| | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: your indent ma 27 maa 2017 - 22:42 | |
| Zo nu en dan durfde hij zichzelf in de Nursery te wagen, waar de ratio kitten-Queen nog steeds ontzettend hoog was. Mousewish' nestje verbleef hier nog steeds, onder de zorg van Oceanbreeze en Bronzemask. Een bundeltje weesjes en af en toe kon hij ze onder ogen komen. Soms leken ze te veel op Mousewish en soms voelde hij zich te schuldig over haar dood, waardoor hij de Nursery met een grote cirkel vermeed. Vandaag was niet die dag. Hij was bij het nestje gaan liggen en had wat met ze gebabbeld, waarop ze allemaal in een diepe slaap waren gevallen. Na een tijdje vond hij het weer nodig om weg te gaan, zo afstandelijk als hij was. Hij kon het niet over zijn hart verkrijgen om hier zo lang te liggen, daar waar zij had moeten zijn.
Lightkit |
| | | Freedje 197 Actief
| |
| Onderwerp: Re: your indent za 1 apr 2017 - 22:03 | |
| Lightkit ontwaakte langzaam maar zeker uit haar slaap. Ze voelde de vervelende behoefte om te gaan plassen en nadat ze daar vanaf was, ging ze weer terug in de richting van de nuresery. Ze merkte dat de plassen die zich gevormd hadden langer bleven liggen dan normaal en dat ze er diep in wegzakte met haar poten. Niet te diep om haar te doen verdrinken, maar wel diep genoeg om haar borst nat te maken. Ze liet een ontevreden piepje ontsnappen. Die grote plas had hier gisteren nog niet gelegen! Maar ja, normaal gezien werd ze ook al dragend gebracht naar de plek in het camp waar ze haar behoefte kon doen, dus het was vrij logisch dat ze dit nog niet eerder had opgemerkt. Het liefste wilde ze nu naar de warriors’ den rennen zodat ze klagend bij haar pleegvader kon gaan liggen, maar ze wilde niet te erg op Leopardkit lijken. Het was nog wel iets wat de ouder dan haar zijnde kitten kon doen, maar zij niet, toch? Nee, daar had ze te veel fatsoen voor. En dus ging Lightkit met opgeheven kopje verder… en struikelde vervolgens languit in een plas. En hoewel het niet eens heel erg veel zeer deed of het niet eens zo koud was, vormden er zich toch traantjes in haar oogjes. Traantjes van de schrik en het feit dat ze nu echt helemaal doorweekt was. En dus begon ze het eerste te doen wat in haar opkwam: huilen. Haar oortjes trok ze naar achteren en ze bleef liggen in de vieze poel met water terwijl ze wachtte tot haar pleegvader haar hopelijk zou horen en haar uit de poel kwam halen. De traantjes stroomden over haar wangen terwijl ze zielig bleef liggen en geen zin had om zich te verroeren.
|
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: your indent zo 2 apr 2017 - 20:37 | |
| Voorzichtig gaf hij nog een laatste paar likken over de kopjes van de kittens van zijn zus voordat hij zichzelf het nest uitwerkte. Met een brok in zijn keel keerde hij het nestje de rug toe en bewoog zich richting de uitgang van de Nursery. Hij voelde zich om één of andere reden behoorlijk schuldig. Bronzemask had zich zo nobel ontfermd over de kittens van zowel Brindleleaf als Mousewish en hij had het gevoel meer te moeten doen dan hij eigenlijk deed. Daarbij was het nageslacht van zijn familie naar zijn mening iets te ondankbaar wat Bronzemask betrof, met name Amberpaw. Alleen durfde hij haar daar niet meer op aan te spreken. De jonge kattin was een atoombom van puberaal gedrag en dat was een ontmanteling die hij nog niet aan durfde te gaan. Zijn aandacht werd getrokken door Lightkit die spontaan, face-first tegen de vlakte ging, in een flinke plas water. Bij het aanzicht probeerde hij zijn lach in te houden en zodra hij zijn gezicht had hersteld, liep hij op de kitten af. "Gaat het wel?" miauwde hij op een bezorgde toon. Het had er gewoon zo komisch uitgezien. |
| | | Freedje 197 Actief
| |
| Onderwerp: Re: your indent wo 19 apr 2017 - 20:27 | |
| Ergens schaamde ze zich wel. Ze was al vier moons oud en ging naar de vijf moons oud toe en dan was ze aan het huilen omdat ze in een modderpoel gevallen was. Er waren wel ergere dingen. Toch was het water heel erg koud en Lightkit was zich natuurlijk rot geschrokken. En haar neusje deed ook zeer omdat de poel niet erg diep was waardoor ze met haar neusje langs de grond was gegaan. Ze meende bloed op te voelen wellen op haar neus en probeerde de druppeltjes op te vangen, maar hield daar algauw mee op toen ze merkte dat ze meer vies water in haar bek kreeg dan iets anders. De kitten draaide zich geschrokken om toen ze de bezorgde stem van een warrior hoorde. Ze had gehoopt dat het haar pleegvader zou zijn, maar in plaats daarvan was het een tom die ze nog niet zo heel vaak had gezien, maar al wel herkende bij naam en gezicht. Quietstep. Ze keek hem zielig aan met haar bruine oogjes. ‘N-Nee,’ snikte ze. ‘Mijn neus d-doet pijn en ik heb h-het koud.’ Ze keek gebroken naar haar pootjes. Ze wilde graag weer terug naar de warme nursery gaan, maar ze wilde ergens ook wel buiten blijven en haar kunnen aan deze warrior tonen. En dus probeerde ze zich te herstellen door haar kaken op elkaar te klemmen en kwam een klein beetje overeind. Het gevolg was dat haar poten weer onder haar wegschoven en Lightkit weer in de modderpoel viel. De kitten piepte verontwaardigd. Ze voelde schaamte door zich heengaan. Jeetje, ze was echt geen één moon oud meer, hoor! Ze mocht gewoon niet zo kinderachtig doen. En dus probeerde de she-cat zich te herpakken en deed weer een nieuwe poging om op te staan. Deze ging al iets beter en al iets meer trots zijnde op zichzelf keek ze de tom aan. Ze bibberde en ging gelijk richting de tom om warmte te zoeken. ‘Waar is p-papa?’ Ze keek hem zielig aan. Ze wilde Cloudgaze hebben. En wel nu.
|
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: your indent do 20 apr 2017 - 15:48 | |
| Even leek zijn hart ineen te krimpen. Hij herinnerde zich nog goed hoe hij was op die leeftijd, hoe Mousewish was geweest. Klunzig, stuntelig maar toch ontzettend gelukkig. Hij stapte op de jonge kattin af, kijkend of haar val haar niet al te veel had bezeerd. Haar neusje leek flink geschaafd te zijn en er biggelden traantjes over haar wangen. Zijn hart leek zich ineen te vouwen, ze zag er zo zielig uit. De kitten snikte dat het niet goed ging, dat ze het koud had en dat haar neusje pijn deed. Voordat de rood-witte kater iets kon uitbrengen, had de kitten alweer besloten een nieuwe poging te doen om op te staan en weg te lopen. Vandaag was niet helemaal haar dag en dat werd alleen nog maar duidelijker toen haar eigen poten haar verraadden en ze weer onderuit ging. "Wow, voorzichtig," miauwde de kater en deze keer kwam Lightkit wel met succes overeind. De kitten vroeg om haar vader en Quietstep keek even om zich heen. Hij had geen enkel idee waar de ouders waren. "Laten we gaan kijken in de Nursery. Dan kun je meteen wat opwarmen," miauwde de kater, terwijl hij de kitten richting de Nursery maande. "Kun je zelf lopen of wil je dat ik je draag?" Ze was wat aan de oudere kant voor een kitten, en menig veel jonge katten vonden op een gegeven moment dat ze te oud waren om gedragen te worden. Dus mocht ze kiezen. |
| | | Freedje 197 Actief
| |
| Onderwerp: Re: your indent ma 1 mei 2017 - 19:51 | |
| Lightkit durfde bijna niet eens te kijken naar de tom. Ja, haar neus deed echt heel erg veel zeer en ze voelde wat bloed naar beneden druppelen, maar was dat een reden om gelijk zo kinderachtig te gaan doen? En hoe ze over haar pleegvader had geklaagd… Dadelijk dacht de tom nog dat ze nooit klaar zou zijn om apprentice te worden omdat ze zo dramatisch op zo’n klein dingetje reageerde! Ze ging het hem ook maar niet vragen. Dadelijk antwoordde hij dat hij haar inderdaad niet volwassen genoeg achtte om een apprentice te worden en Lightkit wist niet of ze zo’n kritiek wel kon verwerken. Bovendien vond ze de mening van haar pleegvader daarin belangrijker omdat hij ouder was, dichterbij haar stond qua relatie en meer ervaring had. Maar goed. Quietstep was ook niet de jongste warrior meer. Of nou ja. Hij was in elk geval ouder dan de warriors die zij kende. Ze gaf een knikje toen Quietstep voorstelde om naar de nursery te gaan en kon deze keer gelukkig op haar pootjes blijven staan. Ze schudde snel met haar kopje toen hij het over dragen had. “Ik loop zelf wel,” zei ze en tot haar voldoening merkte ze dat haar stem niet meer zo erg piepte als eerst. Wat moest Quietstep wel niet van haar denken? “Ik ben heus niet zo kinderachtig, hoor,” floepte ze er opeens uit. “Ik was gewoon geschrokken door de val. Ik ben wel bekwaam om apprentice te worden!” Ze keek over haar schouder naar hem. “Hoe zou jij gereageerd hebben op mijn leeftijd?” Waarschijnlijk een stuk stoerder dan zijzelf. “En ziet mijn neus er echt zo erg uit als dat het pijn doet? Het prikt en ik denk dat ik bloed voel druppelen.” Deze keer keek ze hem wel zielig aan, maar herstelde zich toen ze dit in de gaten had en richtte haar blik weer naar voren. Ze mocht geen zwakte tonen!
|
| | | Demi 1896 Afwezig "I was not born to be forced. I will breathe after my own fashion. Let us see who is the strongest."
| |
| Onderwerp: Re: your indent di 2 mei 2017 - 12:51 | |
| Het was een triest gezicht. De kleine kitten met haar zere neusje en de grote, zielige oogjes. Het was slechts een klein probleem, maar het leek het ergste te zijn dat haar ooit was overkomen. De tranen stonden in haar ogen en Starclan mocht weten wat ze dacht. Ergens wilde hij wel terug naar die tijd, waar het krijgen van straf of het vallen in de modder het ergste leek dat je ooit zou overkomen. Was het maar het ergste dat hem ooit was overkomen. De kitten opperde dat ze zelf wel wilde lopen, waarop hij rustig knikte. Hij draaide zich om richting de Nursery, maar voordat ze begonnen met lopen, liet de kitten hem uitgebreid weten dat ze heus niet zo kinderachtig was en dat ze best apprentice kon worden. Quietstep gaf haar een warme glimlach. "Daar heb ik geen moment aan getwijfeld," liet hij haar toen weten. Vervolgens stelde ze nog twee vragen. Hoe hij gereageerd zou hebben. Hij grinnikte even. "We kunnen binnen wel even naar je neus kijken," zei hij, terwijl hij richting de Nursery wenkte. "Toen ik klein was, nam mijn moeder me een keer mee uit het kamp. Ik ben in het meer gevallen en ze heeft me eruit gevist. De rest van de dag heb ik van schrik moeten huilen," vertelde hij haar grinnikend. Geen enkele kitten was zo dapper als hij zich voordeed. Zelfs hij niet. |
| | | Freedje 197 Actief
| |
| Onderwerp: Re: your indent di 16 mei 2017 - 21:34 | |
| Lightkit snorde zachtjes en tevreden zijnde toen Quietstep aangaf dat hij geen moment had getwijfeld aan haar bekwaamheid om apprentice te worden. Daar was ze blij om. Het zou ook maar erg zijn als je gelijk werd afgekeurd omdat je huilde als je een keer viel, maar Lightkit had vaak genoeg van andere kittens gehoord dat sommige katten stiekem afgekeurd werden als ze als kitten zijnde te vaak hadden gehuild om bepaalde zaken. Dan werd dat misschien niet hardop gezegd, maar dan kregen ze later van Everstar nooit meer de kans om warrior te worden en in rank te stijgen. En hoewel Lightkit voor nu nog geen grote plannen had, was het voor haar wel een droom om misschien deputy te worden. En wie weet zou Leopardkit tegen dan wel Leopardstar zijn en zou zij Lightbringer zijn, de trouwe deputy van WindClan. Maar dan moest ze natuurlijk eerst zorgen dat ze niet meer ging huilen om domme zaken zoals vallen en zich pijn doen. Misschien zei Quietstep enkel dat hij niet had getwijfeld omdat hij medelijden met haar had. Misschien zou hij nu al wel naar Everstar stappen om met haar te overleggen over haar toekomst. Misschien zou Cloudgaze dan wel heel erg teleurgesteld in haar zijn. En met grote ogen keek ze hem aan, half negerend wat hij over de wond en de nursery zei. “Is het waar dat als kittens te veel huilen als ze jong zijn dat ze later anders behandeld worden?” Ze keek hem bang aan, haar oortjes in haar nek gevouwen. “Een kitten zei laatst in de nursery dat er hem gezegd was geweest door een apprentice dat hij het waarschijnlijk nooit tot deputy zou schoppen omdat hij een huilebalk is.” Ze luisterde vervolgens met een half oor naar wat hij zei over het feit dat hij gehuild had. Het deed haar in elk geval wel lichtelijk goed dat hij ook gehuild had, hoewel ze het niet prettig vond dat hij in een meer gevallen was. “Dat moest vast eng zijn,” zei ze met medeleven in haar stem tegen de tom. “Is het waar dat RiverClanners echt zo goed kunnen zwemmen? En ben je sindsdien nog eens in een meer gevallen? En heb je angst voor water?” Lightkit liep voorop naar de nursery terwijl ze de ene naar de andere vraag op de tom afvuurde.
|
| | | | Onderwerp: Re: your indent | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |