Dream's do come true just not for you (Leopardshade)

De rode poes liep met een net gevangen muis door het riverclan gebied heen, ze zocht een rustig plekje om van haar muis te genieten al was de kans wel groot dat een visvreter haar weer zou storen en zo iets doms zou zeggen van ' EEHH je mag niet jagen op onze terriotuim' de poes grinnikte even eigenlijk vond ze dat wel leuk als dat gebeuren kon ze ergens om lachen, De poes ging onder een boom liggen een beetje ver uit het zicht en begon rustig van ahar muis te eten zorgenloos kauweden ze op het beestje, als of er niks aan de hand was niet in de gaten dat een kat haar kant op kwam gelopen.

Leopardshade~

Een grote, grijze gedaante waande zich als een schaduw door het riverclangebied. Nadat hij gehoord had dat zijn moeder vermoord was door een Bloodclanner, had hij wat tijd voor zichzelf nodig. Hij wist dat er weer een stemmingswisseling aan zat te komen: zijn kop begon te bonzen en de hoofdpijn was altijd een indicatie voor zijn switch. Zijn stappen werden steeds langer, steeds zwaarder en agressiever. Toen hij de geur van Bloodclan rook, was hij zichzelf al helemaal kwijt. Hij kwam oog in oog te staan met een rosse kattin die op haar gemak zat te vreten. Hij liep zonder woorden op haar af, legde zijn grote poot op haar kop en liet zijn nagels naar buiten glijden. "Jij hoort hier niet," gromde hij, terwijl hij zijn uitgestoken klauw langzaam naar beneden haalde.

De kras die hij op haar voorhoofd veroorzaakte door zijn nagels over haar hoofdhuid te trekken, zorgde niet voor de reactie waar hij op gehoopt had. In plaats van tekenen van pijn, begon de poes te grinniken. Bloodclanners waren allemaal ziek in het hoofd, dat wist hij zo langzamerhand wel. "I'm not so sure about that, handsome," lachte de poes, en met een soepele beweging, duwde ze haar kop richting zijn nek. Hij voelde twee paar scherpe hoektanden in zijn hals steken, en siste. Hij liet zich niet inmaken door zo'n achterlijke Bloodclanner. Een veredelde rogue was het. Hij liet zich met alle gewicht vallen naar de kant waar de poes nog in zijn nek hing, en met zijn volle gewicht kwam hij op haar kop terecht. De kater was zeer groot en woog dus behoorlijk wat, die crush moest een redelijke impact hebben. De kater krabbelde snel overeind, om zich klaar te maken voor de volgende uithaal. "Does it hurt, darling?" grauwde hij met een grijns.

de poes vertonde van de wond op haar voorhoofd geen teken van pijn 'Teken van pijn? meer een teken van zwakte!'  de poes keek de kater lachend aan  maar Hij liet zich met alle gewicht vallen naar de kant waar de poes nog in zijn nek hing, en met zijn volle gewicht kwam hij op haar kop terecht.De poes piepte even jeetje wat was hij zwaar! de poes haalde naar alles wat los en vast zat ugh waar was deze kater mee bezig? De kater krabbelde snel overeind, om zich klaar te maken voor de volgende uithaal. "Does it hurt, darling?" grauwde hij met een grijns. de poes begon te hoesten maar al snel keek ze hem weer aan 'No, But i bet this WILL!' met al haar kracht rende ze naar de kater toe en haalde lang zijn gezicht ui waar ze vervolgens mat haar andere poot hem diep in zijn borstkas boorde ' Ik laat me niet verslaan door zoon vissenvreter!'

Ondanks het feit dat ze het niet wilde tonen, had de poes wel pijn, wat hem alleen nog maar meer aanspoorde. Hij bloedde zelf echter ook uit zijn nek, hij voelde dat zijn vacht daar nattig werd van het rode spul. Eén krasje zou hem echter de kop niet in kunnen drukken. Hij zette zich schrap voor de aanval die de poes aankondigde. Dom idee, want kon hij zich beter verweren. De poes rende op hem af, hij deed een stap opzij en wist één klauw te ontwijken. De ander boorde zich echter in zijn borstkas, en hij gromde. Hij draaide zich om in één vloeiende beweging, en terwijl de poes haar klauw nog terug moest trekken, trapte hij haar in haar borstkas met zoveel kracht als hij had in zijn achterpoten. Zijn nagels waren uitgestoken, om extra schade toe te brengen. Hij was ouder en groter dan de poes, hij kon dit winnen.

De kater deed een stap op zij wat er voor zorgde dat haar klauw alleen in zijn borstkas boorde de poes hoorde hem grommen Hij draaide zich om in één vloeiende beweging, en terwijl de poes haar klauw nog terug moest trekken, trapte hij haar in haar borstkas met zoveel kracht als hij had in zijn achterpoten. Zijn nagels waren uitgestoken, De poes gromde toen ze de zijn achter poten hard tegen haar aan voelde 'Oke nu is het genoeg!' de poes sprong opzij en met een snelle beweging rende ze naar de kater toe en beet hem diep in zijn nek vel vervolgend met haar twee klauwen of zijn gezicht gelijden met haar achter poten bood ze steunzodat ze niet om zou vallen 'We are NOT gonna lose this!'

Leopardshade liet zijn poten weer zakken en draaide zich weer naar de kat toe. Zijn hart bonkte keihard in zijn keel en hij stond stijf van de adrenaline. Pas nu begon hij de pijn van de twee flinke krassen in zijn borst en hals te voelen. De steken deden hem behoorlijk pijn, en hij zag het bloed naar beneden sijpelen, bijna tot aan zijn poten. Dat zou een bezoekje aan de Medicine Cat gaan kosten. Hij was echter nog lang niet klaar. Voor hij opnieuw uit kon halen, sprong de poes opzij. Hij kon zichzelf niet om zijn as draaien voordat de poes hem in zijn nekvel beet .Hij voelde vervolgens twee klauwen in zijn gezicht, en een lage grom verliet zijn keel. Hij deinsde naar achteren, zodat de poes nergens meer op kon leunen met haar voorpoten. Vervolgens tackelde hij haar recht in haar borstkas. Door zijn gewicht kreeg hij haar wel omver.

Shade voelde het kleinere lichaam van de rosse kattin onder zich wiebelen. Zijn gewicht had haar toch enigszins verdoofd, maar toen hij zelf overeind moest krabbelen, nam ze alweer de benen. Toen hij op vier poten stond, leek ze van alle kanten te komen. Hier en daar werd hij geraakt door haar scherpe klauwen, hier en daar wist hij haar aanval te ontwijken. De poes stond even stil en gooide zand in zijn gezicht, maar het meeste werd tegengehouden door zijn grote, lange snorharen. De kater grauwde boos naar haar, en sprong op haar af en beet hard door in haar nekvel. Hij weigerde haar vervolgens los te laten en begon met al zijn kracht aan haar nekvel te rukken, in de hoop een stuk af te scheuren. Het moest in ieder geval veel pijn doen. Ze kon nu alles doen, maar hij zou zijn tanden in haar huid begraven houden.

Haar aanval leek te werken al kon hij wat uit haal's uit wijken ging het veder als gepland, maar toen zij zand in zijn ogen gooide begon hij te boos naar haar te grommen en sprong op haar af en beet haar hard in haar nek vel de poes piepte zachtjes wilde haalde ze uit naar alles wat bruine vacht had 'Oh no darling!' de kater probeerde een stuk van haar nek vel af te scheuren de poes krasde diep in de borstkas van de kater dat moest wel een liteken worde, maar ze had pijn met al haar kracht probeerde ze zich los te rukken van de kater's grip de poes deed haar bek open op iets te gaan zeggen maar net voor dat ze iets kon zeggen zag ze een zwarte schim uit de bosjes springen en op de rug van e kater belanden 'HURRICANE?' vroeg de poes verbaasd, de poes ging door met haar aan val om zich los te krijgen vand e kater terwijl hurricane zijn rug aan viel,'Goede tijming' de poes siste luid en haalde op new met al haar kracht uit op de borstkas van de kater 'Twee tegen een'

'HURRICANE?' vroeg de poes verbaasd. 'Wie anders?' Miauwde hij tussen een hoopje vacht heen. 'Kom op, minder praten meer werken, pak je kans ik heb hem vast!' Snel rukte hij een hoopje vlees uit zijn nekvel, ai, zelfs Hurricane kreeg bijna medelijden, dat moet erg pijn doen. Dreigend fluisterde hij in het oor van de RiverClankat. 'Messing with BloodClan is your worst fault.' Snel trok hij aan zijn staart en gaf hem een grote snee op zijn flank.