Cooler Than Me

Littlefish was waarschijnlijk iéts te vaak bij fourtrees te vinden om compleet onschuldig te zijn, maar haar afkomst was geen geheim en dus was het waarschijnlijk voor velen niet echt een verrassing. Desondanks had ze zichzelf voorgenomen om hier minder te zijn, om zich volledig te focussen op Riverclan en de training van haar apprentice. Zeker met alle spanningen die golden tussen haar clan en Windclan; straks zou Shadowclan zich er ook nog in moeien, en starclan mocht weten welke kant zij zouden kiezen. De kleine calico liet haar blik over de omgeving glijden tot haar turquoise ogen vielen op een bekende bruine gestalte en met een grote grijns op haar snuitje liep ze op hem af. "Hé Settled, hoe gaat 'ie? Bijna gathering! Ik moet deze keer in het camp blijven, jammer he!", mauwde ze vrolijk tegen haar broer, meteen met de deur in huis vallend. Het was wel jammer dat ze er niet bij zou zijn op de gathering, maar ze snapte ook wel dat het camp niet onbewaakt achter mocht blijven.

(ik ga er vanuit dat dit voor de gathering is want idk wat daar gaat gebeuren)

Settleddust zijn poten hadden zich weer eens naar de grote vier bomen gebracht. Het was fris, maar gelukkig lang niet zo koud als een paar dagen geleden. En het was droog. Settleddust kende inmiddels al aantal wat katten uit de andere clans, maar altijd was hij hier te vinden als hij RiverClanner hoopte te ontmoeten. Ofwel zijn zusje, ofwel een andere gevlekte poes. Maar hij liep de vlakte op, een beetje afwezig in de rondte kijkend. Hij was er niet helemaal bij vandaag. Hij wist ook niet precies wat hij hier vandaag eigenlijk te zoeken had. Maar het bleek achteraf dat hij op de juiste tijd op het juiste moment was. Hij spitste zijn oren toen hij zijn naam hoorde en de bekende vacht van zijn vrolijke zusje. ‘Hey Little!’ begroette hij haar vrolijk. Het duurde inderdaad niet lang meer voordat ze met alle clans weer samen zouden komen. ‘Oh jammer! Ik ben er wel bij deze keer. Maar je zal vast niets missen, gok ik,’ miauwde hij. Natuurlijk kon hij niet weten dat binnen enkele dagen alles in een sneltreinvaart zou gaan verlopen. ‘Met mij gaat het prima. Alles gaat zo zijn gangetje. Met jou? Geen vervelende visvreters die je lastigvallen?’ miauwde hij plagend. Hij wist dat ze zich helemaal op haar plek voelde in die stinkclan, maar alsnog kon hij het niet laten haar te plagen.