Nightmare

Met een schrok opende de kattin haar mintgroene ogen, haar ademhaling was sneller dan normaal en ze merkte dat ze behoorlijk had lopen woelen in haar slaap door de losgetrokken mos die aan haar bezwete vacht kleefde. Haar droom.. H-het was zo echt. Nog steeds met een snelle ademhaling krabbelde Sunpaw haar nest uit zigzagde geluidloos door de den heen naar buiten. Het was nog aardedonker buiten, je kon gewoon geen hand voor je ogen zien. Toch stapte ze naar buiten en haalde diep adem, de avondlucht kalmeerde haar weer een beetje en na een tijdje waren haar ogen al weer gewend aan de donker. Met een diepe zucht keek ze naar haar slaapplek, no way dat ze vandaag nog kon slapen. Dus draaide de kattin zich om en trippelde het kamp uit. Normaal gesprokken stond er al een wareior de wacht te houden maar het was verschijnlijk TE koud geweest vannacht om levenloos op wacht te staan. Haar licht rode vacht stond overeind tegen de scherpe wind die door het landschap woei, zonder echt over na te denken waar ze heen liep ploeterde ze veder door het sneeuw dieper het terratorium in tot ze bij de heuvel kwam die naar de Outlook Rock bracht. Met een hangde kop trippelde ze omhoog en sprong soepel op de uitstekende rots, haar nagels knarste over de koude steen heen en maakte een geluid net als je op een krijtbord schreef. Daar bleef de kattin leveloos zitten, haar mintgroene blik strak op de sterrenhemel gericht. Hopend dat haar nachtmerrie haar nooit meer zal volgen..

Raptorpaw first

OCC; Telefoon bericht, kunnen spelfouten in zitten.

Hij meed de apprentice den zo veel als hij kon. Tijdens het tijdstip dat de apprentices moesten gaan slapen ging hij daar naar binnen. Dan wachtte hij en vervolgens verliet hij de den. Hij kon het niet verdragen om Tigerpaw en Mousepaw zo samen te zien. Het maakte hem misselijk en bracht een woede aanval in hem naar boven, dus ging hij weg. Dit was puur om Mousepaw, verder niet.
Zijn dikke winter vacht hield zijn lichaam warm, waardoor hij het ook wel redde, 's nachts buiten in de kou. Hij had nog geen kou gevat en zorgde voor zijn eigen warme plek om te slapen. Verder pakte hij overdag zijn momenten om te rusten en was hij 's avonds actiever. Nu hield hij een konijnen jong in zijn bek, net gevangen, gezien hij ook nog nauwelijks van de prooistapel at en gewoon zijn eigen prooi ving. Dit deed hij allemaal achter de rug van de clan om. Hij begon zijn eigen leven te leiden en bereidde zich voor op zijn komende vraag. Vooral zijn generatie, waaronder Tigerpaw. Zijn ex maat had hem teveel afgenomen, al had Raptorpaw nog steeds super veel, maar niet wat hij het liefste had gewild. Met zijn gevangen prooi liep hij terug naar de outlookrock. Echter stond er iemand boven op, een leeftijdsgenoot, Sunpaw, herkende hij. Hij vernauwde zijn duistere ogen en bleef staan waar hij stond. Had hij zin in gezelschap?

De silverpels leek met het minuut voller te raken met sterren, zo veel dat het sneeuw onder haar glinsterde en de volle maan haar lichte rode vacht nog meer liet opvallen. Normaal gesproken hield ze niet van opvallen en gelukkig had ze een goeie vacht om in het lange gras te verschuilen, maar het leek alsof starclan haar wou irriteren en lieten haar vannacht goed opvallen. Pootstappen klonken duidelijk in haar oren, ten eerste was het compleet stil dus leken de pootstappen wel een naderende kudde paarden, ten tweede had ze gewoon goeie oren. Sunpaw liet haar mintgroene blik op de hemel plakken, maar snoof de frisse lucht op die door het lamdschap woei en ook vertelde wie er was gekomen. "Raptor" Mauwde de kattin dus ook kalm, en zwiepte met het puntje van haar staart. Hij rook naar konijn, verse konijn. Had hij in de nacht een konijn gevangen? Ze kon het niet meer laten en richtte haar blik nu naar de kater, en ja hoor. Een jong konijn bungelde uit zijn bek. "Knap hoor" Vervolde ze en knikte naar het dode diertje.