Positiviteits-topic

Sherlock afleveringen <3

JAA SHERLOCK YAASSS <3 ik kan echt niet wachten tbh

SHERLOCK<3

maar ik heb geen bbc 1 channel, ;w;

ik zal hem dus kijken zodra ik hem ergens kan streamen ^^'

I'm torn tussen dit topic en lucht je hartje, maar here it goes.
Ik werd door een van de mensen van mn afgelope stage getagd in een bericht waar ze iemand zoeken voor een archeo project in Mexico, voor vier maanden voor het tekenen van aardewerk. Nu heeft ze mijn naam daar gezet, omdat ik voor haar keramiek heb getekend tijdens mijn stage en ik teken ook als hobby, dus dat soort tekeningen heb ik ook aanleg voor.
Nu kon ik het niet laten om toch een mail te sturen om meer informatie te krijgen en interesse te tonen. Het enige is, dit loopt van komende februari, tot mei. Ik moet eigenlijk in deze periode mijn derde bachelor afronden, dus ik heb een mail gestuurd naar de examencommissie om te vragen of dit mogelijk is. Maar man. Ik dacht juist het rustig aan te gaan doen etc. en dan weer naar de Dominicaanse te gaan. Mexico is een droom tho, maar aan de andere kant zou ik helemaal alleen gaan. Er is misschien een optie om enkel 1 maand te gaan op eigen kosten, daarvoor hoeven mijn tekeningen niet de beste te zijn, omdat ik dan daar kom om te leren. Dit zou echter nog steeds in mn afstudeer periode vallen. En ik ben echt een ernorme chicken, maar aan de andere kant weet ik hoe damn belangrijk het is om wel je dromen te volgen en kansen te pakken wanneer je ze krijgt, want wat ik zei, Mexico is een droom en dit zou betekenen dat ik daar minstens een maand zou mogen werken. K voel me net Bilbo, want ergens wil k best een avontuur, maar aan de andere kant ben ik zeer gesteld op mn comfortzone.

Wanneer je zo gespannen bent als een springveer, maar dat komt door alle leuke dingen waar je zo naar uitkijkt. Dat is een goed ding toch c: .

@Julia: Hahaha ik ken da wel xD
Ik heb gisteravond besloten om niet naar Mexico te gaan, omdat ik dan in de knoop zou komen met het inleveren van mijn scriptie en ik echt heel slecht presteer als ik teveel stres heb. En dat gaf het me want ik zou n maand missen om mn scriptie af te krijgen, plus best veel kosten en in mn eentje gaan. Ik ga informeren of ze elk jaar wta doen daar en of ik dan misschien volgend jaar zou kunnen komen op eigen kosten ook dan. Wel opgelucht nu k eindelijk n beslissing heb gemaakt.

Ja dat begrijp ik. Dan is het ook gewoon duidelijk voor jezelf. Ik hoop echt voor je dat ze volgend jaar ook iets doen :3 .

Ja zonder n keus te maken bleef ik er maar mee zitten, tot op niet kunnen slapen in de avond omdat je alle scenario's langsgaat. Dat werkt uiteindelijk niet. En nu heb ik het gewoon wat ruimer weer qua geld en kan ik weer focussen op cosplay etc.

Ja dat is ook wel fijn, met dilemma's blijven zitten wordt je alleen maar rusteloos van.

Vandaag like 5 uren achter elkaar achter een keyboard/synthesizer/piano ding gezeten, en nu kan ik dus een stukje al best goed uit m'n hoofd spelen. Ik vind het ook nog eens awesome om te doen, - het is nu alleen nacht, dus kan ik niet spelen xD - ik kan niet wachten om vaak te oefenen en er dan steeds beter in te worden :3. Ik dacht altijd dat het 1 jaar duurde voordat je 1 liedje perfect kon spelen, dat was waarom ik die piano nooit aan durfde te raken omdat het toch onmogelijk was. maar eigenlijks is het niet vreselijk moeilijk-

of ik heb gewoon een makkelijk liedje maar eh xD ik ben blij dat ik iets heb gevonden dat ik leuk vind om te doen ^^

Ik heb weer helemaal kriebels, omdat ik weer mee mag naar de Dominicaanse Republiek deze zomer <3

Heb woensdag mn 5e gesprek bij de psychologe in het UZG. Stelt misschien niet veels voor maar dat is nog maar 7 maandjes veraf van het jaar waarin ik ga. Kortom, jonge transpersonen als mij geven ze een tijdspanne rond 12 maanden, vooraleer er groen licht word gegeven voor hormoontherapie. Na de rollercoaster aan gevoelens de voorbij weken/maanden vind ik dit echt heel positief nieuws

Ik was een jaar of 6, denk ik, toen ik mijn eerste beste virendin maakte. Ik mocht nog niet echt alleen buiten spelen, maar omdat zij tegen over mij woonde, mocht het wel. Het waren onze moeders die ons kennis lieten maken. "Toe maar, ze is aardig, ga maar met haar spelen," en daar begon het. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Ze woonde er nog maar net, de verhuisdozen werden nog uitgepakt bij haar thuis.
Onze vriendschap werd enorm hecht we speelde elke dag en ik baalde enorm als ik niet met haar kon spelen, omdat ik huisarest had, of omdat zij straf had gekregen, of omdat zij er gewoon niet waren. We deelde de grootste fantasieën en breidde deze uit in allerlei spelletjes, rollenspelen. We droomden, we stoeiden, we klommen in bomen en kwamen samen thuis met kapotte kleding, of enorm vies waardoor we direct in bad moesten. Soms bij haar thuis, soms bij mij thuis. Als het om logeren ging, was het bij haar thuis.
Toen ik een jaar of 9 was verhuisde ze naar een andere buurt, een groter huis. Ik begon haar toen minder te zien. Het moest maar net kunnen of uitkomen, want in eerste instantie moest ik gebracht en gehaald worden. Toen ik 12 was zag ik haar niet meer. Ik had nieuwe vrienden gemaakt en ging richting de eerste klas. Op mijn 13de heb ik haar voor het laatst gezien.
Nu, ik ben 20 jaar en we zijn weer in contact gekomen. Ze heeft geen social media, alleen whatsapp. Ik heb gezocht, regelmatig, maar ik was ook haar achternaam vergeten. Twee weken terug heb ik het opgegeven. Het zou me niet lukken om ooit nog in contact met haar te komen, tenzij ik haar tegen kom en we elkaar herkennen. Want 7 jaar geen contact is enorm lang.
Ook haar broertje heeft geen social media, maar mijn zusje kwam haar vandaag tegen. Mijn zusje wist dat ik nog regelmatig aan haar dacht: "hoe zou het met haar gaan? Hoe ziet ze er nu uit? Zal ze enorm veranderd zijn? Zullen we nog gelijke interesses hebben?" Aan haar broertje vroeg mijn zusje naar de telefoonnummer van haar en zo ben ik nu, vandaag, weer met haar in contact gekomen.
We hebben zoveel gemeen, muziek, we zijn allebei vegan (hoe toevallig is dat?), we lezen dezelfde boeken en houden van ratjes. Zondag zal ik haar weer voor het eerst gaan zien en ik vind het best wel spannend. Zal de klik er net zo zijn als via de app? Vast wel.
Er raast van alles door me heen, zoveel emoties, ik heb gehuild, hardop gelachen, ik weet het niet, maar ik voel me enorm emotioneel. Hoe is dit mogelijk? Ik bevat het allemaal nog niet, maar ik ben enorm blij.

Het lijkt wel alsof alle speciale mensen terug keren in mijn leven. Eerst, een jaar geleden mijn vriend, Joël, al even onverwacht en verrassend en nu mijn aller eerste vriendin ooit. Ik hoop dat onze vriendschap weer net zo hecht zal worden als vroeger.

Redpetal schreef:

Bo, I love you <3
Ik weet ook niet waarom hoor (a) Je karakters zijn altijd zo realistisch maar wel origineel. Ik hou van de manier waarop je post, het is altijd geloofwaardig, nooit overdreven. En toch zijn ze allemaal anders!
Daarbij zie ik je ook als een voorbeeld. Een soort grote zus, om het zo te zeggen c: Ik wou dat je echt mn grote zus was, dat was zo awesome geweest <3

This made my day! Gwn een beetje positiviteit die me echt zo goed liet glimlachen, voelt goed!<3

Dus nu is het uit tussen mij en Joël en ik had niet verwacht dat dit zo goed zou vallen. We zijn nu vrienden en het lijkt nu al veel beter te werken, gewoon vrienden c:

Jaaaa we gaan naar KupoCon in Londen!!! T is een conventie met alleen maar Final Fantasy en de helft van de kaartjes is al binnen een half uur uitverkocht net. Maar wij hebben kaartjes aaaah <333333

Firedance schreef:

Jaaaa we gaan naar KupoCon in Londen!!! T is een conventie met alleen maar Final Fantasy en de helft van de kaartjes is al binnen een half uur uitverkocht net. Maar wij hebben kaartjes aaaah <333333

Ik kan niet wachten omfg dat weekend gaat echt amazin worden!!!!

Uhhmmm ik kom hier even hypen over het feit dat mijn fursuit (waar ik al welgeteld een jaar op wacht) deze week klaar is B)

Ik heb me ingeschreven voor de opleiding sociaal-maatschappelijk dienstverlening niv4 voor als ik niet naar het havo kan/mag. En ik heb me er ook bij neer gelegd en heel eerlijk heb ik eigenlijk ook wel zin in een meer beroepsgerichte opleiding.
En aangezien wiskunde wel vereist is, kan ik altijd havo-wiskunde naast die mbo4 opleiding gaan doen.

Hoe dan ook, ik vind het heel positief omdat ik altijd de lat zo hoog voor mij neer leg en moeilijk genoegen kan nemen met iets wat dat niet is. Maar nu dus wel en dat vind ik een vooruitgang en positief c:

Vandaag 8 maanden samen met mijn vriend <3