Stay Calm

Foxkit liep de nurser uit, het was een zonnige dag. Toch had de lucht een treurig uitzicht, ookal vlogen vogels hoog rond en lag de zon op zjn blijste stand. Foxkit wou zich dolgraag schoonlikken en zich nestelen ergens waar hij goed kon zonnen. Maar hij wist dat hij iets goeds moest maken, Flowerkit had hij pijn gedaan en ze wou hem helpen. Maar het hielp niet door de koppijn en die stem. De vorige keer was Quietkit maar nu wou hij haar alleen spreken, niemand mocht het weten behalve zij. Hij vertrouwde haar een geheim en als ze het aan iemand naders verklapte wist hij wel wat hij te doen had.

- Alleen Flowerkit

Plots hoorde Foxkit "Hey." hij keek geschrokken om en zag Flowerkit. Shit, weer dat nare gevoel. "Hey Flowerkit, ik eh...wil even meet je praten." nu kon hij niet terug, dit moest hij wel zeggen. Maar natuurlijk zonder katten om hun heen hijnliep naar een struik in de hoop dat ze hem zou volgen.

- sorry voor superflut post xD

"Flowerkit, je weet dat wat ik nu zal zeggen invloed zal maken op je toekomst. Het zal een zware last op je schouder kosten, misschien ook je leven." Hij negeerde de stemmen die hem probeerden tegen te houden. "Ik vertrouw je, Flowerkit. En dit moet je nooit maar echt nooit aan iemand opbiechten, begrepen?' Hij slikte en zuchtte, toch dwong hij zichzelf door te gaan. Nu stond hij op het punt de waarheid te vertellen. 'She shall die!' zei een stemmetje. Foxkit gromde.

Foxkit haalde diep adem. Nu moest hij het wel zeggen. 'Ik...ik.' ee koppijn werd erger maar Foxkit deed zijn best het vol te houden. 'Er zit iemand in me, Flowerkit. Een demoon, je bent niet veilig bij me. Het...het is dodelijk.' zijn nagels ginge in en uit. 'I warned you! schreeuwde het stemmetje. Foxkit hijgde van de pijn. Zijn ogen werden lichtrood gekleurd. Hij knipperde een paar keer en ze werden normaal. "Ik kan dit niet alleen aan, maar dit is gee veilige plek bij mij."

Vlekken kwamen voor zijn ogen en maakten een eigen beeld, een kat die een ander vermoorde en een hart dat afbrokklde, betekende het dan het einde van Flowerkit?! Foxkit stond op 'Flowerkit, alsjeblieft.' hij wou haar geen pijn doen. Kill! zei het stemmetje streng. I know you want to Foxkit grauwde 'Ik zou haar nooit vermoorden!' vocht hij terug.

"Als ik sterf dan ga ik maar dood, maar zolang ik leef sta ik niet toe dat dit zo gaat iedere keer als we gewoon praten," Foxkit keek naar zijn achterpoot, te beschamend om haar blik te ontmoeten. "Ik weet dat je het kunt Foxkit. Ik weet dat je het kan tegenhouden. Je bent sterk genoeg Foxkit, en dat weet je," Foxkit ademde snel, plots kwam er een rode snelle gloed door zijn ogen wat weer normaal luchtblauw werd. Hij keek haar aan, die stem moest hij in bedwang nemen, 'Flowerkit, ik moet je nog wat zeggen,"

Foxkit hield zijn adem in, 'Take this stupid demon!' miauwde hij in stilte tegen het stemmetje. 'Ehm..eh...Flowerkit. Ik eh...ik ken je best wel lang en we gingen samen door pijnlijke, leuke dingen heen. De herrineringen toenw e samen in die dassenburchts vast zaten, die clagame enzo. En ik dacht misschien...nou." Foxkit sloeg zijn ogen neer en slaakte een zucht, zo moest het niet. "Flowerkit," begon hij opnieuw. 'Het punt is...dat als jij lacht, lach ik ook. Ik..." hij zuchtte weer en gromde gefrustreerd op zichzelf. 'Ik vind je leuk." maiude hij zacht.

"Ik.... Ik jou ook," antwoordde ze zacht. Foxkit keek verrast op, al die tijd met die onzekerheden, zegt ze gewoon het zelfde terug? Maar ze zijn niet eens leerlingen, het zal lang duren voor ze het echt aan iemand konden opbiechten. Eindelijk was Foxkit licht vanbinnen en was het stemmtje einelijk opgehouden.

"Al sinds de clangame geef ik om je Foxkit. I-ik... Toen je zo kwaad deed kon ik niet boos doen... In elk geval niet lang. Toen ik alleen was met Quietkit, vlak voordat jij erbij kwam.. H-het was zo... raar.... Ik zag ons allebei, volwassen, met een paar kittens erbij," Foxkit bloosde en keek naar achteren. Kittens. Hij wist niet of hij later wel kittens wou, veel te vermoeiend. De rest verraste hem niet zo erg. "Ik had ook zoiets, ik kreeg een flits dat ik jouw vermoordde ofzo en toen kwam er een gebroken hart." hij huiverde, "Zullen we nou maar gaan? Ik heb zin om de elders te pesten." plots klonk zijn stem uitdagend en ondeugend.

{Foxkit topic uit}