Dancing in the rain

De aarde die eerst zo droog onder haar poten had gevoeld was nu niet meer dan één grote modderpoel. Kleine druppels vielen zachtjes uit de hemel terwijl de miezerbui haar lange vacht doorweekte die oorspronkelijk eerst wit rood gevlekte hoorde te zijn. Nu leek ze wel een druipende dweil die besmeerd was met modder en oud zand. Geïrriteerd trok ze met haar oor toen de senior warrior veder door de modderpoelen heen ploegde opzoek naar een spoortje prooi.

- Mooncycle
SPT

Op dit soort dagen was hij blij met zijn korte vacht. Hoewel hij nog steeds doorweekt werd, had hij er minder last van dan de leden van zijn clan met een lange vacht. Daarover sprekend, er kwam er een zijn kant op. Met een vrolijk lachje liep hij er op af.  Waarom was hij vrolijk terwijl het miezerde en de waterdruppels van zijn vacht afvielen? Daar had hij zelf ook geen duidelijk antwoord op, hij had zo zijn gestoorde buien. "Hallo." Groette hij de kattin voor hem.

Starclan leek het haar vandaag niet te gunnen waardoor ze zuchtend haar lichtblauwe ogen over de vallei heen liet glijden. Het was een grauwe donkere dag en regen bleef maar uit de lucht vallen net als de afgelopen dagen. De droogte was dan eindelijk over deze modderpoelen konden niet zo gevaarlijk worden als de droogte. Dovefeather liet haar poten weer leidde en de she-cat dwaalde een bergje af. Een nieuwe geur walmde in haar neus en voor ze het wist zag ze een witte grijze vacht op haar aflopen die ze herkende als Mooncycle. De tom kwam glimlachend naar haar toe lopen en met een scheven lach op haar lippen begroette ze de kater terug. "Goedemiddag Mooncycle" Groette ze vriendelijk en trok met haar snorharen.

Hij had even niet op haar naam kunnen komen, tot het hem te binnen schoot. Dovefeather groette hem vriendelijk terug. "Dus wat doe jij hier op een mooie dag zoals deze?" Vroeg hij, al was het duidelijk te horen dat zijn vraag niet serieus was. "Ikzelf was gaan jagen, maar die miezer maakte het wat moeilijker. Ieder dier met een goed verstand zal wel in hun nest blijven." Hij grinnikte kort bij de laatste zin. Hij was hier buiten, dus dat zou betekenen dat hij niet bij zijn goede verstand was. Misschien zou je hem zo kunnen beschrijven, hij had soms zo zijn momenten.