We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: Re: Planetshakers ma 14 sep 2015 - 23:05
Oh kom op! Hij had na zo begripvol te zijn, en nota bene uitgevogeld hebbende wat er was - zo ongeveer - toch op z'n minst een reactie verdient?! Maar nee, de poes hield zich in het stilzwijgen, en dus rolde Tall maar eens geamuseerd met zijn ogen terwijl hij haar een vriendschappelijk schouderduwtje gaf om de aandacht te krijgen. "We komen er samen wel uit, niet?" Vroeg hij, al was het meer een soort belofte waar ze toestemming voor moest geven. Hij wilde heus wel eens uitvinden wat nou het grote geheim was van de verwarring tussen hem en Little, misschien zaten ze wel de hele tijd langs elkaar heen te praten! Toch vreemd dat hij niet had geweten dat het de kleinere poes zo gestoord had, want nu voelde hij zich om eerlijk te zijn nogal schuldig. Misschien als hij gewoon alles uit zou leggen wat hij deed vanaf nu, dan zou het makkelijker moeten zijn voor haar om te weten wat ze ervan vond toch? Klonk als een plan.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers do 17 sep 2015 - 18:43
Even twijfelde de poes; had ze iets terug moeten zeggen of niet? Misschien had de kater haar nu misbegrepen en dat was wel het laatste wat ze op dit moment wou. En daarbij, wat had ze erop moeten zeggen? Dan zweeg ze liever in plaats van dat zichzelf in een idioot veranderde. De grijze kattin wou zuchten maar had haar lippen op elkaar geperst als magneten. Net wanneer ze dacht er verder uit te geraken, nam ze twee stappen in de tegenovergestelde richting. Waarom moest alles toch zo gecompliceerd zijn? De poes knipperde even geschrokken en keek algauw op toen de ander haar een schouderduw gaf. Haar vragende blik werd al snel beantwoord door diens woorden en met een kleine glimlach op haar grijze snoet knikte ze. "Tuurlijk!" Probeerde ze opgewekt te klinken, al moest ze toegeven dat dit steeds moeilijker ging vanwege de verwarring en vermoeidheid die zich als een dikke mist in haar hoofd begon te nestelen. Hopelijk waren ze er snel; dan konden ze dit hele misverstand achter zich laten en zich focussen op de volgende dag.
Misschien niet de meest enthousiaste reactie, maar het was er een en dat was voor de kater al genoeg. Bovendien liet dit hem zien hoe moe de poes eigenlijk al was, en het besluit dat ze maar meteen moest slapen als ze er waren stond vast in zijn hoofd. Gelukkig voor haar zou het niet lang meer duren, het terrein liep hier omhoog, en de kater dacht al de contouren van een grot te kunnen onderscheiden. Kon natuurlijk ook aan hem liggen, maar om eerlijk te zijn achtte hij die kans klein. Vandaar dat hij dicht naast Little ging lopen, voor als ze mocht uitglijden over de vele kleine steentjes natuurlijk, en zijn vacht tegen die van haar duwde. Ze zouden er zo zijn, dan kon ze slapen en zou hij de wacht houden.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Het feit dat Tall niets zei stelde haar gerust dat het voor haar ook oké was geweest om geen response te geven daarnet. Ondertussen begon het al steeds donkerder te worden en ze moest toegeven dat de warmte die de kater haar gaf door middel van zijn lichaam tegen dat van de hare te drukken best welkom was. Een zacht gesnor verliet haar bekje en na verloop van tijd wierp ze hem af en toe snelle zijdelingse blikken toe. Algauw zag ze enkele bepaalde herkenningspunten en versnelde ze haar passen wat toen ze de opening van de grot in zicht kreeg. "We zijn er!" Miauwde ze vrolijk. Ze zuchtte even opgelucht waarna ze zich omdraaide en haar groene blik in die van Tall priemde. "Misschien kan ik naar een overnachtingsplek zoeken terwijl jij jaagt?" Vroeg ze schaapachtig, toch wel toegevende dat ze iets te moe was om nu zelf nog op pad te gaan.
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 20 sep 2015 - 18:45
Hij werd helemaal warm vanbinnen door het gespin van de poes, en glimlachte dan ook breed. Die glimlach werd zo mogelijk nóg breder toen ze hem wist te melden dat ze er dan eindelijk waren, een opgeluchte zucht verliet zijn bek terwijl zijn goudkleurige ogen de poes aankeken. "Misschien kan ik naar een overnachtingsplek zoeken terwijl jij jaagt?" Zijn mond viel open en meteen verscheen de geamuseerde overwinningsblik in zijn ogen, "Dus toch!" Plaagde hij de poes, met een grinnik die duidelijk maakte dat hij niet van plan was er verder op in te gaan. In plaats daarvan duwde hij even zijn neus in haar warme vacht, en draaide zich toen om om zo snel mogelijk wat te vinden. Waar zou ze zin in hebben? Er was hier van alles, zo rook de kater al, waarom joegen ze hier niet vaker? Afgezien van het feit dat het een eeuw lopen was dan.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 20 sep 2015 - 21:28
De poes rolde even dramatisch met haar ogen toen de kater weer die overwinnende grijns op zijn gelaat zette. Zijn woorden werden gevolgd door een speelse duw die ze hem gaf, Tall een waarschuwende maar alsnog speelse blik toeschietende. "Schiet nou maar op jij." Greens ze slechts waarna ze zich ook omdraaide en allereerst even haar groene blik over de omgeving liet glijden. Algauw zag ze naast de ingang van de grot een grote struik staan, eentje die genoeg haar aandacht trok om haar er naartoe te doen lopen. Nieuwsgierig stak ze haar kopje door de bladertakken, om zich er vervolgens volledig in te wurgen. Het was niet heel ruim, maar zekerst groot genoeg voor met z'n tweeën. Daarbij, als het zou gaan regenen, hadden ze nog genoeg beschutting van de rotswand naast hen.
Onderwerp: Re: Planetshakers ma 21 sep 2015 - 22:50
Hij werd weggebiezerd met een paar woorden, en volgde het bevel lachend op. Vrolijk sprong Tall weg, de geuren van prooi tegemoet. Om eerlijk te zijn kon dit niet al te lastig worden, hij was een shadowclanner, gemaakt voor de nacht. Bovendien waren er hier veel geuren, dus het duurde niet al te lang voor de kater zich in de jachthouding kon laten zakken, om vervolgens langzaam aan naar voren te sluipen. Even proefde hij opnieuw de lucht, het was belangrijk dat de muis er nog zou zijn als hij sprong. Geen zin zich te bezeren op deze stenen. Met die confirmatie waagde de warrior het erop, en vloog door de lucht. Met de poten uitgestrekt landde hij op de prooi, diens zachte vacht kietelde zijn pads, en snel gaf Tall het beestje de killing bite. Het was een plompe muis, zeker genoeg voor hen beiden. Vandaar dat hij alweer aan de terugweg begon, als hij nog wist waar hij heen moest in ieder geval.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers di 22 sep 2015 - 19:28
De grijze kattin had zich ondertussen al omgedraaid en stapte met een opgezette vacht -vanwege de koude- terug in de richting van Tallshadow. Eens ze op de plek stond waar ze zich zonet ook bevonden, keek ze even in het rond en liet ze zichzelf zakken tot haar achterwerk in contact kwam met de koude grond. Waar zou hij zijn? Zou hij al iets gevangen hebben? De poes haalde even diep adem en liet de frisse lucht als nieuwe energie door haar lichaam heen stromen. Even dwaalde haar groene blik weg van de richting waar de bruine tabby naartoe was gegaan en had ze zich onbewust op de ingang van de grot gefocust. Herinneringen aan hoe ze hier vroeger samen met Smokebreath naartoe was gegaan vlogen haar gedachten gang voorbij en voor een tel vroeg ze zich af wat er gebeurd zou zijn moest ze nog steeds Medicine cat zijn. Zou haar vriendschap -of wat dit nu ook moest voorstellen- met Tall dan ook zo sterk zijn? Zou de band met haar moeder dan ook verbeterd zijn? Een paar vragen spookten rond in haar hoofd, en vanwege het feit dat ze niet echt bepaald aan het opletten was had ze dus ook niet door wanneer de andere terug zou komen. Een ietwat droevige blik had haar ogen gemaskerd. Stiekem verlangde ze toch terug naar haar oude rang. Het gedacht alleen maar dat ze toch nuttig was voor de Clan had haar tijdens de koudste nachten warm gehouden. Ze wist dat ze zich nu dubbel zo hard zou moeten bewijzen. Tenminste, toch als ze net zoals de rest behandeld wou worden. Maar ergens bracht haar verstand haar ook bij dat ze nooit zo'n goede krijger als Tall zou kunnen worden. Op enkele vlakken kon ze misschien wel aan hem tippen, maar in vechten bijvoorbeeld zou ze voor eeuwig de zwakkeling blijven. Misschien wel de zwakste van in héél de Clan. Dan had ze toch liever net die ene speciale rang waar anderen haardoor beter zouden behandelen. Het feit dat ze nu harder dan ooit tevoren moest werken voor zulk respect beangstigde haar. Iets dat altijd al zo was geweest.
Onderwerp: Re: Planetshakers di 22 sep 2015 - 19:38
Hij wist wel waar hij was, natuurlijk wist Tall waar hij was. Hij was… Ehm… Bij Highstones in de buurt als het goed was enneh.. Oke, hij was hopeloos verdwaald, ja, in die korte tijd. Maar no worries, zijn geweldige neus en Little's geur zouden hem terug helpen naar de plek waar hij heen moest. Well, als zijn neus zou ontdooien that was, het was zo koud op zijn neus dat het hem niet lukte ook daadwerkelijk iets sterk te ruiken. De dikke muis hing nog steeds in zijn bek terwijl de kater fronste, dit was weer eens handig. Hoezo overkwam dit hem ook alweer altijd? Dat maakte ook niet uit, prioriteit was om terug te komen naar Littlestream, mocht die hier ergens in de buurt zijn, het liefste voordat ze dacht dat hij haar geditched had. Vandaar dat Tall op goed geluk in een richting begon te lopen, dit kon hij, hij was een -lichamelijk- volwassen warrior potverdorie.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers di 22 sep 2015 - 19:55
Seconden tikten voorbij net zoals de minuten voorbij begonnen te sluipen. Haar staartpunt was van ongeduldig naar nerveus op de grond beginnen te tikken en een beetje bang beet ze op de binnenkant van haar kaak. Waar bleef hij toch? Er zou toch niets gebeurd zijn..?! Angst overviel haar als een baksteen maar ze schudde zich uit en dwong haarzelf om kalm te blijven. Alhoewel dit algauw weer naar de vaantjes was toen ze hem uiteindelijk nog steeds nergens kon bespeuren. Een tikkeltje in paniek stond ze op en wiebelde ze wat met haar oortjes. "Tall?" Riep ze, niet bepaald luid maar al helemaal niet zacht. Toen ze geen antwoord kreeg, keek ze nogmaals in het rond. "Tall?!" Riep ze nog eens, deze keer al iets luider.
Onderwerp: Re: Planetshakers di 22 sep 2015 - 20:01
Om eerlijk te zijn zat de kater zichzelf meer uit te foeteren dan dat hij echt vooruit liep. De ene belediging na de andere gooide hij zichzelf naar het hoofd, en een ongelovig geluid kwam uit zijn mond toen hij zich ook nog eens Little's stem indacht. Domme kater dat hij was, toch draaide hij maar om, aangezien de stem uit die richting gekomen was. Je wist maar nooit, dit ging dan wel volledig tegen zijn gevoel in, maar wat voor richtingsgevoel had hij nou eigenlijk? Geen, inderdaad. Starclan had hem dan wel een supercoole persoonlijkheid, en prima lichaam en al gegeven, maar richtingsgevoel viel bij Tall nogal ver te zoeken. Al helemaal nu zijn neus half bevroren was. Die muis better be worth it, hij was ervoor door hel geweest. Oke, niet helemaal, maar hij had het recht zich aan te stellen, hij was verdwaald voor Starclan's sake!
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers wo 23 sep 2015 - 19:59
Toen ze na een tijd nog steeds geen Tall zag, begon ze zich toch nog meer zorgen te maken. Zoveel zelfs dat ze besloten had om naar hem opzoek te gaan. Voor hetzelfde geld was hij gewoon verdwaald, en was hem niets overkomen! Dat hoopte ze tenminste toch. Algauw versnelde ze haar passen tot ze op een redelijk tempo over het gras liep. Haar groene blik gleed over de heuvels heen en naarmate ze steeds verder weg liep, groeide haar bezorgdheid. "Tallshadow?!" Riep ze nogmaals, haar ogen ondertussen al zo groot als de maan die zich boven aan de hemel begon te plaatsen. Ze moest hem vinden nog voor het nacht werd, aangezien ze niet wou weten wat ze dan allemaal tegen het lijf konden lopen. "Starclanverdomme! TALL WAAR BEN JE?!"
Onderwerp: Re: Planetshakers do 24 sep 2015 - 20:46
Nogmaals hoorde hij het geroep, in zijn hoofd natuurlijk want Little was te netjes voor zulk ordinair gedrag. Toch toverde het een glimlach op zijn gezicht, want de stem van de poes wist hem op de een of andere manier toch steeds vrolijk en warm te maken vanbinnen. Misschien was het die kleine twinkeling die er in leek te liggen, iets wat altijd hoop wist te toveren, ook op momenten dat je verdwaalt was en op zoek was naar degene wiens stem je steeds in je hoofd hoorde. De kater zuchtte eens diep, niet verslagen maar eerder dromerig, hij had gek genoeg zin om gewoon te zitten zometeen. Te zitten, te waken, en misschien nog wat te slapen. Grappig hoe zulke kleine dingen een zucht teweeg konden brengen, zelfs al was het donker en woei het zo hard dat de kater dacht dat zijn oren van zijn hoofd zouden vliegen. Zou hij Little, mocht hij haar ooit weer zien, zeggen dat hij ook die kleine dingen zo leuk vond als zij erbij was? Of zou ze hem voor gek verkla- Auw. Dat deed oprecht wat pijn. Plots was de wereld op zijn kop gaan staan en had het allemaal een paar honderd keer om hem heen gedraaid. Waarschijnlijk wraak van Starclan, al kon het ook wel wat te maken hebben met het feit dat er een relatief kleine grijze poes vol tegen hem aangerend was. Tall kreunde eens, duidelijk teveel geamuseerd, want serieus hoe kregen ze het steeds voor mekaar om in dit soort gekke situaties terecht te komen? "Zocht u mij?" Grapte de kater grinnikend, terwijl hij opstond en zijn haren eens opzette en weer neerlegde om er wat stof uit de krijgen. "Want me gevonden heb je," Grinnikte hij er nog achteraan, waarna hij zijn tong uitstak en de dikke muis wilde gaan pakken. Zie je wel dat je altijd op de poes kon vertrouwen? En zijn richtingsgevoel natuurlijk, lang leve zijn richtingsgevoel. Oke, en lang leve Little.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers za 26 sep 2015 - 11:58
Ze had zodanig veel rond gerend dat ze niet doorhad dat ze op volle vaart tegen de kater aanrende. "Auw!" Miauwde ze, even met haar voorpoot over haar hoofd wrijvende toen ze de klap had geïncasseerd. Hierna keek ze op, enkel om diens grinnikende reactie te ontvangen. Algauw werden haar groene oogjes groot en duwde ze vrijwel meteen haar neusje in diens pluizige vacht. "Damn, Tall! Ik dacht echt dat je iets overkomen was!" Miauwde ze zachtjes, deels gedempt omdat ze haar gezicht tegen hem aan hield gedrukt. Hierna keek ze hem weer aan en glimlachte ze eventjes toen hij zei dat ze hem gevonden had. "De volgende keer als je verstoppertje wilt spelen, waarschuw me dan even op voorhand. Oké?" Grapte ze terug, naar hem knipogende. Het maakte haar niets uit dat ze haar bezorgdheid over hem had geuit, aangezien ze er niets mee inzat dat hij wist hoeveel ze om hem gaf. Want ja, ze gaf toe. Als hem nu iets was overkomen dan zou ze dat voor de rest van haar leven op zichzelf steken. Maar gelukkig was dat het geval niet.
Onderwerp: Re: Planetshakers za 26 sep 2015 - 13:24
Het was niet echt de reactie die hij verwacht had, maar alsnog kon Tall het niet laten om even te spinnen toen de poes plots haar neus in zijn vacht duwde. Haar gesmoorde woorden kon hij niet verstaan, maar Tall ging ervan uit dat het iets was als 'oh koning Tall, u bent zo geweldig' en zo niet, dan tsja, moest hij toch maar wat doen aan zijn reputatie. "De volgende keer als je verstoppertje wilt spelen, waarschuw me dan even op voorhand. Oké?" De warrior lachte, "Ja baas," Mauwde hij braafjes terug, waarna hij snel de dikke muis pakte, en die vol trots aan de poes liet zien. Hiervoor was hij verdwaald geraakt, en zijn maag zei hem dat het het allemaal waar was geweest. "Dwus." Mauwde hij, zijn woorden gesmoord door de prooi, "Waawr wheen?" Hopelijk wist ze het nog, aan hem hadden ze namelijk niets, zo was wel weer duidelijk geworden.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 27 sep 2015 - 13:17
De grijze poes keek even met lustige ogen naar het prooidier dat Tall had weten te vangen en een kleine grijns sloop om haar lippen heen. Misschien was het hele verdwaal-loop gedoe toch de moeite waard geweest dan. Toen hij vervolgens vroeg naar waar ze moesten gaan, grinnikte ze nogmaals. Gelukkig was zij beter in het terugvinden van haar weg dan de kater. "Volgt u mij maar." Miauwde ze, waarna ze zich omdraaide en richting hun overnachtingsplek begon te trippelen. Heel de weg lang bleef ze net iets voor de kater lopen, en om de een of de andere reden voelde ze zich hierdoor een tikkeltje ongemakkelijk. Merendeels kwam dit omdat hij misschien naar haar aan het kijken was.. Of hoopte ze dit gewoon? Anyways, ze was blij dat de ingang van de grot, met de nodige grote struik ernaast in zicht verscheen en met een zucht hield ze weer halt voor de ingang van het groene gebladerte. "Het is net groot genoeg voor ons tweeën," Begon ze, haar lichtgroene blik in de zijne priemende. Pas toen ze doorhad dat ze enkele seconden aan het staren was, schudde ze haar hoofdje weer en schraapte ze haar keel wat ongemakkelijk. "Na u." Vervolgde ze dan maar, licht grijnzende.
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 27 sep 2015 - 13:50
Hij was eerlijk waar opgelucht toen de poes de houding gaf dat ze wist waar ze heen moesten, dat maakte hem meer dan vrolijk want hij had echt geen flauw benul. Vandaar dat hij ook expres wat achter haar bleef lopen, dat maakte het volgen makkelijker, en oke misschien vond hij het ook veel te leuk om zo nu en dan voor de lol naar haar staart te happen als een dolle kitten. Hij was soms gewoon een beetje hyper oke? Die hypere bui was gelukkig wel weer over toen ze er aan kwamen, en ze hem de slaapplek liet zien. Het eerste woord wat in hem opkwam was knus, en toen de poes dan ook benadrukte dat er net genoeg ruimte was voor hen tweeën schraapte hij de keel. Pas toen merkte Tall op dat Little hem aankeek, haast verwachtingsvol, moest hij iets doen? Blijkbaar niet, want de poes maakte een 'na u' beweging met de bijpassende woorden, en de kater besloot om maar gewoon te luisteren. Hij liep de kleine ruimte in, en plofte neer, genoeg ruimte overhoudende zodat Little naast hem kon gaan liggen. De muis legde hij voor zich op de grond, die konden ze zo gaan delen.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 27 sep 2015 - 13:54
Toen de bruine tabby het hol binnenstapte kon Little het niet laten even te zuchten en wat frisse lucht naar binnen te ademen. Ze moest proberen zich niet apart te gedragen, en al helemaal niet verwarrend. Aangezien ze daar blijkbaar goed in was, en dan vooral bij Tall. Algauw draaide ze zich om en wrong ze haar slanke lichaam door de ingang heen, zich stilletjes naast Tall plaatsende. De geur van verse prooi drong haar neusgaten binnen en even keek ze de kater zijdelings aan. "Waar wachten we nog op?" Greens ze, doelende op het feit dat nog geen van beiden een hap van het vlees had genomen.
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 27 sep 2015 - 14:05
Ze ging naast hem liggen, en oke, als hij eerlijk was ging zijn hart een klein beetje sneller kloppen. In zijn defense, dat kon ook te maken hebben met het feit dat het koud was, of dat ze net verdwaald waren geweest, of dat hij gewoonweg geen clue had hoe hij om moest gaan met het feit dat de poes nu heel dicht bij hem lag. Zij blijkbaar wel, want het duurde niet lang of haar aandacht was naar het eten gegaan en vroeg ze waar ze op aan het wachten waren. De kater opende zijn mond om antwoord te geven, maar sloot hem toen weer want hij had geen idee. Even was hij stil, tot hij begon te grinniken, serieus waar was hij mee bezig?"Neem jij maar eerst," Grinnikte hij, terwijl de muis over de grond naar haar toegeschoven werd.
Littlestream
Member
Chi 3520 Actief “All the world is made of faith, and trust, and pixie dust.”
Onderwerp: Re: Planetshakers zo 27 sep 2015 - 18:29
Natuurlijk voelde de poes zich een beetje ongemakkelijk. Oké, schrap dat. Maak daar maar enorm van. Ze liet haar blik steeds van het prooidier naar Tall glijden en wachtte koortsachtig af op de reactie van de kater. Ze wou niet dat hij door de stilte het sneller slaan van haar hart kon horen. Dus toen hij uiteindelijk zei dat zij eerst mocht, schudde ze vrijwel meteen haar kopje. "Nee!" Miauwde ze, misschien iets te luid. Ze kon zichzelf nu wel slaan! "Ik bedoel, ehm.. Jij hebt 'm gevangen. Dus jij mag eerst." Glimlachte ze schaapachtig terwijl ze zichzelf kalm probeerde te houden toen haar vacht per ongeluk die van Tall aanraakte.