Black river

Blacktear stond bekend als een sterke en strenge warrior. Eentje die veel pit had voor een Thunderclanner zo gezegd. De witte she-cat deed veel vanuit het oude boekje, de manier hoe ze dingen aanpakte en haar leerlingen trainde. Ze wou dat Thunderclan weer werd zoals het was wanneer ze eenmaal in hun nieuwe thuis zouden gaan vestigen want door de reis was alles een beetje uit elkaar gevallen. Blacktear had haar gifgroene ogen tot spleetjes geknepen toen ze de diepte inkeek van de vulture drop. Een plek waar vele katten nu al hun leven hadden beroofd. Zwakkelingen waren het, katten die niet konden dealen met wat Starclan hen gegeven had. Het leven was hard en gemeen en omdat te overleven moest je precies worden zoals dat. De witte she-cat sloot voor een paar seconde haar blik, snoof de lucht diep op voor ze haar mond opende en sprak: "Hallo Thornface"

- Thornface

Thornface had even de tijd genomen om aan de drukte van de Clan Cavern te ontsnappen en te genieten van de frisse lucht en de schoonheid van de nieuwe omgeving. Bij dat genieten hoorde ook het genot van de jacht, want verse prooi was zeker iets wat de clans konden gebruiken. Hij nam vrij willekeurige routes tijdens deze wandeling-jacht en had al een grote muis weten te vangen, die hij onder wat aarde had begraven om later op te halen. Een tweede kans om prooi te zoeken kreeg hij nog niet, want zijn poten hadden hem naar de Vulture Drop gebracht, waar de verse geur van een andere kat in de lucht hing. Haast meteen herkende hij de geur van Blacktear, een mede-ThunderClanner. Zich wat zorgen makend over zijn clangenoot liep hij haar kant uit, want hij wist maar al te goed hoeveel katten er al naar StarClan waren vertrokken dankzij deze klif. Niet dat hij dacht dat de witte kattin zoiets zou doen, maar een ongeluk zou al snel gebeurd zijn. Toen Thornface al binnen gehoorafstand was maar nog niets had gezegd, had zij hem al opgemerkt en begroette ze hem zonder hem aan te kijken. "Hallo, Blacktear," reageerde hij, terwijl hij op een veilige afstand van de afgrond bleef staan. "Wat brengt jou hier?"

Thornface. Deputy van Thunderclan. Blacktear was een niet al te grote fan van de kersverse deputy maar ze kon Silverstar's keuze niet omkeren. Natuurlijk had ze zichzelf daar willen zien staan, naast Silverstar om Thunderclan te leiden maar Starclan had haar een pad gegeven blijkbaar. Haar gifgroene ogen waren gericht naar de hemel die zachtjes donkerder kleurde voor ze haar kop bijdraaide en naar de bruin gekleurde tom keek die haar terug begroette. "Wat brengt jou hier?" Blacktear hield haar schouders op voor ze haar witte lichaam meer naar de deputy toedraaide zodat ze hem recht aankon kijken. "De benen streken" Antwoordde ze simpel voor ze kort met haar oor trok. De witte she-cat was niet altijd goed in gesprekken, al vanaf kleins af aan al niet daarom maakte het haar ook moeilijker om iets te verzinnen waar ze over kon praten vandaar dat ze maar de zelfde vraag terugvroeg. "Wat kom jij hier doen?"

Blacktear had zich naar hem toe gedraaid en zei dat ze even de benen aan het strekken was. Thornface knikte begrijpend, en ergens was hij ook opgelucht. Deze kattin stond hier dus in elk geval niet om… andere redenen. Het verbaasde hem niet dat hij dezelfde vraag terugkreeg. "Ook even een luchtje scheppen,"  antwoordde hij, zonder erbij te vermelden dat hij tussendoor ook wat had gejaagd. Dat was ook maar een leuke bijkomstigheid van het rondlopen. De bruine kater ging er even bij zitten en richtte zijn blik een aantal momenten lang op de horizon. Het uitzicht was prachtig en zou er vast nog mooier uitzien vanaf de rand, maar Thornface voelde er weinig voor om dat uit te proberen. Bovendien merkte hij dat er even een stilte was gevallen en was hij in zijn hoofd op zoek naar iets om te zeggen om het gesprek in gang te houden, maar dat was niet bepaald zijn sterkste punt.