Time flies by when you're having fun.

Coldstreak onderdrukte een zachte zucht terwijl hij naar de discussiërende warriors luisterde. Het waren vooral die dwazen die zojuist van apprentice naar warrior waren gegaan die dachten dat ze het nu voor het zeggen hadden en dat irriteerde hem mateloos. Ze kwamen met de domste voorstellen aanzetten, probeerden verandering te brengen in de huidige situatie en als één van hun plannen geapprecieerd werden, keken ze alsof ze heel StarClan voorzien hadden van prooi. Het waren echt dwazen. En Coldstreak voegde zich liever niet bij dwazen. Wat praktisch gezien betekende dat hij beter ergens anders kon slapen dan in de warriors den, maar dat ging hij zijn beste vriendin niet aandoen. Zijn beste vriendin, Meltingglacier, waarmee hij praktisch gezien als kitten samen was opgevoed door hun moeders. Meltingglacier, toen nog Meltingkit, had hem benaderd en eerst had hij haar rete irritant gevonden, maar daarna kon hij haar wel luchten en waren ze als een stel tegenpolen tot elkaar aangetrokken geweest. Van Meltingkit en Coldkit waren ze samen naar Meltingpaw en Coldpaw gegaan en ze hadden ook precies op hetzelfde moment hun warrior ceremonie gehad. En die was nog niet gek lang geleden geweest. Coldstreak had sinds die korte tijd enkel zijn ogen gerold als zijn denmates waar hij in de apprentices zijn tijd ook al mee gespendeerd had met een zogenaamd geniaal idee aan kwamen zetten en duidelijk niet wisten wanneer ze hun bek moesten houden. Van Coldstreak konden ze geen voorstel verwachten en ook geen mening als ze er niet om vroegen. Hij hield zijn meningen dan ook wijselijk voor hem, tenzij als Meltingglacier in de buurt was. Dan kraamde hij alles wat hij van de voorstellen vond tegen haar uit en meestal vond ze dat nog grappig ook. Een lichte glimlach krulde om zijn lippen bij de gedachte aan haar, maar verwaterde toen hij zag dat één van de jongste warriors zich naar hem richtte. Oh nee. “Ik ga jagen,” bromde hij vlug voordat de warrior iets aan hem kon vragen en weg was hij. Hij grinnikte om zijn eigen reactie terwijl hij in een compleet tegenovergestelde richting liep dan wanneer hij ook effectief zou gaan jagen. Hij wilde namelijk nog even gebruik maken van de zon die de komende tijd waarschijnlijk niet meer zo lekker ging schijnen. Zijn pels verwarmen op de Sunningrocks was dan ook zijn eerst prioriteit en niet veel later bevond hij zich daar dan ook. Zo. En dan was het nu wachten tot zijn beste vriendin zich bij hem zou voegen, zoals ze hier altijd samen lagen.