|
| |
Anni-Sensei 53 Actief She was the dancing queen, young and sweet, only 6 moons old.
| |
| Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje do 21 nov 2019 - 9:45 | |
| Gisteren door een man achtervolgd waar ik al gelijk dikke alarmsignalen van kreeg. Ging naar de Subway, hij stond voor de deur, ik liep weg omdat het niet goed aanvoelde en hij begon achter mij aan te lopen met zn blik volledig gefixeerd op mij. Ben gelijk naar de Pathé ernaast gelopen en heb de vrouw achter de balie ingelicht dat ik werd gevolgd door iemand. Daar hebben ze me gelijk naar achteren gebracht, de omgeving gescout en lieten me wachten totdat iemand me kwam oppikken. Nog steeds shaky, niet veel geslapen. Dit soort shit is echt terrifying. Stay safe y’all. |
| | | Bo~ 1222 Actief If it's me, it'll be okay
| CAT'S PROFILEAge: Thirtythree moons ღGender: Tomcat ♂Rank: Moorrunner |
| Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje wo 8 jan 2020 - 2:45 | |
| Oké dus ja hier komt mijn rant ff De laatste tijd ben ik steeds meer geworden zoals een jaar geleden. Vreetbuien, afsluitend van m'n vrienden en gewoon geen zin. In niets. Alleen maar de hele dag door serie kijken en dingen eten. En ik weet precies waar 't vandaan komt. Stress, pure stress. Geen opleiding hebben, overal worden afgewezen, keer na keer voor een baan.. En dan nu moeten overwegen om een baan ergens te zoeken waar ik compleet ongelukkig ben. Maar goed, wat moet je dan doen? Ik ben vrijwel compleet arm, maar wil niet degene zijn die zegt "ik heb geen geld", dat ik niet mee kan gaan met m'n team om te stappen omdat ik geen geld heb. Ik leef van het beetje geld wat ik heb opgespaard toen ik nog een leuke baan had. Toen het restaurant nog niet failliet was. Ik voel me nutteloos, een nietsnut. Ik word niet voor niets keer na keer afgewezen toch? Ik ben er zo klaar mee. Ik wil ook gewoon een leven hebben, ook leuk mee uit kunnen gaan en echt kunnen genieten in plaats van als iemand vraagt of ik een keer een rondje kan doen zeggen dat 't niet kan omdat ik geen geld meer heb. En tegelijkertijd zit ik hier thuis, verveeld. Want ik heb niets om te doen. En door deze stress verdwijnt mijn zin om te posten en om met andere mensen goede gesprekken te houden. Ga ik weer krijgen dat ik mensen te lang negeer en daarmee weg duw. Ga ik weer terug dat holletje in waar ik helemaal niet in wil zitten. Ik ben gewoon klaar met alles. Klaar met mijn lichaam die ook lekker abces na abces erdoorheen duwt want ja nee dat is ook lekker fijn. Mijn geld is bijna op. Dus ja, ik heb pure stress. Ik moet een auto betalen samen met m'n broertje, m'n telefoon, m'n zorgverzekering. Al m'n geld van m'n verjaardag, kerst etcetera waar ik eigenlijk iets leuks van moest kopen, gaat naar het onderhouden van m'n leven en ik ben gewoon zo moe. Ik ben er zo klaar mee. |
| | | Mari 5162 Afwezig Finally Home.
| |
| Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje zo 12 apr 2020 - 13:17 | |
| waarom kan ik Starclanverdomme helemaal niks |
| | | Luca 564 Actief I'm a shooting star leaping through the sky
Like a tiger defying the laws of gravity
| |
| Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje zo 12 apr 2020 - 16:16 | |
| @falconpaw Jemig dat klinkt echt als veel. Ik woon nu op mezelf en ben meestal dus ook blut. Feestjes en uit gaan gaan niet heel snel. Heb je geen ouders waar je op terug kan vallen? Of een goede vriendin die misschien kan helpen? Als ik jou was zou ik toch een baan nemen, ook al is het Foxdung. IK zelf doe nu schoonmaken en vind er echt niks aan, maar zonder dat kan ik ook niet leven. Heb je tijd om een studie te vinden? Want dan heb je misschien iets om naar uit te kijken? Dan werk je wel, maar dan weet je tenminste dat dat niet voor altijd hoeft. het duurde trouwens heel lang voordat ik een baan vond, overal krijg ik te horen dat ik te oud ben en anders dat ik niet genoeg ervaring heb. Studenten jaren zijn niet het meest vriendelijk. Of kan je misshien deze rant aan een van je vrienden vertellen? Waarschijnlijk lucht dit op ! Ik merk dat praten uiteindelijk wel altijd hetgene is wat ik nodig heb/had. Ik hoop dat je er door heen komt! <3 Dit is maar een domme zure appel waar je door heen moet. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je snel ergens iets kunt vinden! Je kan me altijd dm'en als je wilt praten! (: @SlateJe moet dat nooit van je zelf zeggen, want zo blijft er tenminste altijd 1 persoon die het denkt terwijl dit helemaal niet zo is! Je bouwt bijvoorbeeld nu een game, ik kan dat niet hoor. Wees wat meer trots op jezelf en probeer de lat niet te hoog te leggen. Je bent perfect zoals je bent, alleen jezelf daar nog van overtuigen! |
| | | Nynke 1337 Actief dancing in my underpants.
i'm gonna run for government.
did mr. winter wonderland say:
"come here, kid, we really need to talk"?
bear with me, man, i lost my train of thought
| CAT'S PROFILEAge: 44 moons young ✘Gender: She-cat ♀Rank: Pop star |
| Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje do 16 apr 2020 - 12:20 | |
| Weet je wat me laatste tijd best wel dwarszit, is dat ik gewoon het gevoel heb dat ik als ik ergens meezit gewoon bij eigenlijk niemand m’n hart kan luchten lol. (ironisch dat ik dus dit hier plaats) Ik heb gewoon het gevoel dat ik me aanstel en dat mensen m’n verhaal toch niet interessant vinden en dan krop ik het op want ik wil niemand er mee lastig vallen aangezien ik altijd degene ben die vrolijk is en anderen helpt en ik ben juist niet degene die problemen of issues heeft oid. en wanneer ik dan eindelijk de balls heb om tegen iemand iets te zeggen wat me stoort ofzo dan is dat ook weer van een situatie die maanden terug was omdat ik het gewoon niet durf te zeggen ofzo? het voelt gewoon alsof ik me aanstel idk ik kan het niet goed uitleggen maar ik word gewoon nooit serieus genomen door mn vrienden en ook niet door mn ouders en ik maak me waarschijnlijk druk om niks dus dat was even mn verhaal |
| | | Marieke 43 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje di 2 jun 2020 - 11:30 | |
| misschien moet ik maar gewoon stoppen met (proberen te) RPGen, want ik kan toch nooit actief genoeg zijn om dingen goed te doen. |
| | | 5 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje zo 12 jul 2020 - 20:27 | |
| Ik heb me weer laten vangen door mn gevoelens hehe. Net toen het terug beter ging, ik hem vergeten was en terug goed kon slapen.
Hij gaat toch niet weggaan bij zijn vriendin. Ik voel me ergens slecht en schuldig vanwege haar, maar langs de andere kant... ugh, gevoelens hebben is zo kak.
Deze keer gaat exact hetzelfde gaan als toen... |
| | | 25 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje di 23 feb 2021 - 13:39 | |
| - Ff mijn ADHD hartje luchten:
Ja, ik ga even mijn gevoel uitschrijven. Normaal gesproken schrijf ik dit soort dingen gewoon voor mezelf in mijn boekje, maar dit is dan weer iets waarvan ik wil dat het gelezen wordt, want ik voel me er nogal alleen in.
Dus, ik draag nu ongeveer een jaar officieel de diagnose ADHD. Bij vrouwen wordt ADHD vaak op latere leeftijd ontdekt wat zorgt voor verschillende problemen, verkeerde diagnoses, verkeerde behandelingen, een gevoel van raar-zijn en de constante vraag door je hoofd; ‘wat is er mis met mij?’
Nu heb ik de diagnose ADHD en zit ik sinds het begin van dit studiejaar aan de Ritalin. De diagnose gaf in eerste instantie een gevoel van opluchting en rust, het gevoel dat ik mezelf eindelijk kan accepteren. Ritalin zorgt er voor dat ik me beter kan concentreren, bij de les kan blijven en minder snel reageer op impulsen. Het haalt letterlijk die storm uit mijn hoofd.
Ja, en nu, sinds dit nieuwe jaar, sinds ik verhuisd ben naar Groningen besef ik me zoveel. Wat als ik mijn diagnose eerder had gekregen, op de basisschool? Dan had ik eerder geleerd over de dingen die ik nu weet, dan waren zoveel dingen waarschijnlijk niet gebeurt. Dit zijn zinloze, destructieve gedachten, want ik kan er niks mee. Maar ze zijn er en ik zit er mee. Voor een therapie-opdracht moest ik mijn jeugd bij langs gaan, kijken naar de dingen waaraan te zien was dat ik ADHD heb, zodat ik mijn kind-ik ook beter kan gaan begrijpen. Dit gaat met gemengde gevoelens van verdriet en opluchting. Maar ook rouw.
Ik besef me nu dat ik ADHD heb en dat dit voor altijd is. Alle dingen waar ik al die jaren al tegen aanliep, zullen blijven. Ik zal er mee om leren gaan, ik ga er al beter mee om. Mijn god, ik heb mezelf naar het HBO gebracht, zonder een passende vooropleiding en ik doe het goed. Ik ben daar erg trots op. Maar ik val regelmatig terug in mijn typische ADHD valkuilen die voor veel stress en onrust zorgen. Hyperfocus op de verkeerde dingen (zoals WC bijvoorbeeld, of andere dingen die geen prioriteit hebben), hierdoor stopte ik met hobby’s, wat ook weer erg drastisch is. Of ik raak overweldigd door verschillende opdrachten en prikkels, waardoor ik vastloop en niks doe. Of ik doe alles op het laatste moment in één zitting van 24 uur, waardoor ik daarna weer helemaal gesloopt ben en ga zo maar door. Om dan nog maar te zwijgen over mijn hyper-aanvallen. Dat ik ineens zo druk ben, zonder rem en er zelf enorm veel last van heb. En mijn beste vriendin waar ik nu mee samen woon. Het overal op moeten reageren. Thuis-thuis had ik er al last van, maar was het niet zo’n ding. Nu, op mezelf, wordt het wel een ding.
Maar goed. Ik heb trucjes en handvaten. Maar het moest er even uit. Misschien zijn er mensen die het herkennen.
Verder gaat het oprecht goed, btw :’) Moest gewoon even mijn hartje luchten.
|
| | | Lianne 325 Afwezig
| |
| Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje di 23 feb 2021 - 16:21 | |
| - Vixenkit schreef:
- Ff mijn ADHD hartje luchten:
Ja, ik ga even mijn gevoel uitschrijven. Normaal gesproken schrijf ik dit soort dingen gewoon voor mezelf in mijn boekje, maar dit is dan weer iets waarvan ik wil dat het gelezen wordt, want ik voel me er nogal alleen in.
Dus, ik draag nu ongeveer een jaar officieel de diagnose ADHD. Bij vrouwen wordt ADHD vaak op latere leeftijd ontdekt wat zorgt voor verschillende problemen, verkeerde diagnoses, verkeerde behandelingen, een gevoel van raar-zijn en de constante vraag door je hoofd; ‘wat is er mis met mij?’
Nu heb ik de diagnose ADHD en zit ik sinds het begin van dit studiejaar aan de Ritalin. De diagnose gaf in eerste instantie een gevoel van opluchting en rust, het gevoel dat ik mezelf eindelijk kan accepteren. Ritalin zorgt er voor dat ik me beter kan concentreren, bij de les kan blijven en minder snel reageer op impulsen. Het haalt letterlijk die storm uit mijn hoofd.
Ja, en nu, sinds dit nieuwe jaar, sinds ik verhuisd ben naar Groningen besef ik me zoveel. Wat als ik mijn diagnose eerder had gekregen, op de basisschool? Dan had ik eerder geleerd over de dingen die ik nu weet, dan waren zoveel dingen waarschijnlijk niet gebeurt. Dit zijn zinloze, destructieve gedachten, want ik kan er niks mee. Maar ze zijn er en ik zit er mee. Voor een therapie-opdracht moest ik mijn jeugd bij langs gaan, kijken naar de dingen waaraan te zien was dat ik ADHD heb, zodat ik mijn kind-ik ook beter kan gaan begrijpen. Dit gaat met gemengde gevoelens van verdriet en opluchting. Maar ook rouw.
Ik besef me nu dat ik ADHD heb en dat dit voor altijd is. Alle dingen waar ik al die jaren al tegen aanliep, zullen blijven. Ik zal er mee om leren gaan, ik ga er al beter mee om. Mijn god, ik heb mezelf naar het HBO gebracht, zonder een passende vooropleiding en ik doe het goed. Ik ben daar erg trots op. Maar ik val regelmatig terug in mijn typische ADHD valkuilen die voor veel stress en onrust zorgen. Hyperfocus op de verkeerde dingen (zoals WC bijvoorbeeld, of andere dingen die geen prioriteit hebben), hierdoor stopte ik met hobby’s, wat ook weer erg drastisch is. Of ik raak overweldigd door verschillende opdrachten en prikkels, waardoor ik vastloop en niks doe. Of ik doe alles op het laatste moment in één zitting van 24 uur, waardoor ik daarna weer helemaal gesloopt ben en ga zo maar door. Om dan nog maar te zwijgen over mijn hyper-aanvallen. Dat ik ineens zo druk ben, zonder rem en er zelf enorm veel last van heb. En mijn beste vriendin waar ik nu mee samen woon. Het overal op moeten reageren. Thuis-thuis had ik er al last van, maar was het niet zo’n ding. Nu, op mezelf, wordt het wel een ding.
Maar goed. Ik heb trucjes en handvaten. Maar het moest er even uit. Misschien zijn er mensen die het herkennen.
Verder gaat het oprecht goed, btw :’) Moest gewoon even mijn hartje luchten.
Hee! Ik zat in hetzelfde schuitje als jij. Exact hetzelfde. Ik kreeg de diagnose ADD "officieel" in 2018 , samen met autisme, en had eigenlijk dezelfde reactie als jij. (ik heb een 2de test laten afnemen in 2020 bij een instelling die er speciaal voor gekwalificeerd is, super fijne organisatie was dat. Gaf enorm veel verheldering en begeleiding ook. Zij gaven me de 2e en "officieelste" diagnose). Heb zelf verschillende medicatie geprobeerd voor bij elkaar 1,5/2 jaar en ben er sinds paar maanden geleden mee gestopt. Als je wilt praten, slide maar in me DM's of stuur maar een pb'tje. Ik merkte dat ik zelf veel behoefde had aan lotgenootjes toen het in begon te zinken wat ik heb en dat het niet meer weggaat @Vixenkit |
| | | Moonmoon~ 42 Actief Let's quote a quote that is so quoting that they had to made a quote of it,
| |
| Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje di 23 feb 2021 - 19:48 | |
| Haii lieve schatjes. Nog een ADD'er hier met soms evengoed twijfel naar ADHD Ik snap je problematiek heel erg goed Nath, en het is okey <3 Jij bent okey en jij mag jou accepteren zoals je bent. Want of je het nu wel of niet eerder had ontdekt, had denk ik niet veel uitgemaakt. Ik weet zelf sinds mijn 13e ongeveer dat ik gediagnostiseerd ADD heb. En t is wel dat je de trucjes eerder leert, maar dit wil niet zeggen dat het niet meer gebeurd. Jij kunt niet opeens stoppen met 'jij' zijn. En zo goed dat je nu HBO doet, op jezelf woont en dat het allemaal lukt lieverd! Bedenk je even dat die dingen voor ons ook langer de tijd nodig hebben om te 'landen' dus geef het die tijd ook. Ik heb zelf heel vaak dat ik spullen, dingen, afspraken, etc vergeet. Ik ben heb intense emoties dus je 'powerball energy moments' snap ik zo goed xD Ik heb giga veel empathie wat heel fijn is voor emtionele ondersteuning, (en handig voor het schrijven) Maar als ik vervolgends iets voor mijn lessen moet regelen of plannen.. loopt het soms in de soep. Mijn hoofd voelt soms als een soort zeef.. en als ik aan de ene kant een lek aan het dichten ben, springt er achter mijn rug weer wat open ^^'' Dus, hoe lang ik het ook weet.. ik heb nog elke dag mijn struggles. En van elke gekke of nare situatie leer je weer hoe je het de volgende keer kan doen. En probeer niet te teleurgesteld te zijn als het dan ook niet lukt. Accepteer dat je hoofd niet altijd werkt zoals je wilt. En ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar als je jezelf de put in gaat praten over elke kleine stap die verkeerd gaat, beperk je de rest van de weg <3 P.S. en ofc staat mijn Discord chat ook altijd voor je open |
| | | | Onderwerp: Re: Lucht-je-hartje | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |