Well look at you

For Mousedung's sake, dit ook nog? De poes had nog maar net haar ogen geopend toen ze de glinstering van het ijs al zag. Met een luide brom draaide ze zich om, maar wist dat ze de slaap niet meer kon vatten. Het kleine meertje vlak bij haar tijdelijke verblijfplaats was bevroren. Allemaal leuk en aardig als je ervan hield om lekker te gaan waggelen op ijs, maar dat was niet voor haar het geval. Haar keel was droog en het dichtstbijzijnde grote meer, die hopelijk niet bevroren was, was hier een hele ochtend lopen vandaan. Met erg veel tegenzin stond Farai dan ook op en likte haar vacht plat. Hoewel er eigenlijk nooit vreemdelingen kwamen hier, vertrok ze toch nooit ongewassen haar nest. Noem het ijdel, noem het preuts; het deed haar weinig. Eenmaal klaar kwam ze haar hol uit en begon haar weg naar het andere meertje te lopen, moeizaam knipperend om de slaap uit haar ogen te krijgen.
Na wat een eeuwigheid leek kwam dan toch het beekje inzicht. Als ze die volgde zou ze bij het meer komen, wist ze uit ervaring. Ze verbleef hier nu al enkele manen, waardoor het gebied haar langzaam eigen werd. Geeuwend liep ze het beekje af, totdat een knappe kater bij haar in het zicht kwam. Toen ze echter zijn Bloodclan geur rook, was dat nogal een afknapper. "Schijt weer, is 't niet?"miauwde ze droogjes toen ze aan kwam lopen, een ietwat uitdagende blik in haar ogen terwijl ze naast het beekje tot stilstand kwam. "Wat moet een Bloedkatje helemaal hier, hm?" ze zuchtte vermoeid. "Zeg me niet dat je verdwaalt ben," zowel, dan was dat vanaf nu volledig zijn probleem.

Met een druk draaide de vreemde kater zich om, duidelijk uit zijn gemak."Holy Mousedung shit, you scared the Mousedung shit out of me right there sneaking up behind me like that. Don't ever Mousedung do that again ok?" Probeerde hij nu express in elke zin een scheldwoord neer te zetten? Farai grinnikte zachtjes. "I think i'll do what i want to, stranger." miauwde ze droogjes en stapte langs hem heen naar het riviertje, waar ze haar witte poten op zetten. Het maakte echter niet uit hoeveel kracht ze erop zette, het ijs brak niet. Jammer, ze zou toch door moeten lopen naar het meer. "Listen i don't care what the Mousedung weather is like, don't ask me that like as if you aren't a stranger. And i'm most Mousedung certainly not lost, i know the places out here. I'm familiar." lichtelijk geïrriteerd trok ze met haar oor. "Luister gozer, je maakt jezelf veel duidelijker door niet in iedere zin een scheldwoord neer te zetten, heeft je moeder je niet goed opgevoed ofzo?" ze trok één wenkbrauw lichtelijk op. "Besides, des te meer je scheld, des te minder betekenis het heeft, you know? Je moet het op de juiste momenten zeggen," ze was zich maar al te goed bewust van het feit dat deze kater niet bepaald iemand was die zin had in lessen 'spreekvaardigheid', maar dat maakte het juist leuk.