The Adventures'll never end, It's Adventure Time!

Hij deed niets speciaal. Serieus, hij deed eigelijk gewoon niets. Hij zat als een luie kat in het midden van een woud dat niet tot zijn Territory behoorde. Als één van de Clankatten van de ShadowClan hem hier zou vinden, zou hij misschien zelfs in een gevecht raken, maar het maakte hem niet uit. Hij vond het wel leuk om te zien hoe de katten zo overdreven aggresief konden reageerden tegen hem, en daarom blijf hij dus ook hier. Ergens hoopte hij zelfs wel dat hij een kat tegen zou komen. C'mon, grab all your friends, zong hij in zijn hoofd, met een grijns op zijn snuit. Hij humde wat, en eindigde met "The Adventures'll never end, It's Adventure Time!" De kater schudde zijn hoofd, en vouwde zijn staart om zijn poten. Wachten of katten, ja zeker.

+Open c:

De poes droeg een geërgerde uitdrukking op haar gezicht. Ze gromde waarbij ze kwaad op de grond stampte. De prooien kwamen alsmaar schuwer, en als een getrainde krijger als haar nog geen kraai kon vangen, wat was er dan voor de Elders en de Queens om te ete? Niets. Alleen oud bedorven voedsel waar al even een luchtje aanhing. De poes legde haar oren plat in haar nek toen de stank van één of andere rogue haar neus bereikte. Zodra ze zag met wie ze te maken had rezen haar haren overeind en sloop ze voorzichtig op de kater af, via de schaduwen van de bomen zodat ze onmogelijk zichtbaar was. Vervolgens sprong ze voor hem en klauwde over zijn snuit heen. Haar haren overeind. "Dear brother how blind can you be, don't you see? That this is OUR ground. Will you please turn back now and may I never see you again?" Ze stond nog steeds dreigend voor hem totdat ze hem een duw tegen de borst gaf zodat hij wel móest terug keren. Ze ging dit niet laten gebeuren. Nu hij op hun territorium was, wat zou hij nog niet meer durven? De poes overwoog niet echt de opties maar zorgde voor voldoende ruimte tussen hen in.

Een lomp, zwaar gewicht vloog tegen hem op, en hij voelde nagels de huid van zijn snuit openhalen. "Dear brother how blind can you be, don't you see? That this is OUR ground. Will you please turn back now and may I never see you again?" Die stem. Oh da, hij was vergeten dat zijn irritante zuster hier leefde. Hij schopte de poes van zich af, en haalde zijn nagels over haar neusbrug. You're hella fat, sister," gromde hij, en haalde zijn tong over zijn snuit om het bloed weg te wassen. Slecht idee, natuurlijk, op zijn tong zaten bacteriën, en die zaten nu in de wonde. Kans dat het ging onsteken dus. Geweldig. "And I'm not blind, dear Slenderstep. You also show up in my Territory, so I can be here, right now. That's fair enough, isn't it?" De poes duwde hem tegen zijn borst, maar hij zette geen stap achteruit, ook al zorgde dat dat het pijn deed aan zijn borst. Hij beukte tegen haar op, en bleef met zijn neus een paar milimeter van haar neus verwijderd staan. "Isn't it?" zei hij, kil.

De poes had hem net omver geworpen en vloog zelf een stuk achteruit door zijn aanval. Ze gromde kwaad waarbij haar rugharen overeind gingen staan en haar oren plat in haar nek legde. Ze gromde kwaad op zijn opmerking maar liet het toen bezinken. Wat niet inhield dat ze daarom kalmeerde. In tegendeel zelfs. 'And I'm not blind, dear Slenderstep. You also show up...." Blablabla. Hield die nooit eens op met praten. De poes beukte op zijn borst in wat weinig beweging bij hem teweeg bracht. Het verbaasde haar dan niet dat hij haar ging aanvallen. De poes zette een stap opzij waardoor hij niet tegen haar kon inbeuken. "Dear brother, you're just a fool, are you?" Haar mondhoeken trokken zich op tot een geïrriteerde grijns terwijl ze om een cirkel om haar broer heen liep. "What are you even looking for? Go back to where you come from. If you want to survive this night." Dat laatste sprak ze er murmelend achter. Het zou haar een groot genoegen zijn om de kater dood aan haar poten te hebben liggen. Voor zover het een rogue was kon het geen kwaad. Er was alleen die kleine zuster van haar die om hem gaf. Wat boeide het haar ook. Hij móest er gewoonweg aan!

. "Dear brother, you're just a fool, are you?" Wat een zaag. Hij rolde zijn ogen terwijl ze een rondje rond hem liep. "What are you even looking for? Go back to where you come from. If you want to survive this night." Hij grijnsde, en sloeg zijn klauwen weer uit. "I came from a ShadowClanner-Rogue coupke, remember? One of my parents used to live here." Hij staarde zijn zus aan. "Why do you even hate me so much? Becuse of them??"

De poes bleef hem scherp in de gaten houden zolang ze een rondje om hem heen liep. 'I came from a ShadowClanner-Rogue couple, remember? One of my parents used to live here.' De zwarte poes grauwde waarna ze haar poot naar zijn gezicht uitsloeg maar opzettelijk miste. "Enough! You don't have to be here. Go back home, you bastard." Het volgende wat hij zei liet tranen in haar ogen opwellen onder haar woedend uitdrukking. De poes draaide haar kop weg maar sprong vervolgens onverwachts op hem af en pinde haar klauwen in zijn poten en één in zijn strotholte. "You'd better leave." De tranen in haar ooghoeken prikten nog steeds maar ze schonk er verder geen aandacht meer aan. Zonder erbij na te denken en uit blinde woede zette ze haar tanden in zijn nek terwijl haar klauwen zijn drie poten tegen de grond gepind hielden. Er vormde zich een plas bloed op de grond en ze wist niet als het door hem of haar wondes kwam die waren opengegaan. Ze verslapte haar grip waarna ze achteruit dijnsde en duizelig tegen een boom ging staan om op adem te komen. Wat had ze gedaan. Ze viel haar broer aan zonder enige reden! Alles tuimelde totdat haar zicht plots zwart werd en ze bewusteloos achterover viel.

Nadat haar ogen waren dichtgegaan stopten haar longen met ademen. Terwijl ook haar hartritme langzaam wegstierf verkrampten de spieren in haar lichaam zich waardoor ze stuiptrekkend achter bleef.

-little timeskip-

Haar zwarte ogen openden zich terug het eerst waarbij de poes proestend overeind kwam. De vluchtige blik op haar omgeving gaf haar het veilige thuisgevoel weer terug. Maar nadat de kater in haar ooghoeken opdoemde liep een rilling over haar rug naar haar nek. De poes greens een beetje wat niet zodanig hard opviel. "Dear brother, haven't you understand me?" De eens zo koele stem had plaats gemaakt voor iets wat eerder emotieloos leek. De poes greens haar hoektanden bloot waarbij ze op de kater afstapte en hem een harde duw tegen de schouder gaf. "Go...away" Haar blik even emotieloos als haar stem. Haar klauwen schoten uit hun hulzen waarbij ze opzettelijk langs de kater zijn kaaklijn ging.

Yeah karakterswitch :'D