Let's Go [Cedarpaw Training'stopic]

The darkest nights produce the brightest stars.

De zwarte poes verliet mopperend de Warrior den. Haar gele ogen keek strak om zich heen,opzoek naar haar leerling. Maar ze zag de kater nergens. Brommend liep ze naar de Apprentice den en liep naar binnen. Ze porde met haar poot tegen de zij van haar apprentice. 'Cedarpaw,training nu.',zei ze grommend en na nog een por liep ze de den weer uit. Ze ging zitten voor de ingang en sloeg haar zwarte staart over haar poten. En nu hopen dat haar leerling rap kwam.

+Cedarpaw

thank you Sarah of Kickstart!

Storyline *KLIK*

Theme song:

Let's Go [Cedarpaw Training'stopic] Night_Shift-title

Let's Go [Cedarpaw Training'stopic] F39Va

Let's Go [Cedarpaw Training'stopic] D44Dy

Let's Go [Cedarpaw Training'stopic] AckT7

Let's Go [Cedarpaw Training'stopic] YPAB7

Ava :3:

Hij was weer gegroeid en iedereen maakte er opmerkingen over. Zijn coördinatie werd nu onhandig en zijn nest leek wat te klein te zijn geworden. Toen hij een redelijk felle por tussen zijn schouderbladeren voelde, keek hij verschrikt op. T-training?
Moe en eigenlijk zonder motivatie stapte hij de den uit. Zijn grijze vacht stond alle kanten op en zijn ambere ogen stonden slaperig. "Ik ben er.." Vergeleken met zijn groeiende lichaam, was zijn stem nog altijd heel fragiel.

Let's Go [Cedarpaw Training'stopic] 23hu2o1

The darkest nights produce the brightest stars.

Al snel zag ze Cedarpaw aan komen lopen. Ze zei maar niks over zijn stekelige vacht. 'Wat wil je doen.',gromde ze. 'Ken je het territory al?',ze richtte haar blauwe ogen op de grijze apprentice. Ze zwiepte even haar zwarte staart heen en weer en stond op. Zelf had ze aan de training gedacht om het territory te verkennen en nadien nog te gaan vissen. Maar ze zou eerst kijken wat de grijze apprentice wou doen. Haar blik wende ze even van haar apprentice af en keek even om zich heen. Haar ijzige blik richtte ze nadien toch weer terug op Cedarpaw.

thank you Sarah of Kickstart!

Storyline *KLIK*

Theme song:

Ava :3:

De grommende toon van zijn mentor deed hem nog wat meer in een krimpen en zijn staart trilde. "Ik w-weet het niet." Antwoordde hij angstig op haar dringende vraag. Hij kon niet nadenken met die druk. Hij kon nooit kiezen wat hij wilde. Angstig voor haar blik keek hij dus maar naar de grond, zijn grijze oortjes verdwenen vrijwel geheel in zijn nek.