{Open} Uncertainty

_{Fairywren's poten droegen haar door het territorium heen. Autopilot engaged. Ze ging niet meer nadenken over waar ze heen ging. Ze moest er gewoon eventjes uit, eventjes nadenken over de clansituaties, eventjes alles peilen en overdenken. De gitzwarte poes keek eventjes naar de lucht. De onzekerheid die over het kamp heen hing maakte haar nerveus. Rushspirit zou wel binnenkort zijn levens gaan halen... Maar hij was niet gekozen door de Starclan...? Ze ging naast een dikke pijnboom stronk zitten. Maar tegelijkertijd, wat zouden ze zijn zonder een leider? Ze liet een diepe zucht ontsnappen uit haar mond en krulde haar staart om haar lichaam heen. Ze trok haar schouders hoog op en staarde naar de grond.}

Een zachte greenlead wind bries waaide door haar dikke lange vacht. Haar heldere diep blauwe ogen stonden naar voren gericht terwijl ze doel loos door het territorium van Shadowclan heen liep. Ze wist even niet wat ze moest. Brokenstar én Raindrop waren dood, Rushspirit had de touwtjes in handen gekregen en Stunspore was tot zijn deputy benoemd. Innerghost wist voor de volle honderd procent zeker dat Starclan hun dus niet in gedachten hadden gehad om Shadowclan te leiden. Maar waarom liet Starclan dan niks van zich horen? Of werden er dingen achter gehouden, iet wat wantrouwend wiebelde ze met haar oren terwijl ze door liep. Een zwarte gedaante kwam haar zicht veld binnen terwijl ze door liep. Ze snoof de lucht op en herkende de kat als Fairywren, één van de vrouwelijke warriors binnen de clan. "Gegroet, Fairywren," miauwde Innerghost terwijl ze de poes toe knikte. "Je ziet er uit als of je aan het piekeren bent," sprak ze toen. Innerghost kon wel raden waar ze over aan het piekeren was, de huidige clan omstandigheden. Innerghost wou wel eens weten hoe deze poes er over dacht.

Innerghost was het soort poes die snel emoties op pikte bij anderen, soms ging ze er op in om te helpen of om achter bepaalde dingen te komen, maar meestal liet ze die dingen gewoon varen en mochten de anderen hun dingen zelf maar op lossen. Maar nu in tijden als deze ging ze er wel degelijk op in, gewoon om te weten hoe en wat, of ze het met Rushspirit of Rushstar, of wat het nu ook maar was, eens waren. "Hallo Innerghost," begroette Fairywren haar. "Ik pieker wel vaker..." beantwoordde Fairywren haar opmerking met een krampachtige glimlach. Innerghost vernauwde haar ogen, maar besloot er niet veder op in te gaan. "Aan het jagen? Of ben je er op een patrouille uitgestuurd?" Vroeg Fairywren. "Gewoon aan het jagen," antwoordde ze kalmpjes. "En jij? Naast het piekeren," sprak Innerghost toen. Ja, ze was een tikkeltje bot, maar de meesten wisten wel dat ze het niet gemeen bedoelde of zo.