We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
De jonge kater had hem aan de ingang van de cave laten wachten, waar hij geduldig ging zitten. Hij zou niet naar binnen gaan, als men dat niet opperde. Hij wist wel beter. Momenteel wist hij zelfs niet of hij Brindleleaf überhaupt mocht spreken. Zelfs als hij haar niet mocht zien, kon hij wel zeggen dat hij het geprobeerd had. Toch zou hij hier niet zomaar weggaan zonder haar te zien. Hij zou hoe dan ook proberen te zeggen, waarvoor hij hier gekomen was. Maar voor dat kon, moest hij eerst de leader onder ogen komen. Teller of the Endless Skies. Hij had ook een boodschap voor hem, die hij van Oceanstar moest overbrengen. Hij liet zijn blik wat gespannen over de langslopende katten gaan, stiekem hopende dat hij Brindleleaf hier zou tegen komen.
Skyteller was opweg naar de uitgang van de cave, om daar degen te spreken die hierheen gereisd was. Zodra hij achter de waterval vandaan kwam viel zijn blik op de grijze kater. Na genoeg tijd met de Clans te hebben doorgebracht kon hij aan de geur van de kater ruiken in welke Clan deze thuishoorde. Een naam hing hem vaag in zijn gedachten, maar hij had zoveel Clan namen voorbij horen komen dat hij deze onmogelijk allemaal bij de juiste zou kunnen plaatsen. Met enkele passen bevond hij zich voor de WindClanner en hield stil. "Welkom. Ik hoop dat ik dit bezoek niet te danken heb aan iets ernstigs dat er met de Clans gebeurd is?" Hij besloot er niet omheen te draaien. Als er iets was dat hij heel nodig moest weten, omdat er iets fout was gegaan, dan wilde hij dat het liefst gelijk op tafel hebben.
Barksound die een afwachtende houding had aangenomen, keek op bij de verschijning van Skyteller. Beide waren ze ongeveer even groot, wat het gemakkelijk maakte om de kater voor zich aan te kijken. Hij was in Windclan één van de grotere katers, wat hier minder was. De katten in de tribe waren over het algemeen iets groter dan de gemiddelde Windclanner. Hij schudde zijn kop bij de vraag van de kater. "Niet met alle clans. Windclan heeft een tijdje geleden 5 warriors verloren in het gevecht met een vos. Oceanstar vroeg me om hier bij de Tribe te horen achter advies in verband met grote roofdieren, om zulke verliezen in de toekomst tegen te gaan." mauwde de kater meteen, waarna hij even zijn blik rond liet gaan, zoekende naar Brindleleaf. "Ook wilde ik graag een woordje met Brindleleaf?" Dat laatste kwam er eerder uit als een vraag, niet wetende of ze überhaupt zelf aanwezig was. Hij had haar namelijk nog niet gezien.
Julia 906 Actief We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward
Een Clankat werd er om haar heen gefluisterd. Ongemakkelijk bewoog ze met haar oren. Wat bedoelde de Tribekatten. Soms werd er even een schuine blik op haar geworpen, waarbij enkele ook achterdochtig waren. Haar goudgele ogen stonden iets wat zenuwachtig terwijl ze door de gangen van de Cave naar voren liep. Ze had even liggen rusten, waardoor ze weer zo stijf als een hark was. Toch moest ze weten wat er gaande was. Was er echt een Clankat naar de Tribe gekomen, waarom dan en misschien een nog wel schrijnende vraag voor haar, wie dan? Er ging geen dag voorbij dat ze niet aan ze dacht. Natuurlijk ze had Mouse en daar was ze eeuwig dankbaar voor, maar haar leven in WindClan zou haar voor altijd blijven achtervolgen. Het zou haar nooit echt met rust laten. Toen hoorde ze de stemmen. De stem van Skyteller en een andere stem die ze uit duizenden kende. “Bark.” Prevelde ze terwijl ze de laatste hoek omging, voordat de katten zichtbaar werden. “Bark.” Zei ze nogmaals omdat ze niet kon geloven dat hij daar echt stond. Dat de kat waar ze haar hele leven van zal blijven houden en die ze vaarwel had moeten zeggen, nu voor haar stond. Ze bleef ongemakkelijk iets achter Skyteller staan, niet goed wetend wat ze moest doen.
[Low posting account]
Moraine •
Member
Daniëlle 223 Actief Have you ever seen the sun after the heartbreak?
Frozen somewhere in time
Have you ever seen the stars after the word goodbye?
Het was erg stil in de elders den, dus merkte ze meteen de commotie op. Samen met een paar andere elders stapte ze nieuwsgierig de den uit, naar de bron van al dat rumoer. Een... Clankat? Wat was dat? De kat waar de anderen naar keken zag er niet anders uit dan de katten van de Tribe, maar als deze kat niet van hier was, dan kwam hij van... buiten? Een kat van buiten? Enthousiast liep ze dichter naar de andere katten toe. Ja. Ze wilde weten wat hier aan de hand was, en wie deze kat was. Maar boven alles wilde ze weten of er, als er één kat van buiten was, er ook meerdere katten waren.
Zijn antwoord was niet een complete geruststelling. De rest van de Clans maakte het goed, maar WindClan, de Clan van Oceanstar wie hij geholpen had met haar bevalling, had het zwaar gehad. Ze wilden zijn advies hoe om te gaan met grote roofdieren. Het was waar dat ze genoeg vijanden hadden hier in de bergen, maar de oplossingen verschilde per situatie en per dier. Vaak genoeg was er niet een standaard plan en deed men wat op het moment het juiste leek en hij had het gevoel dat men dat in WindClan ook wel zou doen. "Ik weet niet of ik de antwoorden kan bieden die je zou willen horen, maar als je mij straks beter uitlegt wat er is gebeurd kan ik daar misschien wel iets mee," vertelde hij de kater. Vervolgens vroeg de WindClanner of hij Brindleleaf mocht zien. Op dat moment kwam de kattin in kwestie zelf al aangelopen. "Dat moet geen probleem zijn gezien ze je zelf al gevonden heeft," zei hij met een glimlach. "Ik weet dat niet elk gesprek voor mijn oren bestemd is, dus als je zo vriendelijk zou willen zijn hem straks naar mijn den te begeleiden, Brindleleaf?" vervolgde hij, waarna hij een stapje terug nam.
De grote kater knikte op wat de gevlekte kat voor hem zei. Hij zou hem straks nog spreken, dat was wel goed. Vervolgens ging hij verder en vroeg hij naar Brindleleaf, die niet veel later zelf verscheen. Zijn oren schoten meteen naar voren. “Bark.” Hij was enorm blij om haar te zien en dat was ook zijn zijn uitdrukking te zien. "Dat moet geen probleem zijn gezien ze je zelf al gevonden heeft," Hij zette alvast een stap naar voren, van plan om meteen op haar af te stappen, geen rekening houdende met al de nieuwsgierige katten die rond hen stonden. "Ik weet dat niet elk gesprek voor mijn oren bestemd is, dus als je zo vriendelijk zou willen zijn hem straks naar mijn den te begeleiden, Brindleleaf?" Hij hield zich echter nog even in, moest al zijn spieren opspannen om haar niet direct een kopje te geven. Hij zou haar eerst nog de kans geven om antwoord te geven op de Healer. Dat wachten was er net wat te veel aan en dat was ook wel te zien. Zijn blik ging van Skyteller, naar Brindleleaf, naar Skyteller en weer terug naar de wit-bruine poes.
Julia 906 Actief We are all mistaken sometimes; sometimes we do wrong things, things that have bad consequences. But it does not mean we are evil, or that we cannot be trusted ever afterward
Ze zag aan Barksound dat hij blij was om haar te zien, waardoor haar hart een sprongetje maakte. Het was gek hoe haar liefde voor hem in plaats van te verzwakken, omdat ze zo ver van elkaar waren, juist sterker leek te worden. Alsof dat was wat hun liefde nodig had gehad om op te bloeien. Het sloeg nergens op en toch was dat voor Brindleleaf wel het geval. Skyteller vroeg of ze Barksound na hun gesprek naar hem toe wilde brengen. Waardoor ze haar blik even van Barksound lostrok en naar haar healer keek. “Dankjewel Skyteller.” Miauwde ze. “Dat zal ik doen.” Ze boog haar kop even respectvol en dankbaar voor zijn gebaar. Toen stapte ze naar Barksound toe en duwde haar neus in de vacht bij zijn hals. “Ik moet je iets vertellen, je hebt een dochter gekregen. Haar naam is Mouse Hiding in Tall Grass. Ik weet zeker dat ze je graag zal willen zien Bark. Ik heb je gemist.” Prevelde ze toen zachtjes in zijn oor. “Zullen we even een rustig plekje opzoeken?” Vervolgde ze terwijl ze de WindClan warrior aankeek.
Bij het verdwijnen van Skyteller, duwde hij, net zoals Brindleleaf deed, zijn kopje tegen haar aan. Wat was hij blij om haar te zien! Dit moment kon wel eeuwig blijven duren. Hij zou nooit kunnen verwoorden hoe opgelucht hij was om haar terug te zien. Even had hij zijn ogen gesloten, al opende hij deze meteen weer bij het horen van haar woorden. “Ik moet je iets vertellen, je hebt een dochter gekregen. Haar naam is Mouse Hiding in Tall Grass. Ik weet zeker dat ze je graag zal willen zien Bark. Ik heb je gemist.” Zijn hart sloeg een slag over bij wat hij te horen kreeg. "Een dochter?" herhaalde hij en glimlachte even. Hij had een dochter! "Ik heb je ook echt gemist." mauwde hij zachtjes en knikte instemmend op haar voorstel op een rustig plekje op te zoeken. Een aantal nieuwsgierige katten hadden zich verzameld rondom hen.
Onderwerp: Back again 
vr 5 apr 2019 - 0:29
