Flying spiders, the worst

Daar was hij, hier had hij op gewacht. De pluizige grijze kitten zat verscholen achter een van de queens die hem wonderbaarlijk nog niet weg gestuurd had. Hij kroop naar de poes der staart om erover heen te kunnen kijken om op een of andere manier zijn vijand in het oog zien te krijgen. Daar zat hij dan, rustig op de grond. Hij was een plan aan het bedenken, Heavy wist het zeker. Meteen zakte hij door zijn voorpoten heen en wibbelde heen en weer op zijn achterpoten. Dit was het dan, nu zou het eindigen, hij wist het zeker. Het katertje geloofde heilig dat zijn jaagtechnieken nu goed genoeg waren. Zijn oren draaide rond voor hij zichzelf lanceerde achter de queen haar staart vandaan. Voor even ging alles snel aan hem voorbij, tot hij stil op de grond kwam te staan. Wacht, hij was niet ver genoeg gekomen, hoe kon hij dit zo slecht ingeschat hebben. Waar was hij. Meteen schoot zijn kopje alle kanten of zijn ogen elk klein puntje van de grond bekijkend. Nee, nee, nee waar was hij. Deze keer had het over moeten zijn, waar was de indringer waar was hij. Misschien was hij naar buiten gevlucht. Snel schoot Heavy weer recht op zijn poten en dribbelde naar buiten om daar om zich heen te zoeken.

{ Beekit first }

Het beestje die hij had gevonden was een spin geweest. Op de een of andere manier was hij bevriend geworden met de spin. Hij liet het beestje over zijn poot heen lopen en over zijn lijfje en daarna was de spin weer een poosje weg. Zijn twee zusjes had hij nog niet verteld over zijn spin. Want op de een of andere manier wilden andere kittens zijn spin elke keer dood maken. Dat was niet eerlijk. Wat hem wel opviel was dat zijn spin telkens van kleur veranderde. De eerste keer was de spin zwart geweest. De vorige keren verschillende soorten bruin. Nu was hij weer opzoek naar zijn maatje. Hij stopte met zoeken toen hij een andere kitten wild zag bewegen. wat deed hij nou? Beekit vernauwde zijn oogjes en volgde vervolgens de kitten naar buiten toe. Buiten de nursery staarde hij naar de kitten. Hij heette Heavykit, dacht hij zo. "Wat doe jij?" Vroeg de jonge Beekit. Hij was nog geen twee moons, wel bijna.