Why bother trying?

Onderwerp: Why bother trying? wo 24 jul 2019 - 1:26

Het was heel vroeg in de ochtend, zo vroeg dat het nog donker was. Settledpaw had besloten dat hij even helemaal alleen wilde oefenen. Met zijn jachthoudingen om maar eens mee te beginnen. De afgelopen dagen had hij zich verscholen gehouden, maar nu was het toch echt tijd om op zijn tanden te bijten en weer wat nuttigs te gaan doen voor de clan. Hij kon hier niet gewoon blijven zitten en teren op wat de rest van de clan voor hem ving. Hij was verdomme net zelf warrior geworden. Maar hij wilde geen pottekijkers. Settleddust wachtte tot het muisstil in het kamp was en hij sloop de medicine cat den uit. Zijn tred was al steviger, hij wiebelde lang niet meer zo. Maar hij was nog niet sneller gegaan dan stapvoets. De jonge kater kreeg een vastberaden blik op zijn gezicht en hij kreeg een blaadje in vizier enkele staartlengten van hem vandaan. Settledpaw zakte in een jachthouding, maar op het moment dat hij door zijn poten zakte merkte hij al dat hij minder balans had. Gefrustreerd vloekte hij in zichzelf, waarna hij zijn poten iets verder uit elkaar zette. Focus, Settled! Na enkele seconden had hij eindelijk zijn balans weer teruggevonden en langzaam begon hij vooruit te sluipen. Maar hij was alles behalve subtiel. Hij kon niet lang genoeg op drie poten balanceren om zijn volgende poot zachtjes neer te zetten. Hij leek net een stampende das! Al voordat hij bij het blaadje kwam gaf hij het op. Waar deed hij het ook voor? Dit zou nooit iets worden!

&Blackpaw eerst

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit