We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Plots veranderde de wind van richting, waardoor zijn plaats verraden werd. Jackdaw nam de tijd niet eens op de wind scheldwoorden toe te werpen, in plaats daarvan paste hij zich aan en sprong meteen richting de waterrat. Het beest wist hem te ontwijken maar was niet snel genoeg om weg te komen van zijn scherpe klauwen. Met een haal gooide hij het beestje in de lucht en herhaalde dat een aantal keer totdat de lol er vanaf was. Toen doodde hij het met een snelle beet en geeuwde. Een aantal dagen was het leuk om mentorloos te zijn; je was veel vrijer. Maar yeah, dat gaat uiteindelijk ook vervelen. Jackdaw pakte zijn prooi op en besloot het even te verstoppen tussen de warme rotsen hier. De zon verwarmde de normaal koude ondergrond en de jonge kater besloot dat hij best wel even mocht rusten. Dus rekte hij zich uit en ging rustig liggen, zijn vacht verwarmend aan de zon.
[Ara eerste post!]
"It was a slight on my honor, so he deserved it," "But we're talking about the most brilliant mind this world's ever seen!"
Ara
Deceased
Bunny 152 Actief I raise my eyes to see the heavens but only the moon looks down
Met haar mosgroene ogen keek Ara nieuwsgierig om zich heen. Buiten nieuwsgierigheid was er ook iets van verachting in haar blik te vinden, en ook een hint van verwarring. Ze had meer verwacht van dit gebied, al wist ze niet wat. Misschien het gevoel dat de geesten van haar ouders hier nog ronddwaalden - of misschien had ze verwacht dat ze nog levend uit de struiken kwamen gesprongen, ook al had ze hun lichamen gezien als ze hun camp binnengedragen werden. Of misschien wou ze een bloedvlek zien, ergens op deze warme rotsen. Ze wist het niet. De slanke poes sprong van steen op steen, haar pezige spieren duidelijk zichtbaar onder haar korte grijze vacht, tot ze naast een andere Young One belandde. Hij was ouder dan haar en als ze zich niet vergiste was zijn naam Jackdaw. "Goeiemorgen, Jackdaw.", begroette ze de kater dan ook, haar stem beleefd maar niet over-respectvol zoals ze deed bij members. Hij was gelijk aan rang als haar, misschien wel een tikje ouder, maar niets dat ervoor zorgde dat ze een hielenlikker moest zijn. Desondanks bleef ze overdreven beleefd naar hem toe.
Jackdaw
Member
Kip 330 Actief »"So, what would you little maniacs like to do first?"«
Zijn rust bleek van korte duur te zijn, maar toen hij zag dat het een mooie, grijze poes was die op hem afstapte vond hij dat plots niet zo heel erg meer. Het was Ara, een iets jongere ranggenoot. Voor de rest wist hij vrij weinig van de poes, afgezien van het algemene gesnauw en doorgeven van commando's had hij nog nooit een redelijk gesprek met haar gehad. "Goeiemorgen, Jackdaw." Sprak ze uiterst beleefd. Jackdaw grinnikte ervan en besloot zichzelf maar eens overeind te hijsen. Kort rekte hij zich uit waarna hij ging zitten op de warme rotsen en zijn staart keurig om zich heen sloeg. "Geez, tegen mij hoef je heus niet zo formeel te zijn hoor, ik ben maar Jackdaw," Hij gunde haar een brede grijns en een grappende knipoog. "Mornin' Ara, hoe is het leven in het nieuwe gebied voor jou?" Yeah, hij had toch helemaal niets beters te doen, dus een gezellig praatje over koetjes en kalfjes met een knappe poes was lang zo erg nog niet.
"It was a slight on my honor, so he deserved it," "But we're talking about the most brilliant mind this world's ever seen!"
Ara
Deceased
Bunny 152 Actief I raise my eyes to see the heavens but only the moon looks down
De grijze poes zette zich ook neer en krulde haar staart deftig rond haar voorpootjes. Er lag een vriendelijke glimlach op haar snuitje en haar mosgroene ogen keken naar de oudere kater. "Wel goed.", antwoordde ze. "Ik had meer verwacht van de clangebieden. En jij?" De beleefdheid kwam zijn kop weer opsteken, dus ze moest wel de vraag terugvragen - ze had manieren, en hoe onbeleefd zou het zijn om gewoon de hele tijd zelf te zitten praten? Dan leek het net alsof ze de egoïstischte kat van Bloodclan was, en dat was al een hele prestatie op zich.
Jackdaw
Member
Kip 330 Actief »"So, what would you little maniacs like to do first?"«
De grijze poes ging zitten en krulde haar staart deftig rond haar voorpootjes. Oh wat was ze toch een dame, iets wat je niet vaak tegen kwam in de Elite. De meeste katten waren grote, robuuste katers met een zwaar accent, grof vocabulaire en littekens overal. Zij, niet bepaald. "Wel goed.", miauwde ze met een klein glimlachje op haar grijze snuit."Ik had meer verwacht van de clangebieden. En jij?" Hij grinnikte zachtjes. "Nog meer? Aye, naast de Twoleg place is dit een paradijs voor mij, maar ach, ik ben maar een simpele kater." Het was niet perfect, natuurlijk niet, maar voor hem was het genoeg. Als het genoeg eten en avonturen bood, that is. Bovendien hadden ze nog altijd toegang tot de Twoleg place, om daar wat kittypets te treiteren. "Bovendien is het nog altijd nat en vies van al die regen, dat gaat vast ook wel weg," Hij haalde zijn schouders op. "Op een dag zal het dit bos net zo groen zijn als jouw mooie ogen," smooth, al zei hij het zelf.
"It was a slight on my honor, so he deserved it," "But we're talking about the most brilliant mind this world's ever seen!"
Ara
Deceased
Bunny 152 Actief I raise my eyes to see the heavens but only the moon looks down
Glimlachend luisterde de slanke poes naar hem. Tsja, misschien had ze er zelf te veel over nagedacht toen ze hier nog niet konden zijn. Misschien piekerde ze soms wat te veel. Of misschien was het ook gewoon een saai gebied. Waarom deden de Thunderclanners hier toch zo moeilijk over? Nu waren ze toch weg, alsof ze hier nooit geweest waren. Bij zijn laatste opmerking begon Ara te gloeien onder haar grijze vacht en even richtte ze haar groene ogen weg. Haar glimlach was nog ietsje groter toen ze weer naar de oudere kater keek. "Dankjewel.", mauwde ze zachtjes. Niet dat ze bijzonder verlegen was - maar ze wist niet goed hoe ze moest reageren. Ara was nog jong, en hij was ouder dan haar (en om heel eerlijk te zijn, nu ook niet onknap..) en ze had geen ervaring met flirterijen.
Jackdaw
Member
Kip 330 Actief »"So, what would you little maniacs like to do first?"«
Bij zijn charmante woorden leek de jonge poes op te bloeien. Awh, hoe cute. Hij overdreef niet helemaal though, ze was een mooie poes en ze had mooie ogen. Ze keek echter wat in verlegenheid gebracht weg, waarna ze iets breder glimlachte."Dankjewel." miauwde ze zachtjes. Jackdaw greens. "Ah please, je hoeft een kat toch niet te bedanken omdat hij feiten verteld, hm?" De zwarte kater sloeg uitnodigend met zijn staart op het plekje naast hem in de zon, waarna hij weer ging liggen. "Kom toch lekker meegenieten van de zon, het is heerlijk warm hier," Nodigde hij haar met een glimlach uit.
"It was a slight on my honor, so he deserved it," "But we're talking about the most brilliant mind this world's ever seen!"
Ara
Deceased
Bunny 152 Actief I raise my eyes to see the heavens but only the moon looks down
Ara aarzelde even, maar besloot ook dat het onbeleefd zou zijn om zijn aanbod af te slaan. Bijna verlegen stapte de jonge poes dichterbij al deed ze haar best om zeker over te komen - geen hapering in haar pas, haar mosgroene ogen op hem gericht. Er lag een timide glimlachje om haar snuitje als ze zich neerlegde, voorzichtig, zodat hun vachten elkaar toch niet zouden aanraken. De stenen waren inderdaad wel lekker warm. Zou hij het niet te warm hebben, met die zwarte vacht van hem? Ara wist niet goed wat te zeggen dus zweeg ze maar. Ze liet haar blik nu over het territorium glijden. Ja, eerlijk waar, ze had meer verwacht van het fameuze Thunderclan territorium.
Onderwerp: Lazy town. 
zo 28 mei 2017 - 15:08
