We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
De grote kater kwam het hol uit dat hij had gevonden in Riverclan gebied, en liep richting het kamp. Hij was opzoek naar katten die hij kon terroriseren, bang kon maken. Sinds hij was meegenomen door de twolegs was hij moordzuchtiger geworden, gemener en sadistischer. En Mary en hun kittens! Hij had haar al overal gezocht, die poes zou vast heel erg kwaad zijn. Demon voelde zich een harteloos monster, toen de twolegs hem mee hadden genomen is zijn hart bij Mary gebleven, die heeft ze nu nog steeds. Zijn demoon begon hem ook meer over te nemen, maar ze hadden nu een soort 'deal.' Demon zou hem vaker loslaten als hij hem zou helpen en wat voorzichtiger zou zijn met zijn lichaam, gelukkig praatte de demoon amper, anders zou hij echt gek worden. Een jonge kat verscheen in zijn zicht, meteen liet hij zichzelf zakken en sloop geruisloos en onzichtbaar richting de Riverclanner. Toen de tabby al redelijk dichtbij was, sprong hij naar de apprentice en pinde haar op de grond. "Bonjour,"
Helemaal blij huppelde het poesje het kamp uit. Het was eindelijk niet meer zo heet, en er waren zelf wolken aan de lucht! De meeste katten zouden daardoor juist een slecht humeur hebben, maar Goldenpaw was juist blij dat het niet meer zo warm was. De rode kattin was zich net aan het wassen toen er een grote kater op haar sprong en haar tegen de grond pinde. "Bonjour," zei hij. Even leek de jonge apprentice verlamd van angst, maar al snel begon ze te spartelen en rond haar heen te zwaaien met haar poten, wat helaas niks uithaalde. Ze trappelde met haar achterpoten om zijn buik open te halen en blies.
Do i turn left, when nothing is right? Or do i turn right, when nothing is left?
Opeens deed de Riverclan apprentice een beetje raar te doen, en Demon begon meteen te lachen, haar achterpoten probeerden zijn buik open te krabben, maar aangezien zoveel katten dat al hadden geprobeerd zat er dik littekenweefsel en kwam de kat er niet eens doorheen. Hij gromde, ontblootte zijn tanden en kwam gevaarlijk dichtbij. Hij greep haar oor en scheurde het puntje eraf, daarna greep hij drie snorharen en trok ze een voor een eruit. Hij haalde zijn klauw over haar buik en voelde het vel scheuren, hij liet haar los maar hield een poot op haar staart. "Ik zou je leider maar waarschuwen, die moet geen apprentices meer los laten lopen."
De kater scheurde een stukje van haar oor af, en Goldenpaw gaf een tik op zijn neus. Raak! Maar veel tijd had ze niet om zichzelf daarvoor te prijzen, want de moordzuchtige mond kwam alweer dichterbij en trok 3 snorharen eruit. De jonge apprentice kneep haar oogjes dicht en beet haar kiezen op elkaar. "Awrgh" kermde ze. Toen ze haar ogen weer open deed zag ze zijn poot naar haar buik gaan en vel wegscheuren. Ze krijste het uit en keek de kater vol haat aan. Eindelijk liet hij haar los, maar hield een poot wel op haar staart. "Ik zou je leider maar waarschuwen, die moet geen apprentices meer los laten lopen." Ze knarste met haar tanden en zei: "Waarom doe je dit?!" met een van pijn vertrokken gezicht.
Do i turn left, when nothing is right? Or do i turn right, when nothing is left?
Laatst aangepast door *Goldenpaw op do 23 jul 2015 - 21:13; in totaal 1 keer bewerkt
Demon
Member
383 Actief
Onderwerp: Re: Starships do 23 jul 2015 - 21:01
Hij lachte bij de pijn die het kleine katje meemaakte. "Waarom doe je dit?!" Vroeg de poes, Demon lachte en zette zijn klauw in haar staart. "Jullie zijn nog niet van Bloodclan af, jullie moeten beter oppassen. Ik zou geen katten meer alleen laten lopen als ik Butterstar was." Zei hij met een grote, valse grijns.
Haar lenige flame point lichaam volgde met bezorgde ogen het geurspoor van Goldenpaw. Waarom had de apprentice niet naar haar geluisterd, ze had verdomme nog gezegd dat niemand zonder tweede persoon het kamp uit mocht gezien de drijging van bloodclan en ja hoor. Weer luisterde er wel iemand niet naar haar was ze nou echt een groep rogue's aan het begleiden! De plotse onbekende stem liet haar opschrikken en ze vernauwde haar ogen uit de bebossing komend. "Oh, ik dacht toch echt dat ik Butterstar was niet jij." Mompelde ze kil en staarde strak naar de apprentice voor haar ogen naar de bloodclanner gleden. "Je hebt hier niets te zoeken, vertrek."
One voice may speak you false, but in many there is always truth to be found.
Demon
Member
383 Actief
Onderwerp: Re: Starships do 23 jul 2015 - 21:21
"Oh, ik dacht toch echt dat ik Butterstar was niet jij." Mompelde een kat opeens, Demon draaide zijn hoofd naar de leader en duwde Goldpaw tegen de grond, waar hij al zijn gewicht op zette. "Je hebt hier niets te zoeken, vertrek." zei de kattin, Demon lachte en keek haar aan met een sluwe grijns op zijn gezicht. "Ik heb hier heel veel te zoeken, Butterstar." Siste hij gevaarlijk, hij stapte van de apprentice af en lanceerde zichzelf op de poes, die hij tegen de grond aan probeerde te drukken. "Je bent nog niet van ons af, al helemaal niet van mij." Zijn ogen waren nu zwart en zijn stem was duidelijk veranderd naar die van zijn demoon. "Dassen zijn niet jullie enige probleem." Gromde hij vals. "Butter, ik zou je apprentices beter bij je houden" Zijn ogen veranderden weer naar groen en zijn stem was bij de laatste woorden weer normaal.
Goldenpaw had net genoeg tijd om zich even te herstellen, toen ze zag dat de kater nu Butterstar in zijn greep hield. Haar ogen werden groot toen ze zag dat hij een stuk van haar oor afscheurde, en in haar buik klauwde. Goldenpaw moest iets doen! Maar de wond in haar buik prikte heel erg, en haar wang leek te gloeien. "Stop!" siste ze, bijna onhoorbaar. "Heb je soms niks beters te doen?!" haar gezicht vertrokken van pijn keek met vuur in haar ogen naar de Bloodclanner.
Do i turn left, when nothing is right? Or do i turn right, when nothing is left?
Powerplayen is niet toegestaan (in dit geval het tegen de vlakte aan drukken van Butterstar en een stuk van haar lichaam open scheuren), gelieve je post aan te passen en dit niet meer te doen in de RPG.
Onderwerp: Starships 
do 23 jul 2015 - 18:20
