[ 01-11-19 ] WindClan Ceremony

Lijstje:

Apprentice ➸ Mentor

Frogpaw -> Wolfheart
Bloodypaw (T) -> Mottleshroud
Molepaw (T) -> Shadowrush
Mousepaw (T) -> Snugglebug
Sunpaw -> Daintywhiff
Moonpaw -> Scarface
Winterpaw -> Lavenderstorm
Ladypaw -> Whitefur
Willowpaw -> Swiftcloud
Amberpaw(T) -> Frostfall
Woodpaw -> Silverflight

Apprentice ➸ Warrior
- None

➸ Mededelingen:
- Lizardpath treed af als Medicine Cat
- Pandakit blijft 1 moon langer in de Nursery

Lizardpath had zich aan de rand neergezet van de grote groep Windclanners. Ze wist wat er ging komen en wilde niet in het middelpunt staan van alles. Ze had haar plicht gedaan, had terug de vrede gemaakt met Starclan. Niet dat ze er zich zelf zo geweldig bij voelde, maar iemand moest het doen. Ze wilde de levens van haar clan niet op het spel zetten en de keuze overlaten aan Starclan. Starclan nam op vlak van het nemen van levens niet altijd de meest geweldige beslissing. Ze draaide haar kopje lichtjes weg van de menigte toen de mededeling kwam van haar aftreden. Al snel kwamen verschillende katten naar voren. "Ik heb de schulden van heel Windclan in gelost, zorg dat het het waard was." mauwde ze luid. "Een zinloze discussie als reactie op mijn actie heeft hierbij geen baat." vervolgde ze om de katten tot bedaren te brengen. Ze was recht gestaan toen ze sprak en bleef ook zo staan, waarna ze zich richtte op Routnose. "Graag wil ik Routnose feliciteren met haar rang als medicine cat en wil ik haar enorm veel succes toewensen." mauwde ze nu luidop om de negatieve sfeer te veranderen in een sfeer die positief geladen was. "Weet dat je altijd bij me terecht kunt." Het laatste zij ze iets zachter, specifiek gericht op de gevlekte poes die moons aan een stuk aan haar zij gestaan had.

Tag: Alle katten die hiervoor gepost hebben c:

@Routnose

Molekit was al een tijdje nerveus, want de dag dat ze een leerling zou worden was aangebroken en ze was er nog helemaal niet zeker van dat ze er klaar voor was. Maar nu had ze geen tijd meer, want ineens luidde de stem van Stallionstar door het kamp heen; een oproep voor een ceremonie. Ze haalde diep adem en liet een trillende zucht, voordat ze haar weg uit de nursery baande en naar de open plek toe. Het was buiten een stuk donkerder dan een moon geleden, een teken dat Leafbare was aangebroken.
Voor ze het wist werd ze naar voren geroepen, samen met haar zusjes. Maar waar was Pandakit? Hij was net zo oud als hun, een beetje gek, maar hij hoorde toch ook samen met hun apprentice te worden. Toch, niemand zei er iets over en Molekit durfde haar mond ook niet open te doen om erover te vragen. Ze was al nerveus genoeg voor wat er in een moment zou gebeuren. Dan zou ze haar mentor krijgen en haar leerling naam ontvangen. Ze nam een paar trillende stappen naar voren haar zusjes achterna, die waarschijnlijk allemaal enthousiast waren dat dit moment eindelijk was aangebroken. Molekit kon alleen maar wensen zo zelfverzekerd te zijn zoals Frogkit, Bloodykit en Mousekit. Eerst kreeg Frogkit haar nieuwe naam; Frogpaw, ze zou tot Moor Runner worden opgeleid door Wolfheart. Daarna kwam Bloodykit, zij werd Bloodypaw en haar mentor werd Mottleshroud, een Tunneler. Ze juichde ze zo goed als ze kon toe, maar toen werd haar naam genoemd.
Het gevlekte poesje nam nog een keer beverig adem voor ze naar voren stapte. Een hoop emoties gingen door haar heen en het was toch wel heel erg spannend. “Molekit, ook jij bent klaar om je naam als Apprentice te ontvangen. Jij zal Molepaw genoemd worden en jouw opleiding tot Tunneler zal worden gedaan door Shadowrush.” De woorden van Stallionstar hadden wat tijd nodig om door te dringen tot haar, maar toen ze dat deden had ze alleen maar meer twijfels. Ze zou dus een tunneler worden, net als Shadefeather haar had verteld, maar wat als die tunnels zouden instorten! En wat als ze niet overweg kon met haar mentor? Toch, ze kon er nu niets tegen in brengen en misschien maakte ze zich wel zorgen om niets. Met kleine pasjes stapte de nieuwbenoemde Molepaw dan ook op Shadowrush af. Ze vond de senior warrior er maar intimiderend uit zien en ze wist niet of ze daar ooit aan zou wennen, maar nu was het tijd om het ritueel tussen apprentice en mentor uit te voeren. Voorzichtig tikte ze haar neusje tegen de zijne voordat de ceremonie weer werd opgepakt. Mousekit kreeg nu ook haar mentor en naam als leerling. Ze juichte ook Mousekit nog gauw toe voordat de apprentices die een nieuwe mentor toegewezen moesten krijgen aan de beurt waren. Ze kende ze allemaal niet en dus keek ze nu stilletjes toe hoe de ceremonie ten einde liep.
Eindelijk kreeg ze dan ook een antwoord op waarom Pandakit geen leerling was geworden samen met haar en haar zusjes. Naja, nu was het niet echt een antwoord, want de enigste uitleg die er was gegeven was dat het wegens omstandigheden was. Zou haar pleegpapa er meer over weten? Of misschien Pandakit zelf wel. De andere mededeling die daarna werd gemaakt zorgde voor een hoop meer ophef dan haar broertje die geen leerling werd gemaakt; Lizardpath zou afstappen van haar rang als medicine cat om de schulden van WindClan bij StarClan in te lossen. Welke schulden? En waarom moest alleen Lizardpath daar dan voor boeten. Toch stelde ze haar vragen niet hardop, zelfs toen Stallionstar geen uitleg bleek te willen geven. Hij beëindigde de ceremonie zelfs op dat moment, waardoor er alleen maar meer ophef ontstond onder de verzamelde katten. Molepaw zonderde zich af van alle drukte en negativiteit die nu in het kamp rondhing. Ze vond het helemaal niet leuk.

Hij werd ouder dat was zeker waar, maar hij was nog lang niet klaar om elder te worden. Hij had dan ook aangegeven dat hij nog best een apprentice kon trainen en het leek erop dat Stallionstar naar hem had geluisterd. Zodra zijn naam genoemd werd stapte hij naar voren toe naar zijn nieuwe apprentice en liet zijn blik kort op de jonge kat rusten voor hij zijn neus tegen die van de apprentice drukte. Hij wachtte kort voor hij zijn plek weer innam tussen de andere katten en de rest van de ceremonie af luisterde. Lizardpath stapte van haar rang af omdat Windclan blijkbaar ook iets moest geven. "We hadden niks moeten geven." Was de enige opmerking die hij maakte. Waarom zouden ze tenslotte nog meer moeten geven? Ze hadden hun leider toch ook al verloren? Hij schudde zijn kop een keer voor hij van zijn plek opstond en Molepaw op ging zoeken.

  Oh hij was zo trots, zo trots! Vandaag was de dag dat zijn kinders Apprentices werden! Hij had ze misschien nog maar kortgeleden geadopteerd en de kittens, die nu Apprentices zouden worden, vonden hem misschien nog niet helemaal hun papa, wat begrijpelijk was, hij was wel super duper trots op hen!
  Shadefeather ging dicht bij hen zitten, zodat hij ze gemakkelijk kon feliciteren. Met een van trots gloeiende borst luisterde en keek hij toe hoe Stallionstar hen naar voren riep. Behalve Pandakit natuurlijk. Shadefeather glimlachte naar de enige kater van het nest, wetende waarom het zo was. Hij zal snel een Apprentice kunnen worden, dat wist hij zeker.
  Shadefeather was tevreden over de mentoren die de gloednieuwe Apprentices toegewezen kregen en knikte goedkeurend. Hij glimlachte breed toen ze weer terugkwamen en feliciteerde ze allemaal.

  Daarna had Stallionstar nog twee mededelingen. De eerste ging over Pandakit, waar hij natuurlijk al wel vanaf wist. De zwarte kater keek even naar zijn geadopteerde nestje. Als ze vragen hadden mochten ze gerust naar hen toekomen, maar hij wilde niet tegen iedereen vertellen wat er precies aan de hand was met Pandakit. Hij kon zich ook voorstellen dat hij dat zelf niet zo fijn zou vinden.
  De tweede mededeling die Stallionstar had maakte wel wat los in de Clan. Shadefeather draaide even zijn oren naar achteren toen hij te horen kreeg dat Lizardpath van haar rang aftrad, om de schulden van WindClan in te lossen. Hij zuchtte even en besloot maar uit alle meningsverschillen en dergelijke te blijven. Als Lizardpath dacht dat dat de beste optie was geweest, dan vertrouwde hij daarop.
  Inmiddels zag hij dat Molepaw zich verwijderde van de rest en even wilde hij er achter aan gaan, maar zag dat haar gloednieuwe mentor Shadowrush haar al ging zoeken. Hij glimlachte even, wetende dat Mole ook een goede band nodig had met haar mentor dus het was beter hen even alleen te laten.

Het gevlekte poesje zat nu aan de rand van het kamp, weg bij alle verontwaardigde en boze katten. Ze vond al dat geroep en geschreeuw echt maar niets, dus ze vond haar plekje hier wel prima. Toch had ze niet het gevoel dat ze zomaar kon wegglippen en misschien al een plekje in de apprentice den kon gaan maken nu het daar nog rustig was. Zelfs nu iedereen zo gefocust was op de aftreding van Lizardpath, had ze er geen twijfel in dat haar papa haar afwezigheid zou opmerken. Hij lette altijd extra op haar dan op haar zusjes, misschien omdat ze minder kon als hun en hij haar wilde helpen. Maar het was nu niet haar papa die haar kwam zoeken, maar haar mentor. Een beetje nerveus wachtte ze af tot de gevlekte kater bij haar stond. Hij zou toch niet boos zijn omdat ze de drukte was ontsnapt? "Hallo Shadowrush," groette ze hem, met wat hopelijk een respectvol knikje was. Ze wilde zo graag een goede eerste indruk op de kater maken.

De bruine kater had zich net als iedereen verzameld om de ceremonie bij te wonen. Hij luisterde rustig en hoorde dat hij Frogpaw als apprentice zou gaan krijgen. Even liet hij zijn blik op Stallionstar rusten en knikte kort. Daarna liep hij naar Frogpaw en liet hun neuzen kort elkaar aanraken voordat hij weer terug op zijn plek ging zitten. Wolfheart luisterde aandachtig verder toen hij hoorde dat Lizardpath afstapte als medicine cat. Er was niks mis geweest met de poes? Maar toch hoorde hij al snel dat WindClan schuld had bij StarClan. Net als RiverClan. Wat de andere clan ingeleverd had om hun schuld in te lossen bij de katten in de sterren wisten alleen de medicine cats van beide clans. Toch deed dit nieuws hem wat. Het kenmerkte voor hem dat er andere tijden aan kwamen. Voor nu was Routnose er nog als hun medicine cat, maar wat als zij ook weg zou vallen? StarClan zou hen toch niet al hun medicine cats ontnemen? Ze laten smeken voor hulp bij andere clans zoals moons geleden? Terwijl dit door de bruine kater zijn gedachte woelde merkte hij op dat alles al ten einde gekomen was. Hij moest Frogpaw nog wat dingen vertellen! Hij kwam overeind en liep naar de jonge apprentice toe. "Als jij nou vast je nest gaat maken met de rest, dan spreken we morgen vroeg af als de eerste zon in het kamp is." zei hij kort tegen zijn nieuwe apprentice voordat hij die liet gaan om zijn ding te doen.

Omdat zijn huidige mentor hem niet goed genoeg trainde, zou hij vandaag een nieuwe krijgen. Gelukkig maar, want dat hij op zijn leeftijd nog steeds slecht kon jagen was een enorme vernedering en het zou vast niet lang duren voordat zijn mede-apprentices erachter zouden komen. Toen het duidelijk werd wie zijn mentor werd kwam er een tevreden glimlach op zijn gezicht. Daintywhiff was een vriendin van zijn moeder geweest. Sun miste haar warmte om hem heen en misschien, heel misschien zou Daintywhiff dit kunnen geven. Dat hij die warmte niet meer ontvangen kon, wist hij niet.

Toen zijn nieuwe mentor hem begroette viel het hem meteen op wat voor fijne geur ze had. Hij drukte zijn neus ceremonieel tegen die van de poes en besloot dat hij beter af was met haar als mentor dan zijn huidige. Ze zouden morgen beginnen, en Sun trok kort met zijn oren; hij was liever vandaag gelijk gestart. Maar vooruit, hij zou het ermee doen en geen tegenwoord geven. "Tot morgen," miauwde hij enkel met een glimlachje voordat hij opstond en het kamp uitliep, om naar de patrouille te gaan waar hij bij mee moest lopen nadat de ceremonie was afgelopen.