Roar



 
IndexGebruikerslijstRegistrerenLaatste afbeeldingenInloggenZoeken
We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
WHAT'S HAPPENING
Current Event
No current forum-wide event.
THE ALLEGIANCES
Clans
THUNDERCLAN
RIVERCLAN
WINDCLAN
SHADOWCLAN
BLOODCLAN
THE MANAGEMENT TEAM
Staff
COME JOIN US
WC DISCORD

SWITCHERDIESWITCH
SWITCH ACCOUNT
Deel
 

 Roar

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Ga naar pagina : 1, 2, 3, 4, 5  Volgende
Lionroar
Member
Roar V4tWg5l
Linn <3
2602
Actief
And in the middle of this chaos
there was you

CAT'S PROFILE
Age: 67 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Lionroar
BerichtOnderwerp: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 11:51

De reis naar een nieuw gebied was van start gegaan en hij had het als zijn taak gezien om iedereen, vooral iedereen van zijn eigen clan, in de gaten te houden. Ook al was de taak hem nooit gegeven, hij had iets nodig gehad om zichzelf bezig te houden. Zodat hij enige confrontatie met bijvoorbeeld zijn oude clan kon voorkomen. Hij ontweek ze, het liefst, en negeerde de vuile blikken en de woorden die hem soms werden nagefluisterd. Ze deden maar. Hij was nu Shadowclan's warrior, al bijna een jaar eigenlijk. De kater verplaatste zich over de achterhoede van de groep. Hield queens soms met het dragen van haar kittens, als ze hem daartoe vertrouwden, en hield Elders tijdens de reis om hen even een schouder om op te leunen te geven. Nog steeds had hij het gevoel zich iedere dag te moeten bewijzen aan zijn nieuwe clan, er waren immers nog genoeg katten die hem niet volledig vertrouwden. Bang waren dat als het hem werd aangeboden, hij terug zou gaan naar Windclan.

Eindelijk werd een kleine rustpauze ingezet. De katten stopten allen met lopen en mengden zich. Sommigen waren in gesprek met andere clangenoten, sommigen met katten van andere clans. Lionroar dropte de kitten die hij de hele tijd had gedragen, om de last van een queen even te verlichten, weer bij zijn moeder en liet zijn ogen even over de groep glijden. Hij kon niemand vinden waarmee hij per se wilde praten. Zijn kinderen zag hij nergens, Crowcall ook niet. Zachtjes knikte hij de queen gedag. "Roep maar als je mijn hulp weer nodig hebt," sprak hij, waarna hij zich omdraaide en van het groepje katten wegliep. Hij had toch even geen zin om te socializen. Afwezig stapte hij verder van de groep katten af, hij had even rust nodig. Hij liep om een rots heen met de gedachte daar te gaan zitten. Echter was hij nog geen seconde daar of hij merkte op dat er al een ander zat. Juist dé kat die hij al de hele reis had proberen te ontwijken. Hij deed gewoon alsof zijn neus bloedde en hij haar niet had gezien, ook al was het zeker heel duidelijk geweest aan de houding die hij kort aan had genomen toen hij om de rots was gelopen en haar had gezien. De kater liet zijn blik voor zich uit vallen en ging zitten. Hij wilde even rusten, was dat teveel gevraagd?

& Everstar <3
Terug naar boven Ga naar beneden
Evergreen
Member
Roar Rba3jn
Floriske
2583
Actief
Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know

Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie

CAT'S PROFILE
Age: 55 manen
Gender: She-cat ♀
Rank:
Evergreen
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 12:07

Het was tijd voor een rustpauze en Everstar verwijderde zich even van de groep. Terwijl ze in beweging was kon ze haar twijfels nog opzij zetten, ze kwamen dan vooruit, ze gingen door, ze waren ergens naar op weg, ook al wisten ze niet wat. Haar gedachten richtten ze dan op de afstand die ze aflegden, op de stappen die ze zette en het landschap dat traag aan hen voorbijgleed. Maar zodra ze stilstonden, haalden andere gedachten haar weer in. Twijfels die al vanaf het begin van deze uitzichtloze reis aan haar knaagden en die na Neverlands ongeluk alleen maar erger waren geworden.
Met een zucht plofte ze neer achter een steen, uit het zicht van de andere katten onttrokken. Hier liet ze de spanning even gaan en sloot haar ogen. Hier hoefde ze tenminste even de schijn niet op te houden dat het allemaal goed ging, dat ze goed op weg waren, naar een goede plek waar ze allemaal nog lang en gelukkig zouden leven, als ze er maar wisten te komen.

Bij het horen van pootstappen rechtte ze haar schouders en probeerde een wat zelfverzekerdere houding aan te nemen, maar haar schijn van rust viel onmiddellijk uit elkaar toen ze zag wie er verscheen en ze verstijfde. Een zachte sis verliet haar keel. Mocht ze niet even alleen zijn? Op zijn gezelschap zat ze nu absoluut nie te wachten, niet nadat ze al de hele reis had geprobeerd zijn gestalte te negeren, hoe vaak ze zijn lichtgekleurde vacht ook vanuit haar ooghoeken ontwaarde. Ze wilde weglopen, maar dat plezier gunde ze hem niet. Hij mocht niet de indruk krijgen dat ze voor hem vluchtte, ook al deed alleen al zijn aanblik haar pijn. Ondanks alles was ze sterker dan dat. "Wat doe je hier?" vroeg ze scherp. Kon hij geen andere steen uitzoeken om achter te gaan zitten? Was hij er zo op gebrand haar te kwellen?
Terug naar boven Ga naar beneden
Lionroar
Member
Roar V4tWg5l
Linn <3
2602
Actief
And in the middle of this chaos
there was you

CAT'S PROFILE
Age: 67 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Lionroar
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 12:16

Zijn hele lichaam voelde stijf aan en hij had een rustpauze echt nodig. Hij had niet tot weinig geslapen die nacht, de taak op hem genomen om de buitenste grenzen van de groep te bewaken en te beschermen tegen eventuele gevaren zoals vossen of dassen. Om nu zijn rustpauze op te geven door een andere rustplek te zoeken, nee, daar had hij geen zin in. Everstar kon weggaan, als het hem betrefte. Ze mocht hier dan wel eerst zijn, maar ze had geen rust verdiend. Niet in zijn ogen, in ieder geval. De vraag wat hij hier deed negeerde hij even. Haar bijna de indruk wekkende dat hij geen zin had om tegen haar te praten. Totdat hij zijn lichtblauwe kijkers strak op haar richtte. "Op adem komen, dat leek me wel duidelijk." Hij bleef haar met zijn lichtblauwe kijkers aanstaren. "Hoezo? Mag dat niet?" De vraag klonk niet alsof hij er echt een antwoord op wilde, of eigenlijk op een antwoord zou reageren. Hij bleef haar echter al die tijd aankijken, alsof hij hoopte haar zo gewoon weg te kunnen jagen. Want hij had wel gezien dat ze hem ontweek en negeerde, net zoals hij dat ook bij haar deed. Helaas voor hem had hij haar wel al meerdere keren gezien deze reis, en zij hem vast ook. Het was alsof Starclan die oude wonden steeds weer probeerde open te halen. Zijn blik gleed even omlaag naar haar borst, zou ze nog een litteken over hebben van zijn klauwen?
Terug naar boven Ga naar beneden
Evergreen
Member
Roar Rba3jn
Floriske
2583
Actief
Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know

Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie

CAT'S PROFILE
Age: 55 manen
Gender: She-cat ♀
Rank:
Evergreen
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 12:30

Even leek het erop dat hij haar zou negeren, maar toen richtte hij zijn blik op haar. Zijn ijsblauwe blik was koud. Geen spoortje van de warmte die er vroeger in had gezeten was er nog over. Hij had zijn masker van vriendschap nu compleet laten vallen. Leugens waren het geweest, al die tijd. Ieder vriendelijk woord een manipulatie. Ze kon die blik in die ogen die zo lang tegen haar hadden gelogen niet aan, maar ze weigerde weg te kijken. En ze wist nog altijd niet of het echt al die tijd toneelspel was geweest. Ze wist nog altijd niet of hij altijd de kille, harteloze kater was geweest die hij nu was, of dat hij in het begin echt oprecht was geweest. Was het toch Icyrose' dood geweest die hem over een randje had geduwd? Ze ergerde zich eraan dat ze nog altijd niet wist wanneer dit was begonnen en hoe lang hij tegen haar had gelogen. Had hij haar verraden toen hij Tawnylight vermoordde, of was hij nooit loyaal geweest? Ze siste even toen hij antwoordde. "Bespaar me je gevatte antwoorden, Lionroar", miauwde ze met vernauwde ogen. "Je hebt hier niets te zoeken." Niet bij mij. Niet bij deze steen. Niet bij de clans. Ze merkte dat zijn blik wat omlaag gleed. Het litteken was dun en grotendeels verborgen achter haar vacht, maar ze kon hem op dit moment haast voelen, alsof de kater de wond nog maar net had toegebracht. Het teken van zijn verraad. Al zijn mooie woorden en leugens ten spijt, was dit litteken het bewijs van wie hij echt was.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lionroar
Member
Roar V4tWg5l
Linn <3
2602
Actief
And in the middle of this chaos
there was you

CAT'S PROFILE
Age: 67 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Lionroar
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 12:39

Je hebt hier niets te zoeken. Dat waren haar woorden geweest. Zijn haren rezen kort omhoog, maar hij kalmeerde sneller dan hij zelf had verwacht. Emotioneel was hij nog steeds niet de oude, als hij een Windclanner zag kon hij niet veel anders dan haatgevoelens voelen. Behalve dan bij zijn kinderen en Crowcall, de enigen die hem wellicht nog geloofden. Nog geloofden in zijn goedheid, in het feit dat hij nooit Tawnylight had vermoord. "Oh, jawel hoor." Zei hij, wellicht met lichte pretlichtjes in zijn ogen. "Het is net zo goed mijn recht hier te zijn als het de jouwe is hier te zijn." En daarmee doelde hij natuurlijk niet op de rots waar ze achter zaten, want dat was overduidelijk niemands-land. Hij doelde op de clans, want hij wist diep van binnen dat ze dat had bedoeld met haar woorden. Als het aan haar had gelegen was hij nu Rogue geweest, niet meer en niets minder dan dat. "En of je dat nou leuk vindt of niet, ik gok op dat laatste, leer er maar mooi mee leven, Ever." Zijn blik gleed weer weg van haar borts, echt duidelijke tekens van een litteken waren er niet, maar hij durfde te wedden dat er sowieso een emotioneel litteken zat, wat nooit meer weg zou gaan. Maar dat verdiende ze, ze verdiende aan haar fouten herinnerd te worden. Tot haar dood en misschien wel zelfs erna.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evergreen
Member
Roar Rba3jn
Floriske
2583
Actief
Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know

Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie

CAT'S PROFILE
Age: 55 manen
Gender: She-cat ♀
Rank:
Evergreen
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 13:50

Hij genoot hier gewoon van. Everstars opmerking leek hem eerst geërgerd te hebben, maar nu glinsterden zijn ogen van pret. Hij genoot ervan. "Hoe krijg je die woorden over je lippen", siste Everstar. Hoe kon hij zoiets zeggen. Hij hoorde hier niet thuis, wat die idioot van een Shrewstar ook bedacht had. Hij hoorde ergens in zijn eentje rond te zwerven, uitgespuwd door de clans. Hij had geluk gehad, heel veel geluk, want als het gegaan was zoals het hoorde, was hij ergens alleen in een greppel gestorven. Bij zijn volgende woorden rechtte ze haar schouders en keek hem kil aan. "Moet ik dat, Lionroar? Zeg eens: staan je nieuwe clangenoten allemaal achter je? Ik kan me zo voorstellen dat ze niet allemaal even blij waren om met een moordenaar uit WindClan opgescheept te worden." Everstar kon zich niet voorstellen dat de ShadowClanners hem echt vertrouwden. Waarschijnlijk hadden ze eerder morrend naar hun leider geluisterd en zich er maar bij neergelegd. Ze vroeg zich af hoe veel steun hij zou krijgen als ze van ShadowClan eiste dat hij werd weggestuurd. Zou Tallshadow luisteren om een conflict tussen de clans tijdens deze reis te voorkomen? Ze vroeg zich af hoe veel ShadowClanners zich zorgen om Lionroar zouden maken als hij verdween.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lionroar
Member
Roar V4tWg5l
Linn <3
2602
Actief
And in the middle of this chaos
there was you

CAT'S PROFILE
Age: 67 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Lionroar
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 14:05

De kater snoof luid toen de kattin vroeg hij hoe die woorden überhaupt over zijn lippen kon krijgen. Verder een reactie erop geven deed hij echter niet, ze kon er zelf vast wel een antwoord op geven. Of misschien ook niet. Hij had altijd gedacht dat de rode kattin wel intelligent was, maar hoe meer hij erover nadacht hoe minder hij daarin geloofde. Ze was vast op haar kop gevallen als kitten zijnde. De kater liet zijn ijsblauwe kijkers weer kil op haar vallen toen ze begon over zijn clan. Zijn nieuwe clan. "Natuurlijk staan ze achter me." Gromde hij naar haar. "Want waar jij mij voor dood hebt achtergelaten, zag Shrewstar wel een loyale en sterke warrior in mij." En daar zat genoeg waarheid in. Want als hij nooit door Acefray was gevonden die dag, of door Shrewstar, dan was hij waarschijnlijk doodgebloed, uitgehongerd of vermoord door een vos of das. "En nee, ze waren niet allemaal even blij om een hazenvreter in hun kamp te hebben voor altijd, maar ik heb mezelf bewezen tegenover hen. Vaak genoeg." Ja, hij had zijn loyaliteit aan Shadowclan toch goed genoeg bewezen, naar zijn mening. Hij had Shrewstar gered van een das, terwijl hij ook gewoon zijn eigen hachje had kunnen redden die dag. Hij had de kitten van Innerstar toentertijd gered van een slang, terwijl hij ook gewoon door had kunnen lopen. Hij had genoeg gedaan voor zijn nieuwe clan en hij durfde te wedden dat Tallshadow hem zou verdedigen tegenover Everstar, als het erop aankwam. Of althans, dat hoopte hij zeer erg diep van binnen. Zijn blik werd echter duister na het woord moordenaar. "Ik ben geen moordenaar Everstar en ik denk dat jij dat diep van binnen ook heel goed weet.." Gromde hij, zijn ogen vernauwend. ".. of misschien ben je gewoon te dom en te blind om dat te zien." Hij sloeg even kort en geïrriteerd met zijn staart tegen de grond. Hij hoopte dat ooit de waarheid naar buiten zou komen, zodat Everstar haar grote fout zou inzien.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evergreen
Member
Roar Rba3jn
Floriske
2583
Actief
Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know

Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie

CAT'S PROFILE
Age: 55 manen
Gender: She-cat ♀
Rank:
Evergreen
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 14:25

Natuurlijk stonden ze achter hem. Vast. Everstars blik bleef op hem gericht en haar uitdrukking veranderde niet, tot hij het woord 'loyaal' in de mond nam. Toen snoof ze even. Sterk, ja, maar loyaal? Alleen al het feit dat hij zichzelf een warrior durfde te noemen ging haar te ver. "Heel loyaal, ja, om bij een andere clan je toevlucht te zoeken", miauwde ze kil. "Je hebt wat van hun katten geholpen en je van je beste kant laten zien, daar twijfel ik niet aan, maar denk je echt dat ze je daarom nu compleet vertrouwen? Ze hebben gezien hoe dat in WindClan is afgelopen, waar je ook lang genoeg de schone schijn opgehouden hebt." Als ze hem echt met hun leven vertrouwde, moest het gezoem van de bijen in hun kop wel zo oorverdovend zijn dat ze niet meer na konden denken. Maar goed, na wat ze van Tallshadow gezien had, zou dat haar niet eens verbazen.
Haar oren schoten naar achteren bij zijn laatste uitspraak en ze moest zichzelf tegenhouden om hem niet aan te vliegen. "Dus je blijft het volhouden", gromde ze. Ze wist dat ze niet kwaad moest reageren, want dat was precies wat hij wilde, maar door de spanning waar ze nu al lang genoeg onder stond, liet haar zelfbeheersing het afweten. Hij had haar al genoeg aangedaan, maar hij wist dat hij het nog wat erger kon maken door haar geen enkel antwoord te gunnen en in zo onwetendheid te houden. Niet onwetendheid over óf hij het had gedaan, want dat was wel duidelijk, maar wanneer het verraad was begonnen, en waarom hij het had gedaan. Het eeuwige waarom. Was hij uitzinning geweest van verdriet om Icyrose? Had hij een of ander conflict met Tawnylight? Had hij überhaupt een reden gehad, of had zijn zieke geest hem er gewoon toe aangezet? Dat was wat haar na al die tijd nog steeds kwelde, en hij wist het.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lionroar
Member
Roar V4tWg5l
Linn <3
2602
Actief
And in the middle of this chaos
there was you

CAT'S PROFILE
Age: 67 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Lionroar
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 14:47

Hij trok zijn oren naar achteren bij haar woorden. Meende ze dat nou? Zijn blik vernauwde zich nog iets meer. "Serieus, Ever, serieus?" Sprak hij geërgerd. "Heb je er óóit wellicht bij stilgestaan dat het Starclan was die mij een nieuwe kans aanbood? Eens een clankat, altijd een clankat. Ik zou het nooit overleefd hebben als Rogue. En al helemaal niet met mijn verwondingen." Misschien had ze dat wel gehoopt, dat hij aan zijn verwondingen zou zijn overleden. Maar helaas voor haar was hij Acefray tegengekomen en had Shrewstar hem een nieuwe kans om te leven aangeboden. "Ik heb nooit een schijn opgehouden, dat is misschien wat jij vindt, Everstar, maar ík ben niet degene die jóu heeft verraden. En moge Starclan je bijstaan als je daar ooit achterkomt." Beet hij haar toe. Ze had hem verraden, niet andersom. Zij was degene die hem in de steek had gelaten, niet andersom. Hij was áltijd loyaal aan haar geweest. Altijd, tot aan het moment van de verbanning. Ze was blind als ze dat niet kon zien.
Zijn haren rezen overeind, waardoor hij er een beetje pluizig uit begon te zien. "Natuurlijk blijf ik volhouden, want het is de waarheid!" Gromde hij. "Want is het niet zo dat je geliefde deputy, Whitelion, zichzelf van het leven heeft beroofd? Hmn? Waarom denk je dat hij dat heeft gedaan?" Er was niks van warmte te zien in zijn blik toen hij over Whitelion sprak, enkel en alleen maar haat. "Ik zou nooit een onschuldige clangenoot vermoorden, maar hij daarintegen.. hij was tot alles toe in staat om iedereen uit zijn weg te werken die ook maar een beetje in de weg staat." Waarom Everstar Whitelion die dag had geloofd, daar kon de kater zich tot op vandaag nog geen fatsoenlijk antwoord op kunnen geven. Waren het zijn daden met Skymask die haar hadden laten twijfelen? Of waren ze misschien nooit vrienden geweest?
Terug naar boven Ga naar beneden
Evergreen
Member
Roar Rba3jn
Floriske
2583
Actief
Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know

Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie

CAT'S PROFILE
Age: 55 manen
Gender: She-cat ♀
Rank:
Evergreen
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 14:57

Ze keek weg, haar oren plat in haar nek. Ze kon dit niet aanhoren. Ze wilde dit niet langer aanhoren. De leugens, ze had er genoeg van. Waarom bleef hij zijn onschuld volhouden terwijl het zo duidelijk was? Waarom bleef hij toneelspelen terwijl hij zijn ware aard allang had laten zien? Deed het hem zo veel plezier om haar pijn te doen? Hoopte hij soms dat hij haar aan het twijfelen kon brengen? Ze had genoeg twijfels, maar niet hierover. Nee, ze wist niet waarom Whitelion zelfmoord had gepleegd, dat wist niemand, maar dat maakte geen verschil. Hier was alle twijfel al weggenomen. Niet door Whitelion, maar door Lionroar zelf. Door het bewijs. Door het bloed in zijn vacht, door zijn geur in die van Tawnylight, en door zijn aanval op haar. Ze moest gewoon kalm blijven en laten zien dat zijn woorden haar niets deden. Dat het gewoon van haar afgleed. Dat hij hier wel mee kon stoppen, omdat hij er niets mee ging bereiken. Helaas was ze daar niet toe in staat.
Ze stond op en richtte zich tot haar verbannen deputy. "Houd hiermee op, Lionroar!" gromde ze woedend. "Wat probeer je te bereiken? Wil je de schijn ophouden in de hoop dat je arme kittens je geloven? Doe je het daarvoor?"
Terug naar boven Ga naar beneden
Lionroar
Member
Roar V4tWg5l
Linn <3
2602
Actief
And in the middle of this chaos
there was you

CAT'S PROFILE
Age: 67 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Lionroar
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 15:10

De rode kattin stond op, bijna alsof ze hem zo zou kunnen aanvliegen, maar hij bleef zitten. Hij wilde geen gevecht, daar was hij niet op uit. Hij had eigenlijk niet met haar willen praten, haar gewoon willen ontwijken zolang de reis duurde en zich weer terugtrekken in zijn clan. Hij liet zijn blik even over haar heen glijden, alsof hij bijna wilde vragen of ze niet gewoon weer kon gaan zitten. Nee, hij zou een gevecht niet uit de weg gaan als ze hem zou aanvliegen, maar hij wilde het liever voorkomen. Wetende dat anders toch weer de beschuldigingen naar hem werden gewezen. Hij klemde zijn kaken op elkaar bij haar woorden en bleef haar enkele seconden strak aankijken terwijl hij zweeg. "Ik probeer enkel de waarheid te vertellen." Gromde hij bot. "Laat mijn kittens hierbuiten, ze zijn volwassen genoeg om hun eigen oordeel over mij te scheppen, daar ga ik ze niet in proberen te sturen." Hij werd kwaad, heel kwaad, maar bleef toch rustig zitten. Hij wilde niet dat dit te erg uit de hand ging lopen. Everstar begreep toch dat ze zich allebei geen gevecht konden permitteren? Niet nu, nu ze nog zover moesten lopen. "En je weet zeker dat je deputy niks heeft gezegd? Zijn hart niet heeft gelucht.. aan weet ik veel, degene die het laatst nog met hem heeft gesproken? Je zou toch denken dat zo'n kater met zoveel op zijn geweten.. zijn hartje zou willen luchten voordat hij naar .. Dark Forest afrees."
Hij besloot nu ook op te staan en zich volledig naar haar te draaien. "Denk je nou serieus dat ik zo gewond zou zijn geweest als ik Tawnylight dood had willen hebben?" Tawnylight was veel zwakker, veel kleiner dan hem. Als hij haar dood had willen hebben, dan had hij dat kunnen afhandelen met enkele simpele beten of slagen en zonder zelf zoveel verwondingen op te lopen zoals hij die had op de dag van zijn verbanning.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evergreen
Member
Roar Rba3jn
Floriske
2583
Actief
Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know

Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie

CAT'S PROFILE
Age: 55 manen
Gender: She-cat ♀
Rank:
Evergreen
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 15:32

De waarheid. Everstar snoof. Hoe kon hij over de waarheid spreken wanneer er alleen maar leugens uit zijn mond kwamen. Van wat hij voer zijn kittens zij geloofde ze ook niet. Niet proberen ze te sturen? Ze zou een idioot zijn als ze dat geloofde. Misschien kon het hem niets schelen wat ze van hem dachten, daar kon ze zich nog iets bij voorstellen, maar als hij iets om ze gaf, zou hij niet willen dat ze slecht over hem dachten, wat voor monster hij ook was. Hij wilde ze aan zijn kant krijgen, dat was de enige verklaring voor de koppigheid waarmee hij bij zijn leugens bleef. Hij wilde ze aan zijn kant krijgen, tegen háár. Ze begreep wel wat hij deed. Hij wilde WindClan van binnenuit vergiftigen, te beginnen bij zijn eigen nageslacht. Onrust creëren, hen tegen elkaar op zetten. Wraak nemen, omdat de clan hem door had gekregen en zij hem had verbannen. Everstar wist al dat Spottedwish aan zijn kant stond, en zijn vroegere apprentice waarschijnlijk ook, maar Spottedwish' nestgenoten wist ze het niet. Maar er was al genoeg onrust in WindClan. Everstar was niet van plan de clan nog verder uiteen te laten scheuren door deze leugenaar. Ze mocht haar clangenoten dan niet meer helemaal vertrouwen, maar Lionroar nog minder. Dan geloofde ze Barksound nog eerder.
Haar haren rezen overeind toen hij ook opstond. Zou hij haar weer aanvallen? Ze vroeg zich af hoe het af zou lopen als er nu een gevecht ontstond. WindClan, of in ieder geval het grootste deel ervan, zou haar kant kiezen als dit uit de hand liep. ShadowClan... ze wist het niet. Waarschijnlijk zouden ze een excuus om met WindClan te mogen vechten met beide handen aangrijpen. En dan zou het oorlog zijn. Tijdens deze reis, waarop ze zich geen oorlog konden veroorloven. Ze dacht aan haar gesprek met de leiders, die nacht bij de Vierboom. Ze moesten deze reis samen maken. Een clan alleen ging het niet redden, alleen als ze samenwerkten maakten ze nog een kans, hoe klein die naar Everstars idee ook was. Ze dwong zichzelf haar vacht plat te leggen en weer te gaan zitten, maar ze bleef Lionroar strak aankijken, haast hopend dat hij haar aan zou vallen. Als hij begon, was zij niet verantwoordelijk voor de gevolgen. "Een kat in het nauw maakt rare sprongen, Lionroar", miauwde ze. "Doodsangst schijnt katten soms verrassend sterk te maken."
Terug naar boven Ga naar beneden
Lionroar
Member
Roar V4tWg5l
Linn <3
2602
Actief
And in the middle of this chaos
there was you

CAT'S PROFILE
Age: 67 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Lionroar
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 15:51

De kater staarde Everstar aan alsof ze zijn grootste vijand ooit was en misschien was dat ook wel zo. Ze was niet zoals Spottedleaf, noch zoals Icyrose. Zij hadden hem in de steek gelaten omdat ze geen andere keuze hadden.. Everstar had hem in de steek gelaten terwijl ze nog steeds een keuze had. Ze had hem te vriend kunnen houden, ze had hem kunnen geloven. En dat had ze niet gedaan. Het snoof doen toen ze sprak over hoe een kat in het nauw rare sprongen kon maken. "Geloof waar je in wil geloven Everstar, je komt er ooit nog wel achter." Gromde hij, onbewust zijn nagels uitgeslagen van woede. Hij haalde kort diep adem en besloot ook weer te gaan zitten, hij wist maar al te goed dat als hij een aanval zou maken op haar ze hem voor zijn clan zou slepen. Ook al was hij ervan overtuigd dat hij haar makkelijk aan kon, de clan was te dicht bij om een gevecht te starten. "Whitelion is een leugenaar en een moordenaar en jij geloofde hem. Jij gaf hem waar hij naar snakte en het verbaast me dat hij niet verder dan dat is gegaan om zijn ambities om een clan te leiden te vervullen." Hij liet zijn blik even over de kattin glijden. Hij had ergens heel misschien verwacht, wellicht gehoopt, dat Whitelion haar zou hebben aangevallen om haar rang als leader van haar af te nemen. Helaas was dat nooit gebeurd.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evergreen
Member
Roar Rba3jn
Floriske
2583
Actief
Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know

Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie

CAT'S PROFILE
Age: 55 manen
Gender: She-cat ♀
Rank:
Evergreen
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 17:39

Ze vroeg zich af wie een eventueel gevecht zou winnen. Hij was sterker, zij was sneller. Niet te vergeten dat zij drie keer zo veel levens had als zij, dus hij zou haar niet veel kunnen maken. De kater had zijn nagels uitgeslagen en Everstar hield hem nauwlettend in de gaten, maar nadat hij antwoord had gegeven, ging ook Lionroar weer zitten. Ze wist niet of ze opgelucht was of teleurgesteld. Het leek er even op dat de kater het bij dit antwoord zou laten en zij was zeker van plan om te blijven geloven wat ze wilde geloven, namelijk de waarheid, maar toen praatte Lionroar toch weer verder. Even sloot Everstar haar ogen en haalde diep adem. Kon hij zijn kop niet houden? Ze wilde hem niet meer zien, ze wilde zijn stem niet meer horen. Iets in haar bleef hopen dat hij het op een gegeven moment gewoon toe zou geven, en dat ze eindelijk de antwoorden uit hem kon krijgen waar ze naar zocht, maar ze wist dat het valse hoop was. Als hij nu nog steeds bij zijn eigen verhaal bleef, wat voor reden dan had ze om te geloven dat hij ooit iets anders zou doen? Hij zou nooit de waarheid vertellen. Ze zou nooit weten waarom hij had gedaan wat hij had gedaan. Ze keek Lionroars kant op. "Ik geloofde het bewijs, Lionroar. Ik geloofde jouw klauwen." Waarom praatte ze nog? Ze was hem geen uitleg verschuldigd. Ze had naar Whitelion geluisterd, ja, maar het was echt niet enkel zijn woord dat haar de waarheid in had doen zien. Ze had toen nog altijd vastgeroest gezeten in haar vertrouwen in haar deputy, haar enige vriend, en er was heel wat voor nodig geweest om haar daarvan af te helpen. Nu pas begreep ze dat ze niemand kon vertrouwen. Haar warriors niet, haar apprentice niet, haar medicine cat niet. Alleen haar broer, en tot op zekere hoogte Oceanbreeze. Dat hoopte ze, tenminste. Het was de voornaamste reden dat ze de queen als deputy had gekozen. StarClan wist dat ze het al druk genoeg had gehad met alle kittens, en ze was ook nog jong geweest en kon niet bijzonder goed vechten, maar ze was de enige geweest die Everstar had durven vertrouwen. Ze kon alleen maar hopen dat dat niet ook ongegrond zou blijken.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lionroar
Member
Roar V4tWg5l
Linn <3
2602
Actief
And in the middle of this chaos
there was you

CAT'S PROFILE
Age: 67 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Lionroar
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 17:54

Gefrustreerd staarde hij even voor zich uit. Ze geloofde het bewijs, ze had zijn klauwen geloofd. Hij had ook nooit gezegd dat hij niet met Tawnylight had gevochten, daar had hij nooit over gelogen. Want hij had haar wel degelijk verwond, maar zij daarintegen had hem ook net zoveel verwond. "Het bewijs.. natuurlijk.." Mompelde hij, zijn blik weer terug op Everstar richtend. Whitelions geur zat nergens op de kattin, hij had haar enkel met zijn schouder van de rots afgeduwd en dat was alles geweest. Meer was ook niet nodig geweest om Tawnylight om het leven te brengen. Hij had er nog steeds nachtmerries over, ook al had hij dat nooit aan iemand verteld. Telkens weer probeerde hij het anders op te lossen.. maar het eindigde altijd hetzelfde. "Ik had gehoopt dat een vriendin me op mijn woord zou geloven.. wetende dat ik nooit tegen haar heb gelogen." En dat ze niet de woorden van een leugenaar, een moordenaar had aangenomen als de waarheid. Hoe erg de dood van Tawnylight ook op hem wees, wat had hij haar ooit aangedaan waardoor ze hem niet had kunnen vertrouwen op dat moment? Als hij het had gedaan had hij het haar heus wel verteld, haar gezegd dat hij geen andere uitweg had gehad, dat het een ongeluk was geweest. Maar hij had het niet gedaan en hij ging niet iets toegeven wat hij niet had gedaan.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evergreen
Member
Roar Rba3jn
Floriske
2583
Actief
Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know

Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie

CAT'S PROFILE
Age: 55 manen
Gender: She-cat ♀
Rank:
Evergreen
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 18:43

Lionroars woede leek wat in te zakken, en ook Everstars razernij was intussen ook grotendeels vervlogen. Wat overbleef was een prikkende frustratie en een hele lading spijt waarvan ze had gedacht dat ze die al achter zich had gelaten. Waarom had ze niet eerder iets gemerkt. Waarom had ze niets gezien. Had ze het kunnen voorkomen. Ze beantwoordde zijn blik niet en sloeg haar nagels in de grond, niet uit agressie, maar uit ergernis om zichzelf. Waarom merkte ze nooit iets? Waarom doorzag ze nooit iemand? Ze logen tegen haar, allemaal, en ze bleef er maar in trappen. Lionroar was niet de eerste geweest en al helemaal niet de laatste. Als ze maar kon zien wie loog en wie de waarheid sprak... Dan had Tawnylight nog geleefd. Dan had Wolverinebite nog geleefd. Dan hadden Mousewish en Cheekykit nog geleefd. Maar van al die leugens, al dat verraad, bleef dit het meeste pijn doen. Barksound, Sparrowfeather, ze had ze vertrouwd zoals ze haar clangenoten ooit allemaal had vertrouwd, maar Lionroar...
Ze keek naar hem terwijl hij weer begon met praten, maar bij zijn woorden keerde al haar woede in één klap terug en ze sprong op. "En ik had gehoopt dat een vriend geen onschuldige kat zou vermoorden!" riep ze. Lionroar was haar vriend geweest. Haar beste, haar enige vriend. Dat juist hij dat vreselijke verraad had gepleegd, dat was het moeilijkst te bevatten, dat deed de meeste pijn. Hoe durfde hij die vriendschap nu te misbruiken? Hij moest weten hoe veel pijn het haar deed. Hij moest er wel plezier in hebben om haar hart in zijn poten te hebben en het fijn te knijpen. Het was voorbij, hij had er een einde aan gemaakt toen hij Tawnylight had vermoord. En misschien daarvoor al. Misschien was er nooit echt een vriendschap geweest.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lionroar
Member
Roar V4tWg5l
Linn <3
2602
Actief
And in the middle of this chaos
there was you

CAT'S PROFILE
Age: 67 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Lionroar
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 19:00

De kater staarde weer strak voor zich uit en kneedde ondertussen de grond onder zijn voorpoten fijn uit pure ergernis. Hij had Tawnylight niet vermoord, hoe vaak moest hij dat nog zeggen totdat Everstar hem geloofde? Ergens maakte het hem ook helemaal niet meer uit wat ze geloofde. Hun vriendschap was toch voor eeuwig over, hij zou het haar nooit meer kunnen vergeven. En zij kon hem blijkbaar ook niet vergeven, ook al had hij in zijn ogen niks verkeerds gedaan. Hij had altijd achter haar gestaan, altijd klaar voor haar gestaan.. en juist het moment waarop hij haar hulp het meest nodig had, had zij hem laten vallen. De kater sloot zijn ogen, niet omdat hij moe was, maar omdat hij Everstar even wilde buitensluiten. Al was het maar voor een paar seconden, totdat ze weer begon met praten.
Vol woede draaide hij zijn hoofd weer naar haar toe. "En ik had gehoopt dat een vriendin me nooit voor DOOD achter zou laten!" Grauwde hij naar haar, luider dan hij eigenlijk zelf had verwacht - zijn suffix was namelijk niets voor niets 'roar'. "Want dat is wat je hebt gedaan Everstar.." kwam er nu veel zachter uit. "En stiekem hoopte je dat ik nooit meer terug zou komen, niet waar? Dat ik was doodgebloed, verhongerd, opengereten door een vos.. het maakte je niets uit. Als je maar van me af was, niet waar?" In zijn ogen was dat net zo erg als een kat vermoorden. Als Acefray hem die dag niet had gevonden.. nee.. dan was hij waarschijnlijk nooit verder gekomen dan de grenzen van Windclan. Hij was vast en zeker doodgebloed aan zijn verwondingen of gestorven van de pijn, want kennis over kruiden had hij niet. Totaal niet.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evergreen
Member
Roar Rba3jn
Floriske
2583
Actief
Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know

Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie

CAT'S PROFILE
Age: 55 manen
Gender: She-cat ♀
Rank:
Evergreen
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 19:26

En zo was hun woede weer terug, nog erger dan voorheen. Everstar legde haar oren plat bij zijn uitbarsting, terwijl haar poten trilden van woede. Hoe durfde hij! Hoe durfde hij háár iets kwalijk te nemen, na wat hij had gedaan! Na zijn eerste, geschreeuwde beschuldiging klonk zijn stem opeens heel zacht. Everstar keek hem aan en vroeg zich af wat ze eigenlijk had gehoopt, die dag. Voornamelijk dat het allemaal niet waar zou zijn. Dat die hele dag uit de geschiedenis gewist kon worden. Dat ze de volgende dag wakker zou worden en Tawnylight zou leven en Lionroar nog steeds haar vriend en trouwe deputy zou zijn. Maar verder... Ze had natuurlijk geweten hoe hij eraan toe was. Ze had geweten dat hij het in zijn staat niet ging redden, alleen. Misschien had hij wel gelijk. Misschien had ze inderdaad wel gehoopt dat het noodlot ervoor zou zorgen dat ze die kat nooit meer hoefde te zien en dat hij nooit meer tegen iemand kon liegen. Ja, ze had van hem af gewild. Voorgoed. En nu zat hij hier, in levende lijve, verzorgd door ShadowClan, en het verteerde haar. Hij gebruikte het woord vriendin alsof hij het ooit had gemeend. Hij kwelde haar, hij spotte met haar, en het werkte, hij kreeg haar op de kast. Ja, ze wilde hem weg. Ja, ze wilde hem dood. Je verdiende het, dacht ze, en toch kreeg ze de woorden niet over haar lippen. Het was dat woord. Dat vreselijke woord, dat terugriep naar betere tijden. Ze wist dat hij het enkel gebruikte om haar meer te laten lijden, om nog maar eens te benadrukken dat zij haar vertrouwen in een monster als hij had gelegd, en ze haatte hem erom, maar iets in haar bleef hopen dat hun vriendschap ooit echt was geweest. Die woede van hem, zijn brul, zijn zachte stem daarna, het was toneelspel, allemaal, hij zat zich te verkneukelen vanbinnen. Ze wist het. Ze wist het... en toch. Was het ooit echt? Ze wilde het bijna vragen, maar ze wist dat ze alleen maar meer leugens terug zou krijgen. Als ze ook maar enige twijfel toonde zou hij erbovenop springen. Hij zou blijven proberen haar aan het wankelen te brengen, blijven inspelen op dat ene woordje, vriendin, en uiteindelijk zou hij haar breken. Ze mocht daar niet aan toegeven. Ze wist wat de waarheid was.
Terug naar boven Ga naar beneden
Lionroar
Member
Roar V4tWg5l
Linn <3
2602
Actief
And in the middle of this chaos
there was you

CAT'S PROFILE
Age: 67 Moons
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Lionroar
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 19:47

Hij had zijn ogen weer gesloten en begon langzamerhand weer tot rust te komen. Misschien kon hij zich er wel overheen zetten, doorgaan met zijn leven in Shadowclan. Everstar was zijn leidster niet meer, hij zou nooit meer iets met haar te maken hebben. Niet nadat ze hun territorium hadden gevonden, dan zou hij er alles aan doen om haar nooit meer te zien. Misschien stierf ze wel vroegtijdig, zoals veel leiders deden, misschien zou hij over tien manen al van haar af zijn. Na zijn woorden bleef het stil. Hij zei tevens ook niks meer en behalve het kort openen van zijn ogen en een blik op Everstar richten deed hij niets dan ook zwijgen. Hoe lang precies wist hij niet, minuten misschien. Uiteindelijk zuchtte de kater. "Zwijgen zegt soms meer dan spreken.." Sprak hij zacht. Hij wist nu dat hun vriendschap nooit echt sterk was geweest. Dat kon niet anders, dan zou ze hem niet zo hebben laten vallen. Hij sloot zijn ogen weer. "En iemand voor dood achterlaten is wellicht erger dan iemand doden." Weerklonk zijn stem weer, waarna hij zijn kaken op elkaar klemde en verder zweeg.
Terug naar boven Ga naar beneden
Evergreen
Member
Roar Rba3jn
Floriske
2583
Actief
Vibrations of tremors that shook long ago
Tear holes in the fabric of all that we know

Can't survive with the secrets we have
All that we have is a lie

CAT'S PROFILE
Age: 55 manen
Gender: She-cat ♀
Rank:
Evergreen
BerichtOnderwerp: Re: Roar   Roar Icon_minitimezo 16 apr 2017 - 20:38

Zij zei niets en Lionroar zei niets en zo was het een tijdlang stil. Lang genoeg voor Everstar om weer wat tot rust te komen en ze sloot even haar ogen, terwijl ze diep ademhaalde. Ze moest haar gedachten helder zien te krijgen. Zijn gif was tussen zijn woorden door naar binnen gesijpeld en nu moest ze het weer uit zien te bannen. Vriendschap. Misschien was het er ooit geweest, misschien niet. Dat was iets waar ze niet te veel aan moest denken, hoe moeilijk het ook was. Maakte het iets uit? Het maakte alles uit, maar tegelijkertijd ook niets. Aan de uitkomst deed het niets af. Als hij nooit haar vriend was geweest, had hij haar al die tijd voorgelogen en gemanipuleerd. Als hij wel haar vriend was geweest, had hij haar verraden. Welke van de twee het ook was, hij had een moord gepleegd en dat probeerde hij nu, om wat voor reden dan ook, nog altijd te verbergen, alsof hij niet begreep dat de waarheid al bekend was. Want dat was hij. De waarheid was bekend, dat moest ze vooral onthouden. Hij kon doen alsof ze vrienden waren, maar hij was een moordenaar. Hij is een moordenaar, een leugenaar, een acteur. Hij kon goed praten, hij kon heel goed doen alsof, maar ze moest er niet aan toegeven. Ze moest zich niet mee laten trekken. Hij wílde dat ze emotioneel werd, want dat zou hem de overhand geven. Ze had zich van haar zwakste kant laten zien door niets te zeggen en daar hoopte hij nu vast handig gebruik van te maken. Dat ging niet gebeuren. Dat ging ze niet laten gebeuren. Ze liet zich niet meer door hem manipuleren.
Ze verstrakte toen hij weer begon te spreken, ondanks al haar vastberadenheid bang dat hij weer met dat woord aan zou komen zetten, maar dat deed hij niet. Toch was zijn stem weer zacht, alsof hij op haar medeleven hoopte, of misschien meer op een toon dat hij geen medeleven meer verwachtte. Het was spel, het was allemaal spel. Everstar keek hem even aan toen hij was uitgepraat, vastbesloten om niet opnieuw de twijfel toe te laten. "Misschien had ik dat dan moeten doen", miauwde ze kil.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Roar
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 5Ga naar pagina : 1, 2, 3, 4, 5  Volgende

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Warrior Cats :: Other Territory :: Road to the Mountains-
Ga naar: