Kitty {Open}

Met rustige passen liep hij de den binnen. Hij had net al het mos vervangen en de den helemaal opgekuist en hij vond het nog niet eens zo erg. Hij was hier immers nu voor de kits. Misschien zou hij Leo zien, maar misschien ook niet. Hij stapte wat verder en ging zitten. Wachtend tot er een kitten zou komen. Geen idee waarom hij hier was, hij wilde gewoon kittens zien. Kom dan kitty.

{Open voor iedereen <3}

Ze was weggedut in een heerlijk slaapje, tot ze plots het zachte geschuifel van poten hoorde. Aangezien haar moederinstinct nog altijd volop aanwezig was, werd ze wakker en zag Lurkingpaw verderop zitten. De queen kwam overeind en trippelde voorzichtig naar haar neefje toe en drukte haar snuit als begroeting tegen zijn wang. "Hallo Lurkingpaw." Glimlachte ze. "Wat leuk dat je een keer langskomt." Snorde ze zachtjes.

Toen hij opeens een zwart-witte pels opmerkte, keek hij kort op naar zijn tante. Toen deze haar neusje tegen zijn wang duwde sloot hij kort zijn ogen. "Hallo Lurkingpaw." Hij opende zijn ogen terug en knikte naar de queen, respect lag in zijn blik. "Wat leuk dat je een keer langskomt." Vervolgde ze. Hij knikte nogmaals. "Hoe gaat het met u?" zei hij. "En de kits? Hoe gaat het met hen?" zei hij vervolgens. "Ik heb ze nog niet kunnen zien," merkte hij kort op.

Toen ze met u werd aangesproken draaide ze kort met haar oor. Was ze dan nu opeens zo oud? "En de kits? Hoe gaat het met hen?" Ze besloot de eerste vraag maar te ontwijken. "Ik heb ze nog niet kunnen zien," Haar kleine glimlach verscheen op haar gelaat. "Het gaat goed met kleine Burningkit en Lightkit, ze hangen hier vast ergens rond, die komen vanzelf wel een kijkje nemen." Glimlachte ze. "En hoe is het met jou? Gaat het goed met je trainingen?"

Een kleine glimlach kwam op de lippen van de gevlekte kattin. "Het gaat goed met kleine Burningkit en Lightkit, ze hangen hier vast ergens rond, die komen vanzelf wel een kijkje nemen." Hij knikte even kort naar haar. Hij kon het nog steeds niet geloven dat Ace technisch gezien zijn oom was ofzoiets en dat hij al neefje en nichtje had. Hij vond het zo jammer dat ze er niet waren, want ergens voelde hij zich verantwoordelijk voor de kleintjes. "En hoe is het met jou? Gaat het goed met je trainingen?" Hij keek haar kort aan en ging zitten. "Dat gaat wel," zei hij. "Je broer bemoeit zich nogal vaak met mijn trainingen," vervolgde hij met een zuchtje. Ze zou vast wel weten welke broer hij bedoelde, aangezien er meestal maar een van zijn omen rond hem hing... Tall..