And We Hunt {Dawn Hunt Patrol}

De vooraf gaande dag had ze de ochtend patrouilles georganiseerd voor deze ochtend. Zelf had ze besloten ook een patrouille te leiden, the Dawn Hunt Patrol. Het was daarom ook van groot belang dat Innerghost vlak voor zonhoog weer in het kamp zou zijn om de volgende patrouilles te organiseren.
De zon was nog niet op, of Innerghost bevond zich al buiten de Warriors Den. Bij de eerste vroege zonnestralen zouden Russetfur en Acepaw ook wel hun nesten verlaten om zich bij haar te voegen, deze twee katten had ze namelijk uitgekozen voor haar patrouille. Enkelen waren al op, waaronder katten die zich bij de andere twee ochtend patrouilles zouden voegen.
Innerghost stond op en ging klaar staan bij de kampuitgang. De eerste zonnestralen waren al verschenen, daarom verwachtte ze dat haar twee patrouille leden zo wel zouden verschijnen.

OOC: Russetfur & Acepaw

.:

Thanks Waz <3:

:'STAMPS':

Ze had goed genoeg haar best gedaan deze keer. De rossige kattin was terug gekomen met een paar muizen en een eekhoorn, de jacht was opvallend goed geweest. Ze had eventjes om zich heen gekeken en geknikte naar haar moeder toen deze haar mededeelde dat ze mee moest met de dawn hunting patrol, nog meer jagen dus, gezellig. Ergens had ze zich afgevraagd waarom ze haar ouders niet zo vaak meer bij elkaar zag, maar de Deputy zou het vast te druk hebben om erover te kunnen praten met haar, dus hielt ze zich er maar buiten. Ze huiverde eventjes en draaide zich om, als ze dan toch mee moest bij dawn, kon ze nu maar beter naar haar nest toe gaan.
De volgende ochtend voelde haar kop zwaar en had ze het idee dat ze geen nek meer over had. Duidelijk te diep geslapen en te vroeg wakker gemaakt. Pijnlijk kraakte haar nek terwijl ze naar haar moeder toe liep en ging zitten. "Goedemorgen ... mam," miauwde ze, zelfs nu ze warrior was wist ze niet of ze de Deputy met dr naam of als moeder kon aanspreken.

"You know, the only thing that matters is the ending. And this one is very good. This one's perfect."

Ace lag languit, lui, in zijn mislukte nest. Hij heeft zijn nest nooit fatsoenlijk gemaakt zoals de andere apprenitce´s. Hij had gewoon een hoop vers mos op elkaar gegooid en had die met de tijd plat gedrukt door zijn gewicht. Zijn grote, pluizige staart lag bijna bij de buren maar de kater leek zich er niet door te deren. Het was dat een mede-apprentice hem een forse poke in de ribben gaf dat hij opkeek. Wat? Het was nog zo vroeg… Nog voordat hij in dommelde schoot het hem eens te binnen; hij ging mee met the Dawn Hunt. Of beter gezegd; vers ontbijt. Ineens gemotiveerd met de gedachten van eten sprong hij op en liep opgewekt de den uit. Hij zocht het groepje waarmee hij ging jagen; Innerghost en Russetfur. Zodra zijn blik op het tweetal viel liep hij ernaar toe. Zijn vacht stond op meerdere plaatsen overeind, waardoor zijn pluizige uiterlijk nog sterker overkwam. Zonder een teken van ochtendhumeur of enig respect naar de oudere katten begroette hij ze met een ‘Mornin’ Waarnaar hij lichtjes ongeduldig bleef staan, om de paar seconden met zijn staart zwiepend.

{Sorry, laat D:

Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know. Live and die on this day

Zoals verwacht verschenen haar twee patrouille leden al snel. Haar dochter, Russetfur, en een apprentice genaamd Acepaw. [i]"Goedemorgen, Russetfur,"[/b] miauwde ze met een glimlach naar haar dochter, gevolgd door een kopje. Ja, ze mocht dan Deputy zijn, ze was ook een moeder. Ze vond het daarom ook fijn dat haar kittens haar gewoon mam, mama, of ma noemden. Vervolgens kwam Acepaw, duidelijk ongeduldig. "Goedemorgen, Acepaw," miauwde ze waarna ze opstond. "Laten we maar vertrekken," miauwde Innerghost terwijl ze in beweging kwam. "We gaan jagen in de Pinewoods," kondigde ze aan. "Ieder voor zich, maar we blijven wel bij elkaar in de buurt, als je niks vinden kan zoek je mij op, en gaan we met z'n drieën verder," legde Innerghost uit.

.:

Thanks Waz <3:

:'STAMPS':

Acepaw hielt van de jacht patrouilles, zelfs meer dan van eenzelfde groepen die nu naar de grenzen vertrokken. Deze zouden kijken of er geen vijandige katten waren en her en der hun geur markeren. De kater vond dat uitermate saai en onnodig in zekere zinnen, daarbij hadden zulke jacht trippen maar een ding te betekenen; eten. Zo vers dat het nog geluid kan maken. En tja, eten had bij de enorme kater nou eenmaal een voorrang op andere dingen. Zijn felgroene blik lag op de Deputy, Innerghost, terwijl ze opstond. "We gaan jagen in de Pinewoods," Begon ze, Ace liet haar verder praten, ofwel, hij hielt zijn mond dicht. "Ieder voor zich, maar we blijven wel bij elkaar in de buurt, als je niks vinden kan zoek je mij op, en gaan we met z'n drieën verder," Nu pas knikte de kater opgewekt. In tegenstelling tot zijn vriend had hij nooit last van ochtendhumeur. Hij rekte zichzelf uit en keek naar de twee warriors. Ineens trok zijn brutale grijns over zijn gelaat, hij zou ook bijna warrior worden, hij was al bijna oud genoeg. Ondanks zijn ongeduld die door deze gedachte werd vergroot wachtte hij tot de andere hem voor gingen, dames eerst.

Once more into the fray, into the last good fight I'll ever know. Live and die on this day