I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3



 
IndexGebruikerslijstRegistrerenLaatste afbeeldingenInloggenZoeken
We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
WHAT'S HAPPENING
Current Event
No current forum-wide event.
THE ALLEGIANCES
Clans
THUNDERCLAN
RIVERCLAN
WINDCLAN
SHADOWCLAN
BLOODCLAN
THE MANAGEMENT TEAM
Staff
COME JOIN US
WC DISCORD

SWITCHERDIESWITCH
SWITCH ACCOUNT
Deel
 

 I'm so good {Aurypaw}

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Ga naar pagina : Vorige  1, 2, 3  Volgende
Nevermind
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 KnAKe1D
Sean
3462
Actief
and as he was the black canvas, they drew stars and a moon to make him a glorious night


CAT'S PROFILE
Age: 110 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Old man
Nevermind
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimezo 16 feb 2014 - 20:13

Dat klinkt verdacht veel op wat je nu ook doet.” Zei Aurypaw, waarna ze probeerde hem van haar af te krijgen. Hij keek met glinsterde ogen naar haar. Een lachje sierde zijn lippen. "Dat zal nooit lukken," grinnikte hij. Hij leunde wat naar voren, zodat hij wat meer gewicht op zijn voorpoten kon plaatsen. Even sloot hij triomfantelijk zijn ogen toen ze opnieuw tegen zijn lichaam duwde, zonder enig resultaat. Even begon hij te grinniken en opende hij zijn ogen. Maar wat hij zag, liet hem op zijn zij vallen. Een tong streek langs zijn kop en hij was van schrik op zijn zij gevallen. Al grijnzend ging ze voor hem staan. Nevermin's ogen stonden verbaasd naar haar te staren, maar hij schudde al snel zijn kop. "Wat was dat nou voor afleiding?" Bromde hij, lichtjes van zijn stuk gebracht door de actie van de roestkleurige poes. Hij spande zijn spieren op en sprong op. Hij wandelde naar haar toe en boog zijn kop boven de hare. "Aury, ik..." Hij hield zijn adem in en staarde nar haar roestkleurige vacht. Zijn ogen straalde iets vreemds uit, maar dit sloeg al snel om. Hij haalde uit naar haar voorpoten, in de hoop dat ze zou omvallen en grinnikte. "Toon het eens voor," vulde hij geamuseerd aan.  
Words: 217 || Note: <3 || Tag: Aurypaw


Terug naar boven Ga naar beneden
Goldennight
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 2re5tv9
Isa :3
358
Actief
"Don't be trapped in someone else's dreams."

CAT'S PROFILE
Age: 32 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Goldennight
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimezo 16 feb 2014 - 21:14

  • Tag: Nevermind
  • Words: 399
  • Notes: Omg flut o.o
All the pain and the truth. I wear it like a battle wound
Aurypaw
Een verbaasde blik huisde voor een kleine tijd in zijn ogen, maar na het simpel schudden van zijn kop was hij weer verdwenen. Nog steeds zat Aurypaw door haar poten gebukt, met een glimlach naar hem te kijken. "Wat was dat nou voor afleiding?" Bromde de kater en Aury lachte. ”Improviseren heet dat, je aanpassen aan het moment.” Knipoogde ze naar de kater met een vrolijke toon. Ineens kwam hij dichterbij lopen, en de rossige poes ging weer rechtovereind staan. De glimlach verdween naarmate de kater steeds dichter bij kwam. Hij had een rare blik in zijn ogen, niet eng, maar anders. Ze verwachtte dat hij op een paar stappen afstand zou stoppen, maar hij kwam helemaal naar haar toe, tot hij zijn kop boven die van haar hield. Hierdoor werd haar kop tegen zijn borst aan gedrukt. Eerst wou ze zich wegduwen, maar het voelde… het voelde te goed. "Aury, ik..." Begon Nevermind, maar hij maakte zijn zin niet af. Ze keek omhoog, naar zijn kop. Zijn blik bleef rusten op haar vacht, en ze voelde de blikken van de andere katten op hun priemen. De katten die nog buiten waren dan, het was al redelijk donker geworden namelijk. Het leek voor haar wel een eeuwigheid dat ze daar stonden, maar het was eigenlijk niet meer dan een paar seconden. Ineens haalde hij uit naar haar voorpoten, iets dat ze niet aan had zien komen. Ze viel verbaasd door haar voorpoten op de grond, onder zijn neus. Haar oren vingen zijn gegrinnik op en de verbaasde blik van net veranderde in haar sluwe glimlach, die ze altijd met trots droeg. "… toon het eens voor," Maakte hij zijn zin af. Ze stond op en schudde haar vacht uit. Ze deed geen stap naar achteren, waardoor ze vlak voor hem stond. Ze was kleiner dan hem, en dus kwam haar neus net onder die van hem, maar ze raakten elkaar wel. ”Erg slim ouwe, maar ik weet ook nog een paar trucjes.” Fluisterde ze zacht terwijl haar groene ogen recht in zijne keken. In een flits van een seconde had ze haar kop weer onder de zijne. Ze gaf een zachte kopstoot omhoog zodat zijn voorpoten van de grond kwamen en duwde hem daarna naar achteren met haar voorpoten, zodat hij naar achteren omviel. Ze deed een stap naar voren. ”Onderschat nooit de leerling.” Mauwde ze.
Terug naar boven Ga naar beneden
Nevermind
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 KnAKe1D
Sean
3462
Actief
and as he was the black canvas, they drew stars and a moon to make him a glorious night


CAT'S PROFILE
Age: 110 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Old man
Nevermind
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimezo 16 feb 2014 - 21:36

Aurypaw stond op en schudde haar vacht uit. Nevermind kon een volgende lach niet onderdrukken en uitte het maar al te graag. Het maanverlichte kamp gloeide zacht op zijn netvlies en gaf een magische gloed rond de kattin. Maar toen ze terug recht ging staan, raakte ze elkaars neus, dat Neverminds' grijns in een lachje veranderde. ”Erg slim ouwe, maar ik weet ook nog een paar trucjes.” Ze drukte haar kop onder de zijne. De kater protesteerde niet, maar leek te genieten van haar aandacht. Toen voelde hij de harde slag tegen zijn kin. Hij kwam wat van de grond en voelde hoe haar poten de rest van het werk deden. Nevermind viel naar achter en met een doffe klap kwam hij neer. Even werd alle lucht uit zijn longen geperst, toch had hij nog steeds zijn lach opgehouden, ookal was hij verwrongen van de pijn.  ”Onderschat nooit de leerling.” Zei ze. Nevermind rolde op zijn buik en stond soepel om, waarna hij zich omdraaide en in haar groene ogen staarde. "Tja, als je enkel van die apprentices hebt die niet eens iets doen als ze worden uitgekafferd, dan verwacht je er niet veel van," zei hij kalmpjes. "Maar zo zijn gelukkig niet allemaal,"
Words: 205 || Note: <'333 || Tag: Aurypaw


Terug naar boven Ga naar beneden
Goldennight
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 2re5tv9
Isa :3
358
Actief
"Don't be trapped in someone else's dreams."

CAT'S PROFILE
Age: 32 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Goldennight
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimedi 18 feb 2014 - 22:13

  • Tag: Nevermind
  • Words: 329
  • Notes: :33333
All the pain and the truth. I wear it like a battle wound
Aurypaw
De kater voor haar stond soepeltjes op, draaide zich om en keek haar aan. "Tja, als je enkel van die apprentices hebt die niet eens iets doen als ze worden uitgekafferd, dan verwacht je er niet veel van. Maar zo zijn gelukkig niet allemaal," Zei hij kalmpjes. Met een glimlach liep de poes naar voren. ”Ik vat het op als een compliment.” Mauwde ze terug naar de kater. Inmiddels was het al helemaal donker geworden en scheen alleen de maan nog op hen. Door de zwarte vacht van de kater leek zijn lichaam wel weg te vallen in de achtergrond en waren alleen nog zijn cyaanblauwe, ze had er eindelijk een naam aan weten te binden, ogen zichtbaar. Ze had niks uitgevoerd vandaag, iets waar Shrewstar vast niet blij mee zou zijn, zeker niet in leaffall. Maar ach, ze had iets veel beters gevonden dan prooi, een nieuwe vriend, een goeie vriend. Ze liet haar blik nogmaals over de zwarte kater gaan, ondanks dat hij niet goed zichtbaar was kon ze elke spier door zijn korte vacht heen zien. Elke keer dat ze elkaar aanraakte voelde het raar, maar wel goed. Ze wist niet zo goed wat ze ervan moest denken, het was zo anders dan bij anderen. Toen ze het gevoel kreeg dat ze hem aanstaarde keek ze snel het kamp rond. Hierdoor zag ze dat het licht van de maan precies in de ingang van het kamp viel. Ze bleef er even naar kijken, keek toen terug naar Nevermind en glimlachte even. Met langzame passen liep ze richting de ingang van het kamp, tot ze recht in de lichtinval stond. Met haar ogen op de maan gelegen ging ze zitten op de koude grond. Het licht was bijna betoverend, zo mooi dat het was. Even snel keek ze om naar Nevermind. ”Dit is echt prachtig.” Fluisterde ze, eigenlijk tegen de kater maar daar was het veel te zacht voor. Ze wachtte totdat de kater bij haar.
Terug naar boven Ga naar beneden
Nevermind
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 KnAKe1D
Sean
3462
Actief
and as he was the black canvas, they drew stars and a moon to make him a glorious night


CAT'S PROFILE
Age: 110 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Old man
Nevermind
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimevr 21 feb 2014 - 20:52

De roestkleurige poes stapte naar hem toe. ”Ik vat het op als een compliment.” Zei ze. Hij knikte en kon een lachje niet onderdrukken. Haar ogen kruiste de zijne en even waren ze verstrikt in een lange stilte die gepaard ging met een aangenaam gevoel. Hij liet zijn oogleden wat over zijn ogen zakken, waardoor hij er heel ontspannen uitzag. Toen begon ze zijn lichaam te bekijken, het oogcontact werd verbroken. Diep vanbinnen wilde hij de tijd terugdraaien, maar het was zo verkeerd dat hij het ook niet wilde. Even was hij in gedachten verzonken, het was duidelijk dat Aurypaw er ook zo over dacht want ze keek weg. De kater zuchtte, een zucht gevuld met verlangen en... Iets wat hij niet echt kon plaatsen. Toen haar grasgroene ogen terug naar hem keken, voelde hij een tinteling in zijn borstkas, alsof zijn hart even stopte. Maar toen ze terug wegkeek en naar de kampingang ging, volgde Nevermind haar op de poot. De kattin stopte in het maanlicht en staarde met grote ogen naar het licht. De zwarte kater keek toe hoe ze ging zitten, haar ogen straalde van het licht. ”Dit is echt prachtig.” fluisterde ze, waarna ze hem even aankeek. De kater knikte en stapte naar haar toe. Zijn duistere lichaam werd langzaam in het licht gehuld. Zijn cyaanblauwe ogen werden wel meteen naar de maan gericht. Zijn vorm was betoverend, zijn licht magisch. Neverminds' bek viel bijna open. Ook hij ging zitten. Hij had nog nooit het maanlicht zo gezien. Het was prachtig! Even keek hij lachend opzij, naar zijn nieuwe vriendin. Maar toen hij zijn bek wilde openen om iets te zeggen, maar zijn spieren konden zijn kaken niet meer op elkaar zetten. Daar zat ze, in het witte licht gehuld. Het was adembenemend, mooier dan de bron zelf. "Inderdaad, het is prachtig," murmelde hij zachtjes. Zijn ogen keken haar aan. "Het lijkt zo ver weg, toch zo dichtbij, maar ik weet dat ik ze nooit zal hebben, spijtig niet?" Een kleine lach maakte het compleet. Het was niet enkel op het maanlicht gericht, dat wist hij wel. Maar wat het zou doen was zelfs voor hem een geheim...  
Words: 363 || Note: Let's get some romance ;o || Tag: Aurypaw


Terug naar boven Ga naar beneden
Goldennight
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 2re5tv9
Isa :3
358
Actief
"Don't be trapped in someone else's dreams."

CAT'S PROFILE
Age: 32 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Goldennight
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimema 24 feb 2014 - 21:28

  • Tag: Nevermind
  • Words: 282
  • Notes: Cute <’3
All the pain and the truth. I wear it like a battle wound
Aurypaw
Een klein knikje van de kater liet weten dat hij het met haar eens was. Door zijn zwarte vacht viel hij bijna niet op, maar ze kon zijn gelaatstrekken nu al onderscheiden. Toen hij naast haar ging zitten keek ze naar hem. Terwijl ze ogen op de maan waren gericht, waren die van haar op hem. Het maanlicht gaf hem een lichte gloed, alsof hij een kat van de Starclan was. Het was adembenemend, net zo mooi als het de maan zelf, misschien zelfs wel nog mooier. Toen keek hij opzij, lachend. Ze glimlachte terug, hij zag dezelfde schoonheid in de maan als zij zag. Hij deed zijn bek open, alsof hij iets wou zeggen, maar er kwam niks uit. Met nog steeds dezelfde glimlach deed ze haar kop even scheef, wachtend tot er iets zou komen. "Inderdaad, het is prachtig," Murmelde hij. Hun ogen bleven in elkaar hangen terwijl het maanlicht hun vacht oplichtte. "Het lijkt zo ver weg, toch zo dichtbij, maar ik weet dat ik ze nooit zal hebben, spijtig niet?" Een kleine lach stond op zijn snuit, en het gaf het allemaal een zielig tintje. ”Je kunt altijd dromen toch?” Fluisterde ze zachtjes tegen de kater. Ook bij haar stond een kleine glimlach op haar snuit. ”En wat nou als je alles zou doen om haar te krijgen? ik weet zeker dat het je zou lukken als ze inziet hoe graag je haar bij je wilt hebben.” Zij had het nog steeds domweg over de maan, maar voelde een ander gevoel, iets onderlings, iets dat alleen zij voelde. Het was muisstil in het kamp, alleen het geritsel van de bladeren verstoorde de stilte die er hing.

Terug naar boven Ga naar beneden
Nevermind
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 KnAKe1D
Sean
3462
Actief
and as he was the black canvas, they drew stars and a moon to make him a glorious night


CAT'S PROFILE
Age: 110 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Old man
Nevermind
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimewo 26 feb 2014 - 20:27

Je kunt altijd dromen toch?” Zijn ogen glinsterde bij die woorden.  ”En wat nou als je alles zou doen om haar te krijgen? ik weet zeker dat het je zou lukken als ze inziet hoe graag je haar bij je wilt hebben.” Een zachte lach vulde haar zin aan. Hij lachte terug, alsof alles in één blik was gezegd, alsof alles in één klap was gebeurt. "Ik heb ze al altijd bekeken van ver, nog nooit dacht ik dat haar schoonheid zo kon bewonderen. Soms wil men ze niet, maar ik vind haar prachtig. Dat heb ik altijd al gevonden. Maar nu ik ze zo zie, wil ik ze doodgraag," hij zuchtte en sloeg zijn blik van de roestkleurige kattin af. Zou hij het doen? Moest hij het wel doen? Was het een goed idee om het daadwerkelijk te doen? Een ijzige stilte vulde hem, alsof sneeuw als lagen over de kalmte heen viel en daar vastvroor, om als ijs een glinsterde pracht te geven. Toch voelde het als isolatie. Alsof het ijs hen scheidde, hen vasthield en hun warmte opzoog. Moest hij het ijs breken? De sneeuwlaag wegvegen? Zijn oogleden gleden wat oer zijn ogen, waardoor hij met halfopen ogen naar de grond staarde. Een kleine lach sierde zijn lippen. De zachte bries die zijn vacht streelde, moedigde hem enkel aan. Langzaam keek hij op. En daar stond ze te stralen, aslof heel de Starclan zijn licht op haar neer liet. Het koele maanlicht liet haar vacht goud oplichten. Aury... Goud... Warmte... Smelten... Het leek wel een teken, alsof zijn voorouders zijn lot zo hadden uitgestippeld. Nu wist hij wat hij moest doen. "Weet je," fluisterde hij zachtjes. "De maan is prachtig, met zijn zilveren mantel van sterren," hij keek even op naar de grijze bol die de hemel, samen met Starclan, verlichtte. "Maar," vervolgde hij langzaam. "Er is iets veel mooier dan zilver of de nacht of de maan," hij glimlachte zwakjes en sloeg zijn blik naar de grond. Opnieuw voelde hij hoe de kilte van de stilte ging toeslaan. Maar deze keer zou hij het niet toelaten. "Ik denk... Ik denk dat ik goud veel mooier vind dan de maan," fluisterde hij zachtjes. "Goud is zo warm, zo open, zo... Mooi. Toch ben ik bang dat," zijn blik gleed naar Aurypaw, emotie flikkerde in zijn blauwe kijkers. "het goud zal weggaan, net als het goud van de ochtend," fluisterde hij zachtjes. "Ik ben bang dat het goud me niet mag en me zal verachten," vervolgde hij. "En ik weet dat het goud veel meer dan alleen ik kan krijgen. De warmte, schoonheid en openheid die ze heeft kan een andere kat veel beter gebruiken," vervolgde hij op een zachte toon, toch luid genoeg om Aury's oorschelpen te bereiken. "Toch wil ik het proberen," vervolgde hij zachtjes, waarna hij zijn kop wat naar die van haar boog. Zijn ogen straalden een betrouwbare, maar ook diepe blik uit. Waar kwamen deze woorden toch vandaan? Hij had ze niet bedacht, had ze nooit gehoord en had ze ook nooit bedacht. Waren ze zo bij hem op gekomen? Of was het iets anders dat hem had geholpen? Was het dat rare gevoel van warmte die je lichaam teder verwarmde? Of was het iets van buitenaf... "Ik wil ze niet kwijt," fluisterde hij zachtjes. In zijn ogen ontsprongen druppels, waardoor zijn ogen glinsterden in het zwakke maanlicht dat hen beide warm hield. "Ik wil je niet weg," fluisterde hij zachtjes. Een klein lachje gleed over zijn lippen. "Je mag niet weg zoals alle andere katten," mompelde hij zachtjes. "Je bent veel meer dan een apprentice voor mij," vervolgde hij. "Laat me niet alleen," smeekte hij opnieuw. Zijn cyaanblauwe ogen glommen zachtjes in het licht dat de Starclan hem bood. "Er is maar één kat die me zo begrijpt, die me zo kan aanvullen, waar ik... Ik mezelf kan zijn..." Vervolgde hij zachtjes. Zijn ogen waren gevuld met emoties en de druppels piekten op zijn netvlies, ookal hield hij ze in met al zijn kracht. Emotioneel worden was nu nog niet van toepassingen. En waarom was hij eigenlijk emotioneel? En waarom stelde hij zichzelf constant van die domme vragen? Hij moest rechtuit zijn! Niet zo over dit goede nadenken! "Aury," zijn stem klonk deze keer vastberaden. Wel meteen verdwenen de tranen in zijn ogen, zijn vertrouwen kwam terug en hij keek haar met veel lof aan. "Wil je mijn maan zijn?"
Words: 739 || Note: Ik had teveel inspi ;.; || Tag: Aurypaw & to much kawaines <3


Terug naar boven Ga naar beneden
Goldennight
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 2re5tv9
Isa :3
358
Actief
"Don't be trapped in someone else's dreams."

CAT'S PROFILE
Age: 32 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Goldennight
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimedo 27 feb 2014 - 19:04

  • Tag: Nevermind
  • Words:928
  • Notes: Aury is so confused ;o
All the pain and the truth. I wear it like a battle wound
Aurypaw
Hij lachte terug, alsof hij het met haar eens was. "Ik heb ze al altijd bekeken van ver, nog nooit dacht ik dat haar schoonheid zo kon bewonderen. Soms wil men ze niet, maar ik vind haar prachtig. Dat heb ik altijd al gevonden. Maar nu ik ze zo zie, wil ik ze doodgraag," Een zucht ontsnapte uit zijn bek en zijn blik wende hij af. Ook Aurypaw wendde haar blik af, richting Silverpels, opnieuw. De kater werd stil, en een tijdje werd er niks gezegd. Een koude windvlaag deed haar rillen. De stilte was niet ongemakkelijk, het was een stilte om kracht te zetten bij zijn woorden. Allebei waren ze in hun eigen wereld, en het was goed. Ze kon zich bijna niet meer herinneren wat ze aan het begin van hun gesprek had gezegd, maar wel dat ze hem toen een irritante kwal vond. Een glimlach verscheen op haar snuit, was dat even snel veranderd. Haar blik rustte nog steeds op de lucht, maar ze voelde dat hij haar aankeek. Ze keek opzij en haar blik ving die van hem. Hij keek verwonderd, alsof hij net de grootste schat ooit tegen was gekomen. Het maanlicht gaf een randje aan zijn vacht, het was zwart zilver, net zoals de maan zelf. Met zijn cyaan kleurige ogen als sterren in de nacht. "Weet je. De maan is prachtig, met zijn zilveren mantel van sterren," Fluisterde hij, terwijl zijn kop weer omhoog ging. "Maar, er is iets veel mooier dan zilver of de nacht of de maan," Aurypaw keek hem met een schuine kop aan. Iets mooiers dan de maan, is dat mogelijk? "Ik denk... Ik denk dat ik goud veel mooier vind dan de maan," Fluisterde hij. Het duurde even voor het kwartje viel, maar toen hij verder begon te praten werden haar ogen groter. "Goud is zo warm, zo open, zo... Mooi. Toch ben ik bang dat," Zijn blik dwaalde af naar haar en ze zag de emotie die erin lag. "het goud zal weggaan, net als het goud van de ochtend. Ik ben bang dat het goud me niet mag en me zal verachten. En ik weet dat het goud veel meer dan alleen ik kan krijgen. De warmte, schoonheid en openheid die ze heeft kan een andere kat veel beter gebruiken," Ze schudde haar hoofd. ”Dat is vast niet waar.” Fluisterde ze, maar het was te zacht voor de kater om te horen en hij praatte verder. "Toch wil ik het proberen," Zijn kop draaide zodat ze net één van zijn ogen kon zien. Ze bleef hem aankijken, niet wetend wat te zeggen. Wat… Wat wilde hij hier nou mee zeggen? Haar hele gedachten lagen overhoop en alles ging door elkaar. De warriorcode, deze middag en Nevermind, lieve, lieve Nevermind. "Ik wil ze niet kwijt," Fluisterde hij zachtjes, druppels ontstonden in zijn ooghoeken. Ze kon er niks aan doen, ook bij haar begonnen tranen te prikken. De tranen gaven hun ogen een aparte glinster in het maanlicht, waardoor het bijna leek alsof hun ogen ook oplichtten. "Ik wil je niet weg," Een lach verscheen op zijn snuit, maar die van haar stond nog steeds licht geschokt. "Je mag niet weg zoals alle andere katten. Je bent veel meer dan een apprentice voor mij. Laat me niet alleen," Mompelde hij smekend. Haar hart ging tekeer in haar borstkas. Ze was geschokt en gevleid op hetzelfde moment. "Er is maar één kat die me zo begrijpt, die me zo kan aanvullen, waar ik... Ik mezelf kan zijn..." Ze snapte precies hoe hij zich voelde, ze had precies hetzelfde. Diep van binnen wist ze wat hij ging zeggen, en dat het niet goed was, dat het niet kon. Ze slikte een keer en begon na te denken. Ze wist wat er ging komen en ze wist dat ze het wou, daar was geen twijfel over mogelijk. Het voelde zo goed bij hem, zo natuurlijk. Net zoals de maan in de sterrenhemel, het leek alsof ze gemaakt waren voor elkaar. Maar nog steeds knaagde een gevoel aan haar, het gevoel van overtreding, van foutdoen. "Aury," De vastberadenheid in zijn stem liet haar schrikken. De tranen in zijn ogen waren verdwenen, maar bij haar stonden ze er nog steeds en ze werden alsmaar groter. "Wil je mijn maan zijn?" Ze voelde hoe een traan over haar wang rolde, maar wist niet of het van vreugde of van angst was. Haar blik ging naar de grond en ze ademde een keer diep in en uit. ”Alleen als jij bij mijn zijde staat, want zonder de sterren verliest een maan al haar glorie.” Fluisterde ze zacht tegen de kater. Nog een traan begon over haar wang te rollen, deze keer zeker van vreugde. Een grote glimlach verscheen op haar snuit en gaf een groot contrast met de tranen. Liefkozend liet ze haar kop door zijn borstvacht gaan, vlak onder zijn kop, want hij was nog altijd groter. De angst was verdwenen, het was allemaal in een doosje in haar hoofd gestopt, om hopelijk nooit meer open te maken. De tranen besmeurde zijn vacht en ze trok haar kop iets terug. ”Sorry.” Mompelde ze met een kleine glimlach en ze likte er één van haar snuit af. ”Weet wel dat de maan niet altijd vol is, en ook haar donkere periodes heeft. Ik hoop dat in die tijden de sterren harder stralen, om de maan weer wat moed te geven, zodat ze geen spijt heeft van haar donkere kanten. “

Terug naar boven Ga naar beneden
Nevermind
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 KnAKe1D
Sean
3462
Actief
and as he was the black canvas, they drew stars and a moon to make him a glorious night


CAT'S PROFILE
Age: 110 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Old man
Nevermind
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimeza 1 maa 2014 - 18:51

Een traan, gloeiend in het licht van de avondzon. Haar grasgroene ogen gleden naar de aarde en ze ademde even kort in en uit. Hij liet zijn oogleden over zijn ogen zakken. Wat had hij gedaan? Waarom zette hij haar voor de keuze om te kiezen tussen hem of de Warrior Code? Hij moest ook loyaal aan zijn clan en aan de code blijven. Hij was zelf heel erg loyaal aan Starclan en zou het voor niks opgeven. Of, toch bijna niks... ”Alleen als jij bij mijn zijde staat, want zonder de sterren verliest een maan al haar glorie.” Haar stem was zacht en zuiver. Zijn adem stokte bij deze mooie woorden en hij opende langzaam terug zijn ogen. Haar gezicht glinsterde in het maanlicht en gaf haar een magische gloed. De zilveren tranen dropen van haar gouden vacht en bevochtende de grond onder hun poten. Maar haar lach zij alles. Het verlichte haar schoonheid, haar pracht. Onder de zilveren druppels kon je de vreugde zien die zij voelde. Hij deelde het, hij voelde het ook. Hoe fout ze ook waren, ze wilden het beide. En ze zouden wel wachten, tot ze warrior was. En dan konden ze samen zijn, voor altijd en eeuwig. maar nu moest hij haar beschermen tegen alles die hen wilde scheiden: De vijanden van nu en de uitdagingen van de komende moons. Darkclaw, Innerghost, Shrewstar, Darkfire en wie weet welke katten hun padden nog gingen kruisen. Het zouden bitterharde tijden worden. Maar, net zoals Aury had gezegd, zou hij haar helpen in donkere tijden. Dat zou hij zeker. "Ik zou nooit mijn maan achterlaten," fluisterde hij zacht tegen de gouden kattin voor hem. Toen haar kop in zijn haar wegzakte, voelde hij hoe alle stress wegstroomde. Alsof een heel gewicht van zijn schouders werd gegooid. Toen hij de nattigheid van haar tranen voelde, wilde hij zijn kop op de hare leggen, maar zij trok die weg. ”Sorry.” Zei ze, gericht op zijn natte vacht. Het lachje op haar gezicht maakte hem gelukkig. ”Weet wel dat de maan niet altijd vol is, en ook haar donkere periodes heeft. Ik hoop dat in die tijden de sterren harder stralen, om de maan weer wat moed te geven, zodat ze geen spijt heeft van haar donkere kanten.“ Zei ze. Nevermind lachte zachtjes en leunde wat naar voren, zodat zijn neus haar voorhoofd raakte. Hij sloot zijn ogen en genoot van het moment. "De sterren zullen je nooit verlaten. Want zonder hun maan zal niemand naar hen omkijken. Zij hebben elkaar nodig om samen de duisternis te verlichten die de wereld naar hen toe werpt," fluisterde hij zachtjes. "Soms zul je denken dat de sterren er niet zijn, maar geloof me, ze zullen er altijd voor je zijn," vervolgde hij. Zijn stem was gedimd, maar vol lof voor deze kat. De ogen van de kater opende zich en lichte op in het licht dat de grote bol bracht. 'Bedankt, Starclan, zonder jouw zou ik haar nooit hebben ontmoet,' fluisterde hij in gedachten. Opnieuw voelde hij hoe de tranen in zijn ogen prikten. Maar de lach die op zijn gelaat stond toonde aan dat hij gelukkig was. Al snel wende hij zijn ogen van de grote bol af en keek hij nu neer op zijn maan. Zijn lieve, kleine maan. Zonder dat hij nadacht gaf hij een lik over haar kop. Een lachje volgde, half grijns, half lovend. "Dat is voor daarnet," zei hij, wijzend op de tranen die zijn blauwzwarte vacht hadden nat gemaakt. De kater had er eigenlijk niks tegen gehad, maar hij had een excuus nodig.
Words: 599 || Note: Never's 300ste post <3 || Tag: Aurypaw <'3


Terug naar boven Ga naar beneden
Goldennight
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 2re5tv9
Isa :3
358
Actief
"Don't be trapped in someone else's dreams."

CAT'S PROFILE
Age: 32 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Goldennight
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimezo 2 maa 2014 - 12:45

  • Tag: Nevermind
  • Words:540
  • Notes: <’333
All the pain and the truth. I wear it like a battle wound
Aurypaw
Ze voelde zijn neus tegen haar voorhoofd drukken en een glimlach stond op haar snuit. Ze was zich ervan bewust dat ze de warrior code verbraken, in ieder geval dat dacht ze. Ze wist niet of dit erin stond, maar ze zouden sowieso rare blikken krijgen. Nee, ze zouden wachten om het officieel te maken tot ze warrior was, dat zou het beste zijn. Zijn fluisterende stem trok haar aandacht weer. "De sterren zullen je nooit verlaten. Want zonder hun maan zal niemand naar hen omkijken. Zij hebben elkaar nodig om samen de duisternis te verlichten die de wereld naar hen toe werpt. Soms zul je denken dat de sterren er niet zijn, maar geloof me, ze zullen er altijd voor je zijn," Zachtjes ging ze maar haar kop langs die van hem. Haar ogen bleven dicht, maar ze voelde toch nog hoe een traan langs haar snuit liep. Het was de laatste traan van deze avond, dacht ze terwijl ze nogmaals haar kop in zijn haar legde. Ze keek omhoog en zag hoe hij omhoog keek, naar de maan, naar de sterren en naar Starclan. Het was moeilijk te bevatten hoe dit was gegaan, hoe snel en... hoe makkelijk. Ze kon zich alles nog herinneren, haar eerste gedachten over hem en hoe dat langzaam veranderde. Dat ze zich verplaatste naar de ingang, toen op ‘hun’ plekje in het kamp en nu weer bij de ingang. Dat de zon langzaam onderging terwijl zij praatte en speelden. De kitten die hun bekeek en hoe ze tegen hem uitgevallen was. Het was een mooie dag geweest, de mooiste die ze ooit had gehad. Mooier dan de dag dat ze voor het eerst naar buiten mocht, de nursery uit. Mooier dan de ceremonie en haar eerste training. Dit overtrof dat met een paar kilometer ertussen. Het zou niet makkelijk worden, maar ze wist zeker dat dit zou blijven. Ze hoopte dat dit zou blijven, want zo wou ze zich altijd wel voelen. Ineens voelde ze iets over haar kop gaan en ging ze wat naar achteren, zodat ze hem weer aan kon kijken. Een lachje stond op zijn snuit en ze glimlachte terug. "Dat is voor daarnet," Mauwde hij terwijl hij wees naar de plek waar haar tranen zijn vacht nat hadden gemaakt. Een grotere lach verscheen op haar gelaat. ”Ja tuurlijk.” Mauwde ze met een knipoog. Even keek ze weer omhoog, richting de Starclan. Ze zei een kort dankwoordje in haar hoofd en keek toen weer met een speelse grijns naar Nevermind. ”Dan is deze nog voor vanmiddag, kies jij maar voor welk deel.” Ze stond op en liep naar hem toe. Ze was nu even groot, omdat hij nog zat, en ze keek recht in zijn ogen toen ze even voor hem stilstond. Het hield een paar seconden stand, maar toen likte ze hem recht tussen zijn ogen. Ze bleef hem nog even aankijken en begon toen te giechelen. Ze vroeg zich even af wat ze aan het doen was, maar zette toen haar brein op nul. Dit was een moment waar je alleen je hart moest volgen, de regels waren toch al verbroken. Haar staart lag op de grond en het puntje ging speels van links naar rechts.

Terug naar boven Ga naar beneden
Nevermind
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 KnAKe1D
Sean
3462
Actief
and as he was the black canvas, they drew stars and a moon to make him a glorious night


CAT'S PROFILE
Age: 110 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Old man
Nevermind
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimema 3 maa 2014 - 17:55

Aury lachte nog breder naar hem, waardoor hij ook een grotere lach op zijn gelaat kreeg. ”Ja tuurlijk.” Zei ze met een knipoog. Even moest Nevermind grinniken bij haar beweging. Zijn cyaanblauwe ogen volgden haar gouden lichaam. Hoe alle spieren onder haar tere vachtje rolde, hoe haar heldergroene ogen glinsterde in het maanlicht. Ja, ze was een echte schoonheid om aan te zien. Dat was ze zeker. Toen hij zag hoe ze recht kwam en hem met een speelse grijns aankeek, keek hij haar nieuwsgierig met samengedrukte kraaloogjes aan. Haar lichaam bewoog zich naar hem. ”Dan is deze nog voor vanmiddag, kies jij maar voor welk deel.” Haar lichaam kwam nog dichter en nu raakten ze elkaar neuzen bijna. Nu Aury rechtstond was ze even groot als hem, nu hij neerzat. Toen hij net zijn bek wilde openen, ging een roze tong tussen zijn ogen door. Geschrokken van haar beweging, keek hij haar stomverbaasd aan. Was het door vreugde of door angst? Dat wist hij eigenlijk niet... Maar... Wat deed hij? Waarom luisterde hij naar datgene wat hij meeste haatte? Het gevoel was nieuw en kwam niet van de gehate plek... Van zijn gedachten... Nee, het kwam van zijn hart, van iets diep in zich... Iets wat hij altijd al zocht. De warmte verspreidde zich over zijn gehele lichaam, alsof hij in brand stond en de vlammen hem niet wilden doden, maar wilden helen. Alle pijn die hij had gevoeld door de moons heen, leken nu als sneeuw voor de zon weg te smelten. De tijden met zijn mentor, de tijden met zijn ouders, zijn naamceremonie, de dag dat hij te horen kreeg over zijn handicap, alles werd weggeblazen. Was het voor altijd of zou dit gevoel blijven? Hij hoopte dat ze bleef, voor altijd. Het gelach van zijn Aury liet hem opschrikken uit zijn gedachten. Zijn blik was zacht en vol geluk. Hij leunde wat naar voren en duwde zijn neus tegen de hare. Langzaam spande hij zijn achterpoten op en stond hij op. Zijn kop duwde hij zachtjes tegen haar voorhoofd zodat zijn neus langzaam van de hare afgleed. Zijn ruwe tong gleed teder langs haar fijne kopje en stopte bij haar met goud vergulde oor. "Je bent prachtig," fluisterde hij zachtjes in haar oorschelp. Langzaam ging hij terug zitten en keek hij haar met een speels blik aan. "Het is toch grappig," fluisterde hij teder. "Ik had nooit verwacht dat jij mijn maan zou worden," Langzaam leunde hij terug naar voren, zodat hij terug haar neus raakte. "Maar nu zie ik in dat ik jouw nodig had om de leegte op te vullen," Zijn oogleden schoven over zijn ogen en een kleine lach sierde zijn lippen. "Niemand kan jouw ooit vervangen, dat beloof ik je,"  
Words: 459 || Note: <33333 || Tag: Aurypaw <'3


Terug naar boven Ga naar beneden
Goldennight
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 2re5tv9
Isa :3
358
Actief
"Don't be trapped in someone else's dreams."

CAT'S PROFILE
Age: 32 moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Goldennight
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimevr 7 maa 2014 - 23:27

  • Tag: Nevermind
  • Words:638
  • Notes: <’333
All the pain and the truth. I wear it like a battle wound
Aurypaw
Hij schrok van haar beweging en ze stopte even met lachen. Hij keek zo verbaasd dat het moeilijk was om niet nu in lachen uit te barsten. Even vroeg ze zich af of alles wel goed was, de kater keek alsof ze hem net had verteld dat hij eigenlijk haar vader was of iets in die richting. Hij bleef een tijdje zo kijken tot de rode poes haar lach niet meer in kon houden en ze in lachen uitbarstte. Ze bleef lachen tot ze ineens iets tegen haar neus voelde. Abrupt stopte ze en keek ze naar zijn neus op die van haar. Haar ogen volgde langzaam zijn neusbrug tot ze in zijn cyaan blauwe ogen stil kwamen te staan. Zijn blik was zo zacht, zo liefdevol. Er zat zoveel geluk in zijn blik, het liet Aury zelf gelukkiger voelen dan dat ze al was. Ze leek zijn redding te zijn in een zee van verdriet, zijn enige schuilplaats in een leeg veld. Misschien betekende ze meer voor hem dan dat ze eerst dacht. Hij had geen gelukkige jeugd gehad, dat had ze al gemerkt vanaf het moment dat hij zijn eerste zin tegen haar zei, maar ze had niet geweten dat zij zelf diegene zou worden die hem erboven op zou helpen. Ze wou het zijn, ze wou het heel graag, maar het was een grote verantwoordelijkheid. Ze voelde beweging in de kater tegenover haar en zag hem langzaam opstaan. Ze wou niet dat hij zijn kop wegdraaide, ze wou in zijn ogen blijven kijken, maar ze voelde het gewicht van zijn kop al tegen haar voorhoofd. Het was zo rustgevend dat ze spontaan begon te spinnen. Ze voelde zijn tong langs haar kop strijken, en ze deed automatisch haar ogen dicht. "Je bent prachtig," Zijn stem was zacht, liefkozend. Een glimlach verscheen op haar snuit en ze deed haar langzaam haar ogen weer open. Hij ging weer normaal voor haar zitten en zijn blik werd speels. "Het is toch grappig," Nog steeds had hij zijn zachte stem opstaan, iets dat haar kippenvel gaf. ”Wat?” Zei ze zachtjes terug, haar blik stond adorerend. "Ik had nooit verwacht dat jij mijn maan zou worden," Ze wou een bijdehante opmerking maken, maar hij had zijn neus opnieuw op die van haar gelegd, en ze kreeg geen woord over haar lippen. "Maar nu zie ik in dat ik jouw nodig had om de leegte op te vullen. Niemand kan jouw ooit vervangen, dat beloof ik je," Een lach sierde zijn snuit. Een lach stond hem goed, veel beter dan die houding die hij zichzelf probeert aan te meten, iets dat ze gemeen hadden. Zijn ogen waren dicht, maar die van haar waren nog steeds wijd open. ”Ik had geen idee dat er een leegte in mijn leven was, ik dacht dat ik alles had wat ik wou.” Een verlegen glimlach kwam op haar snuit. ”Ik heb liefhebbende ouders, een grote familie waar ik trots op kan zijn, een goede mentor en eigenlijk alles wat ik wou.” Ze knipperde een keer langzaam met haar ogen. ”Het was niet tot dit moment, dat ik besefte dat ik wat mistte. Iemand die me echt liefhad, die om me geeft wat er ook gebeurt.” Ze boog zich langzaam naar voren tot ze bij zijn oor was. ”Maar die heb ik nu gevonden.” Haar stem was zacht en vol liefde. Een kleine lik op de zijkant van zijn kop maakte het af. Ze ging weer wat naar achteren en begon weer te spinnen. Met nog steeds dezelfde glimlach keek ze opzij, naar de lucht. Net op dat moment viel er een ster uit de hemel. De schittering weerkaatste in haar ogen, het was adembenemend. Ze bleef er even naar kijken, ook toen de ster allang weer verdwenen was.

Terug naar boven Ga naar beneden
Nevermind
Member
I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 KnAKe1D
Sean
3462
Actief
and as he was the black canvas, they drew stars and a moon to make him a glorious night


CAT'S PROFILE
Age: 110 moons
Gender: Tomcat ♂
Rank: Old man
Nevermind
BerichtOnderwerp: Re: I'm so good {Aurypaw}   I'm so good {Aurypaw} - Pagina 3 Icon_minitimedo 20 maa 2014 - 21:13

”Ik had geen idee dat er een leegte in mijn leven was, ik dacht dat ik alles had wat ik wou.” Langzaam opende hij zijn ogen. Zijn cyaanblauwe ogen staarden diep in de groenige blik van Aury. Ze had een verlegen lach opgezet, het stond haar sierlijk en elegant. Iets wat haar eigenlijk zo beschreef. ”Ik heb liefhebbende ouders, een grote familie waar ik trots op kan zijn, een goede mentor en eigenlijk alles wat ik wou.” Nevermind liet zijn oogleden wat over zijn ogen zaken en hij luisterde goed naar haar woorden. Elk geluid, elk gebaar, elke beweging was kostbaar. Vooral uit haar houding. ”Het was niet tot dit moment, dat ik besefte dat ik wat mistte. Iemand die me echt liefhad, die om me geeft wat er ook gebeurt.” Haar fijne kopje boog zich naar hem toe tot aan zijn oor. Een luchtstootje liet een verzacht, gedempt geluid horen. ”Maar die heb ik nu gevonden.” Haar woorden gleden zijn oren in en daar werden zo voor eeuwig vastgeketend. Deze woorden ging hij niet vergeten. Een ruwe tong, toch zo teder aangebracht, gleed langs zijn kaak. Toen stapte ze wat naar achter en keek ze om naar de hemel. En daar was hij doen. In haar groen verlichte ogen verscheen een zachte lichtpunt. Het licht begon zich over haar netvlies te verplaatsen en liet haar ogen nog meer glinsteren. Hij moest zichzelf bijna dwingen om zijn kop te draaien naar de vallende ster. Het licht van het object schitterde langs de zwarte hemel. Zijn gelijken bleven als verloren achter. Hij toverde een zachte lach op zijn lippen en schoof subtiel naar Aurypaw. Langzaam legde hij zijn kop op de hare. Zijn oogleden omsloten zijn blik en lieten een zwarte wereld achter. "Ik wens dat je altijd veilig zal zijn, want zonder jouw zou er geen rede zijn om nog te lopen, eten, ademen, te leven." Hij opende zijn ogen en keek langzaam terug naar de maanverlichte hemel.
Words: 329 || Note: Ietwat flut, sorry :c || Tag: Aurypaw <333


Terug naar boven Ga naar beneden
 
I'm so good {Aurypaw}
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 2 van 3Ga naar pagina : Vorige  1, 2, 3  Volgende

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Warrior Cats :: ShadowClan territory :: ShadowClan camp-
Ga naar: