Tall as the grass

Onderwerp: Tall as the grass di 25 jul 2017 - 14:42

Notes:

//

Tag:

Tallshadow

Words:

161

Where there is anger

there's always pain underneath

Amberstorm miste het oude gebied ergens wel. Natuurlijk had ze daar veel meer herinneringen aan iedereen die ze niet af kon; aan haar moeder, aan de trainingen met haar tante, aan haar broer en haar grote zus.. Nu ja, aan haar broer en grote zus had ze niet per se iets, maar het was gewoon zo dat ze naar alle familie met boze blik keek. De slanke kattin schopte wat tegen een steentje dat over de rotsen rolde en zo over de rand. Je kon het nog een keer of twee tegen de rotswand horen stuiteren tot het een plons maakte, heel ver beneden. Amberstorm zuchtte en ging zitten, haar rug tegen de rotswand achter haar en haar blik gericht op de bergen. Dit gebied was zo anders. Hier kon je elk moment ergens afvallen en sterven. Het was niet zo groot en uitgestrekt als Windclan gebied was geweest; je kon de horizon niet eens zien, en dat irriteerde haar. Ugh.

Vel¤

Onderwerp: Re: Tall as the grass do 27 jul 2017 - 1:00

Het was een verfrissende gedachte om er eens in de zoveel tijd achter te komen dat hij niet de enige was met buien. Buien als in vrolijke buien, negatieve buien, gewoon alles van waar een kat een bui van kon krijgen. Zoals de kat die hij op het moment bestudeerde. De wind blies zijn richting uit, en hij was een getraind shadowclanner, dus ja, misschien had hij haar als fictieve prooi gezien om te oefenen. Ook clanleiders moesten blijven trainen, anders zou er nog een dag komen dat het zijn dood werd. In dit territorium een reële kans door de gekke beesten en dramatische valkuilen, zoals die ene waar die poes voor stond. Een diepe klif, en dus nam zijn moedergevoel - ja dat had hij no judging please - het over en liep de kater naar voren in de richting van de kat, en ging stilzwijgend naar haar zitten, ook voor zich uit starende, niet eens een knik ter begroeting.

#Awesome:

Onderwerp: Re: Tall as the grass di 1 aug 2017 - 17:41

Notes:

//

Tag:

Tallshadow

Words:

160

Where there is anger

there's always pain underneath

Amberstorm klemde haar kaken geïrriteerd op elkaar toen er iemand naast haar kwam zitten - een Shadowclanner, zo te ruiken. Ze kon immers niet met haar staart zwaaien, met haar rug tegen de muur. "Ook een goeiemorgen.", mauwde ze bot tegen hem, niet eens omkijkend om te zien wie het was. Wat deed het ertoe. Hun leider was niet eens veel meer dan een gewone warrior, hij had zijn leidersnaam nog niet. Een beetje zoals hun eigen leider nu, al had ze om eerlijk te zijn meer vertrouwen in die rare Shadowclan leider dan in hun eigen leider. Was Everstar maar gebleven. Nu ja, wat deed het er ook toe, wat gedaan was was gedaan en de kans dat het Tallshadow was die naast haar was gaan zitten was bijna nul - daarom deed het er ook niet toe hoe bot ze tegen hen deed. De andere clans moesten snappen dat ze niet van plan waren om vriendjes te worden.

Vel¤

Onderwerp: Re: Tall as the grass za 9 sep 2017 - 0:57

Deze kat leek niet al te blij met zijn komst, en besloot daarnaar te handelen. Ze straalde een en al vijandigheid uit, en begon het gesprek met de meest bijdehante zin mogelijk. Tall kon het haar niet al teveel kwalijk nemen, er waren veel dingen veranderd en gebeurd, en het kon prima zijn dat deze poes nog moeite had met zich daaraan aanpassen. Vandaar dat hij er niets slechts achter zocht, en enkel even grinnikte. "Het klinkt anders niet alsof het een goede morgen is," Mauwde hij, nog steeds glimlachend. Het was verfrissend om zo te kunnen praten, met iemand die niet acuut in de houding sprong. Daarnaast hadden die altijd in hun achterhoofd precies deze tekst die de poes uitsprak, dat wilden ze allemaal wel tegen hem zeggen maar durfden ze niet want hij bleef toch een leider. Vermoeiend was het soms, en dan was dit beter, een poes die zich niet achter een façade verhulde, maar was wie ze was en zich er niet voor schaamde.

#Awesome:

Onderwerp: Re: Tall as the grass di 12 sep 2017 - 19:33

Amberstorm keek nog steeds niet opzij. Ze snoof eens, half instemmend, half geïrriteerd. De meeste katten werden snel afgeschrikt door haar botte toon, maar deze kater was koppig. Hoewel ze het nooit zou toegeven, vond ze het ergens wel snel dat er eens iemand bleef staan. Katten liepen altijd van haar weg, zo leek het wel. Dat kwam door haar niet al te vriendelijke en meestal gewoonweg onbeleefde en humeurige houding, maar in haar achterhoofd bleef ze het steeds zien als een reactie op haar afkomst. Als de kitten die niet door Starclan gewild was, wiens ouders de warriorcode tot tweemaal toe gebroken hadden. En dat was misschien niet zo vaak, tegenover sommige andere katten, maar het was genoeg. Het had levens kapotgemaakt, het breken van de regels. Dat was iets dat Amberstorm nooit zou doen, hoe puberaal, humeurig of boos ze ook kon zijn. Ze bleef altijd trouw en loyaal. "Alsof het ooit een goeie morgen is.", antwoordde ze mompelend, niet de moeite doend om haar snuit goed open te trekken als ze sprak. Dat was deze onbekende kater niet waard.

Onderwerp: Re: Tall as the grass vr 13 okt 2017 - 23:38

Er waren over het algemeen best veel dingen duidelijk in het leven. Bijvoorbeeld dat het dag was als de zon scheen, en dat het winter was als het sneeuwde. Verder was het duidelijk dat Wasp geen humor had en Ace van eten hield. Dat waren gewoon dingen die gegeven waren en dus duidelijk. Soms kwam er dan iets bij, en dat was duidelijker dan al het andere, bijvoorbeeld op dit moment het feit dat de poes naast hem geen goede morgen had. ”Nou,” Wilde hij ingaan op haar vraag maar besloot het toen anders aan te pakken. ”Wanneer niet?” Ze had vast een reden voor haar stelling, en anders was het overhaaste generalisatie en dus niet geaccepteerd, zoals hij zou laten zien.

#Awesome:

Onderwerp: Re: Tall as the grass za 4 nov 2017 - 12:36

Amberstorm keek langzaamaan opzij naar de onbekende kater. Haar oortjes vielen in haar nek toen ze zag wie het was, maar ze veranderde haar doen niet voor hem. Alsof de leider van een andere clan dat waard was; de leider van haar eigen clan was dat nog niet. Voor Starclan zelf zou ze buigen, niet voor een kat die alleen van hen verschilde omdat ze meerdere levens hadden. Wat trouwens niet het geval was voor zowel Tallshadow als Oceanbreeze, dus dat was er ook nog. Ze waren gewoon een kat zoals haar, met een hogere rang maar die geen respect verdienden in haar ogen zonder er hard voor gewerkt te hebben. wat ze ongetwijfeld wel hadden gedaan, maar dat kon ze enkel afleiden uit verhalen en Amberstorm was te achterdochtig om die zomaar te geloven. "Vandaag.", mauwde ze als antwoord, een antwoord dat nog altijd die puberale uitdaging toonde, ook al was ze nu warrior en officieel een volwassene. Katten veranderden niet van de ene op de andere dag en haar botte, sarcastische opmerkingen was het enige dat ze had dat haar ervan weerhield om zielig en bitter te worden. Al was ze dat ook, met momenten.