Little shadow between the thunder {Open}

Al van 's morgens vroeg was de kitten op weg geweest, samen met zijn moeder en twee zusjes. Hij had het vertrouwde Shadowclan nest moeten verlaten voor een vreemd ruikende Nursery. Tall's oogjes waren gericht op de ruimte om hem heen. Af en toe zag hij een schim langs de ingang van de Nursery gaan. Hij had alles in zich opgenomen toen Sinclaw hier aankwam met hem, Beekit en Banekit en wist dus dat er enkele katten waren die hen in de gaten hielden. Veel meer wist hij niet echt. Voor hem was het gewoon een uitje. Zijn oortjes schoten naar voren toen een andere nieuwsgierige kitten op hem afliep. Tall duwde de kitten snel weg met zijn pootje, maar bleef zelf zitten waar die zat. Waarom waren al die kittens toch zo nieuwsgierig naar hem en zijn siblings? Ze hadden toch niets fout gedaan, nog niet althans?! Tall kneep zijn oogjes weer dicht, wetend dat het felle licht zijn ogen dan niet zou bereiken.

Open

Met een voorzichtige blik keek ze naar de nieuwe kits met de rare geur. Haar zintuigen werden overprikkeld door hun walgende geur. Ze was echter wel redelijk aan het kijken naar de jonge katertje van het nestje. Voorzichtig kwam ze dichter en bekeek ze hem even. Ze wilde hem aanspreken, maar kon hij al praten? Wist hij waar hij was? Wie was hij en wat deed hij hier? Met een klein fronsje slikte Poppy even voorzichtig waarna ze haar hoofdje lichtjes kantelde. Dus toen waagde ze nog een stap dichter, maar haar blauwe ogen stonden redelijk benauwd gericht op het nest, straks werd ze nog aangevallen.

De geur die nu om hem heen hing was nog totaal vreemd voor hem. Hij was dan ook niet meer gewoon dan de nursery geur in zijn eigen, huidige clan. Tall opende zijn oogjes toen er één bepaalde geur scherper leek te worden en keek recht in twee blauwe oogjes van een jong poesje. Hij staarde de kitten even aan, bijna onderzoekend. Wie was dat? Niemand had hem gezegd dat hier ook kittens waren? Even hield hij zijn kopje schuin, net zoals zij deed. Je kon zeggen dat hij haar na deed, maar dat deden kittens nu eenmaal. Hij leerde van het gedrag van anderen, net zoals hij bij zijn moeder deed. Hij draaide vluchtig zijn kopje naar waar Sinclaw net had gelegen, zoekend naar een teken dat hij met die andere kittens mocht communiceren, maar ze was al weg. Waarschijnlijk was ze zelf iets gaan zoeken om te eten. Tall draaide zich al snel terug om en opende kort zijn mondje, waaruit een korte piep ontsnapte. Poging één om 'dag' te zeggen was dus mislukt.