.:When life starts over again:.



 
IndexGebruikerslijstRegistrerenLaatste afbeeldingenInloggenZoeken
We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
WHAT'S HAPPENING
Current Event
No current forum-wide event.
THE ALLEGIANCES
Clans
THUNDERCLAN
RIVERCLAN
WINDCLAN
SHADOWCLAN
BLOODCLAN
THE MANAGEMENT TEAM
Staff
COME JOIN US
WC DISCORD

SWITCHERDIESWITCH
SWITCH ACCOUNT
Deel
 

 .:When life starts over again:.

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Stormwise
StarClan
.:When life starts over again:. Moon_PNG35
Moonmoon~
1349
Actief

CAT'S PROFILE
Age: I run trough the stars with Starclan now
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Stormwise
BerichtOnderwerp: .:When life starts over again:.   .:When life starts over again:. Icon_minitimema 2 jan 2012 - 12:47


De ochtend leek zo vroeg te zijn. Vogels vloten niet, enkel de stroom van de rivier was te horen. Het kolken van de kleine golfjes in de ijskoude ochtend wind. Het kamp was ook ijzig stil. Stomtail opende langzaam zijn vermoeide ogen. Hij dacht in zijn warme hol te liggen, maar al snel besefte hij wat er was gebeurt. Crookedstar was dood. Vermoord door een vossenval van tweebenen. Dat maakte hem kwaad, maar het had geen zin. Zijn kop lag begraven in de vacht van de stijve crookedstar. Hij hief zijn vermoeide hoofd op. Zijn tranen leken op te zijn. Hij stond met een zucht op. De ogen van Crookedstar waren nog steeds open en hol. Stormtail likte ze dicht. Zo leek het alsof hij sliep. Hij zuchtte nogmaals.Waarom? dacht Stormtail. Waarom hij en waarom nu. Hij schudde zijn kop. Zijn oren flapte nutteloos langs zijn gezicht. ze lagen tegen zijn kop aan, slap. De elders, en andere katten. Ouden vandaag Crookedstar begraven. Stormtail wilde er wel graag bij zijn. Maar hij moest reizen, naar de maansteen. Waar hij zijn negen levens zou ontvangen. Hij zag Mousefur naast hem liggen, en Dreamheart. Ze waren zo lief, je kon ze vertrouwen. Hij had te doen met Dreamheart, hij zou het niet weten als hij Mousefur zou verliezen. Terwijl hij daar stond, keek hij even omhoog naar de lucht. De Starclan sliep nu, maar vanavond zou het druk zijn daar. Hij liep met lome stappen richting Nightstreams hol, ze zou vast ook heel erg verdrietig zijn. Ze had al zoveel verloren. Een broertje, zusje, moeder, mentor. Nu ook nog haar clan leader. Wat zou ze denken? Zijn stappen leken loodzwaar te zijn. Toen zijn aankwam bij het hol, stak hij zijn neus naar binnen. '' Nightstream? We moeten vertrekken naar de Moonstone. '' Hij ging naast het hol zitten, wachtend op zijn trouwe medicijn kat. Ze was ook pas medicijnkat geworden, maar ze zou het zeker weten goed doen. Terwijl het wachtte, keek hij naar de lucht en dacht rustig over dingen na.
x-Nightstream only, de rest van het kamp slaapt-x
Terug naar boven Ga naar beneden
Nightstream
StarClan
.:When life starts over again:. INMxLdb
WazBeer
175
Actief
Although I lost my mind, sir,
I think you lost yours quicker.

CAT'S PROFILE
Age: 110 Moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Nightstream
BerichtOnderwerp: Re: .:When life starts over again:.   .:When life starts over again:. Icon_minitimema 2 jan 2012 - 13:00

IJzige kreten van Clangenoten zuisde nog na in haar oren. Crookedstar! Crookedstar! Crookedstar! Warriors waren als een kudde bange paarden overal heen gestoven. Gingen voor hem staan, probeerde Crooked te helpen, maar stonden machteloos. Nightstream had alles gehoord, was haar den uit gehold en naar het slagveld gerend. Daar aangekomen drong ze zich met moeite door de massa katten heen. Geen van hun warriors dacht na, dat zij misschien nog iets zou kunnen doen en namen alle plaats in. Toen ze het lichaam van haar Clanleader had bereikt, leefde hij op zijn laatste leven, maar ook deze ontglipte hem. Er was niets meer aan te doen. Crookedstar was bij Leopardfur, Tigerkit, Willowkit en misschien ook Seastream.. Haar mentor, haar mentor zou nooit zomaar weg gaan, het moest wel zo zijn. Maar Seastream had Crookedstar kunnen redden, daar was Nightstream van verzekerd. De zilveren poes had nog een tijd lang bij Crookedstar's lichaam gestaan. Had zijn lichaam vol bloembladeren gegooid en zijn vacht laten ruiken naar de mooiste rozen. Ze wist echter wat voor taak haar te wachten zou staan en trok zich dus terug in haar den. De medicine cat krulde zich op in een bolletje en viel in slaap. 's Ochtends maakte Stormtail haar wakker. Haar ijsblauwe ogen keken naar de uitgang waar hij stond te wachten. De poes rekte zich uit en keek nog even naar haar voorraden. Geen van die dingen had een van haar geliefden kunnen redden. Zelfs Dapplekit was nu weg, omdat hij gestolen was door een andere Clan. Met zware passen liep ze naar de uitgang en keek Stormtail aan. Hij zou een goede leider worden, maar voor hen allen was het moeilijk de oude te laten gaan. De poes knikte, haar blik nog steeds vol van verdriet. 'Laten we gaan' zei ze zacht en draaide zich naar de uitgang van het kamp toe.
Terug naar boven Ga naar beneden
Stormwise
StarClan
.:When life starts over again:. Moon_PNG35
Moonmoon~
1349
Actief

CAT'S PROFILE
Age: I run trough the stars with Starclan now
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Stormwise
BerichtOnderwerp: Re: .:When life starts over again:.   .:When life starts over again:. Icon_minitimema 2 jan 2012 - 13:32

Nogmaals waarom? Dacht Stormtail. Hij kon nog steeds niet aan het idee wennen dat Crookedstar écht weg was. Hij jaagde nu met de Starclan. Hij dacht aan oude tijden met zijn vriend. Hij zag mooie beelden door zijn hoofd gaan. Maar hij werd al snel door Nightstream gewekt uit zijn gedachtte. Hij keek om. Hij zag haar staan. Haar ijsblouwe ogen keken naar Stormtail. 'Laten we gaan' zei ze zacht en draaide zich naar de uitgang van het kamp toe. Stormtail knikte kort. Hij stapte achter haar aan. Bij Mousefur stopte hij even, gaf haar een lik over haar hoofdje. Ze zou goed op het kamp passen. Dat wist hij zeker, ook Smoketear zou dat goed doen. Hij zuchtte, en keek naar de uitgang. De volgende keer als hij hier binnen zou komen, zou hij Stormstar heten. Hij keek naar de drie holen, waar hij was opgegroeid. De nursery,apperentice den. En de warriors den. *zucht* Hij had nooit verwacht vroeger dat hij ooit clan leader zou worden. Hij was altijd gemeden, genegeerd door anderen. Maar nu zou hij de clan laten zien, dat hij het leiderschap aan zou kunnen. Hij wierp zijn laatste blik op Crookedstar, hij fluisterde: '' Rust zacht in vrede, mijn oude vriend.'' Dit zou de laatste keer zijn dat hij Crookedstar lichamelijk zou zien. En het was hard voor hem om te bessefen. Daarna draaide hij zijn kop om, en liep richting Nightstream. Ze had vast op hem gewacht. Hij trippelde achter haar aan, met zijn kop wat naar beneden.

Onderweg, was het stil tussen de twee katten. Stormtail kon de poes niet heel erg goed, maar hij dacht dat dat vast nog wel zou komen. Zijn pootstappen waren zwaar. Ze liepen over de tweebeen brug, hij keek naar het water dat er onder door kolkte. zijn pootstappen waren te horen op het harde hout, in de verte zag hij de vierboom al verschijnen. Hij had deze ochtend niet mogen eten. Anders kon hij niet met de Starclan spreken, daar was hij best zenuwachtig voor. Toen ze bij de vierboom aankwamen, staken ze het over. Onderweg het lopen, keek hij naar de rots. het was the leaders rots. Majestueus, afgetekend tegen de grijze lucht. Hij wilde eigenlijk in zijn hol kruipen, maar weer zou dat niet mogelijk zijn. Hij zuchtte, waarom was zijn leven zo mislukt. Had hij het gevoel, hij werd leider dat wist hij. Om trots op te zijn. Maar Crookedstar had toch niet zo aan zijn einde hoeven komen? hij had verwacht dat Crookedstar later, wanneer het zijn tijd was. Dan zou hij met pensioen gaan? had hij zijn oude dagen met Stormtail kunnen verslijten. Had zijn kittens op kunnen zien groeien. Maar nee, zo,n stom ding dacht daar anders over. Als dood gaan zo makkelijk was...Wat moest hij nou? Er was zo veel ongeluk in de Riverclan. Hij liep, en liep maar. Droevig, staarde hij voor zich uit, met Nightstream naast zich. Ondertussen was de zon al naar boven gezwoven. Een prachtig licht scheen over de velden. Nu hadden ze het Windclan territorium bereikt. Ze mochten er door heen voor dit soort gelegenheden. Hij hoopte alleen wel dat hij geen patrouille zou tegen komen. Op een rustig tempo liepen ze door de hei. heel veel Windclan geur hing om hem heen. Hij zag het Donderpad naderen. Zijn hoofd bokte, maar ze moesten door. '' Ik ga wel eerst over het donderpad Nightstream.'' Even later lagen ze bij de rand. Hij zag geen monster aan komen, enkel rode lichtjes inde verte. Dat betekende dat het monster al voorbij was. In één moment schoot Stormtail het donderpad over. De stenen voelde ijzig aan, en de geur was verschrikkelijk. Hij zag iets glinsteren op het donderpad. Hij stapte er een seconde in. Het was glas. Maar hij rende door. Uiteindelijk belande hij veilig aan de andere kant. Hij keek naar zijn poot waar een klein sneetje zat. Hij likte er overheen. Niks ernstigs gelukkig. Hij was veilig. Nu alleen Nightstream nog.
Terug naar boven Ga naar beneden
Nightstream
StarClan
.:When life starts over again:. INMxLdb
WazBeer
175
Actief
Although I lost my mind, sir,
I think you lost yours quicker.

CAT'S PROFILE
Age: 110 Moons
Gender: She-cat ♀
Rank:
Nightstream
BerichtOnderwerp: Re: .:When life starts over again:.   .:When life starts over again:. Icon_minitimema 2 jan 2012 - 13:56

Zwijgend volgde ze haar nieuwe leider. Haar passen nog steeds zwaar van alle gebeurtenissen. Tussen haar en Stormtail werd haast geen woord gesproken, beide in een staat van rouw. Ze wist gewoon niets uit te brengen. De bekende weg naar de moonstone leek eeuwig te duren, alsof de wind op de velden haar terug blies naar huis. Maar het was tijd om te gaan, want RiverClan had een leider nodig. Ze vroeg zich af wie hij zou gaan kiezen als zijn deputy, maar vroeg het hem niet. Op deze manier had hij even tijd om voor zichzelf na te denken. Het duurde even voor ze gezamenlijk WindClan territorium verlieten en Stormtail over het donderpad heen schoot. Nightstream keek naar beide kanten. Er kwamen nog wat monsters aan en dus deinsde ze terug de bosjes in. Toen deze echter voorbij waren, was er ruimte om te rennen en stak ze gehaast het stinkende pad over. De zilveren poes nam de zijde van Stormtail weer in en liep naast hem verder. De lucht begon al weer donker te worden, zilverpels verscheen. Normaal zou zij naar de moonstone gaan, maar dit keer was deze voor Storm alleen. Hij zou alleen moeten gaan, zo was het nou eenmaal. Bij het gapende gat aangekomen, dat men mothermouth noemde, ging ze zitten en keek haar leider aan. 'Succes' fluisterde ze hem toe en knikte eerbiedig met haar hoofd. Weldra was hij Stormstar, maar daarvoor moest hij eerst samendromen met zijn voorouders.
Terug naar boven Ga naar beneden
Stormwise
StarClan
.:When life starts over again:. Moon_PNG35
Moonmoon~
1349
Actief

CAT'S PROFILE
Age: I run trough the stars with Starclan now
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Stormwise
BerichtOnderwerp: Re: .:When life starts over again:.   .:When life starts over again:. Icon_minitimema 2 jan 2012 - 17:38

Ze waren het donderpad over. Nu naar de hoogstenen. Zijn poten waren zwaar, hij stapte verder. Hij rook muizen in de berm, maar hij kon niet eten. Evenlater kwamen ze aan bij de moedermuil. Nightstream keek hem aan, 'Succes' fluisterde ze hem toe en knikte eerbiedig met haar hoofd. Stormtail keek naar haar. Stormtail knikte, maar gaf haar wel nog een kopje. Als bedank dat ze hem had geholpen bij deze reis. En gaf haar moed, zodat het wel goed zou komen. Al had hij zelf niet veel moet meer. Hij keek naar nu de nachtzwarte lucht, hij was bezaaid met duizende sterren. In het midden zag hij de prachtige maan. Hij zuchtte, en liep toen de moedermuil in. Zijn staart verdween in het donkere gat. Hij stapte langzaam voort. de duisternis was ondragenlijk, maar zijn instinct zorgde voor de goede weg. over enkele seconden zou hij de maansteen zien. het leek uren te duren. maar al snel zag hij licht aan het eind van een tunnel. Stormtail stapte er op af. hij zag een prachtig spektakel, hij had het nog nooit gezien de maansteen. Hoog boven in het plafon zat een gat waar de maan door heen scheen. het scheen op het prachtige rotsbol een paar staartlengtes voor hem. Stormtail hield zijn adem in, hij had de Maansteen nog nooit eerder gezien. Enkel mooie verhalen, waar ze niet over de Starclan spraken. Dat mocht niet hij had zwijg plicht. Het was een spectaculair gezicht. De rots was bijna 3 staartlengtes hoog, toelopend naar de top. Hij weerkaatste het maanlicht in zijn verblinde kristal alsof er een ster op de aarde was neer gedaald. Het witte schijnsel verlichtte de hele groten kleurde Stormtails lange vacht bijna zilver. Stormtail liep langzaam naar de steen toe. hij ging er bij liggen, hij wist instinctief wat hij moest doen. Alsof iemand hem begeleidde. Hij lag nu voor de steen met zijn kop op zijn poten, zodat zijn neus het gladde oppervlak raakte. De kou was even bijna schokkend, hij deinsde bijna terug. Een ogenblik knipperde zijn ogen tegen het felle sterrenlicht dat van de steen af vonkte in het diepste van de steen. Toen sloot hij zijn ogen en wachtte tot de Starclan hem in slaap zou brengen.

---*Starclan*---

Alles was was duisternis en kou. Stormtail had het nog nooi zo koud gehad in zijn leven, was dit wel de Starclan? Elke flard warmte werd uit zijn lichaam gezogen. Zijn poten vetrokken van pijnlijke krampen. Hij beelde zich in dat hij van iijs was gemaakt, en elk moment in scherven uit elkaar zou barsten. Er kwam maar geen droom, zijn ogen zaten stijf dicht op elkaar. Maar hij durfde een oog op een kiertje te doen, verwachtend de maansteen weer te zien. Meteen schoten allebei zijn ogen toen open van de schrik. In plaats van het kristalle maanlicht van de maansteen zag hij een strook kort, belopen gras voor zich uitstrekken. De geuren van de nacht stroomde over hem heen van groene, groeiende dingen, vochtig van het dauw. Een warme behagenlijk bries woei door zijn vacht. Snel krabbelde Stormtail op. Hij keek verbaasd om zich heen, en besefte zichzelf dat hij zich op het veld van de vierboom bevond. Aan de voet van die grote rots, De hoge eiken met hun dichte dak ritselde boven zijn kop. Daar achter glinsterde de Zilverpels in de nachtelijke hemel. '' Hoe ben ik hier in Starclans naam gekomen. Vroeg hij zichzelf vragend af. Hij hief zijn kop op. en tuurde naar de sterren in de lucht, hij kon zich niet herinneren dat ze ooit zo dichtbij hadden gestaan. Ze zaten nauwelijks hoger dan de kruinen van de bomen. Opeens besefte Stormtail zich iets, wat het op schrok. De sterren bewogen! Ze wervelde rond voor zijn verbaasde ogen, en ze begonnen omlaag te kruipen. naar hem toe, met kloppend hart wachtte Stormtail af. Daar daalde de Starclan uit de hemel neer, ijs leek te fonkelen onder hun poten, en te glinsterden in hun ogen. Ze waren wite zilver, met alle bosgeuren, en hun oude geur. Vaag zag je hun vroegere vachtkleur en door heen zweven. Stormtail stapte verschrikt naar achter, hij had dit nog nooit meegemaakt. Hij kon het nauwelijks verdragen om te blijven kijken. Maar evenmin kon hij zijn ogen niet van hu afwenden. Hij wilde dit moment voor altijd blijven herinneren. Dat dit hem altijd bij zou blijven. Na een tijd die honderde seizoenen leek te duren. waren alle Starclan katten neergedaald van hun plaats. Overal om hem heen fonkelde prachtige katten, wonderschoon met hun fonkelende lichamen. Ineengedoken zat Stormtail in het midden toe te kijken. Hij begon zich te realiseren dat hij katten herkende... Leopardfur! Willowkit! ze stond naast haar moeder, samen met Tigerpaw. Seastream! Maar deze katten deden zijn hart een paar keer over laten slaan. Voor hem, aan de rand van de vierboom... Zaten zijn vader en moeder, zo gelukkig en vredig. Hij kreeg tranen in zijn ambere ogen, hij snapte alleen niet wie de poes was in hun midden. Ze leek sprekend op zijn moeder... Stormtail wilde blijven kijken. De laatste die hij zag boorde ook door zijn hart. Het was Crookedstar... Hij beet op zijn lip. Hij wilde op springen en alle katten in de armen vliegen, maar iets hield hem op zij plek. '',Welkom,Stormtail,'' Het geluid leek te komen van alle katten die Stormtail ooit had gekend. Tegelijkertijd was het éen heldere stem die sprak. '',Ben je bereid om je negen levens te ontvangen?''Stormtail keek voorzichtig rond, hij voelde zich erg klein. Maar hij kon niet ontdekken wie er sprak. Hij kuchte en prak:'' Ja'' Hij dwong zijn stem niet te laten beven. ''Ik ben bereid.''/i] Een donkere tabby kater naderde hem. Het was Liontail, een kater die Stormtail niet goed had gekend. Maar hij wist dat de kater was vermoord door dassen. Liontail sprak zorgvuldig: '' Met dit leven, schenk ik je moed. '' Zei hij, '' Gebruik die goed bij de verdediging van je clan. ''Liontail raakte Stormtail,s neus aan. Maar gelijk voelde hij een onverwachtte pijn scheut door zich heen alsof een groot beest hem bij zijn keel pakte. Het werd donker maar al snel ook weer licht. Toen hij hijgend opkeek was Liontail verdwenen. Hij zou dit negen keer mee maken, kon hij dat wel aan? Dacht Stormtail. Al snel kwam er een andere kat op hem af, Stormtail haar als Leopardfur. '' Leopardfur... ik, ik, ben je het écht.'' Leopardfur zei niets. Maar sprak. '' Met dit leven schenk ik je rechtvaardigheid.''' Miauwde ze. En ze drukte haar neus tegen die van hem. [i]'' Gebruik die goed bij het beoordelen van de daden van anderen. ''[i] Nog een keer schoot het gevoel van een dassenbeet door hem heen. Hij voelde zich slap. Toen hij zijn ogen weer open deed na de duisternis, zag hij Leopardfur op haar oude plek staan bij haar kittens. Wat wilde hij dit graag aan Nightstream vertellen. Maar dat was niet mogelijk. Hij zag tot zijn grote schrik een kat staan die hij niet had verwacht. Ze kwam op hem af lopen. Het was Fogstream, maar ze leefde nog! Dit kon niet. De tranen sprongen weer in zijn ogen, hij was nog niet eens leader of hij had al een krijger verloren. Het stak hem. Maar geduldig wachtte hij tot ze bij hem was.

-Fogstream-
*Je geeft hem trouw, om de clan door zware tijden te lootsen*
Terug naar boven Ga naar beneden
Fogstream
StarClan
.:When life starts over again:. DPKsfdL
75

CAT'S PROFILE
Age: 16 maanden zal ik nu altijd zijn
Gender:
Rank:
Fogstream
BerichtOnderwerp: Re: .:When life starts over again:.   .:When life starts over again:. Icon_minitimema 2 jan 2012 - 17:51

De twee groene ogen glommen en de poes zat achter de andere katten, Stormtail zal haar niet zien nu. Rustig wachtte ze af, Liontail was eerst, '' Met dit leven, schenk ik je moed. '' zei de kater tegen Stormtail. Fogstream keek rustig hoe Leopardfur zijn tweede leven gaf, Rechtvaardigheid. Nu was zij aan de beurt, het was afgesproken dat zij de derde zal doen. De poes stond op en liep op Stormtail af, hij zal geschokt zijn. Van haar dood wist hij nog niks, ze was nog niet zo lang dood. Ze zag de tranen in zijn ogen springen en ook zij voelde iets geks, maar toch ging ze door. ''Met dit leven, schenk ik je trouw'' ze raakte zijn neus aan en ze had het gedaan, ze keek hem aan. ''Stormtail, ik weet dat je mijn dood niet weet'' zei ze rustig, ze begon maar te praten. ''Ik stierf doordat ik van de waterval afviel, ik verdronk in de Rivier. Misschien ben ik al gevonden, misschien niet.'' ze keek hem aan, ''Maar het is vreemd, ik stierf zo vlug na Crookedstar dood'' Ze nam even pauze, ''Ik spreek je nog, in een droom'' Ze glimlachte en verdween tussen alle katten, daar ging ze rustig zitten, afwachtend op het einde van de Ceremonie.
.

(Flut)
Terug naar boven Ga naar beneden
Lightheart
StarClan
.:When life starts over again:. DPKsfdL
~Nathalie/ Nath~
337

CAT'S PROFILE
Age: αgєℓєѕѕ
Gender:
Rank:
Lightheart
BerichtOnderwerp: Re: .:When life starts over again:.   .:When life starts over again:. Icon_minitimedi 3 jan 2012 - 19:21

Jong gestorven, maar altijd gebleven. Crookedstar had zich bij hen gevoegd. Even als een andere poes, Fogstream. In de tijd dat Lightheart zich bij Starclan had gevoegd... Waren er vele katten bij gekomen. En Lightheart vond het zowel vreselijk als fijn. De rode poes zou de nieuwe leider van de Riverclan er een leven bij geven. En dat leven zal vol liefde en liefdesverdriet zitten. En na Fogstream was het haar buurt. Ze stapte naar voren terwijl ze haar gele ogen op Stormtail liet rusten. 'Stormtail,' begon de poes terwijl ze zijn neus aan raakte. 'Met dit leven schenk ik je liefde, en ook liefdes verdriet. Dit zou je in tijden van geluk en verlies moeten gebruiken,' zei ze terwijl ze aan Honestheart dacht. Die had ze gekregen en verloren. Gekregen in de tijd dat ze depressief was geweest. En verloren in de tijd dat ze ziek was geworden. Maar nog steeds was ze bij hem, ze keek op hem neer van uit Starclan, zij kon hem zien, hij haar niet. En hoe zwaar het ook was. Ze zou op hem wachten. Wachten tot Starclan hem nodig zou hebben.

Ik heb toestemming
Terug naar boven Ga naar beneden
Stormwise
StarClan
.:When life starts over again:. Moon_PNG35
Moonmoon~
1349
Actief

CAT'S PROFILE
Age: I run trough the stars with Starclan now
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Stormwise
BerichtOnderwerp: Re: .:When life starts over again:.   .:When life starts over again:. Icon_minitimevr 13 jan 2012 - 21:42

Stormtail stond nog steeds versteld op zijn plek. Geschokt keek hij naar de net overleden Fogstream. ''Met dit leven, schenk ik je trouw'' Op dat moment voelde hij zich stikken, naar adem happend. alles werd zwart. Evenlater kwam hij weer bij zinnen,Stormtail voelde een steek in zijn hart, hoe had dit kunnen gebeuren. Zijn vraag werd snelbeantwoord. ''Stormtail, ik weet dat je mijn dood niet weet'' zei ze rustig. Stormtail knikte rustig. ''Ik stierf doordat ik van de waterval afviel, ik verdronk in de Rivier. Misschien ben ik al gevonden, misschien niet.'' ''Ik... zorg . er per..soonlijk voor je je lichaam.. word gevonden.'' Zij stem was wat gebroken. ''Maar het is vreemd, ik stierf zo vlug na Crookedstar dood'' Ze nam even pauze, ''Ik spreek je nog, in een droom'' Stormtail keek haar zorgenlijk aan. Wat had ze te vertellen? Op dat moent leek ze opeens weer te zijn verdwenen. Hij ging gemakenlijk zitten, maar bij het zien van de volgende kat bleven zijn tranen hevig prikken. Het was niemand minder dan Lightheart, de jonge poes die haar poot had verminkt, en was gestorven aan depressie. Hij wilde de clan zoveel vertellen, maar het kon niet. Lightheart kwam op hem af, en sprak met haar zuivere stem. 'Stormtail,'' Ze raakte zijn neus. . 'Met dit leven schenk ik je liefde, en ook liefdes verdriet. Dit zou je in tijden van geluk en verlies moeten gebruiken,' Stormtail knikte, en voelde opeens een itense pijn, maar niet lijfenlijk. Het was binnenin, verscheurd door onzekerheid en verdriet. maar ook mooiste liefde, het was heerlijk en vresenlijk tegenlijk. Hij voelde zijn ogen loom, en sluiten voor een nieuw leven. Deprssie, ziekte en pijn voelde hij in zijn hele lichaam gegoten. Hwet was vresenlijk. Een traan rolde over zijn wang. Hij had zo,n medeleiden met haar dat ze dat had moeten mee maken, al wist hij hoe het voelde in zijn echte leven. Maar dat was lang geleden. Hij had nu zijn vierde leven. Nog vijf te gaan. Hij opende zijn ogen, Lightheart was weg, hij wachtte op de volgende kat. Swiftpaw stapte naar voren. Een jonge poes, gestorven voor zijn tijd. Maar nu nog steeds leerling. Ze liep op hem af, raakte zijn neus aan. ''Met dit leven schenk ik je onuitputtenlijke energie '' Mouwde ze, '' Gebruik die goed bij het uitvoeren van de plichten van een leider.'' Stormtail knikte, en voelde zijn leven, een raar gevoel in zijn maag, angst. Een dassen geur, maar snel een flinke klap tegen zijn hoofd. Zo was ze dus gestorven, gevallen van de waterval, net als Fog... Maar hij voelde ook dat hij sneller kon gaan als een monster en zo snel kon rennen als de wind. Opnieuw een steek door zijn moedige hart, het was Seastream. Elegant kwam ze op hem af lopen, en bleef voor hem staan. ''Met dit leven schenk ik je bescherming'' Verklaarde ze. ''Gebruik die goed bij het van je Clan, zoals een medicein kat waakt over haar gewonden.'' Stormtail voelde een intensieteit om het goed te doen, dat hij zijn hele clan moest beschermen tegen al het kwaad. maar voelde ook het leven langzaam uit hem wegseipelen, in een rustige slaap. Vredig voor een ander leven. Langzaam wachtte hij op de volgende. Hij voelde zich vreemd en licht, de kracht stroomde door zijn aderen. Stormtail sloot even zijn ogen, en opnde ze weer. Toen zijn ogen zich opende stond er een lief bundeltje oranje dons, het was Willowkit. Het kleine schattige smoeltje deed hem grinneken, Willowkit staarde hem meet grote blije ogen aan, zoals een kitten kon doen. Haar stemmetje was piepend, maar ook zacht en lief. ''Stormtail, met dit leven schenk ik je humor.'' Stormtail kon de humor van de kitten er ook wel in zien, en af en toe had hij het hard nodig, de oude sufkop. Hij neeg zijn kop naar de kitten, die vrolijk opsprong en tegen zijn neusop botste. Haar zachte pootjes zochten steun tegen zijn bovenlip. Ze piepte: ''Gebruik het goed om de moed er in te houden, en de lol van dingen in te zien.'' Daarna sloten ze hun ogen, en raakte Willowkit met haar neusje die van Stormtail. Er ewas een flits, en Stormtail dacht gekraak te horen van een boom. Daarna voelde hij iets zwaars en verpletterends op zich vallen. Hij kon amper ademen en leek het bewustzijn verloren te hebben. Hij hoorde nog een lieve giegel van haar, maar daarna was het klaar. Toen hij zijn ogen opend deed was Willowkit al weer terug in de rangorde. Stormtail schudde zijn kop door de vreemde ervaring. Daarnba wachtte hij op de volgende.

-Got- 7 lives-
*
De gene die nu in deze volgorde zouden willen reageren zijn:
Tigerpaw.-mededogen-
Crookedstar, als laatst. Het mooist vind ik.-Nobele aard, innerlijke zekerheid weisheid en vertrouwen.-
Terug naar boven Ga naar beneden
Tigerpaw*
StarClan
.:When life starts over again:. DPKsfdL
28

CAT'S PROFILE
Age: 4 manen
Gender:
Rank:
Tigerpaw*
BerichtOnderwerp: Re: .:When life starts over again:.   .:When life starts over again:. Icon_minitimewo 1 feb 2012 - 7:41

Tigerpaw was sinds het begin van Starclan, Mama....Papa.... Willow.... drie van zijn familieleden waren hier. Zijn ogen glinsterden even, hij vond het niet leuk maar wel verzachtend, de apprentice liep op de bezoeker af, hij wist wie het was. Stormtail, aangezien Crookedstar pas hier was gekomen zou dat betekenen dat hij de nieuwe Clanleider zou worden. Hij stond in een rangorde en wachtte af tot hij zou komen. Hij keek Stormtail aan, "Stormtail, met dit leven schenk ik je mededogen." zei hij kalm. "Gebruik het om je Clan te helpen en hun angst af te nemen in zware tijden." Hij glimlachte eventjes naar Stormtail en verdween weer in de rangorde waar hij keek naar wat er zou gebeuren.
Terug naar boven Ga naar beneden
Crookedstar
StarClan
.:When life starts over again:. DPKsfdL
460

CAT'S PROFILE
Age: 4 jaar
Gender:
Rank:
Crookedstar
BerichtOnderwerp: Re: .:When life starts over again:.   .:When life starts over again:. Icon_minitimewo 1 feb 2012 - 7:49

Gekweld door zijn eigen stommiteit zat Crookedstar daar met nog steeds gesloten ogen af te wachten als een blinde in de duisternis. Hij hoorde veel, rook geuren maar zijn ogen wou hij niet openen. Schaamte? Verdriet? Angst? of alledrie. Hij merkte wat er aan de hand was door zachte stemmen. Met wat geluk belandde hij in de rangorde en merkte door de stemmen telkens de locatie van zijn opvolger, Stormtail. Crookedstar vloekte bijna in ziczhelf, acht levens waren gegeven, nu was het zijn beurt. Hij stapte richting Stormtail's stem en weigerde te kijken. "Stormtail, het spijt me dat je mijn last moet dragen door zoiets als een vossenval.......... in ieder geval, met dit leven schenk ik je de gift van Wijsheid, de kracht van vertrouwen, het geschenk van Nobele aard en Innerlijke zekerheid." begon Crookedstar. Hij wachtte even en opende zijn ogen lichtjes voor het eerst in.... onbekende tijd. "Gebruik het voor het beschermen van jezelf om de clan te beschermen en laat nooit de hoop vallen. Vertrouw in jezelf en gebruik de wijsheid om beslissingen te maken." zei Crookedstar. Zacht fluisterde hij erachter na "De laatste manen met Dreamheart hadden me veel sereniteit gegeven, ik had niet willen gaan.... zeg alsjeblieft dat ik over haar zal waken," Hij knikte naar Stormtail ,raakte zijn neus aan en glimlachte even voor hij zijn ogen weer sloot. Hij verdween weer en luisterde naar het gebeuren.
Terug naar boven Ga naar beneden
Stormwise
StarClan
.:When life starts over again:. Moon_PNG35
Moonmoon~
1349
Actief

CAT'S PROFILE
Age: I run trough the stars with Starclan now
Gender: Tomcat ♂
Rank:
Stormwise
BerichtOnderwerp: Re: .:When life starts over again:.   .:When life starts over again:. Icon_minitimezo 5 feb 2012 - 17:36


Stormtail schudde zijn kop door de vreemde ervaring. Daarna wachtte hij op de volgende. Het was anders dan hij had verwacht, maar het was mooi. Een kleine gestreepte leerling kwam naar voren, hij kon hem herkennen als Tigerpaw. Stormtail keek met een waterig lachje naar het katertje dat stuntelend op hem af kwam. "Stormtail, met dit leven schenk ik je mededogen." zei hij kalm. "Gebruik het om je Clan te helpen en hun angst af te nemen in zware tijden." Stormtail knikte rustig, en raakte het neusje aan van de leerling, zijn ogen sloten.... Hij voelde de krassen en verwondingen in zijn vacht snijden, en een stinkende geur van wasberen. Hij grauwde geïrriteerd. Snel volgde een licht gevoel van bevrijding. Toen hij zijn ogen open deed was Tigerpaw weer verdwenen. Hij ging zitten, en zuchtte terwijl hij naar de grond keek. Stormtail besefte zich, hij had nu acht levens. Nog één, en hij wist van wie hij die zou krijgen, verdriet speelde in zijn hoofd. Toen hij opkeek zag hij de kater met langzame passen op zich af lopen. Stormtail keek hem aan, Crookedstar. Crookedstar wilde Stormtail niet aankijken. Stormtail keek met een gepijnigde blik naar zijn vorige leader. "Stormtail, het spijt me dat je mijn last moet dragen door zoiets als een vossenval..........'' sprak hij toen Crooked bij Stormtail stond Crookedstar... Het is voor mij geen last, dat weet je. Mijn eeuwen oude vriend ik zal je missen, vreselijk veel. Die vossenval was niet jou schuld of stommiteit. Ik wil je zeggen dat ik een geweldige tijd heb gehad met jou als mijn leader. Ik zal mijn best doen voor de clan, om misschien ooit net zo goed te worden als jij.'' Stormtail had een brok in zijn keel. Crookedstar sprak verder in de ceremonie, maar kon in de ogen van zijn leader zien dat hij het had gewaardeerd wat hij had gezegd. Crookedstar mauwde:'' In ieder geval, met dit leven schenk ik je de gift van Wijsheid, de kracht van vertrouwen, het geschenk van Nobele aard en Innerlijke zekerheid." Het waren een heleboel, maar samen tot een prachtig geschenk. Stormtail keek zijn leader aan met betraande ogen. "Gebruik het voor het beschermen van jezelf om de clan te beschermen en laat nooit de hoop vallen. Vertrouw in jezelf en gebruik de wijsheid om beslissingen te maken." Hij knikte, zijn ogen nat van de tranen. Neus en neus kruiste elkaar voor de allerlaatste keer, van leader op deputy van leider tot dienaar. Maar bovenal, van vriend tot vriend. De neuzen, hij sloot zijn ambere ogen, en voelde gelijk als in een bliksemschicht de pijn van de klem om zijn keel. Hij hoorde het breken van zijn nek, en de geur van bloed. Het was de ergste pijn die hij ooit had gevoeld. Samen met de pijn van verlaten en achterlaten. Stormtail leek het niet meer te hebben, voelde zich vreselijk. Wat Crookedstar wel niet had mee moeten maken. Maar toen hij zijn ogen helder open deed, had hij een ander bepaald gevoel. Plus, hij had een andere naam. Stormstar keek naar Crookedstar, beide leaders of the Riverclan. "De laatste manen met Dreamheart hadden me veel sereniteit gegeven, ik had niet willen gaan.... zeg alsjeblieft dat ik over haar zal waken," Had de leader hem nog toegefluisterd. Crookedstar was nu weer verdwenen, en Stormstar fluisterde en dacht hem toe: '' Dat weet ik mijn vriend, en dat zal ik doen. Ik zal goed voor haar zorgen, maak je maar niet druk.'' Hij deed zijn half open ogen nu wijd en zelfverzekerd open. De wereld leek voor hem te draaien. Hij zuchtte diep. Stormstar dacht dat hij elk moment the Starclan zou verlaten, maar een zware diep stem, klonk in zijn oren. De stem leek op zijn eigen stem maar die was het niet. Hij wilde zich omdraaien, maar zag beweging van drie katten uit de groep. De stem sprak: '' Mijn zoon. Je hebt het goed gedaan. Je dacht dat je al weg zou moeten, maar wij zijn nog niet klaar. We moeten je iets zeggen wat je al veel eerder had moeten weten.'' Stom verbaasd maar met pijnlijk verdriet keek Stormstar naar zijn vader. Een langharige zwart witte kater met amberen ogen, zijn naam was Wiseheart. Er tussen liep een wonderschone poes die hij niet herkende, ze leek wel heel erg op zijn moeder. Want daarnaast, liep zijn moeder. Een zilvergestreepte langharige witte poes met helder blauwe ogen, haar naam was Mintflower. Ze liepen met z'n drieën op hem af. Zijn vader voor op met zijn warme ogen. Ze gingen zitten, Stormstar deed dat ook maar wist nog niet goed wat hij nou moest doen. Whiseheart keek naar de onbekende poes, die op dat commando ook naar voren kwam. Hij sprak plechtig verder. ''Dit mijn zoon, is.. jou zusje'' Stormtails ogen werden groot als manen. Verbaasd en geschokt keek hij naar de mooie poes. Zijn vader moest lachen om zijn reactie zoals Stormstar ook om stommiteiten kon lachen. Onzeker keek hij naar zijn grote vader, zijn voorbeeld. Opeens voelde hij zich weer een kleine kitten rond dartelend in de sneeuw. Snel hervatte hij zich en keek warm naar zijn zusje, ze begon te spreken met suikerzoete stem. '' Hallo broer. Ik ben Silvertear, vernoemd naar mijn dood geboren aard. Je hebt me nooit gekend, en me nooit mee gekregen. Ik ben verzwegen. Het spijt mij voor jou eenzaamheid in je leven. '''Stormtail had de tranen in zijn ogen staan. Hij was nooit alleen geweest, hij had een zusje! Ze raakte elkaars neuzen aan als begroeting. Hij wist dat hij haar nog wel in dromen tegen zou komen. Dat hoopte hij tenminste. Hij knuffelde met zijn moeder, en dacht te gaan maar zijn vader was nog niet uitgepraat. ''Stormstar, je hebt ook nog een levend nichtje. Ze heet Devilpaw, haar moeder is van een nest van één kit. Ze heeft de clan verlaten. Maar Devilpaw is nu alleen, zorg voor haar ze heeft je nodig. '' Stormstar was nogmaals met stomheid geslagen. Hij kende die kleine dreutel, maar had nooit gedacht dat ze familie van hem zou zijn. De vader was vast en zeker onbekend gebleven. Hij zuchtte en knikte'' Ik zal mijn best doen pap.'' Whiseheart knikte. Langzaam werd nu alles wazig. Hij raakte nog snel hun neuzen liefdevol aan, en bekeek de katten die langs de rand zaten, ze groette hem allemaal gedag. Het was een mooi gezicht. Uiteindelijk werd het met een zacht gesuis... zwart.

--*Starclan out*--
Stormstar opende langzaam zijn ogen. Hij zuchtte, en keek naar een kale normale steen. De maan was verdwenen, en de morgen zon wierp enkel een zwak licht de grot in. Hij had het ijskoud, het leek wel te vriezen. Hij schudde slaperig zijn kop. Maar stond toen op, draaide zich toen om, en liep naar de uitgang van de tunnel. Zijn stappen waren zwaar van alles wat hij had meegemaakt. De tocht leek lang te duren maar eigenlijk waren het enkele seconden. Toen hij naar buiten kwam, zag hij Nightstream, maar ook nog iets anders. De hele wereld leek bezaaid onder een dikke laag koud wit poeder. Hij keek er naar met ironische blik, sneeuw. Aan de rand van de tunnel stond hij, en zette zijn poot op de witte deken. Toen zijn poot de sneeuw raakte, trok hem gelijk sidderend terug. Stormstar lachte even goedmoedig. Hij schudde zijn hoofd, en liep over de sneeuw heen, naar Nightstream toe. Hij ging rustig bij haar zitten. Straks zouden ze weer aan de lange tocht terug beginnen. '' Zullen we nog maar even jagen voordat we vetrekken? Ik heb honger.''
Terug naar boven Ga naar beneden
 
.:When life starts over again:.
Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Warrior Cats :: StarClan territory :: StarClan-
Ga naar: