In regards to love: agape

Hij wist niet goed wat er allemaal was gebeurd en verward was hij mee gegaan, Ace helpende met wat hij kon. Hij had dingen gehoord over zijn familie, zijn gezin, maar had ze, zo koppig als hij was, buiten gesloten. Uiteraard wilde hij helpen maar hij kon niks doen wat al heen was. Hij had gehoord dat Deer iets aan haar poot had, dat Wind in de modder haar leven was verloren... Hij hoorde niks meer van Rough, maar ze had het hopelijk levend uit de modderstroom gemaakt. Voor nu stond hij aan de zijde van Acefray, de medicine cat van Shadowclan en de enigste kat waarbij hij de laatste tijd was geweest. Misschien meer dan dat diens apprentice bij hem was. Geruchten mochten zeggen wat ze wilden, maar voor nu waren zijn verdoofde hersens te leeg om dingen binnen te laten. Zijn gezicht verraadde echter niks, zoals altijd, hij was een meester in het verbergen wat er aan de hand was met hem. Alsof het hem niet raakte, maar dat wist men al langer dan vandaag...
"Hey Ace," zei hij plots tegen de gepoofte kater. "Hoe voel je je?"

-Acefray first

De ander leek best ontspannen, zoals gewoonlijk... "....Heel eerlijk Princess? Ik sta op het punt om uit elkaar te vallen" Klonk er met zijn lachje. Hij keek even naar hem, bekeek hem en kantelde zijn hoofd wat.. Hm... "Maar het komt wel goed, maak je niet druk" Hij stond op en leunde naar hem toe om wat op zijn toppen van zijn tenen te gaan staan en hem een lik over zij schouder te geven. "Ik maak me ook niet druk, dat weet je toch," zei hij mompelend. "Maar val niet uit elkaar, dat staat je niet goed," zei hij doodserieus terwijl hij zijn ex mentor even aankeek. "We moeten juist blij zijn dat niet iedereen weg is, dat we dit samen kunnen doen, niet?"

"Dat weet ik Princess, maar ik dacht laat ik het maar even herhalen voor het geval dat" Klonk er, gevolgd door een lik. Even keek hij de grote kat aan, hem lichtjes bestuderende. "En ik doe m'n best, ik kan het Bitter ook niet aandoen om haar nu in deze situatie achter te laten... ik ben de laatste tijd toch al een teleurstelling als medicine cat" Klonk er waarna hij een zielige houding aannam en hem bijna plette. Tja, Lurk was klein, wat gespierd, maar niks speciaals. HIj zuchtte dan ook even. "Dat ben ik ook... en ja.. samen kunnen we dit doen.. alle clans samen" Hm? "Je bent een goed genoege Medicine cat, onderschat jezelf niet zoveel," zei hij met een zware zucht. "Also, zolang we elkaar nog hebben kan er niks mislopen, dat je dat maar weet," klonk er zachtjes en luchtig van de gevlekte kater af. "Laten we even wandelen anders," besloot ie plots. Yeah, het was gewoon druk die driemiljard katten bij elkaar.

De ander moest lachen op zijn woorden, een niet al te vreemde reactie van de grijze kat voor hem. "Jij hebt geen direct kritiek van dode katten" Hm? Hij zuchtte even en haalde zijn schouders simplistisch op. Hij had er niet zo zeer kritiek op, eerder een gevoel die hij niet tot uiting bracht. Voor hem was het makkelijker het allemaal buiten te sluiten en de deuren toe te houden dan het gewoon los te laten, opdat hij wist dat het niet makkelijk was terug te gaan naar zichzelf na zoiets. "Dat is waar.. beloof me dat je nooit weggaat oké? Ik kan je niet missen" Hij knikte even langzaam. "I guess I can try," zei hij zachtjes en neutraal waarna hij opkeek naar de grotere kater die zichzelf had opgesteld. De gevlekte kat kwam ook overeind en maakte zijn poten even los door deze even lichtjes te bewegen. Hm... "Is goed Princess, jij mag kiezen waarheen" Hij wandelde kalm een richting op, wat heuvelopwaarts. "Ik heb het gevoel dat er overal katten zijn hier, het is gewoon echt verschrikkelijk," mopperde de jonge warrior. Zo jong en al zo'n zeur.

De ander grinnikte even op zijn woorden, maar de grumpy smol kater vond het allemaal niet zo komiek en zag niet in wat meneer acefloof er zo funny aan vond. "Ik vind het geweldig, zo veel katten, oude vrienden weer opnieuw zien, het is fantastisch" Hij rolde even langzaam met zijn ogen en staarde daarna strak voor zich. "Vrienden in andere clans? Laat me niet lachen," klonk er sarcastisch van de gevlekte kat af. Hij haatte de meeste katten die er bestonden dus het was niet vreemd dat hij een half miljoen katten bij elkaar een levende hell vond. "Ik hou ervan als andere de kans krijgen samen te zijn, ondanks de regels" Hm? Hij haalde zijn schouders op. "Eenmaal terug op het nieuwe gebied zal iedereen weer naar hun oude clans moeten gaan. Wat voor drama's en liefdes gaan we dan niet zien?" klonk er met een zware zucht van de dwerg af.