The hunting king

Huh, wat was die malle kitten nou aan het doen? Hij had zijn poten over een stukje aarde geslagen en keek er gebiologeerd naar, alsof hij zojuist het onmogelijke had gedaan en een of ander monster onder zijn pluizige pootjes had gevangen ofzo. Wolfkit sloeg er geen acht op en vloog hem speels aan, waardoor hij omver rolde en zo liet zien wat hij onder zijn poten had gevangen. "Neee, grijp hem!" riep het katertje uit en Wolfkit keek verward om zich heen toen ze plots een vlieg voorbij zag komen. Oh! "Jij hebt hem laten ontsnappen. Hoor je bij hem?" ze verplaatste haar kont niet van de kitten en keek van hem naar de vlieg, waarna een brede grijns op haar gelaat kwam. "Jawel! Ik en, eh, en meneer Vlieggemans zijn een team!" Ja dat was het! "Ik ben namelijk de almachtige Wolfstar en meneer Vlieggemans is mijn deputy, hoe durf je hem aan te vallen!" probeerde ze boos te zeggen waarna ze haar al pluizige vacht overeind zette. De bedoeling was dat ze een ontzagwekkende uitdrukking zou geven, de waarheid was helaas dat ze meer op een soort zacht schaap leek.

Haar uiterst intimiderende houding bleek toch niet zo intimiderend te zijn want dit monster begon... Te grinniken? Wolfki-, pardon, Wolfstar keek haar vijand uiterst beledigd aan en probeerde zich nog groter te maken. 'Jij bent een verrader, jij bent geen Wolfstar want ik ben al Heavystar' Wat? Hoe durfde deze grijze opdonder? Er kon hier maar één leader zijn en dat was zij, met haar trouwe deputy meneer Vlieggemans aan haar zijde. 'En ik accepteer geen verraders die mijn aartsvijanden weer helpen ontsnappen" ze hief haar neus afkeurend in de lucht. "Pfuh! Jij noemt mij de verrader, verrader?" Ze zakte door haar voorpoten en keek hem speels aan waarbij ze uitdagend met haar kont schudde. "Ik, de grootse Wolfstar, heb gezworen deze clan te dienen en zal nooit iemand zoals jij leader laten worden!" Probeerde ze met een lage, volwassen stem te zeggen. Wat, natuurlijk, niet bepaald lukte. "Er kan maar één leader zijn, dus laten wij vechten, Heavy.... Heavybelly, tot de dood!" klonk haar stem overdramatisch.

Heavykit zakte door zijn voorpoten en kopieerde zo haar eigen houding. Wolfkit keek hem uitdagend aan, met haar fel gele ogen. 'Jij mag dan wel de leader zijn van die vliegenclan maar ik ben de leader van deze clan en ik zal ze met al mijn mag beschermen tegen verraders en indringers zoals jou en je deputy meneer vlieg' sprak hij speels terug. Wolfkit vernauwde haar ogen. "Leugenaar! Ik ben de leader van Shadowclan, Vlieggemans heeft mij eens gered van een enorm grote hond! Hij is volledig geaccepteerd in deze nursery hoor. Jij wilt deze clan van ons afpakken!" ze grinnikte vermaakt en hield hem strak in de gaten. 'Kom maar op dan Wolfpluisje' grijnsde de kater en hij maakte een galante sprong in de lucht, waarbij hij vol op haar lande en haar zo omver duwde."Oef!" Bracht ze uit, waarna ze door rolde en weer overeind kwam, haar wollige vacht nu vol met stof. "Wacht maar Heavybelly!"grauwde ze terug, waarna ook zij de aanval inzette en hem in zijn oren probeerde te happen. Ondertussen besloot haar trouwe deputy even langs te vliegen met een zacht gezoem.

'Dat is niet waar er is nog nooit een grote hond in het kamp geweest' Eh, ja, oke, misschien wel. "Wel toen jij nog niet geboren was!" Boem, comeback. De poes besloot even te vergeten dat Heavy een maand ouder dan haar was. 'En ik hoef niet af te pakken wat al van mij is' Leugenaar! Verrader! Ze had de woorden naar hem toegespuugd als de poes niet door het stof rolde op dat moment. Ze krabbelde haastig overeind en daagde haar aardsvijand nogmaals uit, waarna ze hem zelf aanvloog en op zijn oor beet. De poes liet pas los toen een van zijn machtige poten haar op de grond drukte. Klagelijk liet ze een kreetje horen. 'Zeg hem de Nursery te verlaten of ik zal hem pakken, Wolfpluisje' Een vuur begon te branden in haar ogen en ze keek de kater aan. "Ik en mijn deputy nemen geen bevelen aan van een verrader!"siste ze hem toe, toch was wel te horen in haar stem dat ze het speels bedoelde. De kitten zette haar achterpoten tegen zijn buik en gaf een flinke schop, hopend zo vrij te komen van zijn greep.