Back in action (Coldstreak)

Het was een warme zonnige dag, met een fris windje. Moonstorm liep door het bos diep in gedachten verzonken. De kater was eigenlijk op zoek naar prooi, maar omdat hij zo erg aan het dagdromen was was de kans dat hij iets zou vinden erg klein. De gestreepte kater had sinds dat ze terug waren het hele gebied weer opnieuw moeten leren kennen en de plekken waar de meeste prooi was weer uit zijn hoofd moeten leren. Dit ging op zich wel goed, maar soms als hij 's ochtends of 's nachts wakker werd leek het net alsof hij nog in de bergen was en een ver eind van huis. Terwijl de kortharige kater zo diep in gedachten verzonken was had hij geen besef van zijn omgeving, dus toen er opeens een eekhoorn uit de boom over de grond schoot probeerde hij deze onhandig te vangen en ging vol op zijn snufferd. "verdomde eekhoorns" gromde hij. Opeens hoorde hij wat beweging achter zich, hij draaide zich om en zag een andere kater.

Het was een geluk bij een ongeluk te noemen. Opeens schoot er een eekhoorn zijn kant op en hoefde Coldstreak letterlijk enkel zijn klauw wat op te tillen om hem te vangen. En toen zijn blik naar Moonstorm gleed, die daar uitgebreid op de grond lag en wat suffig in zijn richting keek, besefte hij waarom hij die vangst zo makkelijk had kunnen doen. Waarschijnlijk was de eekhoorn uitgeweken voor de tabby, had Coldstreak achter hem niet gezien en was recht in de klauwen van de zwarte tom gerend. Coldstreak maakte snel een einde aan zijn leven door het door zijn nek te bijten. Hij had niet gedacht dat hij binnen de kortste keren nog een eekhoorn zou vangen, maar hier was hij dan. Het kwam natuurlijk ook wel door het feit dat Moonstorm niet al te gracieus had geprobeerd om het ding te vangen. Misschien moest hij ook maar eens vragen aan zijn denmate hoe het ermee ging, want het leek er niet bepaald op alsof hij daar comfortabel op de grond lag. Hij gaf een koel knikje in de richting van de warrior en pakte de prooi op tussen zijn sterke kaken. Hij liep in de richting van Moonstorm en gooide de prooi vervolgens voor zijn neus neer op de grond. “Ik geloof dat deze eigenlijk van jou is,” bromde hij op die gebruikelijke norse manier die alleen hij kon. Sommigen zouden hem verwarren voor een elder met de manier waarop hij anderen aansprak. “Je hebt een behoorlijke smak gemaakt,” vervolgde hij toen, zijn blik nog altijd koeltjes op de ander gericht. “Alles in orde?” Hij wist nog hoe een pijn het had gedaan toen hij in zijn gezicht was gestoken door een bij. Dus hij ging het maar niet hebben over het feit dat Moonstorm wel heel dom op zijn smoel was gegaan, want dan kon hij zichzelf ook gaan verwijten als het ging om zichzelf pijn doen op domme manieren.

Terwijl Moonstorm op zijn snufferd lag zag hij een zwarte kater naar hem toe lopen, die hij van naam kende als Coldstreak. “Ik geloof dat deze eigenlijk van jou is,” bromde de zwarte kater. Hij zag dat het Coldstreak wel gelukt was de eekhoorn te vangen en deze nu aan hem wilde geven. Voordat Moonstorm de kater antwoord kon geven bromde Coldstreak snel erachteraan: “Je hebt een behoorlijke smak gemaakt. Alles in orde?”. De young warrior klonk een beetje koeltjes en Moonstorm vroeg zich af hoe onnozel het eruit moest hebben gezien. "Jij hebt de eekhoorn eerlijk gevangen, dus dan is hij ook van jou." zei Moonstorm vriendelijk toen hij overeind probeerde te krabbelen, maar gelijk toen hij dit probeerde zakte hij weer in elkaar met een bonzende pijn in zijn achterhoofd. "maar misschien is niet alles in orde" bromde Moonstorm terwijl hij op de grond lag. De gestreepte kater probeerde nog een keer overeind te komen, maar zakte weer in elkaar. Dit keer slaakte de kater wel een klein kreetje van de pijn toen hij weer op de grond viel.