We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Niemand had hun gezien, de twee apprentices waren veilig het kamp uit geglipt. Melodypaw liep nog een tijdje met geheven kop en staart door, zonder iets te zeggen. Zodra ze eenmaal een eindje van het kamp af waren draaide zich om naar Riverpaw. Haar kop en staart liet ze weer even zakken, dat was nu niet meer nodig. Vrolijk zwaaide ze met haar staart, het was gelukt. Nu alleen nog bepalen waar ze heen zouden gaan. "Ik wil eigenlijk alles wel zien maar daar is te weinig tijd voor. Jij bent ouder, dus zeg maar wat de dingen zijn die ik moet zien." Vragend, maar met een vrolijk lachje dat haar gezicht sierde keek Melodypaw de kater aan.
Onderwerp: Re: A little field trip ma 4 aug 2014 - 21:07
Riverpaw was inmiddels zo goed geworden om stiekem uit het kamp te ontsnappen dat hij zich nauwelijks zenuwachtig voelde terwijl hij Melodypaw vrolijk achtervolgde. Hij merkte aan de houding van de poes dat zij dit wat enger dan hij vond. Hij wilde wel beschermend zijn staart om haar heen slaan, maar ze liep in zo'n draf door dat hij dit niet kon doen. Het ergste wat er kon gebeuren was dat ze ontdekt werden en dat rest van de week samen voor de Elders mochten gaan zorgen, maar zelfs dat vond de kater niet echt een straf. Hij had Melodypaw dan in elk geval het kamp laten zien en dat vond hij al een heuse beloning. Hij grijnsde plagend toen Melodypaw uiteindelijk haar gespannen houding liet varen. Hij keek om zich heen toen zij hem vermeldde dat hij mocht beslissen wat ze moest zien omdat hij ouder was. Er was eigenlijk één ding waar hij haar als eerste bewust van wilde maken. 'Follow the leader, leader, leader, follow the leader,' zong hij zachtjes en lachte daarna. Hij keek echter meteen weer serieus. 'Eerst wil ik je de rivier laten zien,' zei hij, waarna hij met een zwiep van zijn staart duidelijk maakte dat ze hem moest volgen. Hij keek behoedzaam om zich heen om te zien of er niemand in de buurt was, maar dit leek niet het geval te zijn en Riverpaw snelde naar de rivier toe. 'Hier aan de overkant bevindt zich de ThunderClan. Ruik je hun geur?' Hij keek aandachtig naar Melodypaw en wachtte op een antwoord.
Onderwerp: Re: A little field trip di 5 aug 2014 - 14:24
Zoals ze vroeg nam de kater de leiding, waar ze heen gingen vertelde hij echter niet. 'Follow the leader, leader, leader, follow the leader,' begon Riverpaw plotseling zachtjes te zingen. Verbaast lachte ze met hem mee. Riverpaw kon soms net zo'n kitten overkomen, ook al was hij ouder dan haar. Melodypaw vond het eerlijk gezegd ook wel grappig. "Follow the leader, leader, leader, follow the leader, I follow you!" Zong de kattin daarna, je kon duidelijk horen dat ze er moeite mee had om haar lach in te houden. Toch klonk het nog verrassend mooi en zuiver. Melodypaw wilde nooit toegeven dat ze goed kon zingen, noch voor andere zingen. De enige waar ze voor durfde te zingen was haar eigen gezin, en blijkbaar ook voor Riverpaw. 'Eerst wil ik je de rivier laten zien,' zei de kater al snel weer op een serieuze toon. Vrolijk trippelde de langharige tabby achter hem aan. Melodypaw merkte dat Riverpaw nog een paar keer in het rond keek of er niemand in de buurt was. Daarna zette hij een sprintje in richting de rivier. De kattin had wat moeite om hem bij te houden, zo snel was ze niet. 'Hier aan de overkant bevindt zich de ThunderClan. Ruik je hun geur?' Vroeg Riverpaw toen ze bij de rivier aan waren gekomen. Rustig snoof Melodypaw de geur die in het gebied hing binnen. "Wow ja, ik ruik ze!" Riep de apprentice misschien iets te enthousiast. Een vogel die in de buurt zat vloog er van op, misschien toch maar wat stiller zijn. "Jij bent naar de rivier vernoemt hè," zei Melodypaw vervolgens plagerig terwijl ze zachtjes tegen de kater aan beukte.
Onderwerp: Re: A little field trip di 5 aug 2014 - 15:15
Terwijl hij naar de overkant keek van de rivier, eigenlijk dus naar de ThunderClan keek, dacht hij terug aan Melodypaws zuivere stem die zijn liedje mee zong. Ze kon super goed zingen! Zijn aandacht werd getrokken door Melodypaw. Hij grinnikte. Hij vond het wel leuk dat ze zo enthousiast werd daarover. Dan had ze de geuren van WindClan en ShadowClan nog niet geroken, hoewel hij niet wist of hij wel wilde dat ze de geur van ShadowClan zou ruiken. Als hij al een rilling voelde terwijl hij die geur rook, hoe zou Melodypaw zich dan wel niet voelen? Nee, hij zou haar behoeden voor die geur. Haar mentor mocht die geur aan haar uitleggen, hij vond het nu belangrijker dat ze de grenzen van RiverClan leerde kennen en dat ze nooit over te nimmer deze rivier mocht oversteken. Riverpaw nam aan dat Melodypaw dat zelf wel kon verzinnen nu ze de ThunderClan aan de overkant van de rivier had geroken en dat hij dat niet speciaal op hoefde te merken. 'Inderdaad,' grinnikte hij. 'En jij bent vernoemd naar het feit dat je zo goed kunt zingen. Misschien moet je er iets mee doen, Melodypaw. Ik denk dat als jij later kittens krijgt, je ze alleen al rustig kunt houden met je stem.' Hij snorde bij de woorden die hij uitsprak en gaf haar een kopje. Hij wierp een blik naar de overkant, maar daar was niemand. Aan hun kant van de grens was ook geen kat te bekennen. Ze waren alleen. Ze waren veilig.
Onderwerp: Re: A little field trip do 7 aug 2014 - 11:34
'Inderdaad,' grinnikte de kater naast haar. Heel even was het stil, het enige dat je hoorde was het geluid van de stromende rivier. Daar werd Melodypaw heerlijk rustig van, geweldig was dat geluid. 'En jij bent vernoemd naar het feit dat je zo goed kunt zingen. Misschien moet je er iets mee doen, Melodypaw. Ik denk dat als jij later kittens krijgt, je ze alleen al rustig kunt houden met je stem.' Zei Riverpaw plotseling. De ogen van de kattin werden meteen groot, ze leek op het moment aan de grond vast te zitten. Nee! Het gevoel werd alleen maar erger toen Riverpaw haar snorrend een kopje gaf. Waarom was ze nou gaan zingen, dit wilde ze helemaal niet. Melodypaw kon amper een woord uitbrengen, hoe ging ze dat nou weer uitleggen? Om te beginnen zuchtte ze en ontspande haar spieren. "Ik kan helemaal niet goed zingen, en bovendien daar ben ik niet naar vernoemd. Al mijn siblings zijn ook naar dingen met muziek vernoemd. Symphonypaw, Rhythmpaw en Beatpaw..." Vertelde de langharige tabby wat stamelend. Waar had ze zich nu weer in gebracht? Ze had gewoon nooit moeten gaan zingen in bijzijn van andere dan haar gezin.
Onderwerp: Re: A little field trip vr 8 aug 2014 - 21:47
Riverpaw trok geamuseerd met zijn oren toen hij de ogen van Melodypaw zo groot als schoteltjes zag worden. Oh jee, hier zou het komen. De ontkenningsfase. En ja hoor, ze begon al te ontkennen dat ze goed kon zingen. Het was eigenlijk best schattig om te zien hoe verlegen ze wel niet werd. En dat allemaal voor hem. Ze zou beter moeten weten dan dat. Oké, ze hadden elkaar nog maar twee keer ontmoet tot nu toe, maar ze zou toch moeten weten dat hij haar nooit zou uitlachen of wat dan ook? 'Ik heb je net horen zingen en ik vind dat je het prima kan,' antwoordde hij kalm terwijl zij juist meer leek te panikeren. Hij legde een pootje tegen haar borstkas aan en drong zijn ogen diep in de hare. 'Melodypaw,' zei hij met kalme, rustgevende stem. 'Je kan wél zingen. Als je dat niet kon, had ik dat echt wel tegen je gezegd.' Hij gaf een lik over haar oor en ging toen zitten, waarna hij zichzelf een beetje begon te wassen.
Onderwerp: Re: A little field trip zo 10 aug 2014 - 20:26
Meteen probeerde Riverpaw haar te kalmeren, en daarbij haar te overtuigen dat ze wel goed kon zingen. Dat eerste lukte hem aardig, maar dat tweede zou hem niet gaan lukken. In ieder geval niet zo makkelijk. Melodypaw's ogen waren nog wat groot, helemaal rustig was ze dan ook nog niet. Haar blauwe ogen gleden over het water en brachten haar op een idee. Met een aanloopje en een zo groot mogelijke sprong dook ze het water in. Met haar voorpoten gooide ze wat van het rivierwater naar Riverpaw. "Kom er ook in!" Riep de inmiddels doorweekte kattin. Op deze manier kon ze de kater hopelijk duidelijk maken dat ze geen zin had in dat onderwerp en iets anders wilde doen.
OOC: And she's like: "Hell no! What did I do?" <-> Sorry voor de korte post btw ik had geen inspi
Onderwerp: Re: A little field trip zo 10 aug 2014 - 20:55
Riverpaw grinnikte toen hij merkte dat Melodypaw er liever niet over wilde praten. Nou ja, ze moest dat ook niet doen van hem als ze het niet wilde, maar hij wilde alleen maar duidelijk aan haar maken dat ze goed kon zingen en dat er dus niks was om onzeker over te zijn. Zijn hart schoot echter in zijn keel toen hij zag dat Melodypaw in de rivier sprong. 'Melodypaw,' zei hij geschrokken. 'Kom daar onmiddellijk uit! Dadelijk neemt de sterke stroming je mee!' Hij wist niet in hoeverre Melodypaw training had gehad van haar mentor, maar het zou niet de eerste keer zijn dat een Apprentice meegesleurd werd door de sterke stroming van de rivier. Hij kon zich nog goed de zenuwen herinneren die hij had gehad toen Larkpaw en hij midden in de winter het ijs probeerden te breken om een vis te kunnen vangen. Het water was toen ijskoud geweest. Bovendien wist hij niet of hij wel echt goed kon zwemmen. Riverpaw hield zijn kopje scheef. 'Is het echt niet gevaarlijk?' vroeg hij achterdochtig. 'Ik heb namelijk nog niet echt getraind voor te gaan zwemmen.'
Onderwerp: Re: A little field trip di 12 aug 2014 - 14:50
Words: ###
Notes: PLONS!
With: Riverpaw
The song in my heart will go on forever.
Melodypaw
'Melodypaw,' hoorde ze de kater geschrokken zeggen. Vragend keek ze hem aan, wat zou er nu weer aan de hand zijn. 'Kom daar onmiddellijk uit! Dadelijk neemt de sterke stroming je mee!' Licht schudde de kattin haar kopje, de stroming was op het moment helemaal niet sterk. Dat had ze ondertussen al wel gezien en gemerkt. Bovendien waren ze Riverclan katten, zwemmen zat praktisch in hun bloed. 'Is het echt niet gevaarlijk?' Vroeg Riverpaw zijn kopje scheef houdend. Vrolijk schudde de tabby haar kop, met haar voorpoten sloeg ze nog wat water richting hem. 'Ik heb namelijk nog niet echt getraind voor te gaan zwemmen.' Verbaast keek ze de kater aan, niet getraind om te zwemmen? Met Silverwhisp was ze als een van hun eerste trainingen gaan zwemmen. Het beviel haar wel, en was tot nu toe eigenlijk een van de weinige dingen die ze al had geleerd. "Kom nou maar gewoon!"
Onderwerp: Re: A little field trip do 14 aug 2014 - 11:32
Riverpaw's angst dat Melodypaw zou meegesleurd worden door de sterke stroming werd iets minder toen hij zag dat de poes nog steeds stevig op haar poten stond. Zijn zenuwen verdwenen en hij grinnikte jongensachtig toen wat water tegen hem kwam. 'Gek,' sprak hij haar toe, maar zijn houding was nu volledig ontspannen. Voorzichtig stak hij een poot in het water. Hij leunde steeds meer naar voren zodat zijn pootje goed nat werd en zodat hij kon voelen hoe diep het was. Zijn hart sloeg over toen hij voorover kantelde en hij probeerde zich nog te redden door zijn achterpoten stevig tegen de grond te duwen, maar het was te laat. Met een harde plons kantelde de tabby kater voorover en viel pardoes in het water. Hij zwom weer naar boven en begon had te lachen toen hij uiteindelijk naast Melodypaw terechtkwam. 'Je hebt gelijk,' snorde hij. 'Het water is helemaal zo slecht nog niet. Alhoewel je me de volgende keer wel mag waarschuwen als je weer zoiets uithaalt.' Hij sprak het zo streng mogelijk, maar hij kon niet lang streng blijven tegen Melodypaw en probeerde haar een kopje te geven, maar dat ging nogal moeilijk als hij al zijn vier poten nodig had om boven water te blijven. Hij lachte en keek om zich heen. Dit was geweldig!
Onderwerp: Re: A little field trip vr 15 aug 2014 - 15:27
Words: 212
Notes: Slappe lach alles
With: Riverpaw
The song in my heart will go on forever.
Melodypaw
'Gek,' zei Riverpaw nog voor hij naar het water liep. Voorzichtig stak de kater een van zijn poten in het water, steeds diep er en dieper tot hij viel. Voorover tuimelde de tabby het water in. Het was een vreselijk grappig gezicht, en ook bijzonder voorspelbaar. Met moeite hield de kattin haar lach in, het zou niet vriendelijk zijn om hem nu uit te lachen. Al snel kwam zijn kop weer boven water naast die van haar. 'Je hebt gelijk,' stemde Riverpaw met haar in. 'Het water is helemaal zo slecht nog niet. Alhoewel je me de volgende keer wel mag waarschuwen als je weer zoiets uithaalt.' Het was duidelijk dat de kater streng probeerde te zijn. Melodypaw kende hem ondertussen lang genoeg om te weten dat hem dat niet echt lukte. Zijn poging om haar een kopje te geven deed het hem, de langharige kattin schoot in de lag. Met haar poten spartelde ze wat en gooide zo een hele vlaag water over Riverpaw heen. Hierdoor schoot ze nog meer in de lach, bijna ging ze kopje onder. Wat onhandig bleef ze tijdens het lachen boven water. "Ik verdrink nog door jou!" Riep de Melodypaw luid, echter was er niet veel van te verstaan door haar gelach dat gewoon door ging.
Onderwerp: Re: A little field trip vr 29 aug 2014 - 12:55
Riverpaw's oortjes bewogen geamuseerd heen en weer toen Melodypaw maar bleef lachen. Hij vond het geen probleem dat ze aan het lachen was. Hij vermoedde dat het kwam omdat hij daarnet ook weer zo heel sierlijk voorover was gevallen in het water. Zo kon hij zich ook nog die keer herinneren dat hij, voor hij Mousefur ontmoette, een eind doorgeschoven was en in de sneeuw was beland. Voor de ogen van een zeer gerespecteerde krijger! Oh, wat schaamde hij zich toen toch. Toch een tikkeltje bezorgd om Melodypaw zwom de kater dichterbij en ondersteunde haar, maar dat ging nog niet zo makkelijk omdat hijzelf ook zijn evenwicht moest blijven bewaren. 'Lach je me nu uit?' vroeg hij vervolgens gespeeld verontwaardigd tegen haar. Zijn grijze ogen richtten zich op haar mooie blauwe ogen en hij grinnikte even. 'Misschien moet je toch even terug zwemmen als je zo stikt van het lachen,' zei hij droog. 'Ik heb namelijk nog niet genoeg ervaring om je van de bodem te komen vissen.' Ook al grinnikte hij, hij meende het echt. Hij wist niet of hij Melodypaw zou kunnen redden als ze zou verdrinken en die onzekerheid joeg hem toch wel een beetje angst aan.
Onderwerp: Re: A little field trip vr 12 sep 2014 - 17:39
'Lach je me nu uit?' Vroeg de kater met een wel heel duidelijk gespeelde verontwaardigheid. Speels duwde de kattin hem een klein stukje weg met haar voorpoot. 'Misschien moet je toch even terug zwemmen als je zo stikt van het lachen,' kwam droogjes van Riverpaw af. Kort kneep de tabby haar ogen tot spleetjes terwijl ze hem strak aan keek. Snel stak ze haar tong uit, ondertussen opende ze haar ogen weer helemaal. 'Ik heb namelijk nog niet genoeg ervaring om je van de bodem te komen vissen.' Als reactie dook Melodypaw voor amper twee seconde onderwater om een klein stukje dichter bij Riverpaw boven te komen. "Dan geven de vissen me wel een lift!" Grapte ze waarna de kattin toch maar richting de kant begon te zwemmen. Een beetje moe begon ze ondertussen wel te worden van het zwemmen.
OOC: Sorry dat ik zo laat ben, school gaf me geen kans om te posten.
Onderwerp: Re: A little field trip za 13 sep 2014 - 22:32
Riverpaw's hart schoot in zijn keel toen Melodypaw voor even onder water verdween, maar de kattin verscheen algauw weer en hij haalde opgelucht adem. Zijn poten waren wild aan het spartelen omdat hij tijdens het schrikken even was opgehouden en nu moest hij flink moeite doen om zich boven te houden. Hij begon, dankzij al dat spartelen, toch wel een beetje moe te worden en hij keek vertwijfeld naar Melodypaw of hij er iets over zou zeggen. Gelukkig begon de poes al naar de kant te zwemmen en Riverpaw volgde haar maar al te graag. Hij was de eerste die de kade wist te bereiken en hees zichzelf moeizaam overeind. Met een natte pels was bewegen toch wel wat moeilijker. Hij schudde zich een klein beetje uit en keek grijnzend naar Melodypaw. 'Je vacht ziet er echt geweldig uit,' proestte hij het uit. Een dikke vacht die nat was moest vast vreselijk aanvoelen, maar Riverpaw kon het niet helpen dat hij moest lachen. Hij liep naar haar toe en begon haar vacht snorrend wat fatsoenlijker te likken, waarna hij naar het water keek. 'Je wordt wel snel moe van dat zwemmen.' Hij liet zichzelf op zijn zij vallen en deed net alsof hij te uitgeput was om nog iets te kunnen doen of te kunnen zeggen.
Onderwerp: A little field trip 
zo 3 aug 2014 - 12:52
