Little something about granddad.

Trots keek hij naar de kits die om zich heen zaten, zijn kits. Het was al donker, meerdere sterren verlichte de lucht. Hij glimlachte kort en keek omhoog, vervolgens om laag. Zijn vader zou nu trots op hem zijn, hij had inmiddels een hele familie. De tijd was zo snel gegaan, hij heeft nog vage herinneringen dat hij ook zo met zijn siblings en vader zat wanneer hij vertelde hoe het zat met hun moeder. Nu zal hij vertellen hoe het zat met hun grootouders.

Familietopicje, alle kittens van Glow en Snow kunnen meedoen

It's okay to be a Glowstick, sometimes we have to break before we shine.

Little something about granddad. 8yZbSjz

Spoiler:

Hoewel ze tamelijk slaperig was, glinsterden haar oogjes toch toen ze opkeek naar haar vader. wat zou hij te vertellen hebben. Waarom zaten ze hier, midden in de nacht? De rosse tabby wist het niet, maar ze bleef stil zitten wachten tot iemand de stilte zou verbreken. Op de én of andere manier wist ze dat dit een tamelijk plechtig moment was..

Met een gaapje ging ze verzitten. Ze zaten hier al lang, en Snowkit was moe. Het enige wat haar wakker hield was haar nieuwsgierigheid. Haar vader zat daar, en stond volgens haar op het punt te vertellen wie de papa en mama van papa waren. Ze keek naar de zwarte lucht buiten. Die fonkelende dingen, waren toch sterren? En er was toch een Starclan? Misschien waren één van de sterren wel opa en oma, en misschien ook wel overopa en overoma, en misschien wel.. Snowkit vond het maar lastig, dat denken. Dus keek ze maar om zich heen. Redkit zat naast haar, en keek redelijk wakker naar Glowstick. Hoe kon zij nog zo wakker zijn, vroeg ze zich af. Ze haalde haar schoudertjes op, en keek naar haar pootjes.

Little something about granddad. 2OhZuTz

Eigenlijk was ze best moe, want het was al veel later dan de gebruikelijke tijd waarop Sandkit haar oogjes sloot. Maar haar vader had hen meegenomen naar buiten, het was een heldere nacht vandaag. Veel lichtbolletjes waren aan de hemel te zien en ook een hele grote witte, die een andere vorm had dan de rest. Haar nieuwsgierigheid hield haar dus wakker, al vocht ze wel tegen de dichtvallende oogleden. Ze had zich op de rug van haar vader neergelegd, met haar kop op de pluisvacht van zijn nek en de rest van haar lichaampje over de lengte van zijn rug. Ze was niet al te groot, niet te zwaar, dus het zou wel goed zijn. Sandkit gaapte een keertje en spitste haar oortjes toen, wakker blijven. "Wjat is er, pwap?" mauwde ze toen zacht om de stilte te verbreken.

Little something about granddad. JIUfQEV

Hє ℓινєѕ ιη уσυ, нє ℓινєѕ ιη мє
Hє ωαтcнєѕ σνєя єνєяутнιηg ωє ѕєє
Iηтσ тнє ωαтєяѕ, ιηтσ тнє тяυтн
Iη уσυя яєƒℓєcтιση, нє ℓινєѕ ιη уσυ

Mother of Dragons:

"Papaaaaa! " Een onheilspellende grijns stond op het gezicht van de wat grotere kitten toen hij met al zijn kracht tegen zijn vader aan beukte en giechelend - al zou hij dit nooit willen toegeven - het rode oor van zijn grote voorbeeld vastpakte. Hij gromde laag en begon zijn kop heen en weer te schudden. Wat voor cools zou zijn vader van plan zijn dat hij iedereen bijeen riep?

i'm breakable, unbreakable
Little something about granddad. Ranewo11

im shakeable, unshakeable
and finally it drives me mad

Hij merkte dat ze allemaal wat moe werden, en ongeduldig. Maar hij moest zelf even de tijd nemen om te beginnen, het was voor hem nog steeds moeilijk erover te praten. Hij keek Sandkit aan toen ze begon te praten maar voor hij antwoord kon geven voelde hij een beukje tegen zijn lichaam en zat Hazelkit aan zijn oor te knabbelen. De kater moest even hardop lachen en beet speels in het katertje zijn nek om hem weer neer te leggen. "Kits," Begon hij toen, best wel serieus. "Ik wil dat jullie allemaal even naar de sterren kijken." Glowstick keek naar boven en slikte even. "Jullie weten wat dat is, toch?"

It's okay to be a Glowstick, sometimes we have to break before we shine.

Spoiler:

Zonder aarzelen richtte de rosse kitten haar blik op de hemel toen haar vader haar zei om dat te doen. ze twijfelde nooit als iemand haar iets vroeg, want wie weet vonden ze dat wel niet goed. Je moest meteen doen wat anderen vroegen, dat was een regel die ze al vroeg door had. Bij de vraag van de rosse kater knikte ze, en zachtjes mompelend antwoordde Redkit: "Ja." Het was amper hoorbaar, maar ze had antwoord gegeven, toch? Want het was ook onbeleefd, zo wist ze, om niet te antwoorden als katten je iets vroegen.