaw had ook iemand verloren, ook een zus zelfs. Zij had ook met de gevolgen moeten leven, ze wist hoe het was om niet bij iemand te kunnen waar je zo veel van houd. Fernpaw bevestigde de worden van Bitterpaw en voegde eraan toe dat hij nog geluk had dat Amare geen kat uit een andere clan was, want dan zou hij ooit tegenover haar staan in een gevecht. In gedachten stelde de rode kater zich voor hoe het zou zijn om met Amare te vechten, verschrikkelijk, dat stond wel vast. Het zou een gevecht van puur verdriet zijn. "Tja, jullie zullen wel gelijk hebben" Zuchtte hij, natuurlijk wilde hij Amare niet kwijt. Maar het kon echt niet anders.

De rode Apprentice kwam de den uitzetten. Zo te zien was het tijd voor Sharing Tongues. Redpaw ging uiteindelijk vlakbij de Den zitten. Ze keek wel even, misschien zou iemand naar haar toe komen, en ja, anders niet, dan zat ze maar alleen. De Apprentice keek geduldig om haar heen. De meesten leken toch zo hun vriendengroepjes te hebben. Ach ja, ze zat hier wel prima. Ze zuchtte even waarna haar rode kop met gele ogen weer rustig het kamp door keken.



Tag: Niemand
Rank: Apprentice
Mentor: Winddancer

Wat een kitten was die Wolfkit. Ze had trots haar borstje vooruit gestoken na woorden van Swiftclaw en vervolgens een hap genomen van de muis toen Swiftclaw had gezegd dat zij het eerste hapje had mogen nemen. Swiftclaw zelf nam vervolgens een hap van de muis en kauwde er rustig op, terwijl Wolfkit gehaast leek te kauwen en met volle modn zij dat muizen lekker waren. Ja, Wolfkit was vast nog moeder melk gewend en dan waren muizen heel speciaal. Swiftclaw zelf vond een dikke duif lekkerder, maar die waren niet zo veel in het Shadowclan territorium. Swiftclaw slikte haar hap door en glimlachte. "Dat zijn ze zeker," beaamde de poes. "En wat heb jij allemaal beleefd?" Vroeg ze vervolgens aan de kitten en nam daarna weer een hap. Grootse kitten verhalen konden grappig zijn, al had Swiftclaw het eigenlijk niet zo op kittens. Deze was wel leuk en ze was wel benieuwd naar meer van dit jonkie.

TAG: Wolfkit

Zijn grasgroene ogen waren gericht op de rest van zijn Clangenoten. En zo te zien was het weer zo'n Sharing Tongues momentje. Niet zijn favoriete bezigheid, als je het hem vroeg. Maar sinds de dood van zijn vader en de verdwijning van zijn moeder was hij niet meer met de Clan omgegaan. Gewoon simpele trainingsessies met zijn mentor, een klein gesprek er tussendoor. Maar hij had nooit zijn gevoelens over zijn familie op iemand uitgestort. Want het was zijn familie. Zijn probleem. Dus wat hij kon doen was om onder een struik zitten. Niet dat hij niet met de rest wou praten. Het was niet precies zijn eigen fout dat hij niet echt geskild was met een gesprekje voeren. Wat vroeger totaal anders was. Toen hij nog de onverantwoordelijke Flamepaw was, die totaal niet om de consequenties gaf. En nu had de dood van Rustscar hem totaal anders gevormd.

+tag open

Rang; Young warrior
Apprentice; x

Heavepaw

Haar tweekleurige blik gleed snel door het kamp in toen ze deze binnenstapte. Aan de groepjes katten te zien was er een sharing tongues gaande. Kort overwoog Heave om richting de prooistapel te lopen met de prooi die ze zojuist gevangen had, maar besloot er tegen. Ze leek redelijk laat te zijn, en zo te zien had ieder al een prooi, dus kon ze net genoeg haar eigen kill voor zichzelf houden. Haar neus en snoet zat onder de modder, en ook her en der op haar gezicht waren vlekken terug te vinden. De reden waarom ze zo bemoddert was, was de kikker in haar bek. Rond deze tijd van het jaar kropen die onder de grond, en moest je wroeten om ze eruit te krijgen. Maar ze waren makkelijk om te krijgen, als je tenminste wist waar je zoeken moest. Ze was vandaag redelijk laat geweest met haar trainingen, en om daarna nog een lange tijd te moeten jagen naar prooi die lastig te vinden was, lag haar voorkeur toch bij een kikker opgraven. De oudere apprentice ging op zoek naar iemand die nog vrij was, en besloot Flameleap te vergezellen. Dat was een vriend van Running, wist ze. Een een vriend van Running was een vriend van haar. "Hey," begroette ze hem met een grijnsje toen ze eenmaal dichtbij genoeg was.
Tag: Flameleap
Apprentice - Mentor is Kingslayer

Waspsting

Ergens achterin het kamp zat ze dan, terwijl katten zich verzamelden voor de sharing tongues. StarClan. Socializen, dat kon ze nu niet aan. Ze stopte haar kop verwoed onder haar staart, en ademde de geur van de grond in; aarde, mos en dennenboom waren het best te ruiken. Het kalmeerde haar, op de één of andere manier. Niemand hoefde het te wagen om met haar te gaan praten, gezien die waarschijnlijk een klauw over zijn kop krijgen zou. Opnieuw welden tranen in Wasp haar ogen op, maar ze liet niets meer vallen. Ze bleef enkel staren naar de donkere modder onder haar, alleen enkele dennennaalden sierden de grond. Kalmerend.
Senior Warrior - Apprentices zijn Shadowpaw en Barkpaw - Niet open om te joinen, sorry guys c:

Er was nog geen reactie gekomen van de poes voor hem, daardoor liet hij zijn blik wat rond het kamp gaan om de verschillende groepjes katten bij elkaar te zien. Hij zag ook wel een paar katten die er alleen bij zaten, maar het kon zijn dat die even geen behoefte hadden aan het contact met anderen. Soms had hij daar ook wel even behoefte aan, ook al was nu niet zo'n moment. Hij liet zijn blik weer terug naar Winddancer gaan, afwachtend op haar antwoord.

Tag: Winddancer

Ah, sharing tongues. De jonge poes geeuwde en rekte zich uit, waarna ze toch wel tevreden de vogel op de prooistapel neer legde. Het had even geduurd, maar langzaamaan begon ze haar conditie wel weer op te bouwen. Het bracht haar in een goed humeur, waardoor ze besloot maar eens voor de verandering in het kamp te blijven tijdens dit uur. Normaal vond ze het maar wat bedrukt in het kamp zodra het sharing tongues was, waardoor zij vaak dan buiten te vinden was. Nu echter ging ze aan de rand van het kamp zitten, in een van de weinige stukjes zonlicht.

Tag: Niemand

-apprentice, momenteel mentorloos

Zijn blik was gevallen op één van de kattinnen die net zo oud was als hijzelf, maar ook nog apprentice was. Om een andere reden, uiteraard; een ziekte had haar gevloerd voor een paar maanden, maar daar leek ze nu overheen gekomen zijn. Dat maakte haar echter niet minder interessant - nou ja, wel een klein beetje minder, natuurlijk. Toch was ze speciaal, en wilde hij maar al te graag eens een gesprekje met haar voeren. Hij was al op weg richting haar, toen een andere kater hem voor was. Soaringpaw, een jonge kit van rond de zes moons. Een lichte gloed van afgunst kwam op zijn gezicht, maar binnen een seconde gleed deze er weer af. Lion stapte, ondanks het recent gejoinde gezelschap, toch nog richting haar af. "Soaringpaw. Airpaw," begroette hij de twee, al bleef hij duidelijk wat langer bij Airpaw hangen, en hij schonk haar een aantrekkelijk grijnsje, waarna hij naast haar ging zitten. Hij sloeg wat met zijn staart op de grond, vlakbij die van Airpaw. "Hoe gaat het?" vroeg hij, zijn ogen opnieuw wat langer laten hangend bij haar.
Tag: Airpaw & Soaringpaw
Apprentice - Mentor is Acorndust

Last Call!

Het leek erop alsof het grootste deel van de clan bijeengekomen was, en het deed de kater goed dat te zien. Een hechte clan was waar je door bleef bestaan, een leven geven voor een vreemde deed haast niemand meer in deze wereld. Elkaar leren kennen was dus letterlijk van levensbelang, en het begon aardig te lukken.


Note: Dit is de laatste check, vanavond sluit de officiële deadline, morgen de onofficiële. In de spoiler staat de lijst van katten met hun apprentice/mentor. Als jouw kat er niet bij staat maar je hebt wel in dit topic gepost, of als er foutieve info in staat, stuur dan zo snel mogelijk een pm.

De Lijst:

Otter's blik gleed door het kamp heen. Ze was net wakker geworden, en vond meteen de reden waarom. De Clan had zich verzameld voor de Sharing Tongues, en een zucht rolde over haar lippen. Ze had geen behoefte om hieraan mee te doen, en ze was eerder gewekt dan ze eigenlijk wilde. Kort keek ze naar de lucht, die al aardig donker begon te worden. Dan zou ze maar wat eerder vertrekken dan gepland. Soepel bewoog ze zich door de grote, en bovenal drukke groep katten heen, waarna ze door de uitgang verdween voor haar jacht.
Warrior - Geen apprentice

Gesloten

De Lijst: